Morgunblaðið - 22.01.1986, Blaðsíða 17

MORGUNBLABIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. JANÚAR 1986
17
1í'.>
„Átthagi" i Dýrafirði, nýr sumarbústaður Dýrfirðingafélagsins vígður 16. júni sl.
Heilsar hækkandi sól
Þingeyri, janúar 1986.

Tré gróðursett skönunu áður en gestir koma. Gjöf frá kaupfélagsstjóranum, Bjarna Grímssyni.
Anð 1985 var okkur Dýr-
firðingum fádæma gott til
lands og sjávar ef undan er
skilið stórviðrið 15. nóvem-
ber þegar tveir bátar sukku
hér í höfninni og brotnuðu
og útihús skemmdust og
fleira. Nokkrir bæir áttu þó
við mikinn vatnsskort að búa
um langan tíma síðari hluta
sumars vegna þurrka. ÖU
þekkjum við hversu hand-
vana við erum ef vatn skortir
þó ekki sé nema hálfan dag
að ekki sé talað um heilan
sólarhring. En að vera vatns-
laus margar vikur á sveitabæ,
þar sem líka þarf að kæla
mjólk og sinna búverkum, er
meira en bagalegt og mikið
vinnuálag.
Rigningaflóðið í haust kom því
að góðu gagni víða þótt okkur,
sem ekki skorti vatn, þótti meira
en nóg um enda spilltust vegir
víða og vatn og aurskriður ollu
tjóni á nokkrum stöðum. Veturinn
var með eindæmum snjóléttur og
sumarið hið besta sem komið
hefur síðan þjóðhátíðarárið 1974.
Vinna hélst til jóla með kvóta-
skiptum heimatogara og kvóta-
kaupum. Ekki fengust uppgefnar
tölur um aflabrögð þar sem út-
gerðarstjórinn og kaupfélags-
stjórinn eru ekki við Iátnir þessa
stundina. Sextán trillur voru gerð-
ar út héðan í sumar og aflaðist
vel. Tveir bátar sækja nú sjóinn
auk beggja togaranna. Annar
báturinn rær með línu og hefur
aflað ágætlega, en hinn er gerður
út á skel, sem landað er á Gemlu-
felli í Mýrarhreppi og flutt með
bíl til ísafjarðar og unnið þar.
Hreppsnefndin lauk í sumar
lagfæringum á neðri hluta sjúkra-
skýlisins en þar er nú komin full-
búin tannlæknaaðstaða og höfð-
um við tannlækni í mánaðartíma
í haust, Sverri Einarsson fyrrver-
andi formann tannlæknafélags
íslands. Ætti það að vera til
mikilla hagsbóta fyrir Dýrfírðinga
ef læknir fæst öðru hvoru því tíðar
ferðir til tannlækna Reykjavíkur
hefur verið mörgum þungur
baggi. Vísast gæti það líka bætt
tannhirðingu bama og unglinga
sem ekki hefur verið of góð þótt
skólinn annist flúorskolun og
hefur gert undanfarin ár.
Almennt atvinnuástand var
nokkuð gott á árinu þrátt fyrir
samdrátt í verklegum fram-
kvæmdum. Fram haldið var
gatna- og gangstéttagerð í þorp-
inu. Lokið var við yfirbyggingu
hafnarvogarinnar og ennfremur
voru rafmagnskaplar lagðir í jörð
á öllu hafnarsvæðinu. Bamaheim-
ili var gert fokhelt fyrir áramót
og sá Sigmundur Þórðarson húsa-
smiður um það verk, en haustið
áður lauk hann og menn hans við
gmnn hússins. Bamaheimilið er
mikið mannvirki og ætti að duga
þorpinu um ófyrirsjáanlega fram-
tíð.
í sumar samdi hreppsnefnd um
kaup á landi í eigu Hvamms enda
voru innstu húsin á eyrinni i
Hvammslandi og því þörf á auknu
landrými, sem hægt væri að
skipuleggja og byggja. Landrýmið
nær inn fyrir spennustöð orkubús-
ins á Skeiðinu.
I október í haust var tekin upp
heimilishjálp á vegum hreppsins
fyrir ellilífeyrisþega og einnig
njóta þess einstaklingar, sem af
ýmsum ástæðum eiga erfítt með
að annast húsþrif, gegn sann-
gjamri greiðslu, en hún er ókeypis
fyrir ellilífeyrisþega, sem er verið
að auðvelda að búa lengur á eigin
heimilum. Mörg undanfarin ár
hefur það verið venja að þeir sem
verða 67 ára á árinu sleppa við
opinber gjöld til hreppsins og jafnt
þeir sem vinna fulla vinnu.
Mætur læknir sagði fyrir meira
en hálfri öld að ekki væri amalegt
að vera ómagi í Þingeyrarhreppi
því jafnvel ómagamir væm jarð-
aðir með „pomp og prakt“ á
kostnað hreppsins. Er það vel að
Þingeyringar þurfa ekki að kvíða
ellinni ef heldur sem horfír. Þó
oft sé sagt að heimur versnandi
fari, þá heyra samt ómagar sög-
unni til sem sýnir að margt hefur
áunnist í baráttunni fyrir betra
lífí.
Samkvæmt upplýsingum odd-
vita er áformað að hefja byggingu
öldmnarheimilis ef — já, ef pen-
ingar fást til þess frá hinu opin-
bera. Allavega er unnið að undir-
búningi þessa máls enda lang-
þráður draumur því fyrsti sjóður-
inn sem stofnaður var til þessa
málefnis, varð til árið 1930 og er
í vörslu kvenfélagsins Vonar.
Getið skal þó þess er vel er gert
í þessum efnum því haustið 1979
var hluti sjúkraskýlisins tekinn í
notkun fyrir öldmnardeild. Vil-
borg Guðmundsdóttir ljósmóðir
frá Núpi var þar aðaldriffjöðurin
og er þetta heimili ómetanlegt
öldmðum. Húsið var ekki sniðið
að þörfum slíkrar starfsemi (fyrr-
verandi íbúð læknis) en er þó
vinalegt og hlýtt skjól þeim sem
þar dvelja. Flestir hafa vistmenn
orðið níu talsins en þá var líka
„þröng á þingi“. Allt er gert til
þess að heimilisfólki líði sem best
og ekkert til sparað.
Húsbyggingar hafa legið niðri
á þessu ári nema hvað sumir hafa
lokið húsbyggingum er byijað var
á fyrr og aðrir fært út kvíamar
og stækkað við sig enda enginn
öfundsverður á þessum síðustu
og verstu tímum lána og vaxta
af því að koma sér upp þaki yfír
höfuðið.
I sumar var mikið um gesta-
komur. Þar á meðal sóttu brott-
fluttir Dýrfírðingar okkur heim
17. júní og þá helgi. Dýrfírðinga-
félagið vitjar átthaganna á fímm
ára fresti og kemur alltaf færandi
hendi. Bókasafni Þingeyrarhrepps
vom færðar snældur sem visir af
hljóðbókasafni. Vom það viðtals-
þættir, þar sem aldraðir Dýrfirð-
ingar sátu fyrir svömm. En flestir
þeirra, ef ekki allir, em gengnir
til feðra sinna. Einnig fékk
hreppsnefnd fyrirheit um ijár-
framlag tii fyrirhugaðs öldmnar-
heimilis þegar hafíst verður handa
um byggingu þess. Oddvitinn,
Guðmundur Ingvarsson, veitti
gjöfum þessum viðtöku. Tvíþætt-
ur a.m.k. var tilgangur ferðarinn-
ar að þessu sinni því vígður var
nýr sumarbústaður félagsins í
Hvammslandi — glæsileg vistar-
vera, sem allir em stoltir af. Var
þetta verk unnið af sjálfboðalið-
um, sem hópast hafa vestur sl.
tvö ár. Rómaði formaður félags-
ins, Þorbjörg Ólafsdóttir, alla þá
fyrirgreiðslu er félagið hefur notið
hjá sveitarstjóra, hreppsnefnd,
kaupfélagi, ýmsum Dýrfírðingum
og síðast en ekki síst var þökkuð
velvild þeirra Hvammsbræðra,
Garðars og Jóhanns Sigurðssona,
en í þeirra landi stendur sumar-
bústaðurinn. Lóð undir húsið var
föl, félaginu að kostnaðarlausu
og leigugjaldið meira til mála-
mynda en það geti talist gjald.
Öllum Dýrfirðingum var boðið til
grillveislu er húsið var vígt og
mættu þar allir sem vettlingi gátu
valdið, sér og gestgjöfum til
óblandinnar ánægju. Margar
ræður og ávörp vom flutt og
oddvitinn afhenti fánastöng og
flagg er dregið var að hún í tilefni
dagsins sem gjöf frá hreppsbúum.
Sunnudaginn 18. júní var síðan
boð fyrir gesti og heimafólk í fé-
lagsheimilinu á Þingeyri á vegum
hreppsins og rétt einu sinni
„sprengdum við húsið utan af
okkur“.
Þetta vom dýrðardagar í elsta
félagsheimili hreppsins í Hauka-
dal, en kvenfélagið Hugrún
byggði það hús um eða eftir 1930
og er húsið nú í eigu hestamanna-
félagsins hér. Skemmtiatriði önn-
uðust bæði heimamenn og að-
komnir og þeir aðkomumenn vom
nokkuð hagvanir á litla sviðinu í
Haukadal. Fjörðurinn skartaði
sínu fegursta þessa daga og allt
hjálpaðist að til að gera þessar
samvistir Dýrfírðinganna sem
eftirminnilegastar. Við tímdum
varla að sofa þessa allt of fáu
sólarhringa sem við áttum saman
því þama vom svo sannarlega
vinir meðal vina og aldrei hefur
sést slíkur mannfjöldi samankom-
inn á holtunum fyrir innan
Hvamm eins og þegar húsið var
vígt.
Sumarbústaðnum var gefíð
nafn — Átthagi — og var það
tillaga Gunnars Gunnarssonar frá
Kirkjubóli, nú búsettum í Laugar-
dælum. Forláta gestabók fylgir
húsinu — gjöf Jóns Strandberg
en hann skar út í við kápu bókar-
innar með nafni hússins og vígslu-
degi og margir fagrir gripir prýða
húsið þar á meðal útsaumuð mynd
frá Ólafíu heitinni Ásbjömsdóttur
frá Hvammi en hún ætlaði svo
sannarlega að vera viðstödd þessa
athöfn — og kannski hefur hún
verið það þó við sæjum hana ekki
— því hún andaðist á meðan báðir
synir hennar dvöldu hér á meðal
okkar ásamt mökum.
Árlega selur Dýrfírðingafélagið
kaffí til ágóða fyrir væntanlegt
elliheimili hér, fyrir utan allt
annað sem gert er fyrir Dýrfirð-
inga heima og heiman. Skólinn
hófst hér á venjulegum tima í
vetur. Hallgrímur Sveinsson fékk
ólaunað orlof frá skólastjórastörf-
um til að sinna Dúa-smíðum í
leikfangasmiðjunni Öldunni. Sjö
manns unnu þar fyrir jól en nú
em á döfinni nýjungar í fram-
leiðslunni — önnur tegund bíla,
bamavagnar og fleira. Skólastjóri
í vetur er Borgný Gunnarsdóttir,
samkennari okkar til margra ára.
Allt er því í sómanum með skóla-
stjómina.
Árlegt hjónaball var haldið
snemma í nóvember og var félags-
heimilið fullskipað, um 200
manns. Skemmtu menn sér hið
besta. Áramótadansleikur var
haldinn eftir miðnætti sem félags-
heimilið gengst alltaf fyrir og lán-
aðist vel að vanda. Okkur hefur
alltaf þótt skemmtilegt að hitta
alla eða flesta vini og kunningja
eftir áramót, skiptast á þökkum
og nýársóskum og dansa inn nýár-
ið.
Félagslífíð stendur í blóma.
Kvenfélagið Von er bráðlifandi,
Bridds-félagið Gosi í góðu gengi,
Lions-menn lifandi og starfandi
og efndu þeir til uppákomu með
kaffí í haust fyrir aldraða og ekki
má gleyma kómnum, sem æfa
minnst einu sinni í viku — stund-
um oftar. Eflaust sér Tómas Jóns-
son, kórstjóri, okkur fyrir andlegu
fóðri fyrir vetrarlok. Næst blótum
við þorra í janúar ef allt er við
það sama og Guð lofar.
Hulda