Morgunblaðið - 16.06.1991, Qupperneq 30

MORG.UNBLADIÐ SAMSAFMIÐi?lMlCg(lGUR J6. JL'NI 1991
,30 C
ÆSKUMYNDIN...
ERAFBJARNA SIGTRYGGSSYNI, DEILDARSTJÓRA
ÚTVARPS NORÐ URLANDS
Hlustaðiá
útvarp og nam
frumatriðin
ípijónaskap
Bjarni hlustaði mikið á útvarp í æsku og þá gjarn-
an á kvöldin með afa sínum og ömmu. Lestur
Helga Hjörvars á Bör Börssyni er honum t.d. eftir-
minnilegur. „Utvarpið var heilög stofnun," segir
Bjarni og undir lestrinum var gjarnan gripið í
spil eða prjónað, „ég náði því jafnvel að nema
frumatriðin í prjónaskap".
Nafnar. Eins og hálfs árs í fanginu á nafna afa,
Bjarna Benediktssyni kaupmanni á Húsavík.
Bjami Sigtryggsson er fæddist á
Húsavík 12. febrúar 1946 og
ólst þar upp til tólf ára aldurs. Um
æskuheimili sitt segir Bjarni: „Ég
var svo lánsamur að eiga mikið og
gott heimili á Húsavík. Ég bjó í
,sama húsi og afi minn og amma,
þannig að maður hafði alltaf tvo
matsali að velja úr. Ef það var eitt-
hvað vont hjá mömmu þá fór mað-
ur bara niður ..."
Foreldrar Bjarna em þau Sig-
tryggur Þórhallsson og Bryndís
Bjarnadóttir. Hann á tvo bræður,
þá Sigtrygg (yngri) og Þórhall
(eldri), en yngst er systirin Þórdís
Osk. Móðir Bjarna segir hann lítið
hafa verið fyrir útiverana en hvers
kyns grúsk hafi átt hug hans all-
m.„Hann var snemma kominn út
blaðamennskuna og gaf sjálfur
út blöð sem hann prentaði á ritvél
föður síns. Blöðunum dreifði hann
til vina og ættingja og urðu þau æ
/eglegri með árunum.“
„Bjami var ósköp ljúfur og góður
bróðir og ekki með neinn yfirgang
iða læti,“ segir Þórhallur eldri bróð-
r Bjarna. Hann segir Bjarna hafa
/erið mikinn grúskara og hafí hann
..d. lært að lesa nánast upp á sitt
jindæmi með því að liggja yfir
fyrstu bindunum sem komu út af
Oldinni okkar. „Hann dundaði mik-
ið og átti sinn hugarheim sem við
bræðurnir fengum ekki mikinn að-
gang að. í þessum heimi áttu allir
hlutir sín nöfn og ég man meðal
annars eftir bæjarnafninu Gærhoit
en ég veit ekkert hvaðan hann fékk
það,“ segir Þórhallur.
Barnaskólinn á Húsavík fóstraði
Bjama þar til hann fluttist til
Reykjavíkur tólf ára gamall en þá
hafði hann vetursetu í Melaskóla.
Eftir það var hann sendur ásamt
frænda sínum, Jóni Arasyni, í hér-
aðsskólann á Núpi í Dýrafirði.
Bjarni segir tungumálin einkum
hafa heillað sig á námsárunum á
Núpi og síðar í Menntaskólanum á
Akureyri. Til Noregs fór Bjarni í
nám í rekstrar- og markaðsfræði
en í æsku var hann einatt í verslun-
arleik. Móðir hans segir hann hafa
búið til peninga og sífellt verið að
selja eitthvað og kaupa.
Bjarni hefur lengi verið viðloð-
andi fjölmiðla en hann hefur einnig
komið víðar við í atvinnulífinu, m.a.
var hann aðstoðarhótelstjóri á Hót-
el Sögu um tveggja ára skeið. A
uppvaxtarárum Bjarna fóra böm í
sjávarþorpum oft að vinna ung að
árum og Bjarni var þar engin und-
antekning. Hann var í sveit flest
sumur, vann í síld og saltfiski og
afgreiddi í ísbúð heilt sumar, „tólf
ára gamall var maður því kominn
með langan og fjölbreyttan starfs-
feril“, segir Bjarni.
ÚR MYNDASAFNINU
ÓlafurK. Magn ússon
í hátíöarskapi
með hvítan koil
Tyjóðhátíðardagur íslendinga er á
kr morgun, mánudaginn 17. júní,
og af því tilefni birtum við myndir
af nýútskrifuðum stúdentum úr
Menntaskólanum í Reykjavík fyrir
tæpum 30 árum, nánar tiltekið frá
árinu 1962. í þá daga
miðaðist útskriftin við 17.
júní og hvítu kollarnir
settu jafnan mikinn svip
á daginn. Arið 1962 voru
brautskráðir 125 stúd-
entar frá MR, 61 í mála-
deild og 64 í stærðfræði-
deild og var það í fyrsta
sinn að fleiri stúdentar
voru brautskráðir úr stærðfræði-
deild en máladeild. Við skólaupp-
sögn voru fulltrúar ýmissa eldri
árganga stúdenta, þar á meðal þá-
verandi forseti íslands, herra As-
geir Ásgeirsson og herra Sigurbjörn
Einarsson, þáverandi biskup.
Hæstu einkunn við stúdentspróf í
MR þetta árið hlaut Þorkell Helga-
son, úr stærðfræðideild, ágætisein-
kunn 9,31. Að loknu ávarpi Kristins
Ármannssonar rektors til nýstúd-
enta stigu fulltrúar eldri nemenda
í pontu. Elsti stúdentinn sem var
viðstaddur athöfnina var séra Sig-
urbjörn Á. Gíslason og
mælti hann fyrir hönd
65 ára stúdenta. Þor-
steinn Þorsteinsson,
fyrrverandi Hagstofu-
stjóri hafði orð fyrir 60
ára stúdentum, herra
Ásgeir Ásgeirsson for-
seti fyrir 50 ára stúdent-
um, Gunnlaugur Briem
þáverandi ráðuneytisstjóri mælti
fyrir munn 40 ára stúdenta og Vil-
hjálmur Guðmundsson forstjóri
hafði orð fyrir 25 ára stúdentum.
Þjóðhátíðardaginn bar upp á sunnu-
dag þetta ár, en skólanum var slit-
ið föstudaginn 15. júní og vora
myndirnar teknar við það tækifæri.
Að venju ræddi Morg-
unblaðið við nokkra nýstúd-
enta í garði Alþingishússins
og í þeim hópi voru þessi
tvö, Bergljót Björling og
Olafur Davíðsson, semidúx
úr máladeild. I samtali við
þau kom m.a. fram að Berg-
ljót var á leið til Svíþjóðar
þar sem hún hugðist stunda
nám í hótelskóla, en Ólafur
var hins vegar á leið í hval-
skurð upp í Hvalfjörð, en
síðan í hagfræðinám í
Þýskalandi.
ÞANNIG..
GAGNRÝNIR
Ölafur kominn í sloppinn góða. Þegar hann hefur fínkembt Morg-
unblaðið, gluggar hann í aðra fjölmiðla í leit að hugmyndum.
fjölmiðlum hvar sem ég er stadd-
ur og oft nægir örstutt brot'til
að gefa mér hugmyndir. Ég gagn-
rýni aftur á móti ekki þætti beint
nema ég hafi fylgst með þeim.“
Olafur segir erfitt að lýsa vinn-
ulaginu. Oftast vinni hann grein-
arnar snemma morguns, þó að
hugurinn sé oft galtómur. „En
þá er bara að byija einhvern veg-
inn, hugmynd kviknar af hug-
mynd. Mesta vinnan fer í að full-
vinna greinarnar og fínpússa
þær, þar til lengdin er hæfileg í
hið fasta pláss í blaðinu. Ég les
textann mörgum sinnum yfir og
skoða setningarnar frá öllum hlið-
um áður en ég er ánægður.
Þegar ég hófst handa við þenn-
an dálk hafði ég ekki neina viðm-
iðun og ég fékk fijálsar hendur
til að móta hann. Ég reyni að
tengja efni hans þjóðmálaumræð-
unni, umræðu um listir, menning-
armál og íslenska tungu en á
henni hef ég mikinn áhuga. Mark-
mið mitt er að dálkarnir verði lif-
andi hluti af því sem er í umræð-
unni og að koma að ákveðinni
gagnrýni án þess að særa. Að
leiðbeina og gagnfyna óbeint í
stað þess að ráðast á menn.“
Ólafur segir starfið hvorki ein-
manalegt né dautt. Hann sé ævin-
lega með einhvetja útvarpsrásina
í eyrunum og svo hafi fólk mikið
samband við hann. „Það er mikið
hringt í mig, margir eru jákvæð-
ir, aðrir heimta að ég hlusti á
þennan eða hinn þáttinn. En ef
ég ætti að fara að óskum allra
þyrfti ég hreinlega að skipta um
heila á nokkurra klukkustunda
fresti."
ÓLAFUR M. JÓHANNES-
SON FJÖLMIÐLA
„Starfið krefst mjög mikillar yfirlegu og viðveru og það kemur
mér þvi til góða að hafa fjölmiðlaáhugann í blóðinu. Hefði ég
ekki áhuga á því sem ég er að fjalla um, myndi ég ekki endast
í þessu starfi.“ Svo farast fjölmiðlarýni Morgunblaðsins, Ólafi
M. Jóhannessyni orð. Hann skrifar liðlega 250 greinar á ári í
blaðið þar sem hann fjallar um Ijósvakamiðlana útvarp og sjón-
varp og hefur gert í rúm sex ár. Ólafur verður því að vera með
augu og eyru opin á gátt, svo ekkert efni fari fram hjá honum.
Ahugi Ólafs á fjölmiðlum
kviknaði snemma. Faðir
hans, Jóhannes Stefánsson, var
fréttaritari útvarps á Neskaup-
stað um áratuga skeið og á heimil-
inu var rætt um stjórnmál og fjöl-
miðla af brennandi áhuga. Þrátt
fyrir það leit Ólafur Morgunblaðið
ekki augum fyrr en á unglings-
aldri og heimsótti eftir það
frænku sína reglulega, sem var
áskrifandi að blaðinu. En hvaðan
fær Ólafur hugmyndir að greinun-
um?
„Ég byija daginn á því að fara
í sloppinn og lesa Moggann, sem
er mín gjöfulasta hugmyndaupp-
spretta. Eg reyni að fylgjast með
Fjölmiðlarýnirinn skiptir um rás.
Morgunblaðið/porkell