Morgunblaðið - 30.07.1989, Blaðsíða 28

28 C
-I
iJÖl ^ÖftGÖMSÍÍAÐÍÐ' SUNNUDAtíUR 30:'jÍSlÍíi^9iaVLU05iCiM
VALIA
TówmtvKfV^

ZLi

Uinhyggja fra
kaffíbaun í
bollann þinn
Símai 35408 og 83033
AUSTURBÆR
Skipasund 47-92
Flókagata 53-69
Tunguvegur
Fossvogur
Selvogsgrunnur
Drekavogur
Langagerði
VESTURBÆR
Lynghagi
KOPAVOGUR
Hófgerði
BREIÐHOLT
Þverársel
HEBI90NUSTUNA AÐ LEIÐARIJOSI
umhmdallt
Eftir langa dagleið er Ijúft að
láta ferðaþreytuna líða úr
sér á þægilegum gististað.
íslensku hótelin víðs vegar um
landið bjóða góða þjónustu og
gistingu við lágu verði.
Greiðslumiðatilboð á gistingu
og Sumarréttir SVG verða til
þess að pyngjan léttist ekki um
of á ferð um ísland.
Hringdu í síma 91-623350 eða
líttu inn á skrifstofu íslensku
hótelanna, Rauðarárstíg 18, frá
kl. 10-12 alla virka daga. Þar
getur þú bókað gistingú á öll
aðildarhótelin á einum og sama
stað og fengið allar nánari upp-
lýsingar. Qreiðslumiðana er
hægt að fá á öllum aðildarhótel-
um og helstu ferðaskrifstofum.
íslensku hótelin eru:
Hótel Lind, Reykjavík
hótel Borgames, Borgarnesi
Hótel Stykkishólmur, Stykkish.
Hótel (safjörður, ísafirði
Vertshúsið, Hvammstanga
Hótel Husavík, Húsavík
Hótel Reynihlíð, Mývatnssveit
Hótel Valaskjálf, Egilsstöðum
Hótel Bláfell, Breiðdalsvík
Hótel Höfn, Höfn
Hótel Hvolsvöllur, Hvolsvelli
ISLENSKU
HÖÍELIN
s. 91-623350
BAIiÞANKAR
Á milH ffalls
og fjöru
Við vorum að brjóta um það
heilann um daginn vinur
minn og ég hvernig á því stæði
að allir unglingarnir nú til dags
væru svona hávaxnir. Þetta er
svona vel alið,
sagði vinur
minn og átti við
unglingana. í
rökréttu fram-
haldi tókum við
að ræða hvað
verið hefði á
borðum hjá
mæðrum okkar
og feðrum í gamla daga og þá
kom i ljós að tæpast var hægt
að halda því fram að við sjálfir
hefðum verið á neinu nástrái.
Fyrir nú utan öll þau óskup
sem má tilreiða úr lambakjöti,
steik, kjöt í karrý, kótilettur,
svið, hrútspunga og hangikjöt,
hrygg og kjötsúpu, kjöt í káli og
kjötbollur með kartöflumós (ég
vildi hafa það mós, vinur minn
bar orðið fram, mús, rétt að
báðar útgáfurnar fylgi), þá
snæddum við soðinn fisk og
steiktan með remúlaði og ýmsar
gerðir af grautum. Við áttum
okkur meira að segja uppáhalds
sérrétti. Hans var nougatbúð-
íngur, slíkan dessert hafði ég
aldrei heyrt nefndan, minn var
flauelisgrautur með saft. Hann
dauðlangaði strax að smakka
slíkan. Af þessu má sjá að ekki
stóð fábreytnin okkur fyrir þrif-
um.
Ekki létum við heldur okkar
eftir liggja við sætmeti ýmiskon-
ar. Við veittumst með oddi og
egg að pönsum og vöfflum. Við
réðumst með grimmd á brauð-
tertur. Við snæddum hauga af
tartalettum. Við sátum og röð-
uðum í okkur snittum í stóraf-
mælum og okkur var alveg sama
þótt svellandi feit lærin flettust
út yfir setuna á stássstólunum
bara ef við fengum okkar ríflega
snittu-skammt.
Samt erum við báðir þetta
rétt meðalmenn á hæð. En ungl-
ingarnir stækka og stækka. Þeir
vilja reyndar ekkert með saltkjöt
og baunir hafa, þeir sitja og
snæða pipársteikur og ham-
borgara og grill-mat ýmsan, allt
nær óþekkt í minni æsku en
þeir eru allflestir himnaspírur.
Vinur minn kom með þá
kenningu að þetta væri ávöxt-
unum að kenna. Ég held þetta
sé rétt hjá honum. I gamla daga
þegar eplin komu i búðir nær
eingöngu á jólum þá hét það að
„jólalyktin" væri komin í bæinn.
Nú er stöðug jólalykt hjá kaup-
mönnum og í stórmörkuðum
lika og þar eru ávextir í f]öllum
og unglingarnir graðga í sig
ávöxtum sem við gamlingjarnir
kunnum tæplega að nefna.
Ég á nítján ára son og hann
er hálfum haus hærri en ég. Ég
er hins vegar hálfum haus hærri
en faðir minn var og þetta leiðir
hugann að þvi hversu háir í loft-
inu frumbyggjar þessa lands
hafi í raun og veru verið. Og átu
þó skarf og súlu og tuggðu söl
væjtt í lýsi.
í eina tíð á landið að hafa
verið skógi vaxið milli fjalls og
fjöru. Ég hef alla mína tíð dregið
þetta mjög svo í efa. Gæti verið
að fornmönnum hafi sýnst
kyrkingurinn ærið hávaxinn?
Og þá af þeirri einföldu ástæðu
að þeir voru svo litlir. Enda lítið
af suðrænum aldinum á boðstól-
um í búðunum þá.
Kannski Þorsteinn drómund-
ur sem hefndi Grettis sterka í
Miklagarði hafi orðið 42 senti-
metrar á hæð vegna þess að
hann komst í appelsínur þar í
austurvegi með væringjum en
ég þori að veðja að Ingólfur Arn-
arson hefur ekki verið hótinu
hærri en fet þegar hann kom
hingað fyrst. Ef hann var þá
það. Ekki að furða þótt þeir hafi
litið kyrkinginn öðrum augum
en við, og talið landið skógi vax-
ið, miUi fjalls og fjöru.
eftir Ólof
Gunnarsson