Morgunblaðið - 03.08.1984, Blaðsíða 11

barna módir:
unm
nu verki og þegar hann sá
lór hann að skamma mig. Þá
fég aftur reiö. Mér fannst
i ekki eiga meö aö skamma
I Mér fannst enginn nema
bi og mamma eiga meö aö
fta sér af mér.
hef oft hugsaö um þetta síö-
I ég er sannfærö um aö ég
[i ekki illt af þessari flenginu.
i var veröskulduö ráöning og
llega mun ég hafa látiö þetta
Bö kenningu veröa. Viö vorum
^systkinin og ég býst viö aö
I líka veriö hýdd einhvern
bss aö ég muni eftir því.
|t aö mín flenging hafi
sitt skylt viö misþyrmingu
Ji. Ég man vel hvaö
| þaö nærri sér aö hafa
Hann var miöur sín í
[a og ég notfæröi mér
aö og naut þess aö láta
Btra mig.
I aö manneskjunni sé
gt aö dangla í afkvæmi
Ir engin önnur aöferö virö-
i til aö koma fyrir þau vit-
|ta má víöa sjá í náttúrunni.
angla t.d. í sína rotlinga
Bir haga sér illa eöa eru (
[eginn aö fara sér aö voða.
[er sjálfsagt erfitt aö draga
á milli ofbeldis og nauö-
frar ráöningar. Þaö hefur
I fyrir aö óg hef danglaö í
bigin krakka, örsjaldan, sem
Ffer. Þá hefur veriö mjög
jgengiö og satt bezt aö segja
If ég ekki gert þaö af yfirlögöu
IÞolinmæöina hefur þrotið og
þf rekiö þeim löörung. Ég býst
i telja megi þessi skipti á
jm annarrar handar en þá
• fyrsta hugsunin jafnan oröið
i ég sjálf hafi niöurlægt mig
jr en þann sem löörunginn
í>að er út af fyrir sig íhugunar-
i hver áhrifin hafa oröiö. Viö-
ddum hefur brugðiö illilega og
i er eins og allur æsingur hafi
ijaönaö á svipstundu. Krakkinn
sfur dregiö sig í hlé inn í sitt her-
rgi og sjálf hef ég dregiö mig í
Filé annars staöar. Eftir dágóöa
stund gerist eitthvaö — óþekktar-
anginn áræöir aö koma fram eöa
I fer inn tíl hans. Samtaliö hefst á
því aö ég biöst fyrirgefningar. Ann-
þö væri útilokaö. Löörungurinn
^ar vissulega yfirsjón — nokkuö
i ég heföi í öilum tilvikum viljaö
Bfa mikið til aö heföi ekki átt sér
ptaö. En þaö breytir ekki því aö
<rakkinn hagaöi sér illa og áöur en
viö getum sætzt veröur aö ræöa
Iþaö mál i ró og næöi. Þaö hefur
[ iíka tekizt og lærdómurinn er sá
' aö misklíöarefni er hægt aö útkljá
meö þvi aö ræöa opinskátt og af
hreinskilni en ekki meö því aö láta
hendur skipta."