Morgunblaðið - 27.10.1987, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. OKTÓBER 1987
Með
morgimkaffmu
Ha? Er tengdamamma
komin í heimsókn?
HÖGNI HREKKVÍSI
„ rUöi-AHUNDUR ?
Umferðarþunga frá Tjöminm
TU Velvakanda.
Kærar þakkir, Árni Einarsson,
fyrir skrif þín um Tjömina í
Reykjavík. Sannleikurinn er sá,
að það hefur enginn af viðmæl-
endum minum trúað því, að málið
með ráðhúsið færi svona langt.
Fólk hefur sagt: „Við höfum svo
oft upplifað áður umræður um ný
hús við og ofan í Tjöminni, sem
auðvitað hafa allar dagað uppi —
það verður eins með þessa." En nú
er eins og við séum öll að vakna
upp við vondan draum.
Ráðhús á þessum stað, og sá
umferðarþungi sem því fylgir og
leggst á nærliggjandi götur, yrði
óveijandi eyðilegging á einum sér-
stæðasta stað á byggðu bóli þessa
lands. Lífríki Tjamarinnar er dýr-
mætt og vekur undmn að slíkt skuli
þrífast í miðri höfuðborginni, en
engu minna er um vert það um-
hverfí sem umlykur Tjömina. Þá á
ég við gamla kirkjugarðinn, Tjam-
arbrekkuna með gömlu timbur-
húsunum, þ.á m. ráðherrabústaður-
inn, og fleiri vegleg hús á
vesturbakkanum, í norðri blasa við
Alþingishúsið, Dómkirkjan, Iðnó og
Búnaðarfélagshúsið — á austur-
bakkanum gamli barnaskólinn,
Fríkirkjan, íshúsið, sem brátt verð-
ur nýtt listasafn, og hið veglega
hús Thors Jensen. Fyrir ofan
Fríkirkjuveg liggur svo hið gróna
hverfí, Þingholtin.
Þetta er faðmurinn sem gefur
Tjöminni líf, og hann má ekki skera
frá með umferðaræðum. Miklu nær
væri að draga úr allri umferð
umhverfís Tjömina. Þrengja allar
götur, breikka gangstéttir, planta
tijám og fela bflastæði, ef þau em
nauðsynleg, með mnnagróðri.
Skipta um ljósastaura. í stuttu
máli, gera allar götur við Tjömina
að einstefnuvistgötum. Það þýðir
auðvitað að þar má ekki bæta við
stofnun sem krefst greiðfærra öku-
leiða fyrir mikinn flölda.
Eins og nú er er ástandið væg-
ast sagt slæmt á þessum slóðum.
Daglega verða menn vitni að rifrildi
og ónotum vegfarenda, sem ekki
komast leiðar sinnar, fínna ekki
bflastæði, eða era króaðir inni, ein-
mitt á þessum bletti, þar sem
ráðgert er að reisa ráðhúsið.
Gefíð þessu hverfí líf, sem því
sæmir.
Reisið nýjar stofnanir annars
staðar, þar sem þær eiga betur
heima, og geta fegrað og beinlínis
hjálpað sviplitlu umhverfí. Og þar
sem auðvelt er að ganga frá akst-
ursleiðum og bflastæðum þannig
að allir megi við una.
Reynið ekki að gera öll hverfi
eins, leitið að sérkennum gömlu
hverfanna og reynið að undirstrika
sérkennin.
Annað væri skammsýni, sem
komandi kynslóðir fyrirgefa ekki.
Tjaraarunnandi
Yíkverji skrifar
Bjórsalan á Keflavíkurflugvelli
var gerð að umtalsefni í þess-
um dálkum síðastliðinn fímmtudag.
Þar var því fagnað að afgreiðsla
bjórsins er ekki í fríhöfninni sjálfri,
heldur niðri á jarðhæðinni. Síðan
er spurt: Hversvegna ekki að gera
enn betur? Hversvegna má ekki
borga bjórinn syðra en fá hann af-
hentan í Reykjavík í stað þess að
rogast með hann út í áætlunarbfl
og síðan heim frá Loftleiðahótelinu?
Kona nokkur hringdi í Víkveija
vegna þessara skrifa og sagði sínar
farir ekki sléttar gegnum „kerfið"
í Flugstöð Leifs Eiríkssonar. Hún
hafði sum sé greitt bjórinn sinn og
var með kvittun í höndunum þar
um. í ati og önnum við að sækja
töskur og þessháttar gleymdi hún
hinsvegar að taka bjórinn sinn.
Komin út f anddyri flugstöðvarinnar
man hún eftir borgaðri eign sinni
og hyggst sækja hana, enda með
greiðsluávísun enn í höndunum. En
þá var „kerfíð“ komið í essið sitt.
Lok, lok og læs og allt í stáli! Eig-
andi nýkeypts bjórs, sem kominn
er út úr fiifliöfninni, hefur glatað
eign sinni, að sögn konunnar.
Mikið geta nú kerfískarlar verið
liprir og elskulegir við viðskipta-
menn fríhafnarinnar, enda hefur
kúnninn alltaf rétt fyrir sér, eins
og eitt sinn var sagt!
XXX
Fmmvarp að fjárlögum fyrir
árið 1988 hefur farið fyrir
bijóstið á ýmsum eins og fjárlög
' eiga að gera, ef einhver mergur er
í þeim. Senn fer stjómarandstaðan
að stíga sinn Óla Skans í fjárlaga-
hlöðunni, eins og hún hefur gert í
haustskuggunum um langan aldur,
sama hvem veg hún er saman sett.
Hætt er við popp-textinn, sem
sunginn er, verði hinn sami eða
keimlíkur textanum í fyrra og hitt-
eðfyrra — eða fyrir tíu eða tuttugu
ámm. Frumleikinn er samur við sig.
Víkveiji spáir því að efnisatriði
hans verði þessi:
1) Ríkisstjómin hefur skorið niður
útgjöld ríkissjóðs, einkum og sér í
lagi til hinna góðu og mjúku mála.
Það er aðför að velferðarþjóðfélag-
inu. Hún á ekki að skera niður
útgjöld, heldur skatta!
2) Ríkisstjómin hefur hækkað
skatta, það er tekjur ríkissjóðs,
langt umfram það sem góðu hófí
gegnir. Það er hábölvað. Hún á
ekki að hækka skatta heldur fram-
lög til hinna þörfu og mjúku mála!
Stjómarandstaðan byggir síðan
röksemdabrú milli þessara tveggja
gagnrýnisatriða með því þriðja, sem
má alls ekki missa sig, samræmis-
ins vegna.
3) Ríkisstjómin rekur ríkissjóð með
halla, eyðir meim en hún aflar. Það
er að sjálfsögðu fyrir neðan hellur.
Við krefjumst þess að ríkisbúskap-
urinn sé rekinn hallalaust. Það er
í anda hinnar hagsýnu húsmóður!
XXX
Bókaþing var haldið í vikunni
að tilhlutan Bókasambands ís-
lands. Þar vóm flutt mörg og sum
frábær erindi. Það gekk eins og
rauður þráður gegnum mál manna
að bókafréttir, bókakynning og
gagnrýni fjölmiðla hefðu mikil áhrif
á stöðu bókarinnar á markaðinum.
Ólafur Ragnarsson, bókaútgef-
andi og formaður Bókasambands-
ins, sagði orðrétt:
„Bókakynning, umræða og
gagnrýni hefur verið að mestu í
hefðbundnu formi hér á landi og
dagblöðin verið burðarásar þeirrar
umfjöllunar. Þau hafa sinnt þessum
þætti íslenzkrar menningar misvel,
eins og gengur, og á Morgunblaðið
það eflaust vinninginn í skipulegri
gagnrýni um bækur og kynningu
bóka og höfunda. Þjóðviljinn myndi
sennilega fá önnur verðlaun sem
bókablað ef metið væri hve vel
bókamálum væri sinnt hjá dag-
blöðunum."
Góð bók kynnir sig að vísu alltaf
sjálf. Fjölmiðlum ber þó skylda til
að kynna bækur. Það er þjónusta
við lesendur viðkomandi blaðs.
Þjónusta við viðskiptavini er aðal
góðs fjölmiðils.