Morgunblaðið - 08.12.1991, Blaðsíða 16

16 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 8. DESEMBER 1991
Savannatríóiö:
Handspiluð tónlist hef-
ursóttísigveðrið.
i
tRA UMHUGSUN
HVER hljóm-
sveit mætti vera
sæl ef hún hefði
ekki nema brot
að þeim helgi-
Ijóma sem leik-
ur um Savanna-
tríóið í hugum
flestra sem
komnir eru til
vits og ára. Þó
liðin séu vol á
þriðja tug ára
síðan sveitin
sagði stopp!,
hefur Savanna-
tríóið lifað í
endurminning-
um fjölmargra
fyrir bráð-
skemmtilegan
lagaflutning,
lifandi fram-
komu og einkar
heilsteypta og
hreinskipta
ímynd, þó tríóið
hafi ekki starf-
að nema i á
fjórða ár. Fyrir
stuttu héldu
sveitarmenn,
þeir Troels
Bendtsen,
Björn G.
Björnsson og
Þórir Baldurs-
son, upp á 30
ára afmæli
sveitarinnar
með því að gefa
út nýja plötu;
þá fyrstu sem
sveitin syngur
inn á á 25 árum.
eftir Árna Matthíasson, mynd Björg Sveinsdóttir
eir sem heyra plötuna
taka strax eftir því
hvað tríóið hefur
breyst lítið á þessum
25 árum, því þó radd-
irnar hafi mýkst, breikkað og róast;
ekki sama ungæðislega sperinan og
hálfgerði flýtir, þá er enn til staðar
þessi tæri galsi og sönggleði sem ein-
kenndi sveitina forðum.
Nei, nei, nei í 25 ár
í spjalli við þá Troels Bendtsen og
Bjöm G. Björnsson er fýrsta spurning-
in sem vaknar hvort það hafi þurft þá
félaga langan tíma að velta því fyrir
sér að taka upp þráðinn þar sem frá
var horfið.
Bjöm: „25 ár.”
Troels: „Við sögðum nei, nei, nei í
25 ár.”
Björn: „Og vomm kannski frægast-
ir fyrir að hafa hætt og þá hætt al-
veg, því það kom ekki til greina að
koma saman aftur að minnsta kosti
fyrstu 10—15 árin.”
Hvað kom ykkur þá af stað að þessu
sinni?
Troels: Þetta kom óvænt og eigin-
lega inn um bakdyrnar. Björgvin Hall-
dórsson hringdi og sagði að til stæði
að gera plötu með ýmsum flytjendum,
íslandslög. Hann bað okkur að taka
upp fyrir þá plötu eitt lag og þá helst
Jarðarfarardag. Hann hringdi í mig
og sagði: Ég vona að þú farir ekki að
stöðva þetta, ég er búinn að tala við
hina og þeir vora svo jákvæðir. Ég gat
því ekki sagt annað en já og þá hringdi
hann í Bjössa og sagði það nákvæm-
lega sama.” Báðir hlægja hjartanlega
og Troels heldur áfram: Svo einn dag-
inn hringdi hann og sagði hvenær við
ættum að mæta í stúdíóið og þar var
allt tilbúið, það var bara að syngja.
Við hefðum aldrei hist sjálfír og
sagt, Jæja, eigum við ekki að fara að
byija aftur.”
Bjöm: „Það hefði aldrei gerst þann-
ig, en við höfum hist síðustu tvö nýárs-
kvöld heima hjá Björgvini og tekið
lagið saman, svo Björgvin vissi því vel
að við gátum þetta.”
Troels: „Við Björn höfum haldið
góðu sambandi og haldið litlum laga-
banka, prívat söngbók, með lögum sem
við tókum flest aldrei upp. Það er bunki
af lögum í gítartösku, sem við höfum
rótað í eftir þörfum. Úr þeim banka
fóru sex lög á plötuna.”
Bjöm: „Þetta byijaði því með þessu
lagi á íslandslögum, en svo vildi út-
gefandinn fá plötu og við sömdum um
að gera þessa plötu og hugsanlega
eitthvað meira.”
Eins og að læra að hjóla
Var erfitt að byija aftur?
Björn: „Þetta er eins og að læra að
hjóla; þú gleymir því aldrei. Auðvitað
erum við stirðir í að spila, enda hef
ég t.a.m, ekki spiiað neitt síðan við
hættum og Þórir ekki spilað á gítar
og sungið, þannig að við verðum ekki
flinkir í hvelli. En við fundum raddirn-
ar strax og hljómana. Við sungum öll
gömlu lögin á tveimur dögum.”
Troels: „Ég held að ég geti sagt
það fyrir alla að það gaf mikið að
syngja þessi gömlu lög inn á plötu
aftur. Við sungum þau fyrst til að
koma okkur á sporið, en það var meira
fútt að fást við nýju
lögin.”
Björn: „Okkur
fannst rétt að hafa
helminginn af plöt-
unni nokkur af
bestu gömlu lögun-
um, fyrir þá sem
muna okkur eins og
við voram þá og
okkur langaði líka
til að þau væru til
í sónrasamlegri
upptöku. Ég efast
þó að við sækjum
frekar í gömlu lögin
ef við geram aðra plötu, því nýju lög-
in vekja mesta hrifningu og era mest
spiluð.”
Savannatríóið er sennilega sú sveit
íslandssögunnar sem hefur spilað hvað
mest á stuttri ævi. Því vaknar spum-
ingin: Hvenær á að byija að troða upp
á ný?
Björn: „Það er allt annar handlegg-
ur. Það myndi kosta okkur mikinn
undirbúning og miklar æfíngar, ef við
ætluðum að gera það sómasamlega
og það er því ólíklegt að við geram
það í bili. Það má orða það þannig að
við ætlum að láta eftirspurnina byggj-
ast upp áður en við ákveðum framboð-
ið. Ef það verður mikið kvabbað á
okkur förum við kannski út í það að
setja saman eitthvað prógramm og
troða upp í fáein skipti. Við erum
búnir að prófa það að slíta okkur út í
að spila út um allt. Það eru breyttir
tíma frá því sem var.”
Troels: „Þetta var þannig á sínum
tíma að frá áramótum og fram á vor
áttum við ekki frí um helgar og það
fór upp í að við tróðum upp fimmtán
til sautján sinnum í viku, þegar mest
var.”
Björn: „Eins og við spiluðum mikið
vorum við fljótlega búnir að syngja
fyrir alla og þegar við vorum búnir
að vera að í þijú ár voram við búnir
að syngja fyrir alla nokkram sinnum,
þannig að við vorum meira en sáttir
við að hætta þegar þar að kom.”
Troels: „Síðustu sex til átta mán-
uðina höfðum við ekki tíma til að æfa
nýtt prógramm og voram því orðnir
ansi leiðir á því að vera alltaf syngja
sömu lögin.”
Björn: „Þar sem er milljónamark-
aður er þetta lítið mál, þar geta menn
verið að spila sama prógrammið í tvö
til þijú ár og alltaf
fyrir nýtt og nýtt fólk.
Svo fórum við hver
í sína áttina, Þórir út
í danstónlist, ég í
Sjónvarpið og Tróels
í viðskipti.”
ímyndin var góð
Savannatríóið var
geysiþekkt á þessum
árum og í mörg ár á
eftir. Kitlar ekki að
hugsa til þeirra daga?
Björn: „Það er
gaman þegar ég
hitti þessar elsk r í pósthúsinu og þær
fara að tala un hvað það hafí verið
gaman í gamla daga. Það yljar manni
um hjartarætumar. Það hafði líka
þægilegar hliðar, því það kom fyrir
eitt sinn þegar ég fór til bankastjóra
að biðja um lán, að hann spurði mig
í gamni hvort spilapeningamir væru
búnir og skrifaði svo uppá lán undir-
eins.”
Af ykkur fór líka gott orð.
Bjöm: „Við höfðum gott orð á okk-
ur og ímyndin var góð. Það var skrif-
að um það í blöðin þegar bítlatónleik-
ar vora hvað það hefði verið svakalegt
að sjá þessi ungmenni með hár niður
á herðar öskrandi og æpandi, en svo
hefði Savannatríóið komið og sannað
að til væri íslensk æska sem væri
snyrtileg og til fyrirmyndar.”
Troels: „Við hættum einmitt að
syngja um það leyti sem bítlatónlistin
Savannatríó-
iðtekurupp
þráðinn þar
sem frá var
horfið - eftir
25 ára hlé
varð allsráðandi og því lifir í minningu
fólks þessi fegraða mynd af Savanna-
tríóinu.”
Segið mér frá lagabankaunm góða
í gítartöskunni.
Troels: „í töskunni eru ýmis erlend
þjóðlög frá þessum tíma; mörg hver
lög sem ekki gafst tími til að taka upp
eða vinna almennilega úr, en síðar
bættist við hafsjór af írskum þjóðlög-
um; ætli við eigum ekki nokkur hundr-
uð lög.
Björn: „Við höfum verið duglegir
við að viða að okkur lögum, en það
skipti mestu máli að hafa góða ís-
lenska texta.”
Troels: „Við fórnum lagi, sama hve
gott það er, ef við erum ekki með
nógu góðan texta.”
Hvað með framsamin lög?
Bjöm: „Þórir hefur séð um lag-
asmíðar og hann þarf bara að fara
að taka til hendinni.”
Troels: „Það er allt öðravísi að vinna
við lögin hans Þóris, enda eru þau
honum meira hjartans mál. Hann ræð-
ur annars nánast öllu með útsetningar
og kemur með allt klárt til okkar og
kemur með ákveðnar uppástungur um
hvernig eigi að syngja hitt og þetta.”
Björn: „Hann sér um það og við
treystum honum. Þórir var alltaf tón-
listarstjórinn, ég var talsmaður okkar
útávið en Troels sá um bókanir og
daglegan rekstur. Þessi skipting kom
af sjálfu sér og reyndist vel.
Jákvætt hugarfar
Hvernig tilfinning var það svo að
gera nýju plötuna?
Bjöm: „Við tókum allt afskaplega
alvarlega á sínum tíma, allar útsetn-
ingar vora skrifaðar og það vora
strangar æfíngar, en í dag er þetta
allt léttara.”
Troels: Við tökum þetta fyrst og
fremst með jákvæðu hugarfari og njót-
um þess meira.”
Björn: „Okkur liggur ekkert á.”
Hefur Savannatríóið eitthvað að
segja í dag?
Troels: „Já, það er sérstaklega gam-
an hvað tónlist eins og okkar virðist
eiga mikinn hljómgrann í dag.”
Björn: „Handspiluð tónlist hefur
sótt í sig veðrið á ný. Það er búið að
vera mikið af tölvudóti og hljóðgervl-
um og það kallar á upprunalegri tón-
list og einlægari.”