Morgunblaðið - 06.04.1986, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. APRÍL1986
Fanna skautar faldi háum
Qallið allra hæða val
kvað Jónas. Og;
Þú stóðst á tindi Heklu hám
Ekki að furða þótt manneskju,
sem alin er upp við hástemmda
Ijóðatexta um að háu Qöllin okkar
eigi vart sína líka með ívafi af
fyrirlitningu á flatri ásjónu ann-
arra landa verði klumsa í skíða-
brekku í Sviss þegar spurt en
„Hvers vegna getum við ekki
fengið svona langar og erfiðar
skíðabrekkur heima á Fróni?“ Og
ekkert annað svar finnst en:
„Fjöllin eru einfaldlega ekki
nægilega há á Islandi." Þama í
Montana-Crans, þar sem Mont
Blanc og Matterhom blasa við í
yfir 4000 metra hæð handan
dalsins og skíðabrekkumar eru
þéttsettar brautum og skíðalyft-
um frá jökli í 3000 metra hæð
og niður í bæinn í 1500 metra
hæð, rennur upp fyrir manni að
jafnvel hæsti tindur íslands,
Hvannadalshnjúkur, nær rétt upp
fyrir 2000 metra. Allt er vfst
afstætt. Og ijöllin okkar urðu í
ljóðum síðustu aldar svona há af
viðmiðun við lága Danmörku. Þá
auðvitað enginn vandi að hreykja
sér hátt. Kannski verða fjöllin
okkar ekki svo há þegar sjóndeild-
arhringurinn víkkar og viðmiðun-
in hækkar - en fögur eru þau.
Þau hafa heldur engan skóg til
að milda skarpar línur.
í skíðaferð f Sviss um páskana
vom það raunar fremur trén en
langar skíðabrekkur Qallanna sem
vöktu aðdáun. { hverri ferð upp í
skíðakláfunum með útsýni niður
yfír gömlu háu grenitrén er hægt
að gleðjast yfír öllum þessum
heilbrigðu tijám. Úr hveijum
toppi teygjast nýir sprotar upp í
loftið, og grenikögglar prýða upp
á efstu greinar. Svona heilbrigð
tré í endumýjun og fullum vexti
em orðin sjaldgæf sjón í menguð-
um iðnaðarríkjum Evrópu. Rúnn-
aðir toppar sem ekki senda upp
vaxtasprota em fyrstu sjáanlegu
merkin um að tréð sé hætt að
endumýja sig og sé að deyja.
Greinamar fara svo að slúta, eitt
og eitt tré í ijóðrinu að gulna.
Engu verður bjargað úr því. Tíma-
spursmál hvenær það fellur. Og
þetta em trén sem skaffa mann-
fólkinu súrefnið. Nú er maður
farinn að gleðjast yfir svo heil-
brigðum tijám í vexti, í stað þess
að hneykslast áður yfir þeim fáu
sem illa fóm. Allt er afstætt.
Ekki að furða þótt Svissaramir í
Montana hiki við að leyfa að
höggvin verði renna í skóginn í
hlíðinni fyrir stórsvigsbrautina
vegna heimsmeistarakeppninnar
á skfðum, sem á næsta ári á að
verða þama í Montana-Crans.
Jafnvel hún líður hjá.
Kannski er það fyrir áhrif af
heilbrigðu tijánum að manni þykir
ennþá vænna um að vera á hæð
í miðjum nútfma skíðabæ á hóteli
sem er umkringt sínum eigin
skógi. Heitir líka Hotel du Parc
og nýtur þess að hafa verið eitt
af þremur fyrstu þremur hótelun-
um í þessum mikla ferðamannabæ
á því herrans ári 1892. Átti þvf
kost á að velja besta staðinn með
fjallasýn af hveijum svölum og
einkaskógi í kring. Hótelið ber
aldurinn vel, en vitanlega hefur
verið byggt við og endumýjað.
Manni þykir gaman að ímynda sér
að allt þetta skáparými í tiltölu-
lega litlu herbergi sé frá þeim tíma
þegar fólk ferðaðist með glæsi-
brag og stíl í jámbrautum með
stór ferðakoffort. Nútíma ferða-
maður stingur fáum hagkvæmum
flíkum ofan í litla tösku til hag-
ræðis í flugferðum og verður bara
hlægilegur við að reyna að drag-
ast með þungan farangur. Enda
engir burðarmenn lengur til hjálp-
ar. Og þá verða stóm skápamir
í hótelherberginu bara forvitnilegt
gamalt skraut. En fomt fjöl-
skylduhótel, sem setur metnað
sinn í 4—5 rétta góðan mat og
efnir til svissnesks „raklets“ (með
hvítvfni og ostabráð) og glæsilegs
hlaðborðs fyrir gesti sína til há-
tíðabrigða á páskum, hefur sinn
stíl. Ekki síst þar sem virðulegur
eigandi er á stjákli og býður
gestinum góðan daginn með
handabandi á hveijum morgni.
Og á matseðlinum er eigið vín úr
vínekrum eigendanna niðri á botni
Róndalsins, þar sem vínviðurinn
breiðir sig á stöllum á móti end-
urskininu frá jöklunum á sumrin.
Baðar sig í sterkri sól og raka
frá bráðnandi skíðasnjónum, sem
er að leggja upp í ferðina niður f
Genfarvatn og svo áfram úr vatn-
inu niður með fossandi Rónfljóti
í Miðjarðarhafið. Það kann að
vanta eitthvað af nútímanum í
svona hótel, sem þó hefur sjón-
varp, útvarp og mínibar á hveiju
herbergi, en fjarskalega er það
miklu ánægjulegra en Sheraton-
amir, Hiltonin og öll þau stöðluðu
glæsihótel, sem maður vaknar í
og gæti verið staddur hvar sem
er í heiminum.
Pjölmargt ferðafólk kvartar
undan slíkri einhæfni nema í við-
skiptaferðum. Kannski væri ráð
að taka af því mið þegar á að
draga að ferðafólk til íslands og
byggja upp hótel til þess. Verði
umbúðimar svo staðlaðar sem
boðið er upp á er fólk ekkert að
elta þær til ísiands. Ferðamátinn
til og frá landinu um flughöfnina
stendur að vísu væntanlega til
bóta. En á meðan þessi gamla
flugstöð ræður ekki við afgreiðsl-
una, því í veröldinni em allar
flugvélar látnar fara á sama tíma?
Laugardaginn fyrir páska upp-
lifðu hundmð manna þessa brott-
för frá íslandi, á leið í paskafrí.
Mæting kl. 6 að morgni og hímt
í hráslaganum sem leggur inn um
farangursopið. Örfáir geta sest.
Farangurinn fer á bandinu út.
Líklega út í áætlunarbflinn til
Keflavíkur. Nei, hann hefur þá
bara farið út í rigninguna og ein
taska í skafl. Loks ekið af stað
til Keflavíkur. Þijár eða fjórar
flugvélar að fara á sama tíma.
Langar biðraðir myndast. Þegar
farangurinn loks kemur úr öðmm
bfl hefst staðan. Ein stúlka er að
afgreiða heila Amarflugsvél. Mér
sýnist tveir vera að afgreiða hinar,
enda ganga raðimar heldur skár.
Klukkan að verða átta þegar loks
er komist að með farangurinn og
flugið sem á að fara kl. 8.15.
Töskumar skráðar inn, gjöra svo
vel og fara sjálf með skíðin út á
vagn og segja karlinum hvert þau
eiga að fara. Ætli flugvélin verði
ekki farin eftir þessa tveggja tfma
hrakninga í morgunsárið. Nei,
brottför verður að seinka vegna
tafa við afgreiðslu, enda eftir að
hlaða vélina. Enn hvergi hægt að
setjast niður, enda mikið kraðak
af fólki að bíða eftir brottför flög-
urra véla. Ekki gott í eftii. Flug-
stjórinn tekur til sinna ráða eftir
að komið er í loftið. Þá er hann
orðinn æðsti stjómandi. Hann
semur við þá farþega sem höfðu
ætlað til Amsterdam um að fá að
fljúga beint til Sviss og skila þeim
í bakaleiðinni, enda fáir. Enn
mglingur. Sumir á leið til Sviss
höfðu hringt og látið vita af seink-
uninni frá Keflavík. Einhveijir em
famir með hópnum áleiðis til
skíðasvæðanna þegar vinafólkið
kemur til að heilsa upp á þá. En
samt líklega skásti kosturinn í
stöðunni. Ekki að furða þótt hann
Askenasy blessaður gæfist upp á
tíðum ferðalögum fyrir fótaferð-
artíma frá svona landi og eiga oft
að leika sama kvöldið. Húsnæðið
stendur víst til bóta með nýrri
flugstöð. En skyldi skipulagið
batna? Ætli maður haldi áfram
að standa hrollkaldur upp á end-
ann — klukkan sex að morgni —
og skjálfa í tvo tíma ef maður
bregður sér af eylandinu? Ekki
gott að segja.
Þá væri nú gott að fá heitan
kakóbolla til að taka úr hrollinn,
ef einhver úr bændasamtökunum
sem ku eiga umframmjólk vildu
nú flóa hana og selja manni bolla,
eins og þeir gera í skíðaskálunum
í fjöllunum i Sviss. Ef menn hafa
nennu til að hita mjólkina og
afhenda með kókósskammti, þá
mætti eflaust nýta mjólkina betur.
Fólk virtist æst í að kaupa sér
svona heitan kakóbolla í skíða-
skálunum í Sviss. Ekki veit ég
hvort það var erindið hans Súper-
manns (Christofers Reevs) í skál-
ann þar sem ég gekk í fangið á
honum í dyrunum utan af sólpall-
inum — eflaust vegna þess að
allir aðrir viku úr vegi eða hlupu
til að taka af honum mynd. En
Gáruhöfundur þekkti hvorki Sú-
permann úr kvikmyndum né á
fæti eða fann neinn titring við að
lenda í fanginu á honum. Kannski
eru svona heitir kakóbollar hollir
fyrir Súpermenn úr bíó og væri
þá ekki ónýtt fyrir íslenska að-
dáendur ofurmenna að reyna líka.
En til hvers er maður nú að
leggja þetta á sig. Piet Hein hefur
uppi réttlætingu ferðalaga (þýð.
Helgi Hálfdanarson):
Að leggja af stað í langa ferð
er leiðust raun sem mér er gerð;
en lífið heimtar þetta af þeim
sem þykir gott að koma heim.
RIKISUTVARPIÐ
/auglýsir
j LAUS TIL UMSÓKNAR NOKKUR TÆKNISTÖRF
, hjáhuóðvarpiogsjónvarpi
, í ÞESSI STÖRFÁAÐ RÁÐA-
A) TÆKNIMENN
MEÐ PRÓF í RAFEINDAVIRKJUN EÐA HLIÐSTÆÐA
MENNTUN.
B) AÐSTOÐARFÓLK
TIL ÝMISSA STARFA í TÆKNIDEILDUNUM. ÆSKI-
legt er að umsækjendur um störf aðstoð-
ARFÓLKS HAFI EINHVERJA REYNSLU ER TENGIST
TÆKNISTÖRFUM EÐA T.D. STÚDENTSPRÓF AF
, TÆKNIBRAUT.
UM FRAMTÍÐARSTÖRF ER AÐ RÆÐA OG MUN
ÞESSUM STARFSMÖNNUM VEITT STARFSÞJÁLF-
UN HJÁ RÍKISÚTVARPINU.
FREKARI UPPLÝSINGAR GEFA FORSTÖÐUMENN
TÆKNIDEILDANNA EÐA STARFSMANNASTJÓRI
RIKISUTVARPSINS í SÍMUM 22260 OG 38800 UM-
SÓKNARFRESTUR ER TIL 24. APRÍL N K OG BER
AÐ SKILA UMSÓKNUM TIL RÍKISÚTVARPSINS
SKULAGÖTU 4 EÐA SJÓNVARPSINS, LAUGAVEGI 176’'
Á EYÐUBLÖÐUM SEM FÁST Á BÁÐUM STÖÐUM '
IMfJf
RÍKISÚTVARPIÐ
ÚTVARP
ALLRA
LANDS
MANNA
Húseigendur
Með hækkandi sól fer í hönd tími við-
halds og viðgerða. Meistarafélag húsa-
smiða vill benda þeim sem hugsa til
framkvæmda á nokkur góð ráð. Leitið
til þeirra sem reynslu hafa og bera
ábyrgð á sínu verki. Gerið skriflegan
samning um það sem vinna á og hvernig
það á að greiðast.
Varðandi kaupgreiðslur þá koma þrjár
aðferðir helst til greina. í fyrsta lagi
tímavinna, þá þurfa aðilar að gera sér
grein fyrir því hvað útseldur tími kostar.
I öðru lagi þá er til mælingataxti sem
hefur fast verð á flestu því sem kemur
fyrir í viðgerðar- og viðhaldsvinnu. í
þriðja lagi tilboðsvinna, þá þarf að til-
greina það vel og skrifa niður hvað vinna
/
a.
Meistarafélag húsasmiða veitir fúslega
allar upplýsingar í síma 36977 frá mánu-
degi til föstudags á milli kl. 13 og 15.
Meistaraf élag húsasmiða.