Morgunblaðið - 11.12.1988, Side 8

)
8 D
góðir fjárhundar.
— En hvemig geta menn lært
að þjálfa fjárhunda?
„Eg hef mikinn áhuga á að gera
myndband um hvernig þjálfa á
þessa hunda. Ég hef sótt um styrk
til þess en fékk ekki. Ég gef öllum
ráð sem hafa fangið hjá mér hund,
ef þeir leita til mín. Ég hef líka
sýnt hundana fara í gegnum sömu
æfingar og í fjárhundakeppni, en
þá þarf ég að tala við þá allan
tímann og get ekki skýrt hlutina
út á meðan. Sennilega væri best
að fara í réttir og sýna hundana
leysa úr þeim vanda sem fólk er
vant að glíma við. Ef ég hefði get-
að gert þetta myndband hefði ég
getað sýnt hundinn vinna við ýmsar
mismunandi aðstæður á venjulegu
fjárbúi og talað skýringar inn á,
hvaða skipanir eru notdðar, hvemig
kenna eigi hveija skipun og svo
framvegis.“
— Hefur þér aldrei dottið í hug
að selja fulltamda hunda?
„Það væri of dýrt því þeir yrðu
orðnir svo gamlir þegar þeir fæm
héðan. Ég er hræddur um að fólk
myndi hrökkva við þegar það fengi
reikninginn frá mér.
Á Nýja Sjálandi höfðu nokkrir
eldri bændur, sem vom hættir bú-
skap, það sem tómstundaiðju að
þjálfa fjárhunda. Einn þeirra sagði
mér að hann hefði aldrei þjálfað
hund markvisst á meðan hann
stundaði búskap. Svo ferðuðust
þeir um og tóku þátt í fjárhunda-
keppni víða um land. Ég gæti hugs-
að mér að gera þetta í ellinni, ef
einhvem tíma verður hægt að koma
keppni á hér.“
Réttlátara að miða
framleiðsluna við beitarþol
Talið berst að búskapnum og
segir Gunnar þetta svæði henta vel
fyrir sauðfjárrækt. Hún hafi hins
vegar dregist mjög mikið saman á
undanfömum ámm. Margir hafa
hætt búskap og selt kvótann og í
Kelduhverfi var fé lógað vegna riðu-
veiki, eins og flestir vita. Daðastöð-
um tilheyrði gott beitiland og einn-
ig hafa þau Gunnar og Guðrún
reynt að græða upp um einn hekt-
ara á ári.
Veðráttan hefur líka haft sitt að
segja. Árið 1979 var erfitt heyskap-
arár og eins á ámnum eftir 1980
sem varð til þess að menn fækkuðu
fénu. Margir hafa því lítinn kvóta
enda vom þetta viðmiðunarárin sem
farið var eftir þegar kvóta var út-
hlutað. Gunnar og Guðrún hófu
búskap 1982 og ákváðu að fara
hægt af stað.
„Þar gerðum við stóra skyssu,"
segir Gunnar. „Við hefðum átt að
leggja allt í sölumar til þess að
auka framleiðsluna. En við vomm
aldrei búin að ná þeirri framleiðslu
sem þurfti til þess að standa undir
þeim fjárfestingum sem hafði verið
ráðist í á jörðinni. Þetta varð til
þess að við emm með 600 fjár, en
þyrftum að vera með 1000 til þess
að standa undir fjármagnskostnaði.
Hér hafði verið byggt nýtt íbúðar-
hús og fjárhús fyrir 1000 íjár.“
Gunnar segist vera óánægður
með þá stefnu í landbúnaðinum að
menn eigi ákveðna hlutdeild í mark-
aðnum í hlutfalli við hvað þeir fram-
leiddu á einhverju ákveðnu tímabili.
„Mér sýnist réttlátara að tak-
marka framleiðsluna í hlutfalli við
beitarþol jarða. Það yrði líka hag-
kvæmara fyrir bændur því ódýrara
er að framleiða ef menn hafa góða
beit. Hefði þessi leið verið farin í
upphafi væri ekki um ofbeitar-
vandamál að ræða.“
Gunnar og Guðrún vilja að bænd-
ur sem vilja rækta upp landið verði
styrktir. Landgræðsla sé gott inn-
legg fýrir þá sem taka við landinu
í framtíðinni. Þau segja að margir
bændur á þessu svæði séu að reyna
að græða upp landið, en fá enga
fjárhagslega aðstoð til þess og gera
það því á eigin kostnað.
En þau hjónin segjast una glöð
við sitt í sveitinni.
„Hér er gott mannlíf, fámennt en
góðmennt," segir Guðrún. „Fólkið
hittist kannski ekkert mjög oft. Það
er ekkert að rápa á milli bæja. Það
kemur í heimsókn ef það á erindi.“
Þegar við kvöddum var ein tíkin
í óðaönn að reyna að koma þremur
hvolpum sínum í húsaskjól því
krummi var kominn og lét ófrið-
lega. Hann varð nefnilega var við
að búið var að gefa hundunum og
ætlaði sjálfum sér eitthvað af kræs-
ingunum. Um leið og tíkin hafði
komið einum hvolpanna í hús og
Iagði af stað til að sækja þann
næsta, var sá sem inn var kominn
auðvitað lagður af stað á ný í ævin-
týraleit. Hann virtist hvergi bang-
inn þótt krummi væri á sveimi.
ÍTÖLSK LEÐURSÓFASETT
HORNSÓFAR OG SVEFNSÓFAR frá NATUZZI
KRISTJÁN SIGGEIRSSON HF. • Laugavegi 13 Sími 625870