Morgunblaðið - 13.04.1994, Side 38

38
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. APRÍL 1994
Minning
Jóhann Jónsson
frá Seyðisfirði
Jóhann Jónsson kennari varð
bráðkvaddur á heimili sínu, Sunnu-
braut 9, Garði, á helgasta degi árs-
ins 1. apríl sl.
Hann fæddist á Hánefsstaðaeyr-
um við Seyðisfjörð 27. september á
því herrans ári 1918 er íslendingar
heitu frelsi sitt úr hendi Dana —
sonur hjónanna Jóns Bergmanns
sjómanns, Guðmundssonar bónda í
Brimneshjáleigu Jónassonar, og
konu hans, Sesselju Sigurborgar
Guðjónsdóttur. bónda á Amastöð-
um í Loðmundarfirði, Gíslasonar.
Hann óx úr grasi á Eyrunum, eins
og Hánefsstaðaeyrar nefndust í
daglegu tali, og lauk þar bama-
skólanámi með láði og fór svo í
fyllingu tímans i Alþýðuskólann á
Eiðum og var þar framarlega í
flokki ágætra námsmanna er hann
útskrifaðist 1938. Síðan gerðist
hann kennari á Eyrunum en stund-
aði útgerð og sjómennsku á sumr-
um. Jóhann var féiagslyndur og tók
alla tíð virkan þátt í félagsmálum.
Hann var í hreppsnefnd Seyðis-
fjarðarhrepps um tíma og oddviti
þar um árabil.
Hann kvæntist efirlifandi konu
sinni, Önnu Bimu Björnsdóttur, 2.
janúar 1943, fríðri konu og föngu-
legri. Foreldrar hennar voru Mar-
grét Grímlaug Guðjónsdóttir frá
Breiðuvík á Borgarfirði eystra og
Björn Bjömsson frá Galtastöðum
ytri í Hróarstungu. Hjónaband
þeirra Önnu Bimu og Jóhanns var
alla tíð farsælt og eignuðust þau 7
mannvænleg böm sem öll eru á líf!
og nutu einstakrar umhyggju í upp-
vextinum.
Þáttaskil urðu í lífi fjölskyldunn-
ar árið 1960 er hún fluttist suður
og settist að í Garði, Gerðahreppi
á Reykjanesskaga. Þar settu Anna
Birna og Jóhann saman bú og
byggðu sér hús og kom sér þá vel
hagleikur húsbóndans og nýtni hús-
móðurinnar og útsjónarsemi. Heim-
ili þeirra hjóna við Sunnubraut 9
er orðlagt fyrir gestrisni, góðvild
og glaðværð. Allir eru þar aufúsu-
gestir. Margt hefur verið spjallað á
þeim bæ, því mörg voru áhugamál-
in og mikið sungið á liðnum ámm
enda höfðu þau hjón bæði yndi af
söng. Jóhann fékk kennarastöðu við
Gerðaskóla og gegndi henni til árs-
ins 1988 en fór þá á eftirlaun.
Ekki til að setjast í helgan stein.
Því fór fjarri, heldur til að sinna
áhugamálum sínum, einkum íþrótt-
um. Hann réðist ekki á garðinn þar
sem hann var lægstur en hóf æfíng-
ar af kappi og tók þátt í fijáls-
íþróttamótum öldunga hérlendis og
erlendis og varð stjarna um sjö-
tugt, ósigrandi í hlaupum, stökkum,
köstum og fjölþrautum, Norður-
landameistari í þrístökki 1989 og
heimsmeistari í langstökki og þrí-
stökki sama ár. Hann hugði á þátt-
töku í Evrópumeistaramóti öldunga
í Aþenu á sumri komanda, en for-
sjónin greip í taumana. Jóhann
kemst nú ekki til keppni hjá þeirri
þjóð er skóp Ólympíuleikana en al-
mættið mun í stað þess ætla honum
sess meðal grískra íþróttakappa í
t
Elskuleg eiginkona mín, móöir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGURBORG KOLBEINSDÓTTIR,
Viðarási 91,
lést á heimili sínu að kvöldi mánudagsins 11. apríl.
Svavar Sigurðsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Eiginkona mín og móðir okkar,
ÁSTRÚN JÓNSDÓTTIR
(RÚNA),
er lést að kvöldi föstudagsins langa í sjúkrahúsi í Danmörku,
verður jarðsungin frá Bessastaðakirkju laugardaginn 16. apríl
kl. 13.30.
Haukur Dór Sturluson,
Tinna Hauksdóttir, Tanja Hauksdóttir.
t
Elskuleg systir okkar,
SIGRÍÐUR ANNA
VALDIMARSDÓTTIR,
Freyjugötu 46,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni
í Reykjavík föstudaginn 15. apríl
kl. 13.30.
Þorkell Valdimarsson,
Sigurður Valdimarsson.
+
Eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
SIGURRÓS JÓNSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Höfða,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju
föstudaginn 15. aprfl kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu,
er bent á dvalarheimilið Höfða.
Sveinbjörn Valgeirsson.
börn, tengdabörn og barnabörn.
bústað guðanna á Ólympstindi.
Jóhanni var margt til lista lagt.
Hann var prýðilega gefrnn til munns
og handa, námsmaður góður,
söngvinn og söngelskur, bragvís
hagyrðingur og lét fjúka í kviðling-
um þegar sá gállinn var á honum
og samdi smásögur fyrir börnin sín,
málaði myndir og smíðaði nytsama
hluti í frístundum. Jóhann vr glað-
lyndur og gamansamur, vinsæll og
vinmargur sem glöggt mátti sjá er
hann var borinn til grafar frá Út-
skálakirkju sl. föstudag og hygg
ég að sjaldan hafi sést annað eins
fjölmenni við útför þar um slóðir.
Séyðfirðingar syðra stofnuðu
með sér félag 1981 og þeir hafa
drukkið saman sólarkaffí í 15 ár
og komið sér upp átthagahúsi aust-
ur á Seyðisfírði með sameiginlegu
átaki. Við það verk reyndist Jóhann
okkur betri en enginn. Hann sýndi
Seyðfírðingafélaginu ætíð rnikinn
áhuga og sat í stjórn þess frá stofn-
un félagsins til ársins 1989. Hann
lét sig ekki muna um að koma allar
götur sunnan úr Garði á stjórnar-
fundi og hljóp iðulega undir bagga,
ef skemmtiatriði skorti fýrir Sólar-
kaffí og orti þá kvæði til söngs eða
setti saman smellinn texta er hann
flutti og var góður rómur jafnan
gerður að máli hans. Við Seyðfírð-
ingar hér syðra munum sakna vinar
í stað á næsta Sólarkaffi þegar við
minnumst 100 ára afmælis Seyðis-
íjarðarkaupstaðar. Það er mikill
sjónarsviptir að slíkum manni.
Nú ríkir þögn og sár söknuður á
Sunnubraut 9 þar sem gleðin réð
áður ríkjum en það er huggun harmi
gegn að ljúfar minningar lifa um
látinn ástvin.
Margir minnast nú hins horfna
heiðursmanns með þakklæti og
virðingu, ekki síst gamlir vinir og
kunningjar frá Seyðisfírði. Fyrir
hönd Seyðfírðingafélagsins í
Reykjavík sendi ég Önnu Birnu,
frænku minni, bömum hennar,
barnabörnum og öðru venslafólki
samúðarkveðjur.
Ingólfur A. Þorkelsson.
Að morgni 1. apríl barst okkur
sú harmafregn, að hann Jói væri
dáinn. Okkur setti hljóða, þessu var
svo erfítt að trúa og enn erfíðara
að sætta sig við. Það hefur verið
höggvið stórt skarð í Víðisfélagið.
Skarð sem erfítt verður að fylla.
Jóhann, eða Jói kennari eins og
hann var ávallt kallaður, flutti í
Garðinn árið 1960 ásamt konu sinni
Önnu Birnu Björnsdóttur og börn-
um þeirra, en þau áttu saman sjö
böm. Hann gerðist kennari við
Gerðarskóla og kenndi þar til ársins
1988. Hann var góður kennari og
mikill vinur nemenda sinna. Hann
gerði meira en bara að kenna hin
almennu fög. Hann kenndi nemend-
um sínum að koma fram, leika og
sýna allra handa listir. Hann var
með í öllu, samdi leikrit og setti
upp með nemendum sínum og lék
við þá í boltaleikjum og fleira mætti
telja.
En það sem okkur er efst í huga
er að hann átti þátt í að endurreisa
Knattspymufélagið Víði. Og lék
hann fótbolta með okkur fram að
fímmtugu. Hann var mikill félagi,
snöggur að hlaupa og mjög mikill
íþróttamaður. Það var ekki sjaldan
að hann sást á skólalóðinni með
kúluna sína eða spjótið að æfa, og
svo seinna á íþróttavellinum okkar.
Og höfðu margir gaman af að fýlgj-
ast með æfingum hans.
En hann gerði fleira, það varð
að hefð að halda árshátíð Víðis á
vetuma og þá var ekki ónýtt fyrir
félagið að eiga í sínum hópi eins
ijölhæfan mann og Jóa. Hann samdi
bæði leikþætti og vísur og lék og
söng á þessum skemmtunum okk-
ar. Það var ósjaldan sagt ef eitt-
Minning
Björn Þórðarson
Mig langar í örfáum orðum að
minnast móðurbróður míns vegna
einlægrar væntumþykju minnar og
minna barna, sem hann var mjög
góður. Hann bar hag þeirra alla tíð
fyrir brjósti og fylgdist með lífi
þeirra og starfí alla tíð þrátt fyrir
mikinn heilsubrest. Skal það nú
þakkað.
Björn var mjög sérstakur per-
sónuleiki og fetaði aðrar leiðir en
hversdagsmaðurinn. Bjöm bar af
öðmm hvað fríðleika og atgervi
snerti, auk dugnaðar, ósérhlífni og
góðmennsku. Ævinlega var hann
boðinn og búinn að passa smáfólkið
í fjölskyldunni. Mikill hagleiksmað-
ur var Bjöm og allt gat hann gert
við öðrum betur.
Lengst af stundaði Björn sjó-
mennsku og var um tíma skipstjóri
á Grindvíkingi, sem þá var jafnan
aflahæsta skip vertíðar. En heilsan
gaf sig. Þann harm bar hann í
hljóði, æðraðist aldrei, lítillátur og
þakklátur fyrir að fá að halda lífi.
Það ætti að vera okkur sem eftir
lifum til eftirbreytni og jafnframt
draga úr fordómum.
Ég kveð þig, elsku góði Bjössi
minn, með trega, tárum og eftirsjá.
Þín munu bíða vinir í varpa.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlaustu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn,
og sólin björt upp runnin,
á bak við dimma dauðans nótt.
(V. Briem)
Erna Katrín Óladóttir.
Bjössi minn, kæri bróðir, ég vildi
minnast þín fyrir alla þína hjálp og
góðvild í minn garð og fjölskyldu
minnar. Óbeðinn varst þú farinn
að hjálpa til að laga það sem af-
vega fór. Ég hugsaði oft að heimur-
inn væri öðruvísi ef allir væm eins
og Bjössi.
Hann var mjög góður og frægur
sjómaður á sínum tíma. Þetta em
fátækleg orð, en ég geymi minning-
arnar. Nú er skarð fyrir skildi, ég
sakna þess að fá ekki oftar að hitta
þig í þessu jarðlífi.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÞÓRARINN ST. SIGURÐSSON
fv. sveitarstjóri í Höfnum,
Hringbraut 136B,
Keflavfk,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju
föstudaginn 15. apríl kl. 14.00.
Þorbjörg Daníelsdóttir,
Daníel Þórarinsson,
Ragnheiður Þórarinsdóttir,
Ingibjörg Þórarinsdóttir,
Jóhanna Þórarinsdóttir,
Hrönn Þórarinsdóttir,
Magnús Þórarinsson,
Þórarinn Þórarinsson,
Þorbjörg Þórarinsdóttir,
Ingibjörg Norðdahl,
Kristján Guðmundsson,
Áskell Agnarsson,
Kristinn Pálsson,
Steinunn Snæbjörnsdóttir,
Sigurveig Þorkelsdóttir,
Haraldur Gfslason
og barnabörn.
hvað vantaði: Biðjum Jóa, hann
getur allt.
Eftir að Jói hætti að kenna og
hafði meiri tíma fyrir sig, þá lagð-
ist hann ekki bara niður og beið
eftir að eldast, aldeilis ekki. Þá fór
hann að æfa af fullum krafti, stökk,
hlaup, kúluvarp, spjótkast og allt
sem heyrir til fijálsra íþrótta. Hann
byijaði að keppa árið 1987 á ís-
landsmótum öldunga og hann
keppti í nafni Víðis. Hann hefur
sett yfír 50 íslandsmet. En það er
ekki allt. Hann hefur verið Víði og
Garðinum mikil og góð kynning á
íslandi og einnig víða um heim.
Hann varð Norðurlandameistari í
þrístökki árið 1989 og síðan hefur
hann orðið Evrópu- og Norður-
landameistari nokkuð oft. Og síðan
varð hann heimsmeistari líka. Það
em örugglega ekki mörg félög í
ekki stærra byggðarlagi en við bú-
um í, sem geta státað sig af svo
miklum íþróttamanni sem Jói var.
Verðlaunabikarar, peningar og við-
urkenningar alls konar sem hann
hlaut á ferli sínum em nú orðin á
annað hundraðið.
Vorið var að koma og Jói hugði
stórt, hann æfði alla daga, því hann
stefndi á Evrópumót öldunga í
Aþenu í júní. Þar átti hann að keppa
í 75 ára aldursflokki í fyrsta sinn.
Og það er vissa okkar að hann
hefði orðið meistari þar. En nú er
hann farinn í aðra ferð, og við vitum
að þar hefur verið tekið vel á móti
honum. Jói mun lifa í minningu
okkar alla tíð sem merkasti og af-
reksmesti Víðsimaðurinn. Minning-
in um hann mun ylja okkur og efla
íþróttaanda Víðis um ókomin ár.
Við kveðjum þig með söknuði,
kæri vinur. Við sendum eiginkonu
Jóa, Önnu Birnu, börnum, tengda-
bömum og íjölskyldum þeirra og
öllum ástvinum hans innilegar sam-
úðarkveðjur.
Guð blessi minningu þína.
Knattspyrnufélagið Víðir.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrij- allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Rut systir.
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð iallegir
síilir og mjög
g(Sð þjónusta.
Upplýsingar
í síma 2 23 22
FLUGLEIDIR
UðTEL LOFTLEIIIK