Morgunblaðið - 27.10.1987, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. OKTÓBER 1987
41
Minning:
*
Arni Guðmunds-
son bílstjóri
Fæddur 26. mars 1900
Dáinn 18. október 1987
í dag, 27. október 1987, verður
til moldar borinn móðurbróðir minn,
Árni Guðmundsson.
Ámi andaðist 18. þ.m. eftir lang-
vinn veikindi.
Ámi var fæddur í Kambi í Holtum
aidamótaárið. Foreldrar hans vom
hjónin Guðmundur Ámason, bóndi í
Kambi, og Guðfínna Sæmundsdóttir.
Þau hjón áttu flögur böm og var
Ámi næstyngstur og eini sonurinn.
Katrín var elst systkinanna, hús-
freyja í Götu í Hrunamannahreppi.
Næstelst var Ingimunda er bjó á
Urðarstíg 7A í Reykjavík en yngst
var Guðfínna, húsfreyja á Urðarstíg
7A. Auk þess ólst upp með þeim í
Kambi Guðrún Runólfsdóttir, hús-
freyja á Lokastíg 24a i Reykjavík.
Öll em þau nú dáin.
Faðir Áma var Guðmundur, eins
og fyrr segir, Ámasonar bónda á
Skammbeinsstöðum Ámasonar
bónda á Galtalæk Finnbogasonar og
konu hans, Ingiríðar Guðmundsdótt-
ur á Keldum Brynjólfssonar.
Guðmundur fluttist til Reylqavíkur
árið 1920 ásamt konu sinni og böm-
um. Þau keyptu lítið hús á Urðarstíg
og settust þar að. Móðir Áma var
Guðfínna, húsfreyja í Kambi, Sæ-
mundsdóttir Guðbrandssonar frá
Lækjarbotnum. Kona Sæmundar var
Katrín Brynjólfsdóttir frá Þingskál-
um.
Ámi kvæntist Valgerði Bjama-
dóttur 6. október 1923. Valgerður
var fædd í Hellukoti á Stokkseyri.
Foreldrar hennar vom Guðrún Jóns-
dóttir og Bjami Þorsteinsson.
Valgerður andaðist 13. september
1973. Þeim Áma og Valgerði varð
fímm bama auðið: Guðrún, gift Al-
freð Guðmundssyni forstöðumanni;
Guðfínna, gift Atla Emi Jensen hús-
asmíðameistara; Guðmundur tann-
læknir, kvæntur Elínu Sæbjöms-
dóttur; Ágústa Bima, gift Þorsteini
Eggertssyni tæknifræðingi og Adda
Gerður, gift Berki Thoroddsen tann-
lækni. Bamabömin em 15 og
bamabamabömin 14.
Þau Ámi og Valgerður bjuggu
lengstum á Hringbraut 78. Ég kom
oft sem drengur með foreldmm
mínum á heimili þeirra og mér er
enn minnisstæð sú hlýja sem ætíð
mætti okkur.
Ámi hóf snemma akstur vömbíla
og ók sínum eigin vömbíl á ámnum
1925—1939. Eftirþað hóf hann störf
hjá Olíuverslun íslands og því fyrir-
tæki helgaði hann síðan mestan hluta
starfskrafta sinna. Hann var heiðurs-
félagi Þróttar, félags vömbílstjóra.
Ámi átti það til að yrkja gaman-
kvæði um félaga sína og flutti þau
við gðar undirtektir á árshátíðum.
Allt var þetta græskulaust enda Ámi
félagslyndur og mikill jafnaðarmað-
ur.
Hið sama má segja um Áma og
marga jafnaldra hans er ólust upp i
sveit, að þeir áttu fárra kosta völ
og langskólanám stóð þeim ekki til
boða. Veganestið frá Kambi var samt
dijúgt, það þekkti ég vel. Kjammikið
mál, slípað af lestri íslendingasagna
og ljóða aldamótaskálda var þeim
systkinum tamt á tungu. Oft var ég
leiðréttur í heimahúsum er ég talaði
götumál sem ég hafði lært á mölinni.
Herra hét bær skammt frá Kambi
og þar fengu þau systkinin bækur
til að lesa og fræðslu. í kvæðabálki
er Ámi samdi um æskuslóðir sínar
segir hann:
Á Herru var ég heimagangur lengi,
þar húsbóndinn var Helgi Skúlason.
Með bömum hans ég stillti mina strengi
og stautfær varð ég framar allri von.
í vetur þrjá ég þama las og iærði
líkt og væri ég eitt af bömum hans...
Skömmu áður en veikindin tóku
að hijá Áma ritaði ég eftir honum
lýsingu Kambsjarðar. Það var sem
hver þúfa stæði honumn ljóslifandi
fyrir hugarsjónum, slíkt var minni
hans og næmi fyrir æskuslóðunum.
Þessi sterku bönd við heimabyggið-
ina má glöggt sjá í síðasta erindinu
í kvæðabálkinum um Kamb:
Jörðin var seld og margir góðir gripir,
guð má vita að sumir felldu tár.
Lengi eftir þeir sáust eins og svipir
og sífellt vöktu þeir upp gömul sár.
Stundum er gott að fjúki fljótt í sporin
og fymist yfir það sem liðið er.
Þá verður margur cins og endurborinn
og aftur brosir lífið móti þér.
Ég votta bömum hans og ástvin-
um mína dýpstu samúð.
Guðlaugur R. Guðmundsson
Kveðjuorð frá gömlum
Þróttarfélaga
Þeim fækkar óðum, gömlu félög-
unum í Þrótti, sem hófu akstur
vörubifreiða um eða eftir 1930. Einn
þeirra var Ámi Guðmundsson frá
Kambi í Holtum, sem verður jarðsett-
ur í dag.
Þegar horft er til baka og rifjuð
upp atburðarásin við uppbyggingu
samtaka vörubifreiðastjóra hér í bæ,
þá tengist hún nafnj Áma Guð-
mundssonar all mjög. Ég sem þessar
línur rita átti þess kost að starfa all
náið með Áma að félagsmálum
Þróttar um nokkurra ára skeið og
var það mér ungum að árum og lítt
reyndum mikill skóli. Það hlýtur að
vera mikils virði fyrir öll félagsmála-
samtök þegar til foiystu velst maður
eins og Ami, gæddur háttpiýði, góðri
greind og hafði til að bera gott lag
á að setja sitt mál fram á einfaldan
og ljósan hátt. Ámi var kjörinn einn
af fyrstu heiðursfélögum Þróttar.
Mikil reglusemi einkenndi allt líf
Áma Guðmundssonar, hann var mik-
ill starfsmaður og víst er um það að
harðar voru margar vetrarferðir sem
hann fór og var þá ekki alltaf mulið
undir farkostinn.
Af eigin raun hafði Ámi kynnst
kjörum og aðbúnaði launamanna á
þessum ámm. Honum var það manna
ljósast að sameinuð og heilsteypt
verkalýðshreyfíng var og er eina leið-
in til að spoma við ofurvaldi atvinnu-
rekenda og þar með að rétta við kjör
þeirra verst settu.
Minning:
AgústJ. Orms■
son vagnstjóri
Ámi var glaður í góðra vina hópi
og voru ófáar vísur sem frá Áma
flugu, enda hagmæltur vel. Ámi var
giftur Valgerði Bjamadóttur, hinni
mætustu konu, og eignuðust þau
fímm mannvænleg böm. Ámi missti
konu sína árið 1973. Síðustu árin
dvaldist Ámi á Hrafnistu í Reykjavík
og naut þar góðrár aðhlynningar.
Ég kveð þennan ágæta vin minn
og fyrrum starfsfélaga með virðingu
og þakklæti.
Einar Ögmundsson
Nú hefur Ámi afí fengið hvfldina.
Þegar ég hugsa til baka koma upp
margar góðar minningar. Þegar ég
var 8 ára var ég í blokkflautu-
kennslu og eftir tímana var gott að
koma í litlu íbúðina á Hringbraut-
inni. Þar stóð afi, þessi stóri og
sterki persónuleiki, með bros á vör
og tók vel á móti mér. Ámi afi opn-
aði skrifborðspúltið sitt og hjálpaði
mér að skrifa og leysa heimaverkefni
fyrir skólann. Eftir það settumst við
inn í eldhús og fengum okkur rúsínu-
brauð og kremkex.
Ámi afi átti auðvelt með að búa
til vísur og fengum við svo sannar-
lega að njóta þess. Það var gaman
að sitja í kjöltu hans og hlusta á
hann kveða um okkur vísur. Á af-
mælis- og jólakort lét hann oft fylgja
fallegar vísur til okkar. Afí var búinn
að vera lengi veikur. Þó það sé sárt
að kveðja hann nú, veit ég að amma
Vala hefur fagnað honum.
Með þessum fáu orðum langar
mig að votta afa virðingu mína. Ég
er þakklát fyrir það sem afí kenndi
mér, vonandi auðnast mér að miðla
einhveiju af því til minna bama.
Blessuð sé minning hans.
Lovísa Sigrún
Fæddur 30. ágúst 1942
Dáinn 11. október 1987
Nú vil ég kveðja góðan vin,
Agúst Jakob Ormsson, vin sem
var vinur í raun og fáa þekkti ég
honum líka. En Gústi, eins og
hann var kallaður, brást aldrei ef
eitthvað bjátaði á. Þá var hann
boðinn og búinn að rétta hjálpar-
hönd og taldi aldrei neitt eftir sér
í þeim efnum. Oft bauð hann að-
stoð sína að fyrra bragði. Gústi
var góður trúnaðarvinur og gott
var að tala við hann um allt mögu-
legt, daginn og veginn eða
vandamál, sem komu upp í dag-
lega lífínu. Hann var góðhjörtuð
sál, meinlaus, ósérhlífínn, traustur
og þægilegur í viðmóti og um-
gengni. Þegar maður mætti svona
vinalegu viðmóti var erfítt annað
en að sýna sínar bestu hliðar en
þegar það brást, sem skeði stöku
sinnum, var ekki laust við örlitla
sektarkennd, sem skaut upp koll-
inum, hugsunin um að svona
góður maður og vinur ætti ekki
skilið slæma frammkomu. En vin-
átta okkar Gústa hélst allt til
dánardags hans, eða í þau 6 ár
sem við þekktumst. Svolítið slitr-
óttur vinskapur í gegnum tíðina,
en vinskapur engu að síður. Það
er erfítt að trúa að hann sé ekki
á meðal okkar lengur.
Gústi var handlaginn mjög.
Honum þótti gaman að dytta að
og endumýja Mðimar, sem hann
átti, sem hann gerði oft að loknum
vinnudegi hjá Strætisvögnum
Reykjavíkur. En þar var hann
vagnstjóri í tvo áratugi, síðustu
10 ár á leið nr. 4. Einnig vann
hann við akstur á langferðabifreið
sl. tvö sumur. Það átti vel við
Gústa að vera úti í náttúmnni og
af útiíþróttum hélt hann mest upp
á skíðaiðkun, þó svo að hann hefði
ekki lagt stund á hana lengi.
Man ég er við fóram í bíltúr
austur fyrir fjall einn góðviðrisdag
á síðasta ári. Á leiðinni austur
stoppuðum við í skíðaskálanum í
Hveradögum eftir göngutúr á
heiðinni, þáðum veitingar og skoð-
uðum málverkasýningu. Gústi
varð yfír sig hrifínn af málverki
einu, sem var af rauðgullnu sólar-
lagi. Sagði að það minnti hann á
sólarlagið fyrir vestan, þar sem
hann ólst upp. Enda kom það á
daginn að málverkið var málað
þar um slóðir. Hann sló til að
keypti málverkið. Húnar að kveldi
þá sólin sest, eftir stendur minn-
ingin um hlýjan og góðan dag.
Þannig mun minningin um góðan
vin lifa. Ég þakka Gústa einstaka
tryggð og vináttu í gegnum árin
og ánægjulega samleið og bið
honum Guðs blessunar.
Bömum hans, Hjalta, Særúnu
og Kristni Þór, ættingjum og vin-
um, færi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur í sorg þeirra.
Deyr fé, deyja frændur,
deyr sjálfur hið sama,
en orðstír deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
(Hávamál.)
Svanhvít Sigurgeirsdóttir
ÍÓKEYPIS
Ókeypis upplýsingar um vöru og þjónustu.
Það eina sem þú þarft að gera er að lyfta
símtólinu, velja númer Gulu línunnar 62 33 88
og spyrja. Hjá starfsfólki Gulu Iínunnar færð
þú vinalega þjónustu og greið svör við spum-
ingum þínum. Einfalt og stórsniðugt- ekki satt!
„ÉG ER ÁKVEÐIN I PVl AÐ NOTA
TlMANN VEL I VETUR OG SÆKJA NAM-
SKEIÐ. TIL AÐ AUÐVELÐA MÉR VALIÐ HRINGDI
ÉG I GULU LlNUNA OG ÞAR FÉKK
ÉG PÆR UPPLÝSINGAR SEM ÉG PURFTI. OG
NÚ ER MlNUM TOMSTUNDUM RAÐSTAFAO
- PEIR VITA BOKSTAFLEGAALLTMENNIRNIR
Að heiman og úr vinnu þekkjum við vandamál
sem tímafrekt virðist að leysa, en Gula línan
greiðir úr á augnabliki. Við þurfum að hafa upp
á sjónvarpsviðgerðamanni, vélritara eða
þýðanda. Ná í iðnaðarmenn, fá upplýsingar
um hvar er selt parket, hvar er hægt að kaupa
vara- eða aukahluti í bílinn eða
leigja smóking. Úr slíkum
vandamálum leysir starfsfólk
Gulu línunnar. Athugaðu það,
þú hringir og færð upplýs -
ingamar strax - og það
ókeypis.
„ÉG HEF FAU STARFSFOLKI A AÐ SKIPA OG
HEF PVl HRINGT I GULU LlNUNA ÞEGAR
YFIR FLÝTUR A SKRIFSTOFUNNI. PEIR
HAFA A SKRA LAUSAFÚLK (.FREE LANCE’)
TIL ALLRA SKRIFSTOFUSTARFA. PETTA
HEFUR LEYST MINN VANDA OG SPARAÐ
MÉR STORFÉ. - POnpÉTT ÞJÖNUSTA' -
gjl
62»'88
T-.