Morgunblaðið - 15.09.1991, Blaðsíða 28

MORGUNBLAÐIÐ VELVAKAMPI SUNNUDAGUR, 15. SEPTEMBER 1991
& v
BRÉFA-
BINDIN
frá Múlalundi...
... þar eru gögnin á góðum stað.
5
=>
3
£
i
=3
z
z
5
5
=>
Múlalundur
SÍMI: 62 84 50
ATLAS
BNSTAKT VERÐ
Kalda
stríðinu
er
lokið!
KÆLI- og FRYSTI-
SKÁPAR Á
TILBOÐSVERÐI
• Endingargóðir
• Stílhreinir
• Sjálfvirk afþ/ðing
• Eins árs ábyrgð
• Ótrúlegt verð
Gerð RF180/80 - Verð kr. 41.900,- stgr.
GERÐ ISOLA-KR.
20.900,-
|r
RONNING
Sundaborg 15 * Sími 8 I 4000
r

'»)U

.. Ítv
SLYS A BÖRI
FORVARNIR
SNÚUM VÖRN í SÓKN OG
FORÐUM BÖRNUM OKKAR
FRÁ SLYSUM
Hafnarfjarðardeild Rauða kross íslands gengst fyrir
tveggja kvölda námskeiði um algengustu slys á
börnum, hvernig bregðast á við slysum og hvernig
koma má í veg fyrir þau.
Námskeiðið fer fram að Bæjarhrauni 2, Hafnarfirði
dagana 17. og 19. september n.k. kl. 20-23.
Vinsamlega skráið ykkur í síma 91-26722 fyrir kl.17
mánudaginn 16. september.
©,
FRÆÐSLUMIÐSTÖÐ
RAUÐA KROSS ÍSLANDS
Rauðarárstíg 18 - Reykjavík - sími: 91-26722
Á FÖRNUM VEGI
Rangárvellir:
Gottað
heyra
barnaklið
í kirkjunni
- segir séra Sig-
urður Jónsson
nýráðinn sóknar-
prestur í Odda
HeUu.
ÞAÐ er gott að heyra barna-
klið í kirkjunni," sagði Sig-
urður Jónsson nýráðinn sóknar-
prestur í Odda á Rangarvöllum
er fréttaritari brá sér í heim-
sókn til hans." Sigurður tók við
embætti í júní síðastliðnum en
áður þjónaði séra Stefán Lárus-
son prestakallinu í 27 ár.
Að gömlum og góðum sið er sr.
Sigurður fyrst spurður um ætt og
uppruna, en hann kemur úr
Borgarfirðinum, þaðan sem móð-
urætt hans er. Hann er fæddur
og uppalinn á Haukagili í Hvítár-
síðu, sonur Asgerðar Jónsdóttur
og Jóns Ingimundarsonar bónda
þar á bæ. Hins vegar er föðurætt
hans af Suðurlandi, hann kveðst
tilheyra hinni fornfrægu Víkings-
lækjarætt og segist áreiðanlega
eiga marga fjarskylda ættingja hér
um slóðir. Hann er kvæntur Jó-
hönnu Friðriksdóttur hjúkruna-
rfræðingi og eiga þau þijú börn,
Tinu 10 ára, Hrafnkel 4 ára og
nýfædda dóttur sem kom í heiminn
21. ágúst sl.
Sr. Sigurður útskrifaðist úr
Prestaskólanum 1988 og tók eftir
það við embætti á Patreksfírði þar
sem hann þjónaði áður en hann
kom að Odda. Hann segir það
mikil umskipti að koma frá þéttbýl-
isstað og í sveitina, það sé allt
öðruvísi að vera „þorpsprestur“ en
„sveitaprestur" eins og hann segir
sjálfur. Söfnuðurinn er dreifðari,
jafnvel finnst honum hann vera
fjær fólkinu sjálfu og hefur því
brugðið á það ráð að húsvitja, sérs-
taklega á bæjunum í kring. Hefur
það mælst vel fyrir og hann alls
staðar fengið góðar móttökur.
Frekari heimsóknir eru á döfinni
hjá sr. Sigurði og finnst honum
Sigurður Jónsson fyrir utan Oddakirkju.
„Hann segir það mikil umskipti að
koma frá þéttbýlisstað og í sveitina,
það sé allt öðruvísi að vera „þorps-
prestur“ en „sveitaprestur“.“
gott að kynnast söfnuðinum á
þennan hátt.
Bóndinn blundar í sr. Sigurði,
hann hefur hug á að nýta þau fáu
ærgildi er tilheyra staðnum. Verst
sé að enginn húsakostur sé á jörð-
inni til landbúnaðar, en fjárhúsið
fauk í óveðrinu í vetur. Hjálpsamur
nágranni hýsir féð fyrir hann til
bráðabirgða. Hann telur nauðsyn-
legt að koma upp lágmarkshúsa-
kosti svo hægt sé að sinna þessum
þætti starfsins. Þá hefur hann hug
á að koma sér upp fáeinum hest-
um, hann hafi vanist því sem barn
að umgangast hesta í sveitinni og
myndi hestamennskan gefa tóm-
stundunum aukið gildi.
I prestakallinu eru þijár kirkjur,
Oddi og Keldur á Rangárvöllum
o g Stórólfshvolskirkja á Hvolsvelli.
Sr. Sigurður hefur þegar messað
Morgunblaðið/Aðalheiður Högnadóttir
Séra Sigurður Jónsson inni í Oddakirkju með börnum sinum Tinnu
og Hrafnkeli.

Víkverji skrifar
Allt frá því að tekin var upp
stjórnun á fiskveiðum hefur
mikið yerið rætt um fiskveiðistefnu
okkar íslendinga. Af þeim deilum,
sem upp hafa risið, er augljóst að
erfitt mun reynast að gera svo öllum
líki, hagsmunaárekstrar eru of
miklir til þess. Eitt eru þó allir sam-
mála um, fiskveiðiflotinn er of stór.
Ekki þarf öll þessi skip til þess að
draga að iandi það sem leyfilegt
er að veiða. En svo furðulegt sem
það er stækkar samt flotinn frekar
en hitt og kostnaðurinn við að veiða
hvern físk eykst en minnkar ekki.
xxx
að er að sjálfsögðu áhyggjuefni
að ekki hefur tekist að halda
fiskiskipaflotanum innan skynsam-
legra marka, en hitt er hrikalegt
ef um 40% af botnfiskafla lands-
manna er hent í sjóinn aftur eins
og fram kemur í grein eftir kunnan
skipstjóra og útgerðarmann hér í
blaðinu í fyrri viku.
Menn hljóta að staldra við og
spyija, hvað er að gerast, þegar
þeir lesa:
„Heildarbotnfiskafli landsmanna
er um 700 þúsund tonn. Ég leyfí
mér að fullyrða að 280 þúsund tonn-
um að auki er hent í sjóinn aftur,
eða um 40% af heildarafla sem
veiddur er. ... Allt í einu verður
netafiskur 1. flokks vara eingöngu
vegna þess að skemmdum fiski er
hent. Humar stækkar vegna þess
að smáum humri er hent. Fiskur
hjá ísfísktogurum stækkar vegna
þess að meira af smáfíski er hent.
... Bátar á dragnótaveiðum fá
stundum allmikinn þorsk. Þeir eiga
ekki þorskkvóta og henda því þor-
skafla í sjóinn, en hirða kolategund-
ir sem eru verðmætastar. Rækju-
skip sem afla vel en hafa lítinn
kvóta hljóta að hafa tilhneigingu
til að henda smæstu og verð-
minnstu rækjunni frekar en að
hætta veiðum."
Aður en umrædd grein birtist
hafði skipstjóri og útgerð-
armaður í Vestmannaeyjum kvatt
sér hljóðs og haldið hinu sama fram.
Það hefur lengi verið opinbert
leyndarmál að einhverju af sjávar-
fángi er hent, en að magnið gæti
verið jafn mikið og hér er nefnt
hvarflaði ekki að Víkveija.
Flestir gera sér grein fyrir að
fiskveiðistjórnun er ekkert auðvelt
mál eða einfalt reikningsdæmi —
en eitthvað hlýtur að vera bogið við
kerfi sem hvetur til slíkrar sóunar
á verðmætum.
Skipuð hefur verið nefnd til þess
að fara ofan í saumana á þessum
málum öllum, veiðum, vinnslu og
sölu. Vonandi tekst henni að finna
lausn sem flestir geti unað sæmi-
lega við þótt nær útilokað sé að
allir verði ánægðir. Eitt virðist þó
augljóst, taka verður svo á málum
að enginn sjái sér hag í því að henda
afla.
4