Morgunblaðið - 25.06.1987, Side 55
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. JÚNÍ 1987
55
Minning:
SigurðurP. Tryggva-
son á Hvammstanga
Fæddur 6. febrúar 1918
Dáinn 14. júní 1987
Vinir mæta okkur með misjöfn-
um hætti á lffsleiðinni. Þegar við
lítum til baka og hugsum um það
hvar og hvemig fundum hafí fýrst
borið saman þá koma margar minn-
ingar upp í hugann. Oft verða þeir
fremstir í hópi vinanna, sem við
erum hvað lengst að kynnast. Þann-
ig minningu á ég um vin minn,
Sigurð Pétur Tryggvason á
Hvammstanga. Hann var hvorki
margmáll né áberandi á nokkum
hátt. Hans taktur í lífínu var frem-
ur að lifa því í hógværð sáttur við
Guð og menn.
Þegar ég flutti til Hvammstanga
með fjölskyldu mína, nýlega kominn
frá prófborði, tók ég fljótt eftir
hæglátum manni, sem átti sitt fasta
sæti í kirkjunni í hverri messu sem
sungin var. Handtak hans var
ávallt hlýtt og notalegt og ég fann
að ég gerði meira með hans orð en
margra annarra. Orðin vom ekki
mörg í fyrstu en þau komu öll frá
hans hlýja hjarta og þau vom ung-
um presti mikil hvatning. Hann
fylgdist með hverju skrefí sem stig-
ið var og orð hans vom í senn
einlæg og leiðbeinandi. Kirlq'an og
kirkjustarfið var honum mikils virði
og trú hans á þann, sem öllu ræður
var sterk.
Ég minnist þess að okkur hjónum
þótti Sigurður í fyrstu alvömgefinn
maður. Hann ræddi það sem honum
var efst í huga hveiju sinni og eyddi
ekki orðum á einskis verða hluti.
En eftir að samvemstundunum
fjölgaði fengum við að kynnast
glettni hans og spaugsemi. Þá var
vináttan um leið orðin dýpri og ein-
lægari, þá þekktum við hvert annað.
Enda þótt „Tryggvason" eins og
við kölluðum hann gjaman væri
ekki margmáll um sjálfan sig og
reyndi alla tíð að beina tali sínu að
öðmm, þá fór ekki hjá því að hann,
rétt eins og aðrir, þyrfti að ræða
sín hjartans mál. Og það var í senn
reynsla og lán að fá að skyggnast
með honum í hans hugarheima. Þar
bjó þessi einlæga trúarvissa og
kærleikur, sem veitti í senn öryggi
og þakklæti. Og þrátt fyrir að breyt-
ing yrði á búsetu okkar þá hélst
sambandið. En við söknuðum heim-
sókna hans og fyrir okkur var leiðin
lengri hvort heldur sem var á skrif-
stofuna hans eða heimili.
Sigurður var alla tíð nákvæmur
og samviskusamur í störfum sínum.
Hann var farsæll starfsmaður, sem
mátti ekki vamm sitt vita. Síðustu
árin gekk hann ekki heill til skógar
og þá vildi hann ljúka hveijum
starfsdegi líkt og hann væri sá
síðasti. Honum féll það þungt að
hafa ekki sama þrek og áður og
það vita þeir sem næstir stóðu að
hann lagði oft meira að sér en
æskilegt var.
Sigurður undi hag sinum vel
meðal Húnvetninga. Hann var
fæddur austur á Héraði einn úr
hópi fjögurra systkina. Foreldrar
hans voru Sigríður Þorsteinsdóttir
og Tryggvi Ólafsson, sem bjuggu á
Víðivöllum-Fremri í Fljótsdal. Af
systkinunum lifa nú Sigríður, bú-
sett í Borgamesi, og Ólafur, læknir
í Reykjavík. Tvíburabróðir Sigurð-
ar, Gunnar, lést á besta aldri.
Um fermingu fluttist Sigurður
til Reykjavíkur en 1938 liggur leið
hans til Hvammstanga þá nýút-
skrifaður úr Samvinnuskólanum.
Þar starfaði hann hjá Kaupfélagi
Vestur-Húnvetninga, í Sparisjóði
Vestur-Húnavatnssýslu
1945—1959. Hann starfaði hjá
verzlun Sigurðar Pálmasonar og í
eigin verzlun um árabil. En frá ár-
inu 1970 var hann stöðvarstjóri
Pósts og síma á Hvammstanga og
til dauðadags 14. júní sl. Þá var
hann staddur á Reykjalundi þar sem
hann var í endurhæfingu.
Sigurður var tvíkvæntur. Fyrri
konu sína, Kristínu Guðmundsdótt-
ur, missti hann á besta aldri. Með
henni átti hann tvo syni, Tryggva
búsettan í Reykjavík og Gunnar
búsettan á Blönduósi. Eftirlifandi
kona hans er Ásdís Pálsdóttir frá
Bjargi í Miðfírði. Þau eignuðust
þijú böm, Pál, Kristínu og Guðnýju,
sem öll búa á Hvammstanga.
Heimili þeirra Ásdísar og Sigurð-
ar stóð ávallt öllum opið og þar var
rausnarlega tekið á móti gestum.
Veit ég að margir eiga þaðan góðar
minningar.
Með þakklæti í huga em þessar
línur skrifaðar. Með Sigurði
Tryggvasyni en genginn einn hinna
hógvæm og reglusömu manna, sem
ljúft er að minnast. Hann markaði
sín spor víðar en menn almennt
vita. Það var ekki háttur hans að
ræða eigin störf og væri honum
þakkað þá hló hann gjaman og
sagði: „Það er ekkert að þakka, ég
hef ekkert gert." En umfram allt
var hann sannur og traustur vinur
og í skini þeirrar vináttu göngum
við mót nýjum degi ríkari af minn-
ingum.
Ástvinum hans sendi ég vináttu
og samúðarkveðjur og bið þeim
blessunar Guðs.
Pálmi Matthíasson
/ dag og á morgun
verður kjötmarkaður SS við Hlemm.
Þar fœrð þú nýtt, fyrsta flokks nauta-
kjöt á hagstœðu tilboðsverði.
í IHEKLAHF
j; Laugavegi 170-172 Simi 695500
GOODYEAR
Grand Prix S Radial
SUMARDEKK
WSStm:
Á GOODYEAR
KEMST ÉG HEIM
mm
LEIÐANDI í VERÖLD TÆKNIÞRÓUNAR HJÓLBARÐA 1
GOODfYEAR