Morgunblaðið - 03.08.1984, Blaðsíða 30

62
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 3. ÁGtJST 1984
v Ég zr ekki uanur at> kaupcx skot-
dýraeltur c*f fort>r\d5ölumönnurvi,ensá
sen) 'eq notgkerrKJr qreinileoa ekld ak oqgni-"
ást er...
... ad sækja honum svala-
drykk
TM Ru. U.S PaL Otl.-a# rlghts reservad
• 1984 Los Angetes Times Syndlcate
Nágrannarnir eru að brjálast úr
hlátri, þeir hljóta ad vera að tala
um þig!
HÖGNI HREKKVISI
,HANW EíZ AP 0(?UÓÓA f?A60AK£A£4l//*f !"
Engan áburð á barrtré
Dr. Benjamín H. J. Eiríksson
skrifar:
Laugardaginn hinn 28.7. heyrði
ég garðyrkjumann flytja mál sitt í
útvarpinu. Hann var að svara
konu sem spurði hvaða áburð ætti
að nota á sitkagreni, og hvernig
yrði ráðið við grasið. Svörin sem
hún fékk hjá garðyrkjumanninum
voru mjög óllik þeim, sem ég hefði
fefið henni, hefði hún spurt mig.
!g er hvorki garðyrkjumaður né
skógræktarfræðingur og hefi því
ákaflega litla fræðilega þekkingu
á skógrækt. En ég hefi þó fengist
lítilsháttar við skógrækt, og byggi
skoðanir mínar á fræðslu skóg-
ræktarmanna sem ég hefi kynnst
og á eigin reynslu. Og þó að skoð-
anir mínar séu ákaflega ólíkar
skoðunum garðyrkjumannsins, þá
langar mig samt til þess að biðja
Velvakanda að koma þeim á fram-
færi, ef verið gæti að þær gögnuðu
einhverjum.
í sem allra stystu máli sagt, þá
hefði ég haft fyrstu stuttu svörin
þannig: Engan áburð á barrtré.
Ekki slá eða reyta grasið.
Lauftré og gras geta notað sér
til góðs — og þurfa oft — áburð.
Barrtré lifa hins vegar langtum
meira í samlffi við aðrar lífverur,
svo sem sveppi og bakteríur, og fá
frá þeim þýðingarmikinn hluta
næringar sinnar. Þau virðast því
stundum vaxa „beint upp úr grjót-
inu“. Áburður, einkum mikill
köfnunarefnisáburður og nýr hús-
dýraáburður, verkar sem eitur,
sennilega fyrst og fremst á þann
lífheim sem fylgir barrtrjánum og
er þeim svo nauðsynlegur.
Krossgátu í
hverri viku
5647-4409 skrifar:
Kæri Velvakandi.
Ég tel Morgunblaðið vera
gott blað og ég veit að margir
eru á sama máli. Mér er það
ljóst að starfsmenn blaðsins
hafa allir nóg á sinni könnu en
samt langar mig til að spyrja
hvort það væri mikil fyrirhöfn
fyrir þá að hafa krossgátur í
blaðinu einu sinni í viku?
Ég er mikil krossgátuáhuga-
manneskja eins og svo margir
aðrir og varð því mjög glöð er
krossgáta birtist í Morgun-
blaðinu um daginn. Ég veit
auðvitað að það er lítil kross-
gáta í blaðinu dag hvern, en
hún er stutt og of auðveld. Nú
vona ég að Morgunblaðsmenn
sjái sér fært að koma „góðri“
krossgátu inn f blaðið einu
sinni f viku.
Stundum eru aðstæður þannig,
að það vantar nauðsynleg efni í
jarðveginn, svo sem kalí eða snef-
ilefni, þannig að lftilsháttar
áburður, rétt valinn, kann að
gagna, einkum gamall húsdýra-
áburður, og á þá að láta í holuna
um leið og gróðursett er. Og svo-
litið af mold úr skógræktarstöð
eða skógi ætti að hafa mjög holl
áhrif. En grundvallarviðhorfið
álít ég að eigi að vera: Engan
áburð.
Áburður veldur oft í bili örum
vexti, of örum vexti, sem aftur
veldur óhreysti í trénu, og svo
grasvexti sem kæfir tréð, einkum
sé hann borinn á yfirborðið.
óhreysti þýðir að tréð verst ekki
óvinum sfnum, svo sem óhollum
sveppum og skordýrum, og það
kelur óeðlilega fljótt. Þegar eng-
inn er áburðurinn vex tréð hægar
en ella, en verður hraustara, nema
snefilefni vanti í jarðveginn. Hér
sem oftar getur þolinmæðin
reynst mikil dyggð.
Þá er það grasið. Sé grasið reytt
eða slegið, þéttist svörðurinn fjótt,
verður harður og kæfandi. Gróð-
ursetningin kann að reynast unn-
in fyrir gýg. Mitt ráð er að bæla
grasið. Það geri ég á þann hátt, að
ég hef staf í hendinni, beini oddin-
um að stofni trésins neðarlega og
ýti stafnum undan mér þegar ég
svo geng í kringum tréð og treð
Breiðholtsbúi skrifar:
Fyrir nokkrum vikum gerði ég
fyrirspurn um það hér í dálkum
Velvakanda hvaða einstaklingar
hefðu samþykkt eða verið á móti
leyfi borgaryfirvalda til að byggja
söluskála við Stekkjarbakka í
Breiðholti. En engin svör hafa
borist.
Ég leyfi mér því að biðja Vel-
grasið undir fótum. Stafurinn ýtir
háu stráunum frá mér og trénu.
Þessi aðferð kemur f veg fyrir að
grasvöxturinn örvist, og hefir það
mikilvæga f för með sér að sólin
nær niður að rótum trésins og örv-
ar stórlega þær lífverur sem þar
lifa.
Ég spurði einu sinni skógrækt-
armann hvers vegna sitkagrenitré
yrðu stundum svo fallega blá, og
að því er mér virtist svo hraust.
Það vitum við ekki, sagði hann.
Kannski er það kuldinn.
Ég fór að veita því athygli að
trén fóru að verða blá, kolblá,
seint á sumri, líklega upp úr 20.
ágúst. Mér virtist þetta standa í
sambandi við það, að sólin næði að
skína niður í svörðinn. Mér datt
helst í hug, að tréð ætti „félaga“
sem gæfi frá sér þau lífsmerki
sem með þyrfti til þess að tréð
yrði blátt. Mér fannst sennilegast
að sveppur væri að verki. Hann
yrði því að vera til staðar f jarð-
veginum ætti tréð að verða blátt.
En til þess að skrifa af einhverju
viti um allt það sem náttúran býð-
ur þeim upp á, sem gefa sér tíma
til þess að skoða hana, þyrfti
meira en eitt ævikvöld og sfðupart
í Morgunblaðinu.
Bréfritári er þeirrar skoðunar að sé
áburður borinn á barrtré valdi hann
oft á tíðum óhreysti f þeim.
vakanda að leita svara við þessum
spurningum: Fyrir hvaða ráð eða
nefndir þarf að leggja beiðni um
byggingu söluskála? Hvaða ein-
staklingar ræddu eða tóku
ákvörðun um byggingu umrædds
söluskála? Hverjir voru meðmælt-
>r byggingu hans og hverjir á móti
(ef einhverjir voru)? Með fyrir-
fram þakklæti.
Söluskálinn við Stekkjarbakka sem átt er við.
Söluskálinn við
Stekkjarbakka