Morgunblaðið - 06.09.1991, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. SEPTEMBER 1991
HOAAflfl
*
Ast er...
. . . þegar hann stenst
ekki að strjúka hár þitt.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
° 1991 Los AngelesTimesSyndicate
Með
morgunkaffínu
Hérna hefurðu kortið mitt:
Eg er nefnilega fiðlukenn-
ari...
HÖGNI HREKKVÍSI
yjÉG F/NN LNKT AF- FUG'.A SÓSU / "
Velvakandi vitund
Ég þakka svar Einars I. Magnús-
sonar í grein sinni „sérstaða Krists“
þann 31. ágúst sl. Einnig fyrir svör
nýaldarsamtakanna og Rósalindar
Ragnarsdóttur við fyrri grein Einars.
Þetta eru hitamál sem æskilegt er
að varpa aukinni vitund á.
Ég iít þannig á að mannkynið sé
hægt og sígandi að færast saman í
eina allsheijar heimsmenningu. Þetta
sjáum við mjög afgerandi í heims-
fréttum CNN og SKY News, einkum
varðandi Persaflóastríðið og valda-
ránið í Moskvu. Öll meginvitund
mannkynsins færist í einn brenni-
punkt og sameiginleg vitund þróast
um málefnið. Þetta er baráttan um
bætta siðmenningu eða hrun mann-
kynsins. Mörg málefni í dag snúast
um hvort mannkynið nái að stefna
á hærra þróunarstig eða endanlega
gera út af við sjálft sig.
Eina lausnin sem ég sé á þessum
málum er ræktun mannsins. Með því
að hver einstaklingur rækti þá bestu
eiginleika sem honum er unnt að
rækta í sjálfum sér skapast æ stærri
bylgja að sameiginlegum áhuga
ræktunar, og hann stefnir gegn stór-
um tilhneigingum til tortímingaf.
Ölfusárbrú og
ekkert annað
Mér dauðbrá einn morguninn
þegar ég var að hlusta á morgunút-
varp Rásar 2. I þessum þætti var'
minnst á 100 ára afmæli Ölfusár-
brúar. En það merkilega var að fjöl-
miðlagarparnir voru svo bíræfnir
að skíra þess merku brú upp og
nefndu hana Ölfusbrú. Og ekki nóg
með það. I Þjóðarsálinni um kvöldið
lögðu þeir sem þar ráða húsum þá
spurningu fyrir vegfarendur, hvaða
stórbrú væri 100 ára um þetta leyti.
Og hvert átti svarið að vera? Jú,
Ölfusbrú. Þetta kom framan í mig
eins og köld vatnsgusa og trúi ég
að svo hafi verið um fleiri Sunnlend-
inga. Mér er spurn, hver hefur gef-
ið þessum mönnum leyfi til nafn-
breytingar á brúnni. Með þessum
aulahætti hafa þeir móðgað Sel-
fyssinga og alla Sunnlendinga og
væri þeim sæmast að biðjast afsö-
kunnar á- þessu gönuhlaupi. Aður-
nefnd brú heitir Ölfusárbrú og ekk-
ert annað.
Gestur Sturluson
Ég hef merkt stórkostlegan áhuga
til ræktunar meðal þjóðarinnar og
tel að hann sé til góðs. Styrkur nýald-
aráhugans í fyrra er skýrt merki um
það. Ég gleðst yfir áhuga kristinna
manna á að vitund fólks um Krist
sé skýr og hrein. Það tryggir að
þeir sem velja sér hina kristnu leið
til þroska geri það af heilindum.
Sjálfur hef ég meiri áhuga á sam-
eiginlegum trúarlegum skilningi alls
mannkynsins, heldur en eingöngu
kristinna manna. Ég hef jafnmikinn
áhuga á skilningi þeirra sem telja
sig trúlausa eins og þeirra sem telja
sig trúaða. Ég tel að sámeiginlegur
skilningur mannkynsins á Guði sé
farsælast. Ég get ekki ímyndað mér
annað en að Kínveiji eða Japani
skynji hina guðlegu vitund nokkuð
svipað og þau okkar sem eru Islend-
ingar. Við mannfólk byggjum eina
jörð í óravíddum alheimsins. Verið
getur að æðri vitsmunaverur séu til,
eins og líkindareikningar vísinda-
manna benda á, og að þær skynji
einnig hina miklu alheimsvitund; og
nefni hana öðrum nöfnum. Hvort sem
guð er til eður ei hlýtur tilgangur
okkar með tilverunni að vera að upp-
lifa einingu við lífið og tilveruna í
allri sinni mynd. Við getum nefnt
það: „Einingu við Guð“, „Einingu við
alvitundina", „Einingu við lífið og
tilveruna", „Einingu við allt sem er“,
„Einingu við hinar stórkostlegu óra-
víddir alheimsins“.
Ég tel að við íslendingar getum
verið í forvígi fyrir slíkri einingarvit-
und, því við erum ein þjóð í einu
landi með eina sögu, trú og tungu.
Alþingi er tákn um einingu þjóðar-
innár. Við erum þjóð friðar, með
engan her og óspillta náttúru. Verið
getur að hér leynist stórkostlegt
tækifæri fyrir mannkynið til að upp-
lifa einingu. Þegar heil þjóð myndar
fordæmi er auðvelt fyrir aðrar þjóðir
að sjá það. Verið getur að litið verði
til Islands sem gersemi allra þjóða;
ímynd þess sem aðrar þjóðir sækist
í að vera. Ég vona að svo verði. Það
væri stórkostlegt framlag íslendinga
í hina sameiginlegu heimsmenningu.
Ég get ekki ímyndað mér annað en
að gestir sem koma hér í heimsókn
tækju eftir því og flyttu þær fréttir
með sér heim að hér byggi mjög
athyglisverð þjóð. í þessu getum við
náð árangri og sprotarnir eru þegar
komnir í ljós. Ég þakka.
Rafn Geirdal
Týndur köttur
Kisan Lady Rós, sem er 5 ára
læða, hvarf úr pössun á Grettisgötu
19. ágúst en hún á heima í Kópa-
vogi. Hún er mjög sérstök, svört,
brún, gul og hvít. Framan á hálsi
og á löppum er hún hvit. Ef ein-
hver hefur séð hana eða veit hvar
hún er vinsamlegast hafið samband
við Rosu í síma 45652 eða 609674.
Hver er
maðurinn?
Um hvaða mann, eða menn, er
sr. Jón Habets að tala í grein sinni
þann 27. ágúst?
Menn haldna ágirnd, óhreinleika,
lygara, saurlífsmenn, lostafulla af
fýsn og illum hugsunum, menn sem
fylgja huga hjartans, hórkalla, þjófa
og morðingja. Skárri var það
skvettan úr klaufum klerks. Svo
koma heilræðin. Deyðið hið jarðn-
eska í lífi yðar, hórdóm, saurlifnað
og losta, vonda fýsn og ágirnd. Mér
er enn spum, um hvaða menn er
guðsmaðurinn að tala? Þekkir hann
sjálfur svona menn? Tilheyrir hann
sjálfur e.t.v. „annaðhvort eða“
mönnum skv. lýsingunni?
Sjálfur hefi ég aðeins kynnst
venjulegu fólki, breysku eins og ég
sjálfur, sem flettir öllum blöðum og
bókum „heilögum" eða „saurugum“
með sama jafnaðargeði.
Ef ágirnd og illar hugsanir koma
frá hjartanu dr. Habets, hvaða
hugsanir koma þá frá lifrinni, mag-
anum og kynfærunum? Spyr sá sem
ekki veit.
Ef þetta er ekki hreint orðagjálf-
ur í prestinum væri gaman að vita
hvort hann dregur eigin söfnuð í
flokka, sauðina frá höfrunum?
Richardt Ryel
Víkveiji skrifar
Aðhald lögreglu í umferðarmál-
um er bæði nauðsynlegt og
sjálfsagt, svo að allt fari ekki úr
böndunum. Hraðamælingar eru t.d.
nauðsynlegar, en í þeim efnum
skiptir ekki máli, hve margir eru
teknir, heldur á tilgangur eftirlits
lögreglunnar fyrst og fremst að
vera til þess að hægja á umferðinni
og halda ákveðnum aga á henni.
Þannig er þetta víða erlendis og
alls staðar í siðmenntuðum löndum,
að vegfarendur eru varaðir við með
áberandi skiltum að hraðamæling
fari fram. Hefur þetta yfirleitt þau
áhrif að þeir, sem eru yfjr löglegum
hraða hægja á sér, og tilganginum
er náð. Allir eru ánægðir og ekki
sízt lögreglan, sem þarf ekki að
angra borgarann, sem þarf að kom-
ast leiðar sinnar.
Einhverra hluta vegna er pottur
brotinn í þessum málum hérlendis.
Lögreglumenn, sumir hveijir
a.m.k., telja að það sé hlutverk sitt
að sitja um vegfarendur, samborg-
arana, sem eru að flýta sér í erli
og amstri dagsins. Þeir liggja í leyni
og læðast að vegfarendum, rétt eins
og það sé keppikefli að sekta sem
flesta. Nærvera þeirra, sjáanleg öll-
um, á hms vegar að vera til þess
að hægja á umferðinni og sá lög-
reglumaður sem með nærveru sinni
kemur í veg fyrir umferðarlaga-
brot, hefur gert skyldu sína.
Víkverji gerir þetta að umtalsefni
vegna þess að nýlega var honum
skýrt frá því, að lögreglubílum af
Volvo-gerð hafi verið breytt á þann
veg að unnt er að hafa þá ijóslausa
“í gangi. Sænskir bílar, og þar með
auðvitað Volvo, eru framleiddir
þannig að ekki er hægt að hafa þá
í gangi án þess að þeir séu með
kveiktan sérstakan dagljósabúnað.
Þetta hefur „leynilöggunum" í um-
ferðardeildinni, sem telja það mark-
mið að kvekkja sem flesta borgara
og sekta, þótt ótækt, því að ekki
er hægt að fela sig á bílum með
fullum ljósum. Því hefur þessi dag-
ljósabúnaður verið tekinn úr sam-
bandi. Er þetta hægt?
xxx
Póstur og sími veitir ýmsa þjón-
ustu á nýju sex-númera sím-
stöðvunum, sem getur létt símnot-
endum lífið. T.d. er hægt að kaupa
þá nýjung, að sé maður að tala í
síma og þriðji aðili hringir í mann,
þá gefur síminn merki og símnot-
andinn getur beðið viðmælanda sinn
að bíða á meðan hann svarar símtal-
inu, sem er að koma inn til hans.
Þessi nýjung og ýmsar fleiri kosta
aukalega, enda þarf að opna þessa
þjónustu við símnotendur og er það
ekki gert, nema um sé beðið. .
Eins og menn vita er bilun í tölvu-
búnaði símkerfisins og það alltaf
að detta út öðru hveiju og finna
tæknimenn enga viðhlítandi skýr-
ingu. Við það að kerfið dettur út,
dettur þessi þjónusta einnig út og
kemst ekki í gang sjálfkrafa, nema
símnotandinn láti vita.
Einn viðmælenda Víkveija lenti
í þessu og uppgötvaði skyndilega
eftir alllangan tíma að, þessi þjón-
usta var ekki lengúr við líði, en
engu að síður var rukkað fyrir hana
samvizkuiaust. Hann krafðist þess
að fá reikninginn leiðréttan og var
því neitað.
Það er undarlegt að Póstur og
sími geti staðið á því að innheimta
fyrir þjónustu, sem ekki er látin í
té. Hafi hann keypt gölluð símtæki
sem bila, verður það að vera hans
tjón en ekki viðskiptavinanna.