Morgunblaðið - 14.08.1992, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. ÁGÚST 1992
Kristín Sigurðar-
dóttir - Minning
Fædd 30. ágúst 1897
Dáin 9. ágúst 1992
Föðursystir mín, Kristín Sigurð-
ardóttir er látin, nær 95 ára að aldri.
Síst er það sorgarefni þótt svo öldr-
uð kona fái lausn frá þrautum og
heilsuleysi sem hún hefur átt við
að stríða nokkur undanfarin ár. Það
er svo annað mál að við þessi tíma-
mót hrannast minningamar upp í
huga vina og vandamanna. í mínum
huga eru minningarnar margar,
allar góðar en þar ber þó hæst þakk-
læti — þakklæti fyrir allt sem hún
gerði fyrir mig. Það knýr mig til
að stinga niður penna.
Við Kristín skoppuðum báðar um
sömu þúfurnar í Ystafelli þegar við
vorum stelpur. Við sofnuðum báðar
við niðinn í Gljúfurá á kvöldin og
vöknuðum við hann á morgnana
þótt við værum sín af hvorri kyn-
slóð. Umhverfi og æskustöðvar
tengja kynslóðir saman þótt leiðir
liggi ekki saman. Þúfurnar okkar
eru að vísu margar horfnar, undir
tún, en niðurinn í Gljúfurá er enn
hinn sami. Kristín ólst upp á mann-
mörgu heimili í Ystafelli, í skjóli
góðra foreldra og í stórum glöðum
systkinahópi.
En örlögin höguðu því svo til að
ung að árum fluttist hún með for-
eldrum sínum til Reykjavíkur þar
sem faðir hennar, aldni bóndinn, tók
við_ erfiðu embætti.
í Reykjavík bjó hún síðan og þar
var starfsvettvangur hennar sem
varð langur og giftudijúgur. Um
skeið var hún talsímakona. í
Reykjavík kynntist hún líka lífs-
förunaut sínum, Hallgrími Sig-
tfyggssyni. Sambúð þeirra varð
löng, um 60 ár. Sambúðin ein-
kenndist af ástúð, samheldni og
gagnkvæmri virðingu. Ungu hjónin
hófu búskap í byijun kreppunnar
og vart þarf að taka það fram að
ýmsir örðugleikar urðu á vegi
þeirra, en örðugleikar eru til þess
að sigra þá og það gerðu þau og
áttu mjög ánægjulegt ævikvöld
saman. Aðalstarf Kristínar í lífinu
var að vera húsmóðir á stóru gest-
kvæmu rausnarheimili og móðir
fjögurra bama. Ég hefi heyrt marg-
ar húsmæður svara því til ef þær
eru spurðar um starfsheiti að þær
séu „bara húsmóðir". i dag er að
mínum dómi ekki ástæða til að tala
í lítilsvirðingu um húsmóður- og
móðurstörfín og ennþá síður var
ástæða til að viðhafa slíkt um þessi
störf á fyrri tugum þessarar aldar.
Þá var ekki hlaupið út á síðustu
stundu til að kaupa pizzu eða pylsu
í matinn heldur var lögð mikil vinna
og alúð við að vinna úr hráefninu
inni á heimilinu á sem hagkvæmast-
an hátt. Þá voru heldur engar
þvottavélar til svo eitthvað sé nefnt.
Þá veitti ekki af hagsýnum fjár-
málaráðherra á hvetju heimili.
Kristín gegndi öllum þessum störf-
um af einstökum dugnaði, lagni og
hlýju. Hún rak heimili sitt með reisn
enda hafði hún hlotið góðar gáfur
til munns og handa í vöggugjöf.
Mér er í fersku minni hve mikil
tilhlökkun var í Ystafelli þegar von
var á Stínu frænku og fjölskyldu
hennar í heimsókn. Þá var hátíð í
bæ, enda fólkið glæsilegt, glaðvært
og skemmtilegt.
Þegar ég, sveitastelpan, hélt til
Reykjavíkur og hugðist setjast á
skólabekk var leitað til Kristínar
og Hallgríms. Síðan átti ég þar
heimili og skjól um árabil.
Ég votta minningu Kristínar
frænku djúpa virðingu og þökk um
leið og ég sendi ástvinum hennar
hlýjar vinarkveðjur.
Hólmfríður Jónsdóttir.
Látin er í hárri elli Kristín Sigurð-
ardóttir frá Ystafelli, sem lengst
átti heima á Hringbraut 86 og síðan
Nökkvavogi 22 hér í Reykjavík.
Hún var fædd í Ystafelli í Ljósa-
vatnshreppi 30. ágúst 1897 og var
því tæpra 95 ára er hún lést.
Foreldrar hennar voru hjónin í
Ystafelli, Kristbjörg Marteinsdóttir
frá Lundarbrekku og Sigurður
Jónsson bóndi og kennari, sem síðar
varð alþingismaður og ráðherra.
Að Kristínu stóðu þekktar ættir
í Suður-Þingeyjarsýslu. Kristbjörg
móðir hennar var af Hraunkotsætt
í gegnum föður sinn Martein Hall-
dórsson og bæði af Reykjahlíðarætt
og Ulugastaðaætt í gegnum móður
sína Kristínu Jónsdóttur, Jónssonar
frá Reykjahlíð, en móðir Kristínar
Jónsdóttur var Kristbjörg Kristjans-
dóttir á Illugastöðum. Sigurður í
Ystafelli, sem fæddur var á Sveins-
strönd í Mývatnssveit átti allar
ættir sínar að rekja í þá sveit, en
þekktust af þeim er Skútustaðaætt.
Kristín var næst yngst af sex
bömum þeirra Kristbjargar og Sig-
urðar í Ystafelli. Þau voru í aldurs-
röð: Jón bóndi og rithöfundur í
Ystafelli, fæddur 1889; Guðbjörg
húsfreyja á Stóruvöllum í Bárðar-
dal, fædd 1891; Marteinn bóndi í
Ystafelli, fæddur 1894; Hólmfríður
húsfreyja á Hallgiísstöðum í
Fnjóskadal; þá Kristín og yngstur
var séra Þormóður sóknarprestur á
Vatnsenda í Ljósavatnshreppi,
fæddur 1903.
Nú eru þau öll dáin og við í
frændliðinu kveðjum Kristínu m.a.
sem síðasta fulltrúann fyrir kynslóð
þessara aldamótabama.
Kristín ólst upp í Ystafelli á íjöl-
mennu, all umfangsmiklu og mjög
gestkvæmu heimili. Faðir hennar
hélt þar um arabil skóla fyrir ungl-
inga úr héraðinu. Bæði vom foreld-
ar hennar mjög starfandi að ýmsum
félagsmálum sveitarinnar, héraðs-
ins og síðar á landsvísu. í Ystafelli
lá þjóðbraut um hlaðið og þangað
komu mjög margir ýmissa erinda.
Allt hefur þetta haft sín áhrif á
uppeldi og þroska barnanna. Þama
ríkti andi bjartsýnnar félagshyggju
og menntunar og hefur Ystafells-
heimilið sjálfsagt verið hluti af þeim
jarðvegi sem úr spratt sá framfara-
hugur og trú á stöðugt bætt mann-
líf, sem einkenndi þá sem ólust upp
á morgni þessarar aldar.
Kristín bar öll þessi einkenni með
sér, hún var mjög fijálsmannleg,
hispurslaus og hreinskiptin í allri
framgöngu og máli og fylgdist af
lifandi áhuga og góðvild með lífinu
og starfinu í kringum sig. Þessi
vom m.a. einkenni hennar alla tíð.
Að loknu unglinganámi heima í
sveitinni fór Kristín til náms við
Kvennaskólann á Blönduósi. Er því
námi lauk vom foreldrar hennar
fluttir um stundar sakir til Reykja-
víkur. Sigurður faðir hennar hafði
þá verið kjörinn á þing og varð
ráðherra snemma árs 1917. Kristín
fluttist þá einnig suður og átti heim-
ili í Reykjavík eftir það.
Eftir að foreldrar hennar fluttust
t
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför föður
okkar og tengdaföður,
GUÐJÓNS Ó. GUÐJÓNSSONAR.
Dóra Nordal, Jóhannes Nordal,
Marta Guðjónsdóttir, Magnús Guðmundsson
og fjölskyldur.
t
Ástkær amma okkar,
HÓLMFRÍÐUR SIGURJÓNSDÓTTIR
frá Siglufirði,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði 13. ágúst.
Jarðarförin auglýst síðar.
Hólmfríður Magnúsdóttir,
Gunnlaugur Jón Ólafur Magnússon,
Jóhann Magnússon.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og sonur,
ÁRMANN ÓSKAR KARLSSON
verkstjóri,
Breiðvangi 9,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju í
Hafnarfirði í dag, föstudaginn 14. ágúst,
kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á Krabbameinsfélagið.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðbjörg Eva Kristjánsdóttir.
t
Móðir mín, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR BECK,
lést á elliheimilinu Grund að mo'rgni hins 13. ágúst 1992.
Þórólfur Kristján Beck, Kirsti Lauritsen Beck,
Sigríður Kristjánsdóttir Beck
Tómas Beck,
Katrín Dagmar Beck.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför föður okkar, afa og langafa,
SIGURÐAR KRISTINSSONAR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks og hjúkrunarfólks á deild E-63
Heilsuverndarstöðinni fyrir einstaklega góða umönnun.
Kristinn Sigurðsson, Liljá Hulda Auðunsdóttir,
Bergþóra Sigurðardóttir, Róbert Róbertsson,
Jórunn Hulda Siguröardóttir, Eyjólfur Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir og amma,
RAGNHILDUR MAGNÚSDÓTTIR,
Hjalteyri,
Vesturvegi 13B,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Landakirkju laugardaginn 15. ágúst kl. 11.00.
Magnús Bergsson,
Þórey Bergsdóttir, Jón Tómasson,
Karl Bergsson, Erna Sigurjónsdóttir,
Sigurbjörg Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
RÖGNVALDUR ÓLAFSSON
heildsali,
Krummahólum 41,
Reykjavfk,
lést á heimili sfnu 12. ágúst sl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Erla Ragnarsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
Lokað
eftir hádegi í dag vegna útfarar ÓSKARS
KARLSSONAR, verkstjóra.
Sjólastöðin hf.
aftur norður hélt Kristín heimili
með móðursystur sinni Vigdísi Mar-
teinsdóttur, sem síðan átti hjá henni
skjól.
Árið 1927 giftist Kristín Hall-
grími Sigtryggssyni verslunar-
manni. Hallgrímur var Eyfirðingur
að ætt og uppruna; að mestu alinn
upp á Möðruvöllum í Hörgárdal þar
sem faðir hans Sigtryggur Þor-
steinsson var lengi staðarráðsmað-
ur. Hallgrímur hóf ungur störf hjá
Kaupfélagi Eyfirðinga á Akureyri.
Hann fylgdi síðan nafna sínum
Kristinssyni suður er Samband ís-
lenskra samvinnufélaga var að efl-
ast með aðalstöðvar sínar þar, og
vann síðan hjá Sambandinu eftir
það.
Þau hjónin Kristín og Hallgrímur
voru því sprottin úr samskonar jarð-
vegi, og voru bæði uppalin við elda
félagslegra hugsjóna með trú á
samhjálp og samvinnu sem tæki til
að bæta mannlífið. Sambúð þeirra
átti líka eftir að verða löng og far-
sæl þó að skapgerðin væri e.t.v.
ekki lík.
Þeim hjónum varð fjögurra bama
auðið. Þau eru: Sigurður verkfræð-
ingur, sem nú starfar í Kenya,
kvæntur Arönku Bugatsck; Sig-
tryggur verslunarmaður í Reykja-
vík, hann var kvæntur Ragnhildi
Jónsdóttur, sem látin er fyrir
nokkru; Vigdís kennari í Svíþjóð,
gift Lars Gustav Nilsson og Þor-
steinn verkfræðingur í Reykjavík,
kvæntur Margréti Ásólfsdóttur.
Kristín og fjölskylda hennar
héldu mikillitryggð við átthagana
fyrir norðan. Það var um langt skeið
árvisst að þau kæmu norður Hall-
grímur og Kristín með börnin, þau
sem ekki voru þá þegar komin
þangað til sumardvalar.
Þessar heimsóknir voru okkur
öllum bömum og fullorðnum á
Ystafellsbæjunum stöðugt jafn mik-
ið tilhlökkunarefni. Þá voru hátíðar-
dagar á bæjunum. Öll komu börn
Kristínar til sumardvalar, fleiri eða
færri sumur hjá ættingjunum fyrir
norðan.
En þessi samskipti voru ekki í
eina átt, síður en svo. Heimili Krist-
ínar og Hallgríms í Reykjavík var
skyldfólkinu að norðan stöðugt opið
hvort sem var til fárra nátta gist-
ingar eða lengri dvalar. Systkini
Kristínar dvöldust stöðugt hjá henni
þegar þau þurftu að gista Reykja-
vík, sem oft við bar, svo var sérstak-
lega um föður minn og svo komu
systkina- og þó einkum bræðra-
bömin frá Ystafelli og a.m.k. sex
þeirra bjuggu vetrarlangt eða leng-
ur hjá Kristínu og Hallgrími. Það
var stöðugt að finna hjartarúm og
húsrúm á Hringbraut 96 þó að nú
fáum við varla skilið hvernig allt
fólkið gat komist fyrir sem þar gisti
oft og tíðum. Öllum sem dvöldust
hjá Kristínu, hvort sem það var
lengur eða skemur, sýndi hún sama
áhugann og sömu umhyggju og
eigin börnum. Hún var okkur afar
holl, jafnt í umvöndunum sínum og
uppörvunum. Það var alltaf jafn
lærdómsríkt að koma til þeirra, að
setjast við skör hjá Hallgrími til að
hlusta á frásagnir frá fyrri tímum,
t.d. frá árdögum samvinnuhreyf-
ingarinnar, eða ræða málin við
Kristínu sem fylgdist með öllu okk-
ar fólki hvort sem það dvaldist fjær
eða nær.
Það er öðru fremur tilgangurinn
með þessum línum að þakka Krist-
ínu fyrir það allt sem hún gaf okk-
ur frænd- og tengdafólki sínu með
drengskap sínum, umhyggju og
góðvild. Megi minning hinnar góðu
konu lengi Iifa.
Jónas Jónsson.
Sér(Vakðingar
í l)lóninski'ey(iii”Tini
iiú öll (u'kira'i i
Bblómaverkstæði
INNAS&
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaöastrætis,
sími19090