Morgunblaðið - 06.08.1993, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. ÁGÚST 1993
31
eða í kyrrstöðu og að hann líti yfir
sviðið og geri þá athugasemd sem
hann veit að fellur ekki inn í hug-
myndafræði kynjameirihlutans í
Fannborg 4. Og áður en varir eru
margar hugmyndir í gangi og ein-
hver opnar svalahurðina til að
hleypa út skoðunum og fá inn súr-
efni í hita umræðnanna.
Við Gissur kynntumst fyrir
nokkrum áratugum og unnum sam-
an ásamt mörgu öðru góðu fólki
að því verkefni að koma á kommún-
isma á íslandi. Eins og flestir vita
varð nú nokkur dráttur á þessu
verki. Eftir á að hyggja er þó
kannski álitamál, hvort reisn ein-
staklinganna hefur risið hærra í
annan tíma. Um alla heimsbyggð-
ina var fólk reiðubúið að leggja allt
í sölurnar fyrir hugsjónina. í sið-
menntuðum löndum var atvinnu-
kúgun og einangrun látin nægja,
en annars staðar fórnuðu menn líf-
inu.
Og skyldu margir foreldrar í dag
ekki kunna að meta félagsskap
okkar Gissurar — Æskulýðsfylk-
inguna — þar sem áfengi var út-
lægt og kröfurnar á félagana voru
ekki aðeins leshringir í marxisman-
um heldur þekking á menningu og
listum og draumsýn um betra þjóð-
félag.
Við vinnufélagar Gissurar mun-
um áreiðanlega minnast hans af
mörgum ástæðum. Ekki síst vegna
höfðingsskapar hans. Á góðum
stundum þraut ekki vistimar þegar
Gissur veitti.
En fýrst og fremst söknum við
góðs drengs og félaga sem gaf
mikið í umhverfinu.
Hrafn Sæmundsson.
Það var mikið áfall að heyra um
snöggt og ótímabært andlát Gissur-
ar Jörundar. Gissur Jörundur hefur
verið framkvæmdastjóri Verka-
mannabústaða og síðan Húsnæðis-
deildar Félagsmálastofnunar Kópa-
vogs síðan 1981. Með Húsnæðis-
deildinni starfar nefnd sem kosin
er til flögnrra ára í senn. Við sem
sitjum nú í húsnæðisnefnd Kópa-
vogs höfum starfað með honum síð-
astliðin þijú ár.
Á þessum tíma hefur mikið starf
verið unnið og alltaf hefur Gissur
staðið eins og klettur í hafinu. í
starfi var hann tveggja manna
maki og víst er um það að erfítt
mun reynast að fylla það skarð sem
hann skilur eftir. Gissur var maður
sem hægt var að treysta. Ef hann
lofaði einhverju var alveg öruggt
að hann lét ekki deigan síga fyrr
en loforðið var efnt. Hann var fast-
ur fyrir ef honum sýndist svo og
afar skemmtilegur í rökræðum.
Hann átti það til að koma af stað
fjörugum umræðum með tilsvörum
sínum, svona eins og til að hleypa
lífí í samstarfsfólkið.
Ekki verður Gissurar minnst án
þess að nefna það hve vel hann
gætti þess að hugsa um þá sem
minna mega sín. Alltaf var hann
reiðubúinn að hliðra til og reyna til
þrautar að aðstoða þá sem á því
þurftu að halda. Hann var mann-
blendinn og lifði lífínu lifandi. Það
sést best af þeim fjölda manna sem
minnast hans nú með söknuði.
Við sem unnum með honum kom-
um til með að finna það hversu
afkastamikill og ábyrgur hann var
í vinnu og eins og áður sagði verð-
ur skarð hans vandfyllt. Við munum
þó ekki síður sakna hans sem fé-
laga og vinar.
„Dáinn, horfinn!" - Harmafregn!
Hvílíkt orð mig dynur yfír!
En ég veit að látinn lifír.
Það er huggun harmi gegn.
Hvað væri annars guðleg gjöf,
geimur heims og lífíð þjóða?
Hvað væri sigur sonarins góða?
Illur draumur, opin gröf.
Síst vil ég tala um svefn við þig.
Þreyttum anda er hægt að blunda
og þannig bíða sælli funda.
Það kemur ekki mál við mig.
Flýt þér, vinur, í fegra heim.
Kijúptu að fótum friðarboðans,
og fljúgðu á vængjum morgunroðans.
meira að starfa vítt um geim.
(Jónas Hallgrímsson.)
Við vottum eftirlifandi eiginkonu
Gissurar, Ástu Hannesdóttur, og
fjölskyldu þeirra okkar dýpstu sam-
úð.
Fyrir hönd húsnæðisnefndar
Kópavogs og húsnæðisfulltrúa,
Martha Olína Jensdóttir.
Góður vinur okkar, Gissur Jör-
undur Kristinsson, er fallinn frá,
langt fyrir aldur fram. Gissur Jör-
undur fæddist í Reykjavík. Hann
var sonur hjónanna Kristins Guð-
mundar Guðbjartssonar vélstjóra
og Salvarar Gissurardóttur organ-
ista og húsmóður. Gissur lauk
gagnfræðaskólaprófi frá Gagn-
fræðaskóla Austurbæjar og var síð-
an tvo vetur í Menntaskólanum á
Akureyri. Rétt rúmlega tvítugur
kvæntist hann Ástu Hannesdóttur,
glæsilegri gáfukonu. Hún er dóttir
hjónanna Hannesar Pálssonar, af
hinni landskunnu Guðlaugsstaða-
ætt, og Hólmfríðar Jónsdóttur.
Hjónaband þeirra, sem stóð yfir í
rúm fjörutíu ár, reyndist farsælt
og eignuðust þau fjögur mannvæn-
leg böm. Elstúr er dr. Hannes
Hólmsteinn, dósent við Háskóla ís-
lands, en síðan koma Salvör Krist-
jana, lektor við Kennaraháskóla
Islands, Kristinn Dagur, verslunar-
maður í Kópavogi, og Guðnín
Stella, skólastjóri Holtsskóla, Ön-
undarfírði.
Gissur var rólegur maður en
mjög skemmtilegur og mikill húm-
oristi. Hann var hygginn, stálminn-
ugur og traustur vinur. Gissur átti
fjölmörg áhugamál sem hann gat
auðveldlega gleymt sér við. Fyrr á
árum ferðaðist hann mikið vegna
vinnu sinnar hjá Pósti og síma og
hafði sér í lagi gaman af því að
kynnast landi og lýð. Hann var fróð-
ur um þjóðhætti og gerði sér ferðir
til að skoða athyglisverða staði. Það
var einmitt í einni slíkri ferð sem
kallið kom. Auk þessa hafði Gissur
mikið dálæti á hvers konar óperu-
flutningi, og hin síðari ár fylltist
hann áhuga á öllu því sem viðkom
tölvum. Þá má ekki gleyma því að
Gissur fýlgdist vel með þjóðmálum,
bæði erlendum sem innlendum, auk
þess sem hann var áhugamaður um
sagn- og ættfræði.
Við höfðum ákveðið að fara til
Vestfjarða í haust, til að hitta fjöl-
skyldu og vini, en ekki verður sú
ferð farin. Við vinir hans þökkum
Gissuri farinn veg og sendum Ástu
og börnum okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur. Guð blessi ykkur öll
og styðji.
Sigurgeir Jónasson og
Jón H. Norðdahl.
Gissur Jörundur Kristinsson varð
bráðkvaddur 28. júlí síðastliðinn,
og vil ég hér minnast hans sem
vinar og samstarfsmanns með örfá-
um orðum.
Gissur Jörundur fæddist í
Reykjavík. Foreldrar hans voru
Kristinn Guðmundur Guðbjartsson,
vélstjóri í Reykjavík, og Salvör Giss-
urardóttir húsmóðir og organisti.
Mjólkurbíllinn stoppaði við brúar-
sporðinn og ég hentist í rútuna.
Hafði fengið að koma í bæinn úr
sveitinni 17. júní. í miðbænum var
aragrúi manns, suddarigning og
kalt. Skyndilega byrjaði maðurinn
á senunni að syngja og hljómsveit
að spila. Hinn hnípni manngrúi
breyttist umsvifalaust í dansandi
mannfagnað. Mikið óskaplega dáði
ég þennan töframann tónlistarinn-
ar. Sólskin skein í hveiju hjarta og
ástin blómstraði, þrátt fyrir rign-
ingu og kulda. Þessi maður var
Sigurður Ólafsson.
Foreldrar mínir voru með hesta-
mennskuna í blóðinu og mamma lét
ekki Fákskappreiðarnar sjálfviljug
fram hjá sér fara. Sögurnar gengu
yfir heimilishaldið. Þvílíkt glæsi-
menni hann Sigurður á Glettu og
Gissur átti ættir að rekja í Ölfusið
og norður á Hornstrandir, en faðir
hans, Kristinn, var sonur Guðbrand-
ar bónda á Sléttu í Aðalvík, Péturs-
sonar, Eldjárnssonar. Móðir hans
var Kristjana Kristjánsdóttir, dóttir
Kristjáns Eldjárnssonar bónda á
Sútarastöðum í Grunnavík. Móðir
Gissurar, Salvör, var dóttir Gissurar
Gottskálkssonar bónda á Hvoli í
Ölfusi og konu hans, Jórunnar
Snorradóttur frá Þórustöðum í Ölf-
usi.
Gissur bjó fyrstu æviár sín hjá
foreldrum sínum á Laufásveginum
í Reykjavík, en aðeins fimm ára
gamall missti hann móður sína úr
berklum. Gissur fluttist þá ásamt
systur sinni Lilju til móðurforeldra
sinna að Hvoli í Ölfusi og var þar
til átta ára aldurs, er hann fluttist
aftur til föður síns til Reykjavíkur
og hóf þar skólagöngu, fyrst í
barnaskóla og síðar í Gagnfræða-
skóla Austurbæjar. Að því námi
loknu stundaði Gissur nám í tvo
vetur við Menntaskólann á Akur-
eyri. Næstu árin var Gissur á búi
föður síns að Hurðarbaki í Kjós,
en stundaði auk þess ýmis störf til
sjós og lands, meðal annars á vél-
bátnum Jóni Þorlákssyni, sem faðir
hans átti hlut í.
Gissur kvæntist eftirlifandi konu
sinni, Ástu Hannesdóttur, 11. októ-
ber 1962. Ásta er frá Undirfelli í
Vatnsdal, fædd 11. júlí 1926, kenn-
ari að mennt, dóttir Hannesar Páls-
sonar og Hólmfríðar Jónsdóttur.
Börn þeirra eru: Dr. Hannes Hólm-
steinn, dósent við Háskóla Islands;
Salvör Kristjana, lektor við Kenn-
araháskóla íslands, gift Magnúsi
H. Gíslasyni rafmagnsverkfræð-
ingi; Kristinn Dagur, verslunarmað-
ur í Kópavogi, og Guðrún Stella,
skólastjóri að Holti í Önundarfírði,
unnusti hennar er Jóhann Hannib-
alsson bóndi á Hanhóli við Bolung-
arvík.
Ásta og Gissur bjuggu sín fyrstu
fimm hjúskaparár hjá föður Gissur-
ar á Óðinsgötu 25, en fluttu árið
1957 í eigin íbúð á Laugarnesvegi
100, þar sem þau bjuggu til ársins
1970 er þau festu kaup á húsi í
smíðum við Hjallabrekku 13 í Kópa-
vogi. Þau unnu síðan næstu árin
að því að innrétta og fullklára hús-
ið og umhverfi þess, og gerðu nán-
ast allt sem til þurfti sjálf, eins og
títt var á þeim tíma.
Gissur vann um ævina hin ýmsu
störf sem til féllu, var skrifstofu-
maður á Keflavíkurflugvelli árin
1952 og 1953, starfsmaður Regins
hf. á Homafírði 1954 og fram á
árið 1955. Skipaður eftirlitsmaður
með sérleyfishöfum 1955 og gegndi
því starfí til ársins 1963, er hann
stofnaði eigið innflutningsfýrirtæki,
Gróttu hf., sem hann rak í rúm sex
ár. Gissur lauk námi í húsasmíði
frá Iðnskólanum í Reykjavík 1973,
en á námsámnum vann hann hjá
Hurðaiðjunni í Kópavogi. Síðan lá
leiðin í Sigölduvirkjun, þar sem
hann var verkstjóri árin 1974 til
1976, vann síðan sem trésmiður við
hafnargerð á Grundartanga og við
Hitaveitu Suðurnesja til 1979, þeg-
þeir Varmadalsbræður, Þorgeir í
Gufunesi og Jón. Og sprettirnir.
Var þetta ekki yfirnáttúrulegur
hraði? Hvað hrossin gátu verið fal-
leg. Svo gerðu þeir að gamni sínu
líka. Þvílíkir menn, hvílíkir hestar
og þvílíkir tímar. Skyldi Gletta
liggja á skeiðinu næst?
Sigurður tók mig tali fyrir löngu
síðan og sagðist þykja ákaflega
vænt um afa minn í Tryggvaskála.
„Ég var nefnilega sendur í sveit,
en strauk og kom seint um kvöld
í Skálann. Afi þinn tók á móti mér
brosandi, gaf mér að borða, hestin-
um hey og leyfði mér að sofa. Ég
hélt svo áfram um nóttina og ekki
orð um það meira“.
Sigurður seldi mér hest, Y1 frá
Austvaðsholti, sagði að Inga Val-
fríður sín, — Snúlla, þyrfti eldhús-
ar hann er ráðinn til nýbyggingar
og endurbóta á gömlum húsum
meðal annars á Bernhöftstorfunni.
Eftir sveitarstjórnarkosningarn-
ar 1978 var Gissur kosinn í stjórn
Verkamannabústaðanna í Kópavogi
og má segja að þar hefjist starf
hans fyrir félagslega húsnæðiskerf-
ið í bænum, en þrem árum síðar
eða árið 1981 er hann ráðinn for-
stöðumaður stjórnar Verkamanna-
bústaðanna í Kópavogi, sem síðar
varð húsnæðisnefnd Kópavogs, og
því starfi gegndi hann af sérstökum
áhuga og alúð til dauðadags.
Kynni okkar Gissurar hefjast
ekki að ráði fyrr en ég kem til starfa
hjá Kópavogsbæ fyrir rúmum þrem
árum, en fyrir þann tíma sem við
höfum unnið saman hef ég ýmislegt
að þakka. Meðal starfsmanna
Kópavogsbæjar var Gissur afburða-
maður hvað snerti þekkingu á fé-
lagslega húsnæðiskerfinu og öllu
sem að því laut. Það gefur því auga-
leið að ýmis ráð þurftu bæði ég og
aðrir bæjarfulltrúar til hans að
sækja þegar menn fjölluðu um fé-
lagslega íbúðakerfið, og var þá
sama hvort um var að ræða stefnu-
mörkun, rekstur eða stofnkostnað,
hann var vel upplýstur um öll slík
atriði og brennandi af áhuga um
þessi mál sem honum hafði verið
trúað fyrir.
Ekki svo að skilja að menn séu
alltaf sammála um jafn fjölþættan
og flókinn málaflokk, enda hafði
Gissur fastmótaðar skoðanir á póli-
tíkinni, en hann gætti þess jafnan
að aðskilja stjómmálin og stjóm-
sýsluna. Hann var líka að mörgu
leyti áhugamaður um húsnæðismál-
in, ekki síður _en fagmaður og emb-
ættismaður. Ég hygg að allir sem
til þekkja séu sammála um að Giss-
ur hafí náð frábærum árangri sem
forstöðumaður við uppbyggingu
félagslegra íbúða í Kópavogi. Hon-
um tókst það sem allir sækjast eft-
ir á þessum vettvangi, að byggja
vandaðar og fallegar íbúðir á lægra
verði en flestir aðrir.
Sem farsæll forstöðumaður fé-
lagslega húsnæðiskerfísins í Kópa-
vogi hefur Gissur eflaust notið verð-
mætrar reynslu af fyrri störfum,
svo sem smíðum, skrifstofustörfum
og rekstrarstjórnun við eigið fyrir-
tæki, en eitt vil ég þó sérstaklega
nefna sem lék í höndunum á hon-
um, en það voru tölvurnar. Gissur
var mikill áhugamaður um tölvur
og hafði á námskeiðum og með
sjálfsnámi aflað sér víðtækrar
þekkingar á því sviði. Hann fylgdist
stöðugt með nýjungum í innlendum
og erlendum blöðum og tímaritum
og miðlaði okkur hinum af þekkingu
sinni.
Ég var einn af þeim sem notaði
samskonar tölvu og hann, var óspar
á að leita ráða hja honum og var
jafnan vel tekið. Ég var ekki einn
um það, því Gissur var vel þekktur
hjá tölvuáhugamönnum víða á land-
inu og fjölmargir nýttu sér kunn-
áttu hans og greiðvikni. Gissur var
jafnan liðfár á skrifstofu og leysti
málin með löngum vinnutíma og
miklum afköstum, en samt tel ég
innréttingu. Ylur er leirljós töltari
og hefur minnst valdið tveimur ást-
arsamböndum í fjölskyldunni. Þau
Sigurður og Snúlla hafa jafnan
fylgst með hestinum af gleði. Erling
sonur þeirra seldi mér Glófaxa frá
Vallholti. Ekki þarf að spyija að
tamningunni hjá þeim feðgum.
Sigurður er af höfðingjum kom-
inn, Snæfellingur, frændi Bjarna
Braga seðlabankastjóra og Hauks
á Snorrastöðum. Afkomendur Jóns
dýrðarsöngs. Snúlla er af hinu
fræga Miðdalsfólki í Mosfellssveit
en munir frá Guðmundi bróður
hennar voru mér í æsku staðfesting
sj álfrar sj álfstæðisbaráttunnar.
í aldarfjórðung hef ég stundað
nær öll hestamót landsins, oftast
með Sigurði og Snúllu, Erling og
hestunum þeirra. Vann lengi með
Hauki tengdasyni þeirra á Alþýðu-
blaðinu. Kraftur, gleði, félagslyndi
og listfengi eru eðliskostir sem allir
dá. Nú syrtir að í mannheimum við
fráfall yndislegs vinar og foringja,
en algóður guð gaf og almáttugur
tekur hann aftur, því erum við hans
hvort sem við lifum eða deyjum.
Guðlaugur Tryggvi Karlsson.
Sigurður Ölafsson
söngvarí — Muming
að fæmi hans á tölvuna hafi mestu
ráðið um það hvað hann kom miklu
f verk. Hann gerði sér grein fyrir
því, að enginn nær árangri í nútíma
fjármála- og stjórnunarstörfum,
nema kunna góð skil á þessum
hjálpartækjum.
Persónulega vil ég þakka Gissuri
góðan félagsskap, trúnað og vináttu
þennan tíma sem við unnum sam-
an. Hann var þannig skapi farinn,
að allir aldurshópar og ekki síst
ungir menn undu vel félagsskap við
hann og gætti þessa greinilega hjá
starfsmönnum Kópavogsbæjar, þar
sem hann fór fremstur í flokki hóps
sem ástundaði líkamsrækt og holla
hreyfíngu, en gætti þess jafnframt
að létt væri á hjalla við öll möguleg
tækifæri. Þannig minnumst við
Gissurar meðal annars fyrir að hafa
haft forgöngu um og verið þátttak-
andi í margskonar gamanmálum
og uppákomum á hinum ýmsu
skemmtunum starfsmanna, árshá-
tíðum, skemmtiferðum og síðast en
ekki síst í hinni daglegu önn.
Ég sendi vinkonu minni Ástu
Hannesdóttur mínar innilegustu
samúðarkveðjur, börnum og bama-
börnum þeirra hjóna og öðrum þeim
sem nú syrgja látinn vin. Við eigum
öll minninguna um góðan dreng.
Slgurður Geirdal.
Fleiri minningargreinar um
Gissur Jörund Kristinsson
bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga.
OPIÐ SUNUDAGA
KL. 13 - 18.
Bílamarkadurinn
Smiðjuvegi 46E
v/Reykjanesbraut.
Kopavogi, sími
671800
Fjörug bílaviðskipti
Vantar árg. '89-’93 á staðinn.
Ekkert innigjald.
Toyota Corolla Lift Back '88, 5 g., ek.
79 þ. Gott eintak. V. 620 þús., sk. á ód.
(eða 2 bílum).
MMC Lancer '89, sjálfsk., ek. 29 þ., Ijós-
blár. V. 750 þús.
MMC Lancer GLXi Hlaðbakur 4x4 '91,
grásans, 5 g., ek. 49 þ., rafm. í öllu o.fl.
V. 1180 þús.
Renault Clio 1.4 RT '91, 5 dyra, grásans,
5 g., ek. 23 þ., rafrúður, fjarst. læsingar
o.fl. V. 730 þús., sk. á ód.
Daihatsu Charade CS '90, hvítur, 4 g.,
ek. 69 þ. V. 490 þús. stgr.
Suzuki Sidekick JLX árg. ’91, 4ra dyra.,
svartur, sjálfsk., ek. 52 þ., ABS bremsur,
rafm. í rúðum, álfelgur o.fl. Sem nýr.
Saab 90 '87, rauður, 5 g., ek. 117 þ.
Góður bíll. Nýskoðaður '94. V. 480 þús.