Morgunblaðið - 06.06.1993, Qupperneq 20

20
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6. JÚNÍ 1993
Kossinn
FORMAÐURINN meðtekur
árnaðaróskir eiginkonu sinnar,
Margrétar. Derið á húfunni
notar Friðrik til að ýta frá hári
konu sinnar, þannig að það
trufli ekld kossinn.
Þetta er umbunin fyrir
störf okkar fyrir
Stangaveiðifélagið, “
segir Friðrik Þ. Stef-
ánsson og skefur þar
ekkert utan af hlutun-
um. Hann kemur þarna
strax við kaun þar sem ævinlega
hafi verið uppi raddir um að óviðeig-
andi sé að stjóm SVFR skammti sér
endurgjaldslaust hinum eftirsóttu
opnunardögum. Fleiri vildu sitja þar
að. Friðrik kannast við þetta, en
lætur þess getið að ekki sé víst að
þeir sem álíti þetta óviðeigandi geri
sér ljósa grein fyrir því hve mikla
vinnu stjómarmenn SVFR leggi
fram. „Það eru vikulegir fundir, auk
aðalfundar. Stöðugar ferðir út á land
til skrafs og samningagerðar við
landeigendur og er aðalsamningat-
ömin í október og nóvember. Útgáfa
verðskrár og umsóknargagna er í
desember og síðan 2 til 3 vikur í
janúar í úthlutun veiðileyfa. Sífellt
meiri kraftur er í markaðssetningu
ánna vegna harðnandi samkeppni
og versnandi efnahagsástands. Eg
tók eitt sinn saman tímafjölda sem
fór í erindrekstur fyrir SVFR það
árið og vom það milli 400 og 500
stundir. Síðan hefur þetta heldur
aukist. Viðhald og eftirlit með veiði-
svæðum og veiðihúsum er mest í
höndum okkar ámefnda, en stjóm
og aðrir aðstandendur SVFR eru
ávalt reiðubúnir að rétta hjálparhönd
éf með þarf. Á elleftu stundu gerð-
ist það til dæmis að flóð sópaði burtu
kláfnum við Stokkhyl, að festingum
meðtöldum. Við þurftum að smíða
nýjan kláf og máttum leggja nótt
við dag. Ég er ekkert einn um að
leggja svona vinnu fram, stjómar-
menn gera það allir og ámefndar-
menn einnig. Umbunin er þessi,“
segir formaðurinn og hnýtir flugu á
tauminn.
Fyrstu köstin
Já, Friðrik hnýtir fluguna á
tauminn. Hann er nefnilega staddur
*“ sumarsins
Fyrstu laxvisiói
minna á ymsan hátt meira
á helgistumdir en veióiskap
eftir Guðmund Guðjónsson
Ijósmyndir Herdís Benediktsdóttir
DAGURINN er runninn upp.
1. júní. Allir sem eitthvað
fylgjast með veiðiskap hér á
landi vita hvaða þýðingu sá
dagur hefur. Engir vita það
þó betur en þeir sem fyrstir
laxveiðimanna dusta rykið
af tólum og tækjum og hafa
þau forréttindi að renna
fyrstir fyrir hinn silfraða
lónbúa. Augu hinna hvíla á
þeim. Hvernig veiðist?
Verða skilyrði góð eða
drukknar allt í kakólituðu
flóði? Einn í hópi hinna
áhugasamari, svo ekki sé
fastara að orði kveðið, hefur
lýst því að nokkrir vinir
hans fyrir norðan hafa látið
hanna og prenta dagatal
sem veiðiáhugamenn geta
notað einvörðungu í þeim
tilgangi að telja niður dag-
ana Iöngu uns vertíðin hefst.
Þetta árið hafa tilfinning-
arnar verið blendnari en
oftast áður. Farið hafa sam-
an fádæma góðar spár og
horfur fyrir sumarið og
frámunalega kalt vor og
hætta á að „vorleysingar“
bresti á að sumarlagi með
tilheyrandi afleiðingum.
Það eru þrjár ár sem „opna“
1. júní, Borgarfjarðarárnar
frægu Norðurá og Þverá
annars vegar og Laxá á As-
um í Húnaþingi hins vegar.
í stóránum tveimur eru það
leigutakarnir sem taka
fyrstu köstin og í báðum til-
vikum er komin rík hefð á
form og framgöngu alla.
Þetta eru engir venjulegir
veiðitúrar, því þetta eru
fyrstu veiðitúrarnir.
Athygli
Víst má telja að ekki hafi laxinn
órað fyrir þeirri athygli sem
hann átti eftir að vekja á dauða-
stundinni. Friðrik blóðgar laxinn
sinn, en viðstadir eru auk eigin-
konunnar fulltrúar fjölmiðla,
veiðifélaginn, kokkurinn, veiði-
vörðurinn og fleiri.
■' ■ ■■.■■.'
Augiiablikið
MADURINN virðist iítiil og
áin stór. Fyrsli lax sumarsins
hefur tekið fluguna og veiði-
maðurinn bakkar til lands.
A * ííÉÖT- -A ’■■■>.
'J I

I
)
I
I
1
I
I
I