Morgunblaðið - 08.08.1984, Side 69

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. ÁGÚST 1984 41
• Craig Johnston og Fagan gafa sér tíma til aö líta í linau Ijósmyndarans — anda Craig mikill áhugaljósmyndari sjálfur! Sammy Lee og Phil Naal
aru um eitthvað annaö aö hugsa an Ijósmyndun.
• Hluti „bakvaröasvaitarinnar" — „tha back room boys“. Fagan langst til hægri, þá Ronnie Moran aðal
þjálfari og Roy Evans þjálfari. Langst til vinstri sést í bakið á Chris Lawler þjálfara varaliósins.
Texti og myndir:
Skapti Hallgrímsson
fólkiö hér — og forráöamenn fé-
lagsins hafa vitaö sem var aö ég
heföi enga ástæöu til aö gera rót-
tækar breytingar."
Er nokkur ein ástæöa fyrir
þeirri stórkostlegu velgengni
sem Liverpool hefur átt aó fagna
síðastliðinn áratug?
„Ég held aö ekki sé hægt aö
nefna neina eina ástæöu, nei. Þaö
hljóta aö vera nokkuð margar
ástæður fyrir því hve vel liöinu hef-
ur gengiö. Ég hef sagt þetta áöur
— og segi þaö nú aftur: ég er „inn-
anbúöarmaöur" — ég er innan-
búöarmaöur hjá félaginu og get í
rauninni ekki nefnt ástæöu vel-
gengni okkar. Ég held aö spyrja
veröi fólk annars staöar — hjá
öörum félögum. Þeir hafa fylgst
meö félaginu og gætu kannski
svaraö því. Viö vitum satt aö segja
ekki hvers vegna okkur hefur
gengiö svona vel allan þennan
tíma!
Við höfum veriö spuröir að
þessu áöur — en viö höfum ekki
reynt aö finna ástæöuna. Menn
segja auövitaö aö viö höfum ætíö
haft mjög góöa leikmenn og þaö er
vissulega ein ástæöan. En þaö er
ekki allt.“
Fjölskylda
En er Liverpool-félagiö þá rek-
iö á einhvern annan hátt en hin
félögin í deildinni?
„Nei, þaö held ég ekki. Viö
heimsækjum hin félögin — og allt-
af viröist mér lífinu þar svipa til
þess hér hjá okkur, en ...
Ég man að Bob (Paisley) sagói
fyrir bikarúrslitin 1977 aó starfs-
fólkið hjá Liverpool væri ein stór
fjölskylda — allt frá stjórn og
niöur í skúringakonur...
„Já, já, já. Þetta er hárrétt. Hér
er mjög samstilltur hópur og menn
líta á þetta sem eina stóra fjöl-
skyldu. Þar er náttúrulega komin
ein af ástæöunum fyrir veigengni
félagsins."
Hver varó helsta breytingin á
þínum högum eftir aö þú varóst
framkvæmdastjórí?“
Nú brosti Joe. „Ætli helsta
breytingin sé ekki sú aö nú er þaö
hluti af mínu starfi aö sitja viö
skrifborö og ræöa viö menn eins
og þig!“ sagöi hann hlæjandi. „Þaö
er nú mesta breytingin — Ég hélt
raunar aldrei aö ég gæti gert þeim
hluta starfsins skil. Ég hef alltaf
veriö frekar feiminn. En svo ákvaö
ég meö sjálfum mér aö veröi ég aö
gera þaö þá geri ég þaö! Og þaö
hefur blessast hingaö til held ég.
En annað sem breyttist var auö-
vitaö aö nú er þaö ég sem tek
ákvaröanir varöandi liöiö og leik-
menn, leikaðferöir, æfingar og
þess háttar. Nú, aö sjá um kaup á
leikmönnum — ákveöa hvaöa leik-
menn félagiö vill ná í og svo fram-
vegis. En ég verö aö segja aö ég
hef haft mjög gaman af starfinu og
veru mínni hér eftir aö ég varö
framkvæmdastjóri — eins og ég
haföi áöur."
Kallaður stjóril
Og nú kalla leikmennirnir þig
stjóral
„Einmitt. Þar er komin ein lítil
breyting í viöbót. Þaö má bæta viö
þetta endalaust... “
Það hefur kannski veriö ein af
ástæóunum fyrir velgengni ykkar
aö þið hafiö getaö keypt leik-
menn hingaö og „alið þá upp“
meö ykkar aöferöum ef avo má
aö orói komast.
„Já, þaö hefur veriö stefna hjá
okkur í gegnum árin. Þannig hefur
þaö þróast — og gengiö vel oft og
tíöum. En viö skulum ekki gleyma
því að viö höfum keypt leikmenn
sem ekki hefur gengiö vel hér, þaö
er ekkert ööruvísi en annars stað-
ar. Slíkt getur alltaf komiö fyrir."
Ég minnist t.d. Skotans Frank
McGarvey í því tilliti...
„Já. Slíkt gerist oft, eins og ég
sagði. Og þar er hvorkl hægt aö
kenna leikmanninum né félaginu
um slíkt. Maöur veit ekki hvaö ger-
ist — þetta er bara einn af þessum
hlutum. Hann bara passaöi ein-
hvern veginn ekki hérna — og þaö
besta fyrir hann aö mínu áliti var
aö snúa aftur til Skotlands. Þaö
hefur líka sýnt sig aö hann er góö-
ur leikmaöur. Hann hefur veriö
mjög sigursæll þar meö Celtíc.
Stundum er þaö bara þannig aö
leikmaöur passar ekki fyrir tiltekið
félag, eöa félag passar ekki til-
teknum leikmanni, og því er ekki
hægt aö breyta. Þannig veröur
það um ókomna framtiö.“
Ég minntist áöan á aö þiö
keyptuó leikmenn og æluð þá
upp. Einn þeirra sem þió hafió
hér nú, Gary Gillespie, er greini-
lega maöur framtíöarinnar. Hann
minnir mig á Phil Thompson þeg-
ar hann var yngri...
„Sko, sjáöu, viö erum mjög
heppnir aö hafa leikmenn á borö
viö Gillespie sem ekki komast í aö-
alliöiö — einungis vegna þess hve
góöir leikmenn eru þar fyrir — en
gætu gengiö inn í flest önnur liö.
Og Phil Thompson. Við erum
heppnir aö hafa hann hér. Hann
hefur leikiö frábærlega meö vara-
liðinu í vetur — það er dýrmætt
fyrir yngri strákana aö hafa leik-
mann eins og hann meö sér í liöi.
Og þaö verö ég aö segja aö ég skil
ekki hvers vegna önnur lið hafa
ekki reynt aö fá hann til sín af
neinni alvöru. Hann er frábær leik-
maöur.“
Mikið að gera
á morgnana
Eins og fram kom í upphafi var
klukkan ekki oröin margt er viö
Fagan ræddum saman. Eg spurói
hvort hann væri alltaf mættur
svona snemma — hvort vinnu-
dagur hans { starfi sem þessu
stæöi kannski allan sólarhring-
inn.
„Já, venjulega er ég kominn
hingaö um kl. niu. Milli kl. níu og
tíu á morgnana hef ég í rauninni
mest aö gera. Þá legg óg línurnar
meö þjálfurunum fyrir þann dag-
inn, athuga með leikmenn — hvort
einhver eigi viö meiösli aö stríöa
og fleira í þeim dúr. Og skoöa
póstinn sem mér hefur borist —
renni fljótt í gegnum hann og hendi
honum svo aftur til einkaritarans!
En þú skalt ekki segja neinum frá
því,“ segir hann og hlær. „Já, þaö
er gott aö hafa duglegan einkarit-
ara. Og þessu vil ég Ijúka á þess-
um tíma. Takist mér aö Ijúka því
sem gera þarf hér get ég leyft mér
aö fara niður á æfingavöll og fylgj-
ast meö hvernig gengur..."
Og leika þér meö...
„Ja, eins og þú hefur séö hef ég
spilaö meö tvisvar í þessari viku.
Og það er nóg fyrir mig. En ég hef
gaman af því aö taka þátt í æfing-
unum og spila meö. Ég hef gott af
því.“
Líverpool kom sem kunnugt er
til íslands 1964 og lék gegn KR í
Evrópukeppni meistaraliöa. Ég
spuröi Fagan hvort hann heföi
veriö með í förinni.
„Nei, ég fór ekki með, og því
hlakka ég mikiö til aö koma í
haust. Ég hef aldrei komiö þangaö
en mér er sagt aö þaö sé mjög
fallegt þarna upp frá hjá ykkur.
Mér er líka sagt aö fólkiö sé mjög
vingjarnlegt — þannig aö maöur
getur ekki annaö en hlakkaö tll.“
„Hlakka til að koma
til íslands“
Þió eigió mikið af aödáendum
uppi á íslandi, sagöi ég vió Fag-
an.
„Ég hef heyrt þaö líka,“ sagöi
hann þá og brosti. Var hinn
ánægöasti. Nokkrir af leikmönnum
Liverpool hafa komiö til islands og
leikiö hér landsleiki, og þeir mundu
enn eftir því hve mikill áhugi er hér
á ensku knattspyrnunni. Þeir
minntust á þaö viö mig hve margir
krakkar heföu verið á Hótel Loft-
leiöum aö fá eiginhandaráritanir.
Fagan haföi greinilega heyrt af
þessu.
En hvers vegna eruó þiö aó
feröast til staða eins og islands?
„Ein ástæöan er sú aö viö viljum
ekki fara alltaf á sömu staöina í
undirbúningi okkar fyrir keppnis-
tímabiliö. Og meö ferö okkar til
íslands viljum viö einnig þakka hin-
um mörgu stuðningsmönnum
okkar þar og gefa þeim tækifæri til
aö sjá liöiö leika."
Eftir aö Fagan sagöist hafa mest
aö gera milli kl. níu og tiu á morgn-
ana var ég kominn meö hálfgeröan
„móral“ yfir því að vera aö eyöa
þeim tíma fyrir honum. Hér fannst
mér því tími til kominn aö hætta —
rúta leikmanna var líka bráölega
aö leggja af staö niöur á Melwood,
æfingavöllinn, og þangað ætlaöi
ég meö þeim — eins og dag hvern
þessa viku sem ég dvaldi í þessu
stórkostlega samfélagi sem An-
field er. Ég þakkaöi Fagan því
kærlega fyrir spjalliö, kvaddi hann,
brosti mínu breiöasta til einkaritar-
ans á leiöinni út og rölti fram gang-
inn. Ægilega leiö mér vel.