Morgunblaðið - 05.11.1989, Blaðsíða 10

10 c
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 5. NÓVEMBER 1989
AFTANSÖNGUR
NEW YORK NIGHTS er yfirskrift tón-
listarhátíðar sem haldin er ár hvert í
New York í tengslum við tónlistaráð-
stefiiuna New Music Seminar. í ár var
Eftir miklar
vangaveltur er
ákveðið að
fara á þijá til
fjóra staði að
þessu sinni og
byija í Pallad-
ium, fara síðan
í Club Paradise, Rap Arts Centre
og enda á CBGB. Palladium er
helsti diskóstaður New York og
þar byrjar tónleikahald mun fyrr
en á hinum stöðunum þannig að
þar verður byijað.
í Palladium er allt troðið af
fólki framan við innganginn og í
anddyrinu. Allir sem finnst þeir
vera eitthvað eru á staðnum í
jakkafötum gáfulegir á svipinn og
andrúmsloftið er einkar tómlegt.
Fyrir framan mig í fatahenginu
er kona að skamma mann sinn
fyrir að hafa dregið hana á stað-
inni: „Þú sagðir að þú myndir
kynna mig fyrir einhveijum
merkilegum ... það er enginn
hérna ..." Ekki er það þó allskost-
ar rétt því tónleiksalurinn er troð-
inn af fólki, enda er Mory Kanté
að leika með stórsveit sinni. Það
tekur dijúga stund að komast í
gegnum þvöguna það nálægt svið-
inu að gerlegt sé að sjá eitthvað.
Líklega eru um 1500 manns á
staðnum, nær allir blakkir á hör-
und og eina málið sem heyrist er
franska. Líklega er þorri gesta sé
innflytjendur frá eyjunum í
Karíbahafi.
Mory Kanté er vinsæll mjög í
Frakklandi og ekki síður í Karíba-
hafi, ef marka má viðtökur áheyr-
enda við hátæknivæddi þjóðlaga-
tónlist hans. Næsta sveit vekur
þó enn meiri hrifningu, því áheyr-
endur ganga af göflunum þegar
Kassav kemur á svið. Kassav er
reyndar frá frönsku Antilleseyjum
í Karíbahafi og því á heimaslóðum
í Palladium þetta kvöld. Viðbún-
aður sveitarinnar er allmikilll og
tvær dansmeyjar í litríkum að-
skornum fötum gera sitt til að
auka á sefjunina og þær skipta
um föt fyrir hvert lag. Kassav
leikur zouk-tónlist, sem er einkar
vel fallin til dansæfinga og þvagan
í salnum veltur til og frá. Ekki
er þó til setunnar boðið, því Club
Paradise, þar sem rokksveitin
24-7 Spyz átti að leika, bíður.
Fyrir utan Club Paradise er
löng röð og við gerum þau mistök
að fara í röðina. Röðin bifast ekki
lengi vel, enda standa dyraverðir
fastir fyrir og hrinda fólki frá af
kappi. Við færum okkur því fram-
fyrir röðina að íslenskum sið og
veifum spjöldum sem á stendur
„press“. Það blíðkar þá og þegar
stungið er að þeim nokkrum döl-
um brosa jieir og bjóða okkur
velkomin. Aður en varir er búið
að hleypa okkur inn.
Troðningurinn og hitinn er
slíkur að í fyrstu iðrast ég þess
að hafa komið mér inn. Á staðn-
um, sem tekur líklega um 2—300
manns, eru örugglega 5—600
gestir, flestir litir og vel við skál.
24-7 Spyz er á sviðinu þegar ég
kem inn og hefur reyndar spilað
um stund. Sveitarmenn eru í
óhemju ham og söngvarinn hefur
þá líflegustu sviðslramkomu sem
ég hef séð að Iggy Pop frátöldum.
Stöðugur straumur áhorfenda er
upp á svið þar sem þeir taka
tryllt dansspor og kasta sér síðan
afturábak út í þvöguna framan
við sviðið. 24-7 Spyz leikur þunga
rokktónlist sem liggur á milli Liv-
ing Color og Bad Brains, með
þónokkrun fönkáhrifum. Eftir
nokkur lög er hitinn orðinn þrúg-
andi og súrefnisskortur hrekur
okkur út.
Frá Club Paradise var haldið í
austurátt í kjötiðnaðarhverfi, þar
sem staðurinn Rap Arts Centre
er inn á milli sláturhúsanna. Rap
Arts Centre er á fjórum eða fimm
hæðum og á fyrstu hæðinni koma
fram minni spámenn, en aðal-
hátíðin haldin seinnipartinn í júlí og
komu fram um 300 hljómsveitir á fímm
dögum, þar á meðal Qórar íslenskar.
Ogjörningur er að komast yfir að sjá
nema brot af því sem boðið er uppá og
reyndar er margt þannig að af því er
engin eftirsjá. Sá sem þetta ritar var
staddur í New York þessa júlídaga sem
New York Nights stóð í ár og komst
yfir að sjá um 30 hljómsveitir. Hér á
eftir er rakið eitt þeirra fimm kvölda
þegar hvað mest var um að vera.
eftir Árna Matthíasson, myndir Björg Sveinsdóttir
Stöðugur straumur áhorf-
enda lá upp á svið og út af
því aftur.