Morgunblaðið - 08.03.1987, Page 30

Tgólfsf.
30
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. MARZ 1987
L Sýnum
1 ekta stafaparket í fjölda
viöartegunda frá
Öt Svíþjóð og H0RNING Danmörku
í DAG FRÁ KL. 14-18
á Suðurlandsbraut 20.
Sagan segir að Cecil B. De Mille hafi sagt við Jimmy Rushing
að hann værí stysti, feitasti maður sem hann hefði augtun litið.
Jimmy svaraði vel fyrir sig og þeir urðu perluvinir.
James Andrew
Rushing
Blús
Árni Matthíasson
Þeir sem sungu blús með
stórsveitum þurftu að hafa
sterka rödd til þess að áheyr-
endur gætu heyrt að í hljóm-
sveitinni væri söngvarí og
heyrt hvað hann værí að
syngja.
Þeir söngvarar sem þannig
gátu sungið voru gjaman kallaðir
blús „shouters" og lýsir það því
nokkuð vel hvemig rödd þeir
þurftu að hafa. Einna fremstur
þeirra sem sungu á þann hátt var
James Andrew Rushing, betur
þekktur sem Jimmy Rushing.
Jimmy Rushing fæddist 1903
í Oklahoma. Hann lærði hljóð-
færaleik sem bam, kominn af
hljómlistarfólki. Hann byijaði á
fiðlu en fékk sfðan að skipta yfir
í píanóið. Það var aftur litið hom-
auga að drengurinn skyldi sýna
því einna mestan áhuga að leika
og syngja blús og jass.
Jimmy flutti að heiman um
tvítugt og fluttist til Califomíu.
Þar hóf hann sinn söngferil í jass-
hljómsveit, enda ekki skýr mörk
milli jass og blús á þeim árum,
a.m.k. ekki hvað varðaði stórborg-
arblúsinn. 1927 gekk hann í
hljómsveit Walter Page og kynnt-
ist þar ungum píanóleikara sem
hét Bill Basie. Þeir urðu miklir
vinir og fylgdust að í hljómsveit
Bennie Moten. Er Bennie lést
héldu þeir félagar til Kansas City
og þar stofnaði Basie, sem allir
þekkja undir nafninu Count Basie,
hljómsveit með Buster Smith.
Jimmy var söngvari sveitarinnar
og hann söng með Basie allt til
ársins 1948, þegar hann hóf að
koma fram á eigin spýtur.
Jimmy söng með ýmsum sveit-
um upp frá því og ferðaðist víða,
þ. á m. til Evrópu. Hann reyndi
sig einnig við kvikmyndimar og
1969 lék hann hlutverk í kvik-
myndinni The Leaming Tree (þess
má geta að Taj Mahal samdi ein-
mitt tónlistina við þá mynd).
Jimmy átti við nokkur veikindi
að stríða seinni árin og hann iést
úr hvítblæði árið 1972, innan við
mánuði áður en hann varð 69 ára.
Upptökur með tónlist Jimmy
Rushing má finna víða, enda söng
hann inn á plötur með mörgum
framúrskarandi jassleikumm.
Charly hljómplötufyrirtækið hefur
gert Jimmy einkar góð skil. 1985
gaf Charly út plötu sem ber heit-
ið Good Momin’ Blues, þar sem
fínna má úrval af bestu lögunum
sem Jimmy tók upp með hljóm-
sveit Count Basies. Lögin em
tekin upp á ámnum frá 1937 til
1939 og em á meðal bestu jass-
laga sem upp vom tekin á þeim
ámm. Hljómsveitin hans Basies
var fimagóð og Jimmy er í af-
bragðs formi. Bestu lögin em
Good Moming Blues, Blues in the
Dark, Evil Blues og Don’t You
Miss Your Baby.
1986 gaf Charly síðan út tvö-
falt umslag sem inniheldur
upptökur frá ámnum 1967 og
1968 á tveimur plötum, sem upp
voru teknar á vegum Bluesway.
Á fyrri plötunni hefur Jimmy sér
til aðstoðar ekki ómerkari mann
en Oliver Nelson og stórsveit
hans. Þar var að finna ýmsar
stjömur, en bestan leik aðstoðar-
manna á plötunni á þó Dicky
Wells í góðum einleiksköflum.
Besta lag á fyrri plötunni er Ber-
keley Campus Blues, en það er
einnig gaman að heyra Jimmy
takast á við Evil Blues og Blues
in the Dark, sem maður hefði þó
ætlað að væri ekki hægt að syngja
betur en hann söng með Count
Basie á sínum tíma.
Seinni platan í þessu tvöfalda
umslagi sýnir þó að Jimmy kunni
ekki síður við sig með smásveit á
bak við sig en stóra. Hann var
greinilega í miklu stuði þegar
platan var tekin upp, enda em
meðleikaramir ekki af verri end-
anum. Þar fremstan meðal jafn-
ingja held ég verði að telja Dicky
Wells og George „Buddy" Tate,
sem leika á trombónu og tenór-
saxofón, án þess þó að framlagi
Hugh McCracken sé gleymt, en
hann á góða spretti á gítar. Bestu
lög em Undecided Blues, Crying
Blues og Take Me Back Babe.
Ekki má gleyma stórgóðum jass
sem heitir einfaldlega We Remem-
ber Pres og er þar vísað til
saxofónsnillingsins Lester Young,
forseta saxofónleikaranna.
Allur frágangur á Charlyplöt-
unum er til fyrirmyndar og
ýtarlegur texti sem fylgir.