Morgunblaðið - 30.09.1986, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. SEPTEMBER 1986
51
dikt Ásgeirssyni. Þar voru böll,
fluttir leikþættir, glens og gaman.
Um þetta leyti byggði unga fólk-
ið sundlaug héma frammi á Dalsdal
í landi Unaðsdals, þar sem tæplega
19 gráðu heitt vatn er. Á vorin var
þama kennt sund og meðal leið-
beinenda vom: Amþrúður Sigurð-
ardóttir í Hærribæ, Tryggvi
Halldórsson í Neðribæ og Kristján
Júlíusson frá Bolungarvík. — Ann-
ars hafði verið rætt um stofnun
íþróttafélags, en Ungmennafélagið
varð ofaná.
Það hafði verið ráðgert að byggja
héma skólahúsnæði og nokkuð af
timbri fengið til þess. Horfið var
frá þessari byggingu og Isafold
yfirtók timbrið og hóf byggingu
félagsheimilis, sem skírt var As-
garður og vígt 1940. En viðbótar-
timbur var rekaviður af Ströndum,
sem Kjartan Halldórsson útvegaði.
En timbrið hrökk ekki til og tveir
veggir vom hlaðnir úr torfí og
gijóti. Á vígsludaginn buðum við
upp á rabarbaragraut og rjóma,
sem varð svo hefð á dansleikjum.
Þetta tíðkaðist einnig á slíkum sam-
komum í Ögri.
— Og þið hjónin hafið auðvitað
tekið þátt í þessu og Ingvar aðstoð-
að við bygginguna?
„Já, já. Það var svo gaman að
starfa með unga fólkinu elskan
mín. Annars var áhuginn svo al-
mennur og allt unnið í sjálfboða-
vinnu, enda engir peningar til og í
byijun seinna heimsstríðsins. Jú,
Ingvar vann þama að smíðum og
t.d. vom innihurðimar eftir hann,
en útihurðir smíðaði Jens bóndi
Guðmundsson á Lónseyri, nú í
Bæjum. Og gluggana gerði Kjartan
Halldórsson, en mestur hjeðslumað-
urinn var Sigurður Ólafsson í
Hærribæ. Í Ásgarði átti fólk marg-
ar gleðistundir, en um 1950 hafði
færst deyfð yfír starfsemina og
fólkið á brott.
Burtfluttir sveitungar og heima-
menn stofnuðu hér Átthagafélag
Snæfjallahrepps sumarið 1972 og
síðasti dansleikurinn var haldinn í
Ásgarði. Daginn eftir 6. ágúst var
húsið rifíð og byijað að grafa fyrir
gmnni nýs húss, skammt frá þeim
stað er Ásgarður stóð, en til minja
stendur skorsteinninn eftir. Nýja
húsið var vígt 4. ágúst 1973, en
síðan var byggt myndarlega við
það. — Ungmennafélagið Djúpveiji
var stofnað hér 17. júní 1975, en
nú er það fólk flogið og deyfð á
vetmm. í hreppnum em sex bæir
í byggð og búskapur stundaður á
flmm þeirra og hefur svo verið í
langan tíma.“
— Leiðist þér ekki héma einni á
dimmum vetrarkvöldum?
„Nei, vinurinn. Aldrei."
— Hvað leitar á hugann í ein-
vemnni?
„Ég læt hugann reika aftur í
tímann og hugsa um það sem var
skemmtilegt. Blessuð bömin og all-
ar skemmtanimar og svo er hér
sjálfvirkur sími — og sjónvarp."
Ljósmóðurstörf
— Hafði það einhver áhrif á ák-
vörðun þína varðandi ljósmóðumá-
mið, að Salbjörg amma þín f ékkst
við slíkt?
„Nei. Alls ekki. Sigvaldi læknir
Kaldalóns orðaði þetta við mig, en
ég ansaði því ekki. En Helgi Guð-
mundsson í Unaðsdal, sem ég hef
minnst á fyrr átti þar stærstan
þátt og ég fór fyrir hans áeggjan
suður í nám.“
— Nú veit ég að þú lentir í ýms-
um hretviðmm og jafnvel lífsháska.
Þú vildir e.t.v. segja mér' í lokin
einhveijar sögur af ferðum þínum
til sængurkvenna?
„Er þetta ekki orðið svo lang-
dregið?"
— Má vera.
„Það er nú af mörgu að taka.
Mér dettur í hug er Elías Borgars-
son á Mýri (Tyrðilmýri) kom til mín
í norðan stórhríð og með verstu
veðmm sem koma. En Júlíana syst-
ir hans var þá að fæða sitt fyrsta
bam. Hún var gift Jóni Sigurðssyni
og þau bjuggu síðar á Arbakka f
landi Mýrar.
Elías kom til mín í Unaðsdal kl.
sex að morgni 19. janúar 1930.
Hann taldi að við yrðum u.þ.b. tíu
mínútur, enda stutt á milli bæja.
Ég sá ekki til hans, gekk bara í
sporin sem hann markaði í snjóinn.
Eftir all-langa stund fómm við fram
af ísskör og ég hélt að það væri
pyttur, sem ég hafði dottið ofaní
daginn áður, en fann samt að það
var gijót undir fæti. Svo gengum
við æði tíma á gijóti og krapi. Þá
kallaði ég til Elíasar, að við hlytum
að vera í Mýraránni og hann sam-
sinnti. Svo gekk þetta svona langa
hríð og mér fannst undarlegt hversu
lengi við vomm í ánni. Greip þá í
handlegg Elíasar og sagði það
ómögulegt, að við væmm í ánni og
það taldi hann einnig. En ég undr-
aðist hversu rólegur hann var, því
Elías var þama þaulkunnugur og
ratvís maður. Þá fannst mér ráðleg-
ast, að taka vinkilbeygju og fara
til vinstri. Við gengum svo með
móðnum (ísskörinni) en hann var
það hár að ekki var hægt að kom-
ast þar upp og komum undir
kirkjuna, sem stendur á fjörukamb-
inum. Settumst á tröppurnar og
þurrkuðum frá augunum, en í sama
bili birti til og sáum þá girðinguna
fyrir ofan kirkjuna. Við höfðum þá
lent niður í fjöm, en útfall var og
vomm frammi á rifi, en útfiri er
þama mikið. Hefði verið aðfall
væri ég sennilega ekki til frásagn-
ar. Þegar við komum út að Mýri,
var konan komin með kollhríðina
og höfðum verið þijár klukkustund-
ir að velkjast. Ég hafði hraðann á
og allt blessaðist með guðs hjálp. —
En erfiðasta ferðin á mínum ljós-
móðurferli var inn í Lágadal í
Nauteyrarhreppi 12. febrúar 1945.
Það yrði of langt mál að segja frá
því, en það er átta stunda gangur
á sumardegi, en ferðin hjá mér tók
17 tíma í umbrotafærð, regni, roki
og náttmyrkri. Læknirinn á ísafirði
treysti sér ekki í þessu óskaplega
veÆri sem var, en enginn læknir var
í Ögri.
Bamið hafði fæðst fyrir 13
stundum og tvær grannkonur tóku
á móti því. Fylgjan var ókomin og
það leist mér illa á, en aðkoman
var ægileg. Konan liggjandi í blóði
sínu og bamið fölt, en fylgjunni
tókst mér að ná með guðs hjálp og
allt fór vel. Klukkan ellefu um
kvöldið lagðist ég til hvíldar og var
þá ansi þreytt eftir 40 stunda vöku
og erfiði. En ég minnist allra með
hlýhug og þökk, sem hlynntu að
mér á þessu erfiða ferðalagi."
Iljalti Jóhannsson
• •

KJORBOKINA
SEMUR ÞÚ SJÁLFUR
26,3 MILÖÓNUM ÚTHLUTAÐ í VIÐBÓTAR-
HÖFUNDARLAUN NÚ UM MÁNAÐAMÓTIN
gf
rið 1986 ætlar að verða Kjörbókareigendum sérstaklega hagstætt og
greinilegt að þeir eiga skemmtilega og spennandi lesningu í vændum. sparifé:
Reyndar vissu þeir að
Kjörbókin ber háa vexti.
Þeir vissu líka að innstæð-
an er algjörlega óbundin.
Og þeir vissu að saman-
burður við vísitölutryggða
reikninga er vörn gegn
verðbólgu.
En ætli nokkurn hafi grunað
að ávöxtun Kjörbókar
fyrstu níu mánuði þessa árs
samsvaraði 20,7% árs-
ávöxtun. Það jafngildir
verðtryggðum reikningi
með 6,19% nafnvöxtum.
Svona er Kjörbókin
einmitt: Spennandi bók
sem endar vel.
Við bjóðum nýja sparifjár-
eigendur velkomna í
Kj örbókarklúbbinn.
Landsbanki
íslands
Banki alira landsmanna

KíÖRBÓK
» ÍSLANDS
ALmoríir^ti n.RrvKMU^