Morgunblaðið - 06.04.1994, Side 48

48
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 6. APRÍL 1994
Haraldur Páll Þórð-
arson — Minning
Hann Halli „okkar“ er látinn!
Fallinn er í valinn einstakur og
góður félagi. Haraldur Þórðarson
lést sl. mánudag við störf í „sínu“
skipi, við að lesta „sinn“ fisk.
Margar minningar fara um hug
manns þegar náinn félagi fellur frá
en allt frá fyrstu kynnum okkar
fyrir um átta árum hefur vinátta
okkar verið að styrkjast. Haraldur
Þórðarson var áberandi maður
strax við fyrstu kynni og það sem
einkenndi hann var einstök vinnu-
semi, hjálpsemi og samviskusemi.
A þessum árum og allt til dauða-
dags mætti hann í vinnu um kl. 6
að morgni og fór oftast ekki heim
fyrr en um kl. 19. Á þessum fyrstu
árum okkar kynna vann systir
Halla, Guðrún, í mötuneyti Sölu-
miðstöðvarinnar. Hver voru fyrstu
verk Halla á hverjum morgni? Fyrst
var sest við vinnu og teknir saman
bollar og fleira leirtau sem hann
vaskaði upp áður en hann sótti syst-
ur sína um klukkan 7. Síðan var
aftur tekið til við vinnu og unnið
af kappsemi allt til kvölds. Þetta
er lýsandi fyrir karakter Haraldar
Þórðarsonar.
Það var afar einkennilegt að
fylgjast með Haraldi við vinnu.
Ekki var hægt að segja að borðið
væri skipulagt og ekki var „time
manager" á borðinu, en samt týnd-
ist fátt og það þrátt fyrir samfelld-
ar hringingar. Starfsmenn frysti-
húsa innan Sölumiðstöðvarinnar
hringdu ávallt til Haraldar, líklega
vegna þess að hann hafði sýnt trú-
mennsku og hæfni í starfi og
gleymdi sjaldan neinni fyrirspum.
Einnig ef með þurfti, þá vann hann
fram á kvöld til að geta svarað sem
allra fyrst.
Á þessum árum var mikið skraf-
að á fimmtu hæðinni hjá Sölumið-
stöðinni og núverandi og fyrrver-
andi starfsmenn minnast Haraldar
með miklum hlýhug. í öllum um-
ræðum hafði Haraldur ákveðnar
skoðanir, en það var einkennandi
hversu mikið hann lagði áherslu á
gömul og góð gildi, sbr. sanngirni,
samviskusemi, hag barna og al-
mennings. Án efa hefur Haraldur
mótast af æsku sinni en faðir hans
dó þegar hann var aðeins tveggja
ára að aldri. Hann var þá næst-
yngstur af níu systkinum. Slíkur
atburður sem og lífsbaráttan ásamt
góðum karaktereinkennum gerði
Harald að þeim mikla og góða
manni sem hann var.
I umræðunum var oft rætt um
pólitík og þar voru við stundum
með andstæðar skoðanir enda taldi
Haraldur að enginn flokkur væri
betri en annar. Ekki var hægt að
mótmæla mörgum af hans staðhæf-
ingum nema rétt til að koma af
stað skemmtilegum umræðum. Það
var einnig ávallt mjög áberandi
hversu Halli var glöggur á fólk.
Árið 1992 kemur Haraldur aftur
til starfa hjá Jöklum, en þar hóf
hann störf árið 1947 og starfaði
þar til ársins 1969 þegar hann hóf
störf hjá Sölumiðstöð hraðfrysti-
húsanna. Haraldur Þórðarson byrj-
aði á fyrsta skipi félagsins, m.s.
Vatnajökli, og var þar sem háseti
til ársins 1950 þegar hann byijaði
afleysingar sem stýrimaður en hann
útskrifaðist úr Stýrimannaskólan-
um árið 1949. Síðan var hann á
ýmsum skipum félagsins allt til
ársins 1960 þegar hann verður
verkstjóri í landi. Á þessum tímum
voru Jöklar félag í örum vexti og
með fjögur til fimm skip í rekstri.
Haraldur var á þeim tíma sem
endranær félaginu mikils virði, enda
starfaði hann af miklum eldmóð,
við að byggja upp framtíð síns fé-
lags. Af þeim sögum sem ég hef
heyrt þá var Halli jafn vinsæll hjá
innflytjendum þessa tíma sem og
hjá útflytjendum enda var hann
rómaður fyrir góða þjónustu.
Þegar Haraldur kom til Jökla,
þá voru störf hans óbreytt, þ.e.
hann hélt áfram að lesta skipið
„sitt“, Hofsjökul, en þess á milli
vann hann ýmis störf á skrifstof-
unni. Aliir gátu leitað til hans með
fyrirspurnir og þótti okkur öllum
afar vænt um hann. Bæði Hildi,
Þórunni og Ólafí þykir missirinn
mikill.
Þegar hann var um borð í Hofs-
jökli starfaði hann af eldmóði og
ljóst var að hann var hraustmenni
að burðum. Hann átti marga vini
um alla strönd og varð þeim mjög
brugðið við fréttina um andlát hans.
Daginn fyrir andlát sitt var hann í
Vestmannaeyjum og bauð þar
mönnum til kvöldverðar, en kafla-
skipin í lífi hvers manns eru oft
óumflýjanleg, en stundum sár. Halli
átti einnig dyggan stuðningshóp
sem voru skipveijar á Hofsjökli og
þeir munu sakna hans.
Samband okkar Haraldar var
sérlega mikið hér á fjórðu hæðinni
í Aðalstræti 8. Aftur voru notaleg-
heitin mikil og var Halli ávallt bú-
inn að hella upp á könnun áður en
ég mætti um kl. 8. Halli var einnig
alltaf tilbúinn með „nesti fyrir dag-
inn“ sem var yfírleitt eitthvað
„grennandi". Fystu stundir dagsins
voru okkar og þar var margt rætt
áður en störf voru hafín. Halli var
mér mikil stoð í rekstri Jökla og
er hann mér sár missir.
Við vottum eftirlifandi konu
hans, Ingibjörgu Kristjánsdóttur,
og aðstandendum hluttekningu og
samúð og biðjum þeim blessunar
um alla framtíð. Við teljum það
heiður að hafa fengið að verða hon-
um samferða á lífsleiðinni.
Birgir Ómar Haraldsson,
framkvæmdastjóri Jökla.
Kveðja frá systkinabarni
Elsku Halli frændi er fallinn frá.
Yngsti bróðir pabba míns og bara
rétt rúmlega sjötugur.
Halli var næstyngstur barna
Katrínar Pálsdóttur og Þórðar Þórð-
arsonar frá Króktúni á Landi og
aðeins tveggja ára þegar afí féll frá
og amma stóð uppi ein með níu
börn, það yngsta aðeins nokkurra
mánaða gamalt og það elsta 16
ára. Elsti sonurinn fékk nokkrum
árum síðar barnaveiki og lamaðist
og beið þess aldrei fullar bætur.
Ein dóttirin var í hjúkrunarnámi
þegar hún smitaðist af bráðaberkl-
um og dó aðeins 24 ára gömul. Hin
bömin komust upp og urðu nýtir
þjóðfélagsþegnar. Eldri systkinin
hjálpuðu mömmu sinni þegar þau
höfðu aldur og getu til við að koma
yngri systkinum sínum til manns.
Halli fór í Stýrimannaskólann og
lauk þaðan prófí. Yngsta systirin
fór í háskóla og lauk þaðan prófi í
fiskifræði.
Þennan stuðning launaði Halli
systkinum sínum með því að ausa
yfir okkur systkinabörnin gjöfum.
Mér fannst enginn í heiminum eiga
fallegri frænda en ég og gjafmild-
ari. Fyrsta brúðan sem ég eignaðist
um ævina var frá honum, keypt í
Ameríku eins og flestar gjafírnar
og að sögn stærri en ég þegar ég
fékk hana svo ég hef eflaust ekki
verið nema nokkurra mánaða göm-
ul þá. Seinna eignaðist ég fleiri
brúður en engin jafnaðist á við þá
fyrstu þrátt fyrir að augun væri
löngu biluð og haus og búkur aðskil-
in því að þessi brúða var frá Halla
frænda. Engar systur voru fínni en
við í fallegu fötunum sem Halli
keypti í útlöndum.
Fyrir þessa ástúð og væntum-
þykju okkur sýnda vil ég þakka nú.
Guð blessi minningu elsku frænda
míns og gefi eftirlifandi ekkju hans
og systkinum styrk í sorg þeirra.
Elín Káradóttir.
Af hverju? Það var spurningin
sem kom upp í huga okkar systr-
anna 28. mars síðastliðinn þegar
okkur var sagt að Halli væri dáinn.
Halli var kvæntur Ingu, frænku
okkar, en við litum alltaf á Halla
sem frænda. Hann var okkur svo
góð,ur qg allqr af viya gerður, hqnn
gerði allt sem í hans valdi stóð til
að gleðja okkur systumar og til að
hjálpa okkur að gleðja aðra.
Eitt sumarið bauð hann okkur,
foreldrum okkar og fjölskyldu syst-
ur hans pabba í helgarveiðiferð og
þar skemmtu allir sér mjög vel þó
að ekki hafí veiðst mikið, félags-
skapurinn skipti öllu.
Öll jól okkar systranna höfum
við haldið með Ingu og Halla, hvort
sem er á heimili okkar eða á Staðar-
bakkanum.
Ég er minning,
þú ert minning.
Við minnumst þín,
við söknum þín.
Missir eiginkonu og systkina er
mikill, megi ljós Guðs vera með
ykkur á tímum sorgar og saknaðar.
Erla og Unnur
Sigurþórsdætur.
Þegar Haraldur P. Þórðarson lést
skyndilega þann 28. mars sl. var
hann við skyldustörf um borð í
Hofsjökli. Margir sem þekktu Har-
ald hafa haft orð á því hversu tákn-
rænt fráfall hans hafi verið fyrir líf
hans og starf, því fyrir Halla vom
vinnan og skyldustörfín allt. Frá-
fall hans kom öllum á óvart, því
enginn vissi annað en hann væri
við góða heilsu og þegar þannig ber
við verður eftirsjáin hvað mest og
erfítt er fyrir þá sem eftir lifa að
sætta sig við atburðinn. Vissulega
hefðum við samstarfsmenn Halla
Þórðar viljað sjá hann njóta efri
áranna við tómstundir og hvíld,
enda þótt erfitt sé að sjá Harald
Þórðarson fyrir sér í slíku hlut-
verki, en hann stóð á sjötugu þegar
hann féll frá.
Haraldur fæddist í Króktúni í
Landsveit þann 16. september 1923
og voru foreldrar hans Þórður Þórð-
arson bóndi þar og kona hans,
Katrín Pálsdótir. Systkinin vom
tólf og komust níu til fullorðinsára,
en þijú dóu ung. Föður sinn missti
Haraldur árið 1925, þá tæpra
tveggja ára gamall, og má geta
nærri að árin sem á eftir komu
muni hafa verið býsna erfið fyrir
ekkju með stóran barnahóp og hef-
ur það ekki verið lítið þrekvirki að
sjá fjölskyldunni farborða. Afkom-
endurnir bera þess vitni að vel hafi
til tekist.
Þegar Þórður dó var fjölskyldan
flutt til Reykjvíkur og þar ólst Har-
aldur upp. Katrín móðir hans fékkst
við saumaskap og vann ýmis störf
sem til féllu. Hún var virk í félags-
starfi og var meðal stofnenda Mæð-
rastyrksnefndar, sem hún vann
mikið fyrir. Hún tók þátt í stjórn-
málstarfi og sat í bæjarstjórn fyrir
Sósíalistaflokkinn 1942 til 1949.
Haraldur stundaði sjómennsku
frá 16 ára aldri, settist í Stýri-
mannaskólann og lauk þaðan far-
mannaprófi 1949. Til Jökla hf. réðst
hann 1947 og starfaði þar sem
bátsmaður, stýrimaður og skip-
stjóri. Ég kynntist Haraldi fyrst
fyrir tæpum 40 árum þegar Halli
sigldi sem stýrimaður á skipum
Jökla til Englands og hefur sam-
starf okkar verið nær óslitið síðan.
í ársbyijun 1961 fór Haraldur í
land og gerðist þá verkstjóri hjá
Jöklum hf. en árið 1969 réðst hann
til Sölumiðstöðvar hraðfyrstihús-
anna. Hjá SH vann Haraldur sem
eftirlitsmaður, hleðslumaður, lest-
umarmaður, skrifstofumaður í af-
skipunardeild o.fl. Hann var ham-
hleypa til vinnu og lagði nótt við
dag, mætti gjarnan fyrstur á morgn-
ana og fór síðastur á kvöldin. Stund-
um hafði maður hann grunaðan um
að sleppa því að sofa. Samviskusem-
in var einstök og hann var með þvi
marki brenndur að vilja gera allt
sjálfur, enda gerði hann hlutina vei,
kannski var það hans veikleiki hve
tregur hann var að þiggja hjálp.
Um tíma sá Haraldur um útflutning
á ferskum fískflökum með flugvélum
til Bandaríkjanna, en þá var Coldw-
ater Seafood Corporation með flug-
vélar á leigu. Haraldur sá um tengsl
við Coldwater, fylgdist með fram-
leiðslunni í frystihúsunum og var
viðstaddur þegar flugvélarnr voru
lestaðar í Keflavík. Svipuð voru
vinnubrögðin í afskipunardeildinni,
Halli var í stöðugu sambandi við
verkstjórana í frystihúsunum, sölu-
A ferb mn Island
Miðvikudagsblaöi Morgunblaðsins, 20. apríl nk., fylgir blaðauki sem heitir Á ferð um
ísland. í þessum blaðauka verður fjallað um ferðalög innanlands, þar sem íslenskum
fjölskyldum er bent á feröamöguleika um eigið land. Greint verður frá athyglisverðum
áningarstöðum, gistimöguleikum, útivist, s.s. hjólreiðum, sundi og golfi, auk þess sem
sérstaklega verður fjallað um ferðamannastaðinn Reykjavík. Einnig verður bent á ýmsa
afþreyingarmöguleika, t.d. veiði, hestaferðir, jöklaferðir og bátsferðir. Fjallað verður
um undirbúning ferðalags um ísland með tilliti til útbúnaðar, nestis og gæslu eigna.
Þá verður kynning á ferðamessu sem byrjar 21. apríl nk.
Þess má geta að í blaðaukanum verður efnt til ferðagetraunar fyrir lesendur.
Þeim, sem áhuga hafa á að auglýsa í þessum blabauka, er bent á að tekið
er við auglýsingapöntunum til kl. 12.00 mánudaginn 18. apríl.
Nánari upplýsingar veita Agnes Erlingsdóttir, Helga Guðmundsdóttir og Petrína
Ólafsdóttir, starfsmenn auglýsingadeildar, í síma 69 11 11 eða símbréfi 69 1110.
- kjarni málsins!