Morgunblaðið - 28.12.1991, Síða 42

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 1991
42
Minning:
Glúmur Björnsson
fv. skrifstofusijóri
Fæddur 9. febrúar 1918
Dáinn 14. desember 1991
Eg kynntist Glúmi Bjömssyni
fyrst árið 1954 þegar ég sem ungur
verkfræðingur byrjaði störf hjá raf-
orkumálastjóra. Hann hafði þá unn:
ið þar sem fulltrúi í nokkur ár. I
upphafi starfsferils míns unnum við
saman að ýmiskonar skýrslum og
greinargerðum um virkjanir og raf-
orkumál.
Ég minnist þess að mér þótti
Glúmur skarpgreindur maður.
Hann var ákaflega fljótur að setja
sig inn í mál og hann átti mjög
auðvelt með að setja mál sitt fram
á skýran og greinargóðan hátt;
jafnvel um flókin viðfangsefni.
Þetta vakti aðdáun mína og fleiri
ungra manna sem þá voru um það
bil að hefja störf. Ég man líka að
hann gerði miklar kröfur til sjálfs
sín og okkar um nákvæmni - ekki
endilega í tölum, nema efni væru
til þess, sem ekki var alltaf, - held-
ur í hugsun og tjáningu. Ruglings-
leg hugsun og ómarkviss framsetn-
ing voru eitur í hans beinum. Hélt
hann stundum brýningarræður yfir
okkur sem með honum unnum um
þetta, og hef bæði ég og fleiri
margt af þeim lært.
Síðar tók Glúmur við stjórn á
bókhaldi og skrifstofuhaldi hjá raf-
orkumálastjóra og Orkustofnun eft-
ir að hún tók við af embætti hans
1967. Hjá Orkustofnun starfaði
hann til ársins 1981 er hann lét af
störfum og fór á eftirlaun; síðustu
ár sín þar sem yfirmaður Skrif-
stofu- og hagdeildar stofnunarinn-
ar.
Hjá raforkumálastjóra fékkst
Glúmur, einkum framan af, mikið
við spjaldskrármál rafveitna. Síðar,
þegar bókhald varð stærri þáttur í
störfum hans, lét hann bókhaldsmál
rafveitna og raforkufyrirtækja
mjög til sín taka. Átti hann ríkan
þátt, stundum höfuðþáttinn, í að
taka upp ýmsar nýjungar hér á
landi á því sviði sem fyrir löngu eru
orðnar óaðskiljanlegur hluti af bók-
haldi slíkra fyrirtækja og ýmsir
yngri menn eiga erfitt með að skilja
að ekki hafi verið hluti af því að
minnsta kosti á dögum Adams og
Ev_u. Svo sjálfsagðar þykja þær nú.
I störfum sínum og gjaldskrár-
og bókhaldsmálum rafveitna beitti
Glúmur sömu skarpskyggninni og
sama skýrleika í hugsun sem ég
minntist á. Þessum störfum fylgdu
mikil samskipti við rafveitur um
þessi mál, þar sem sú skýra fram-
setning, sem honum var svo lagin,
naut sín vel. Þetta kom sérstaklega
fram í fjölmörgum erindum sem
Glúmur flutti á þingum og öðrum
samkomum Sambands íslenskra
rafveitna á þessum árum. Ég hygg
að hann hefði orðið afbragðskenn-
ari ef hann hefði lagt kennslu fyrir
sig.
Glúmur fylgdist af miklum áhuga
með hinni ævintýralegu þróun
töluvtækninnar nú á síðari hluta
þessara aldar. Beitti hann sér fyrir
því að sú tækni var tekin upp í
bókhaldi raforkumálastjóra og síðar
Orkustofnunar, og notkun hennar
þar endurbætt jafnt og þétt eftir
því sem tækninni fleygði fram. Um
það leyti sem hann lét af störfumn
voru einmenningstölurnar að ryðja
sér til rúms. Glúmur kynnti sér þá
tækni af sama eldmóði og áhuga
sem stórtöluvtæknina áður, og var
fljótur að átta sig á möguleikum
hennar; ekki síst fyrir minni rafveit-
ur. Beitti hann þeirri tækni mikið
í ráðgjafastörfum sínum eftir að
hann hætti störfum hjá Orkustofn-
un.
Glúmur var góðviljaður maður
sem vildi öllum vel. Man ég vel hve
ant han lét sér um að leiðbeina
okkur nýliðunum í starfí og hvetja
okkur til dáða. Hann hafði ríka
samúð með þeim sem á einhvem
hátt stóðu höllum fæti og áttu erf-
itt með að taka af fullum krafti
þátt í lífsgæðakapphlaupi nútímans.
hann var einnig tilfinninganæmur
og hrifnæmur; hafði yndi af skáld-
skap, einkum ljóðum.
Ég rek hér ekki ættir Glúms
Bjömssonar eða æviferil að öðm
leyti. Það verður eflaust gert af
öðmm sem eru betur til þess hæfir.
Nú er leiðir skiljast er mér í huga
þakklæti fyrir langst samstarf, sem
aldrei bar skugga á; fyrir leiðbein-
ingar og hvatningar af góðum hug
fram settar. Orkustofnun þakkar
langa og dygga þjónustu. Við Jóna
vottum konu Glúms, frú Ingibjörgu
Sigurðardóttur, syni hans af fyrra
hjónabandi, Stefáni Bjömssyni,
börnum Ingibjargar af fyrra hjóna-
bandi og öðrum aðstandendum,
samúð okkar. Ég veit að ég mæli
fyrir munn allra starfsmanna Orku-
stofnunar er ég flyt öllum aðstand-
endum Glúms samúðarkveðjur
þeirra.
Jakob Björnsson
Við fráfall Glúms Björnssonar,
fyrrverandi skrifstofustjóra, kemur
upp í huga minn minningin af okk-
ar fyrstu kynnum fyrir rúmum 30
árum. Við hjá G. Helgason og Mel-
steð hf. seldum skrifstofuvélar frá
Olivetti-verksmiðjunum á Ítalíu,
sem þá voru í miklum uppgangi og
settu á markað hverja nýju vélina
af annarri. Glúmur hafði keypt bók-
haldsvél fyrir Raforkumálaskrif-
stofuna, þar sem hann var skrifstof-
ustjóri, og stillti hana sjálfur fyrir
ákveðin verkefni. Var vélin frekar
frumstæð, en nú kom að því að ný
og fullkomnari gerð kom á markað-
inn og var ég sendur utan til að
læra á hugbúnað vélarinnar. Ég
man að ég kom heim frá námi 17.
desember, og daginn eftir hafði
Glúmur samband við mig, til að
fregna af hugbúnaðinum. Skýrði
ég hann eftir bestu getu, en gat
þess að ég væri einungis með hand-
bækur á ítölsku. Er skemmst frá
því að segja, að Glúmur falaðist
eftir handbókunum, og fékk. Frétti
ég svo af honum í bókabúð, þar sem
hann keypti sér kennslubók í ít-
ölsku. Er við hittumst svo eftir jólin
var Glúmur búinn að lesa sér svo
vel til um kerfi vélarinnar sem til
þurfti. Fjöldinn allur af Olivetti-
bókhaldsvélum af þessari gerð var
svo seldur til hinna ólíkustu verk-
efna í bókhaldi, og alls kyns út-
reikninga eftir að rafreiknir var
tengdur við þær. Fór auðvitað svo,
að Glúmur Björnsson var fenginn
til að leysa flóknustu hugbúnaðar-
verkefnin. Minnisstæð er lausn hans
á vanda frystihúsanna í Vest-
mannaeyjum við útreiking á hinum
sameinaða afkasta- og nýtingar-
bónus, sem þá var verið að reyna
að koma á, en engin vél var fáanleg
til að vinna útreikningana, fyrr en
Oiivetti Marcator vélin kom á mark-
aðinn árið 1965. Snilldarlausn
Glúms varð til þess að frystihúsin
gátu greitt hundruðum starfs-
manna verulega hærri laun, en
bætt nýting á hráefni kom í staðinn
í hlut frystihúsanna. Nú á tölvuöld
eru svona útreikningar ekkert mál,
en þarna var verið að plægja tyrf-
inn akur útreikninga með vél, sem
hafði aðeins þijá vélteljara og raf-
reikni, sem gat aðeins margfaldað,
ekki deilt. Auk þess varð að ganga
svo frá vélinni að sá sem notaði
hana þyrfti aðeins að slá tvo lykla,
svartan og rauðan auk talnaborðs-
ins. Alla útreikninga sá vélin svo
um og skilaði hveijum starfsmanni
seðli um afköst hans og nýtingu
yfir daginn, ásamt útreiknuðum
launum.
Megnið af samstarfi okkar Glúms
var utan venjulegs vinnutíma því
Glúmur vann að hugbúnaðarlausn-
um heima hjá sér. Hafði hann gam-
an af því að leysa erfið verkefni,
sem urðu fyrir honum svipað og
að ráða krossgátu. Hann fylgdist
alltaf vel með framþróun skrifstofu-
véla og lærði á kerfi hinna full-
komnustu tölva jafnskjótt og þær
komu hingað til lands og leituðu
margir í smiðju til hans um þau
mál. Allt fas hans var vingjarnlegt
og agað. Hann var látlaus maður,
kurteis og þolinmóður, kvikur á
fæti, frekar lágvaxinn, fölleitur en
bjart yfir honum. Manni leið ávallt
vel í návist hans og hver stund með
honum var kennslustund í hinum
ólíkustu fræðum, hagfræði, tölfræði
eða lífsspeki, svo eitthvað sé nefnt.
Af fáum mönnum hef ég lært meira
en Glúmi Björnssyni og tel ég það
eitt mesta lán mitt, að hafa fengið
að kynnast þeim gagnmerka manni.
Ég votta fjölskyldu hans samúð
mína við fráfall hans.
Ragnar Borg
Glúmur Björnsson kom til starfa
í Múlalundi, vinnustofu SÍBS,
haustið 1984, en þangað leita marg-
ir, sem eru að ná sér eftir slys og
ýmiss konar veikindi. Glúmur var
þá á 67. aldursári og þegar búinn
að skila sínu ævistarfi sem fjármál-
astjóri hjá Orkustofnun. Það kom
fljótlega í ljós, að Glúmur var ekki
síður gefandi en þiggjandi. Um
þetta leyti var tölvutæknin að ryðja
sér til rúms í Múlalundi og menn
farnir að velta fyrir sér tölvuunnu
launabókhaldi, en Glúmur hafði
áður skrifað launaforrit fyrir tölvu,
sem nú þætti frumstæð. Það var
að loknu jólaleyfi, að hann kom
með fyrstu útgáfu af launaforritinu
sínu. Svo ákafur var hann og
spenntur að sýna okkur árangurinn,
að hann hvorki tók af sér húfu né
frakka. í ljós kom þá fullkomið
launakerfí fyrir þá rúmlega 100
starfsmenn, sem eru á launum hjá
vinnustofunni ásamt öllum þeim
skilagreinum til skattstjóra og verk-
alýðsfélaga, sem lög gera ráð fyrir:
Því að eins og Glúmur sagði: „Við
höfum þetta skraddarasaumað. Það
er óþarfí að hafa launaforrit, sem
gildir fyrir allt landið og miðin.“
Þetta hristi Glúmur fram úr er-
minni í jólafríinu sínu á vikutíma,
nærri sjötugur að aldri. Seinna
fylgdu svo tollskýrslu- og verðlags-
útreikningskerfi, sem í dag eru
ómissandi fyrir frekstur Múlalund-
ar. Það var mannbætandi að kynn-
ast Glúmi, þvi að hann kenndi okk-
ur svo margt og hafði menntandi
og þroskandi áhrif á alla, sem hann
umgekkst. Hann var sannur fulltrúi
sinnar kynslóðar, fullur ákafa að
kenna og fræða og vakandi fyrir
öllu, sem til framfara horfði. Stærð-
fræðiformúlur voru leikföngin hans.
Hann var virkilega í essinu sínu,
þegar hann mataði tölvuna með
tölum og táknum. Glúmur var mik-
ill íslenzkumaður enda var honum
einlæg virðing í blóð borin fyrir
móðurmálinu. Glúmur Björnsson
starfaði í rúm 7 ár í Múlalundi af
slíkum áhuga og elju á meðan kraft-
ar hans og heilsa leyfðu, að hans
venjulegi vinnutími var sjaldan
nógu langur, og ósjaldan tók hann
verkefni með sét- heim til nánari
skoðunar. Með Glúmi kveðjum við
góðan og traustan vin og samstarfs-
mann. Blessuð sé minning Glúms
Björnssonar. Við sendum Ingi-
björgu og ástvinum hans öllum
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Steinar Gunnarsson
og samstarfsfólk, Múlalundi.
t
Elskulegur sonur okkar, bróðir og barnabarn,
KRISTJÁN FRIÐBERG BJARNASON,
Tunguseli 9,
er látinn.
Ásthildur Hilmarsdóttir,
Sveiney Bjarnadóttir,
Sveiney Þormóðsdóttir,
Bjarni Kristjánsson,
Brynjar Þór Bjarnason,
Ragnheiður Þorsteinsdóttir.
t
Eiginkona mín,
RAGNA EINARSDÓTTIR,
andaðist í Borgarspítala þann 25. desember.
Svavar Helgason.
t
Elskuleg eiginkona mín, dóttir, systir og mágkona,
ANNA BERGLIND JÓHANNESDÓTTIR BOUVIER,
lést á heimili sínu í París að morgni 24. desember.
Jéröme Bouvier,
Sigrún Sigurjónsdóttir,
Ólafur Þór Jóhannesson, Elín Jóhannesdóttir,
Sigurjón Jóhannesson, Guðný Þórunn Kristmannsdóttir.
t
BJARNEY SAMÚELSDOTTIR
hjúkrunarkona,
andaðist í Borgarspítalanum 23. desember síðastliðinn.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík 3. janúar 1992
kl. 13.30.
Fyrir hönd ættingja,
Herdfs Biering,
Guðrún Björnsson.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
DAVÍÐ SIGURJÓNSSON,
lést á dvalarheimilinu Nausti, Þórshöfn, að morgni 26. desember.
Útförin auglýst síðar.
Jónína Guðjónsdóttir og börn.
t
Faðir minn,
EGGERT B. ÞÉTURSSON
fyrrverandi póstafgreiðslumaður,
andaðist á Hrafnistu, Reykjavík, þriðjudaginn 24. desember.
Pétur Eggertsson.
t
Ástkæreiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁSLAUG INGIBJÖRG FRIÐBJÖRNSDÓTTIR
frá Vík, Fáskrúðsfirði,
Krókahrauni 6,
Hafnarfirði,
lést að kvöldi 23. desember í St. Jósepsspítala, Hafnarfirði.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðmundur Magnússon.
-L
T Ástkær sonur okkar og bróðir, HALLDÓR GUNNAR RAGNARSSON, Fannafold 52, fi |i I^Ílslsllí i l|
Gullfallegur salur
Reykjavík, til leigu
sem lést af slysförum 18. desember sl., verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 30. desember kl. 13.30. í Fossvoginum
Ragnar Þorsteinsson, Þóra Vignisdóttir, hentugur fyrir erfidrykkjur.
Þorsteinn Th. Ragnarsson, ValgeirÖrn Ragnarsson. • SEM-hópurinn.
1 Sími 67 74 70