Morgunblaðið - 12.01.1994, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 12. JANÚAR 1994
„ 5tuociarr} helct eg O-ó 6 tjÖW íyrirtzðkis ■
ins haf>' ertgan áhuga á velferh otkar."
Með
morgunkaffiiiu
Ég á engan tíkall. Til hvers
þarftu hann?
HÖGNI HREKKVÍSI
É=G HSF LOKlP VI&A& STSVPA?.' "
BRÉF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Seljið ekki fyrir ykkur
staðsetningu brunastaðarins
Frá Sigrúnu Guðmundsdóttur:
Nýlega heyrði ég í „Þjóðarsál-
inni“ talað um söfnun fyrir l'jöl-
skyldu á Húsavík, sem missti allt
sitt í bruna, og báðu aðilar um að
söfnun yrði lokað þegar safnast
höfðu 4 milljónir króna. Sá sem um
þetta ræddi, sagði að betur færi
að fleiri hefðu þennan hugsunar-
hátt.
Nú langar mig aðeins að koma
inn á það, að safnanir ganga mis-
jafnlega vel og mun þessi söfnun á
Húsavík hafa gengið alveg sérstak-
lega vel og samgleðst ég þeim sem
Frá Árna Helgasyni:
í ÆSKU minni á Eskifirði stofnuð-
um við nokkrir unglingar þar skáta-
félag sem við nefndum Samheija.
A þeim tíma var skátahreyfingin í
miidum uppgangi og má segja að
hún hafi fengið mikla útbreiðslu.
Þessi félagsskapur laðaði ungmenni
að sér og hafði bæði skátaheit og
reglur sem voru uppbyggjandi í
æskulýðsstarfi og gáfu ungu fólki
svo mikið til athafna. Félagið starf-
aði vel og hugsjónalega undir kjör-
orðinu Vertu viðbúinn og það reynd-
um við að gera eins og kostur var.
Við komum upp boðkerfi milli félag-
anna sem var þannig að hægt væri
að kalla þá saman með litlum fyrir-
vara. Við urðum að bera boðin sjálf-
ir því ekki var sími til almennra
nota þá.
Mér datt í hug kjörorðið okkar
þegar ég var að fara yfir trúaijátn-
inguna sem við vorum fermd upp
á og kennarinn okkar útskýrði og
bað okkur um að taka alvarlega og
sérstaklega kaflann um endurkomu
höfðu þar misst allt sitt, að fá styrk
til að byggja upp með endurnýjun
þess sem eyðilagðist.
Ég hefi haft nokkuð með að gera
söfnun fyrir mæðgur, sem hvor um
sig missti sína búslóð (aleigu)
ótryggða er brann í Hegranesi 29
í Garðabæ í nóvember sl., en þar
er aðra sögu að segja. Þrátt fyrir
„söfnun í gangi“ í næstum 2 mán-
uði, þá hefir þar ennþá ekki komið
inn ein milljón allt í allt, þó margir
aðilar hafi gefið rausnarlega og vil
ég flytja öllum þeim sem gefið hafa
í þann sjóð kærar þakkir fyrir fram-
lög sín, fyrir hönd mæðgnanna, en
Krists þar sem segir um Jesú. Hann
steig niður til heljar og reis á þriðja
degi upp frá dauðum steig upp til
himna og situr nú við hægri hönd
guðs föður almáttugs og mun þaðan
koma að dæma lifendur og dauða.
Og hvað okkur langaði til að vera
viðbúin á þeirri stundu þegar kenn-
arinn okkar hafði útskýrt þetta fyr-
ir okkur.
í dag eru miklir umbrotatímar
og menn hafa í svo mörgu að snú-
ast að ég held, því miður, að fáir
kunni trúaijátninguna. Ég hefi
spurt hóp manna og auðvitað velk-
ist hún fyrir þeim og gleymskan
er mikil, þá er svo margt annað sem
liggur á. En nú þegar ég festi þess-
ar línur á blað verður mér hugsað
til æskudaganna og skátaheitisins
og kjörorðsins. Vertu viðbúinn. Og
þess vegna vil ég minna á tilgang
lífsins og orð frelsarans og segja á
máli okkar skátanna: Vertu viðbú-
inn.
ÁRNI HELGASON,
Stykkishólmi.
margir hafa auðvitað ekki af miklu
að taka svo öll framlög eru stór og
hlýhugur og skilningur eru mikils
virði.
Fyrir konurnar tvær þarf þó
meira til, svo þær geti komið sér
aftur upp vísi að tveim búslóðum
frá grunni.
Mér hefur verið sagt að lítil sam-
félög úti á landi standi vel að sínum
aðilum og styrki þá af krafti; þegar
illa fer. Aftur á móti hefi ég einnig
heyrt að þar sem húsið í Hegranesi
29 er talið í ríkismannahverfi, þá
hafi margir litið þannig á að nábú-
arnir myndu sjá um framlög til
sinna nágranna í tilfellum sem þess-
um og þess vegna sé óþarfi að
standa að neinni söfnun. Annað sem
virðist koma neikvætt út er það,
að þarna hafi einstæð kona verið
með of stórt hús og því sé engin
þörf á styrkja við hana. Þá er litið
framhjá því að konan er öryrki og
nokkuð fullorðin og hefur engin tök
á því að vinna sér inn peninga til
að endurnýja hluti sem eyðilögðust
í eldsvoðanum.
Þó allir eigi nóg með sig og sína,
þá er það von mín að einhver sam-
tök einhvers staðar á landinu sjái
sér fært að veita konunum meiri
aðstoð svo þær geti komist yfir þá
alnauðsynlegustu hluti, sem allir
verða að hafa til að lifa sómasam-
legu heimilislífi, og vona ég þá að
fólk setji ekki fyrir sig staðsetningu
brunastaðarins, sem neikvætt atriði
við þessa söfnun, en þörfin er jafn
mikil hvort sem húsið stóð í þessu
eða öðru hverfi. Tjónið var það
sama og þörfin fyrir aðstoð er sú
sama. Reikningsnúmer söfnunar-
innar í Sparisjóði Hafnarfjarðar er
404515. Ég vil enn á ný þakka öll-
um sem styrkt hafa mæðgurnar á
einhvern hátt.
SIGRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
2’70 1 34-4409.
Ertu viðbúinn?
Víkveiji skrifar
Mikið getur það nú glatt hjarta
landans, þegar Islendingum
gengur vel, á mælikvarða sem er
eitthvað stærri og og víðtækari, en
sá íslenski. Sennilega á þetta við
um frammistöðu íslendinga á hvaða
sviði sem er, þegar niðurstaðan
verður sú í huga Frónbúa að þessi
eða hinn skari fram úr, þegar hann
eða hún er borin saman við það sem
gengur og gerist úti í hinum stóra
heimi. Hvort sem um er að ræða
frammistöðu söngkonu eins og
Bjarkar Guðmundsdóttur, sem virð-
ist vera orðin eins konar þjóðar-
eign, Kristjáns Jóhannssonar, stór-
söngvara, Sigrúnar Eðvaldsdóttur,
fiðluleikara, Olafs Árna Bjarnason-
ar, tenórsöngvara, bridslandsliðsins
okkar, skákmeistara okkar, hand-
boltalandsliðs okkar, eða hvaða af-
reksfólks sem er, þá fyllumst við
íslendingar ævinlega þjóðarstolti,
sumir kannski þjóðarrembu, þegar
við getum gefið viðkomandi ein-
staklingum eða liðsheildum þá ein-
kunn, að þeir eða þær hafi staðið
sig frábærlega.
xxx
egar slík einkunnagjöf á við,
þá verður áhugahópur í við-
komandi listgrein eða íþróttagrein
ávallt margfalt stærri, en hann var,
á meðan hægt var að einskorða
viðkomandi menningar- eða íþrótta-
viðburð einvörðungu við menningu
eða íþróttagrein. Þannig er Vík-
veiji ekki í nokkrum vafa um að
íslenska karlalandsliðið í hand-
knattleik náði á sunnudagskvöld að
höfða til mun stærri áhugahóps,
með frábærum sigri sínum á lands-
liði Hvít-Rússa, en það gerði í fyrri
leik sínum, þegar það tapaði fyrir
Hvít-Rússum með þriggja marka
mun. Nú bíður gjörvöll þjóðin með
öndina í hálsinum eftir niðurstöðu
úr síðari leik Hvít-Rússa og Króata
í dag, með þá ósk heitasta i huga,
að um burst verði að ræða, á annan
hvorn veginn. Að þeirri niðurstöðu
fenginni, að því gefnu að um burst
verði að ræða (harla ólíklegt að
mati Víkverja)Úþá mun önnur bið
upphefjast, eftir heimaleik okkar
gegn Finnum næsta sunnudag, þar
sem við væntanlega þurfum einnig
að bursta andstæðingana nokkuð
hraustlega, til þess að eygja ein-
hveija von um að komast í úrslit
Evrópumótsins í Portúgal.
xxx
Hvað sem öllum vangaveltum
um framhaldsgengi lands-
liðsins okkar líður, eða ekki, var
Víkveiji yfir sig hrifinn af leik ís-
lenska landsliðsins í Laugardalshöll
á sunnudagskvöld. Man hann vart
eftir annarri eins markvörslu og
Bergsveinn Bergsveinsson sýndi í
þessum leik - tilþrifin voru stórkost-
leg, staðsetningarnar með þeim
hætti, að hann beinlínis virtist lesa
Hvít-Rússana löngu áður en þeir
munduðu sig til þess að skjóta að
marki, og hann varði hvert skotið
á fætur öðru, meistaralega. Það var
ekki að furða að hátt í þijúþúsund
áhorfendur í Laugardalshöll brygð-
ust við með þeim hætti, þegar ljóst
varð í hvers konar banastuði Berg-
sveinn var, að hrópa einni röddu
hvað eftir annað: „Bergsveinn!“
„Bergsveinn!“ „Áfram Bergsveinn!“
Þar að auki fór Sigurður Sveinsson
(Siggi Sveins) á slíkum kostum í
leik sínum, að helst mætti líkja línu-
sendingum hans við lygasögu. Það
eru áhöld um hvort flokka á tækni
hans, leikbrellur, lelkgleði og færni,
þegar allir hans hæfileikar á þessu
sviði njóta sín eins og þeir gerðu í
þessum leik, undir íþrótt eða list.
Líklega hvorutveggja! Héðinn Gils-
son átti einnig snilldartakta í þess-
um leik, en þrátt fyrir frábæra
frammistöðu þessara þriggja ein-
staklinga, þá var þetta fyrst og síð-
ast sigur leikglaðrar liðsheildar.