Morgunblaðið - 27.11.1988, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 27. NÓVEMBER 1988
C 47
Þegar leikur stóð sam haast laumaðist lítill drengur út á völlinn. Lögreglumaður-
inn, sem leiðir strákinn fyrir framan markið hjá Helga Dan, er Greipur Kristjánsson
aðalvarðstjóri, en hann lést fyrir skömmu.
Miðjutríó Akra-
nessliðsins.
Þórður Þórðar í miðju
og hægra megin við
hann Ríkharður Jóns-
son, en nær Helgi
Björgvinsson.
SÍMTALIÐ________
ER VIÐ ÁRNA SCHEVING, VARAFORMANN FÍH OGINN-
FL YTJANDA ZIPPO-KVEIKJARA.
Margir týndir sauðir
komnir í leitimar
36630
- Já?
Árni Scheving?
- Já.
Blessaður, Sveinn Guðjónsson
á Mogganum.
- Sæll vinur, hvað syngur í
þér?
Allt gott, nema að það ótrú-
lega hefur gerst, - Zippoinn
minn bilaði.
- Hvað ertu að
segja..., hvernig lýsir
það sér?
Hann er bara allt í
einu steindauður. Það
kemur ekki einu sinni
neisti.
- Kemur ekki neisti
einu sinni... það er ein-
kennilegt ef þetta
kemur svona allt í
einu. Heldurðu að það
sé ekki bara steinninn,
-hefurðu nokkuð at-
hugað hvort það er steinn í hon-
um? Þeir eyðast með tímanum.
En ef þetta er eitthvað alvar-
legra, - ertu þá ekki með ábyrgð
á honum?
- Ef þetta er galli í sjálfum
kveikjaranum þá er ókeypis við-
gerð á því. En þetta gildir auð-
vitað ekki um eldgamla kveikj-
ara eða ef þeir verða fyrir
skemmdum. Þú ferð til dæmis
ekki með gamlan bíl, sem hefur
skemmst á löngum tíma, í um-
boðið og heimtar nýjan. En það
er nú eins og menn leyfi sér
allan andskotann með Zippoana.
Það eru dæmi um að menn hafí
fundið kveikjara, sem hafa
kannski legið undir hlassi... hafa
farið undir traktor eða eitthvað
og eru orðnir ryðgaðir, - þeir
koma með þá og ætlast til að
maður sendi þá út í viðgerð.
En svo við snúum okkur að
öðru Ámi, - þú ert alltaf í mú-
síkinni?
- Jú, jú, það leggst alltaf eitt-
hvað til. í haust var ég.til dæm-
is að útsetja fyrir sýn-
inguna á Sögu, sem
spannar tónlistina á
Sögu í 25 ár. Og svo
hef ég verið að svolítið
spila líka.
Nú hafíð þið í stjóm
FÍH verið með ákveðn-
ar aðgerðir til að koma
í veg fyrir að ófélags-
bundnir menn séu að
spila út um allar triss-
ur. Hefur það skilað
árangri?
- Já, ég held að þetta sé að
skila sér. Það hafa margir týnd-
ir sauðir komið í leitirnar. Og
veitingahúsin eru farin að ganga
harðar eftir þessu. Þegar til
iengri tíma er litið kemur þetta
öllum til góða því að þama
myndast þá sterkari stétttarvit-
und um leið og félagið verður
sterkara._
Jæja Árni, við skulum vona
að menn taki við sér og fari að
sjna félaginu meiri ræktarsemi.
Eg bið bara að heilsa að sinni.
- Já allt í lagi, blessaður.
I
Hefur lagt auka
starfið á hilluna
Hann var í sviðsljósinu í 17 ár,
í tveimur af vinsælustu trióum
landsins á sjöunda og áttunda
áratugnum. Ekki líður það árið
að tríóin séu ekki beðin að taka
upp þráðinn en þvi hefíir alltaf
verið neitað. En þó Troels hafi
verið í sviðsljósinu, var spila-
mennskan alltaf aukastarf.
Hann er verslunarskólageng-
inn og hefur starfað við verslun
og kennslu frá 18 ára aldri en
rekur nú eigið innflutnings-
fyrirtæki.
*
Eg steig mín fyrstu skref opin-
berlega með Savannatríóinu.
Ég var í Verslunarskólanum og
við hófum ferilinn þegar við sung-
um á nemendamóti skólans 1961.
Við höfðum allir gaman af að
standa í spilamennskunni en það
var ekki fyrr en ég hafði lokið
rerslunarprófi og verið í verslun-
arnámi í Danmörku í hálft ár, að
hún hófst fyrir alvöru. Þetta vatt
smám saman upp á sig; allt eins
óvart og af ásettu ráði, en var
alltaf aukastarf hjá okkur enda
ekki hægt að lifa af laununum.
Jafnframt spilamennskunni var
ég við verslunarstörf, vann m.a.
lengi í herradeild P&Ó. Fyrstu tvö
árin voru félagar mínir í Savann-
atríóinu, Bjöm Bjömsson og Þórir
Baldursson, i MR en ég af-
greiddi. Ég hef heyrt á seinni
ámm að fólk hafí lagt leið sína i
búðina til að skoða mig en þá
varð ég lítið var við það.“
Savannatríóið starfaði með hlé-
um í fímm ár, frá 1963-1968.
Félagarnir hættu að mestu að
skemmta 1965 en tóku að sér
eitt og eitt verkefni í þrjú ár þar
á eftir; utanlandsferðir, sjónvarps-
þætti og fleira sem kitlaði. „Á
þeim tíma var ekki um svo auðug-
an garð að gresja, framboð á
hljómsveitum var sáralítið. Þegar
við byrjuðum vomm við nærri einu
skemmtikraftamir á þessu sviði.
Tríóaldan náði sér ekki upp fyrr
en upp úr 1970.
Savannatríóið hætti 1968 og
þá var ég byrjaður að kenna bók-
Savannatríóið í þá gömlu góðu daga. Þórir, Bjöm og Troels.
HVAR
ERU
ÞAU NÚ?
TROELS BENDTSEN
Troels Bendtsen flytur nú inn
bygglngavörur. Á skrifstofunni
í „Skýjaborginni"; á 12. hæð í Húsi
verslunarinnar.
færslu í Iðnskólanum. En árið
1969 hringdi Jónas Ámason rit-
höfundur í mig og sagðist hafa
skrifað leikrit þar sem gert væri
ráð fyrir að ég og félagamir lékj-
um stórt hlutverk. Við vomm ekki
til í það en í stað þess setti ég
saman nýtt tríó; Þrjú á palli;
ásamt Eddu Þórarinsdóttur og
Helga Einarssyni, sem hætti eftir
tvö ár og Halldór Kristinsson kom
í staðinn. í fyrstu átti tríóið ein-
göngu að koma fram í Þið munið
hann Jörund en svo ákváðum við
að hella okkur út í bransann og
héldum áfram í um áratug. Við
hættum að koma fram 1977-1978
og endanlega um 1980.
En nu er ég alveg hættur. Ég
var í þessum bransa í 17 ár og
held að það sé alveg nóg. Þetta
var afskaplega gaman en ég hætti
til að gefa öðram kost á að taka
við.
Um 1970 fór ég að kenna bók-
færslu í Flensborg og kenndi þar
í 15 ár. Þá hætti ég, þvr ég þurfti
að geta lifað af laununum. Það
var ekki nóg að hafa gaman af
kennslunni og krökkunum. Ég fór
út í sjálfstæðan atvinnurekstur,
hef flutt inn byggingavömr í þrjú
ár og tóri enn.“
Troels gifti sig ungur. Hann
kynntist konu sinni, Björgu Sig-
urðardóttur, áður en hann byrjaði
í Savannatríóinu. Þau eiga þijá
stráka, 17, 16 og 9 ára, sem Tro-
els segir ekki hafa sýnt neinn
áhuga á að feta í fótspor föður-
ins. „Björg var vissulega orðin
þreytt á að sjá mig ekki á föstu-
dögum og laugardögum ámm
saman. Eitt árið áttum við t.d. frí
tvær helgar og önnur þeirra var
jólahelgin. Hún sýndi mér alltaf
mikinn skilning og nú hefur hægst
um þó ég hafi mikið að gera í
vinnunni.
Ég sakna ekki sviðsljóssins því
mér fannst ég aldrei vera neitt
merkilegri en aðrir. En spila-
mennskan var ijómi áranna frá
18 ára aldri að 35 ára og hafði
óskapleg áhrif á daglegt líf manns
og lífsreynslu. Ég kynntist mjög
mörgum á þessum ámm; en mis-
vel. Þau em mörg andiitin sem
ég kannast við og margir sem ég
heilsa án þess að muna hvernig
ég þekki þá.“