Morgunblaðið - 06.09.1994, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 6. SEPTEMBER 1994 33
MINNINGAR
börn, eina dóttur og þijá syni, sem
nú eru öll góðir þjóðfélagsþegnar.
Það má segja að þar hafi þau hjón
uppskorið eins og þau sáðu, því þau
hafa átt miklu barnaláni að fagna.
Þegar börnin fóru að heiman og
stofnuðu sín eigin heimili, og umsvif-
in urðu minni heima fyrir, gat Helga
farið að sinna sínum áhugamálum.
Þau hjónin voru í Fríkirkjunni.
Helgu var annt um sína kirkju, og
vildi veg hennar og safnaðarins sem
mestan, gekk í Kvenfélag Fríkirkj-
unnar og gerðist þar virkur félagi, á
þeim árum sem frú Bryndís Þórarins-
dóttir var formaður kvenfélagsins.
Helga var um margra ára bil illa
haldin af liðagigt. Þegar Gigtarfélag
íslands var stofnað gerðist hún
stofnfélagi. Markmið hvers nýstofn-
aðs félags er eðlilega íjáröflun, og
þar var Helga góður liðsauki, ötul á
jólabösurum, við sölu á kortum og
fleiru. Henni var mjög umhugað að
sem flestir gerðust þar félagar. Til
marks um það má nefna að hún
hafði heyrt að við hjónin værum
farin að finna fyrir gigtinni. Henni
fannst því ekkert sjálfsagðara en að
við gengjum bæði í félagið, þetta
væri jú okkar félag. Auðvitað varð
ekki neinnar undankomu auðið, við
gerðumst bæði félagar. Eftir því sem
árin liðu, fór liðagigtin að ágerast
og mátti segja að hún væri henni
fjötur um fót. En krafturinn og
dugnaðurinn var mikill og víst er
að oft hafa verk hennar verið unnin
meira af vilja en mætti.
Þau voru góð heim að sækja Loft-
ur og Helga, gestrisnin mikil, tekið
á móti manni opnum örmum með
brosi á vör. Á góðum stundum var
oft glatt á hjalla, gert að gamni sínu
og mátti þá oft sjá góðlátlegan
stríðnisglampa í augnaráði húsmóð-
urinnar. Fyrir nokkrum árum fékk
Helga aðkenningu að heilablæðingu.
Fór þá heilsu hennar mjög að hraka.
Síðustu árin voru henni erfíð, svo
og ástvinum hennar.
Þegar svo er komið, er þá ekki
sælt að fá að sofna svefninum langa?
Helga lést að morgni 26. ágúst síð-
astliðinn.
Við hjónin þökkum Helgu margra
ára vináttu og ljúfar minningar, sem
við munum geyma en ekki gleyma.
Við óskum henni velfarnaðar á Ieið
til nýrra heimkynna. Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi.
Halldóra og
Guðm. Valur Sigurðsson.
Elsku amma er dáin. Eftir stönd-
um við og lútum höfði í auðmýkt
fyrir þeim er öllu ræður og þökkum
honum fyrir þá gleði og hamingju
sem amma færði okkur með návist
sinni. Amma var af kynslóð sem var
og er öllum dýrmæt, ekki síst ungu
fólki. Hún hugsaði alltaf um hvernig
hún gæti orðið öðrum að liði og
umhyggja hennar fýrir okkur var
ósvikul. í blíðu og stríðu veitti hún
t I Krossar
TTT áleiði
I vi&ariil og mólaSir.
Mismunandi mynsiur, vönduð vinna.
Siitii 91-35929 eq 35735
Blömastofii
FriÖfinm
Suöurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opiö öll kvöld
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar viö öll tilefni.
Gjafavörur.
m
okkur skjól og hlýju sem öllum böm-
um er svo mikilvæg og ef tár féllu
var notalegt að láta ömmu hugga
sig. Engan var betra að láta faðma
sig en ömmu og tilveran var alltaf
bjartari eftir þétt faðmlag hennar
og koss á kinnina.
Amma hafði góðan ferðalang í líf-
inu þar sem afí var. í huga okkar
var ekki hægt að hugsa sér afa án
ömmu eða ömmu án afa, svo sam-
rýnd voru þau. Það var alltaf nota-
legt að koma í heimsókn í Eskihlíðina
og sunnudagsbíltúrar voru óhugsandi
án þess að fara til ömmu og afa.
Afí var alla tíð mjög glettinn við
okkur krakkana og þegar ömmu þótti
nóg um stráksskapinn í honum gat
hún fussað og sveiað, en brosti svo
sjálf út í annað. Jóladagur í Eskihlíð-
inni var hápunktur allra bama í fjöl-
skyldunni. Þar var amma í hlutverki
stjómandans og sá um að ekkert
færi úrskeiðis, en hún úthlutaði afa
því embætti að blanda jólaölið. Oft
gekk erfíðlega að fá ömmu til þess
að setjast til borðs, en ekki var hægt
að byija að borða fyrr en hún var
sest. Minningarnar um jólin í Eski-
hlíðinni eiga alltaf eftir að vera sterk-
ar í huga okkar og minna okkur á
þá ást og umhyggju sem afí og amma
gáfu okkur.
Þegar afí dó, fyrir rúmum 10
ámm, kom vel í ljós hvaða persónu-
leika amma hafði að geyma. Reisn
hennar og styrkur var aðdáunar-
verður og hún tókst ótrauð á við ný
og fjölbreytt verkefni. Minningin um
afa gaf henni aukinn byr, hún sinnti
fjölmörgum áhugamálum sínum og
Eskihlíðin var áfram dýrmætur
samastaður allra í fjölskyldunni.
Lífskrafturinn og lífsgleðin sem staf-
aði frá ömmu var okkur dýrmæt og
hún veitti sólskini inn í líf okkar sem
aldrei fyrr. Amma fluttist síðan á
Hrafnistu fyrir nokkmm ámm og þó
að heimsóknimar þangað yrðu ekki
eins tíðar og í Eskihlíðina voru þær
alltaf jafndýrmætar. Faðmlag ömmu
var gefandi sem áður og ástríka bros-
ið yljaði okkur um hjartarætumar
og færði gleði í bijóst okkar. Amma
var alltaf mjög trúuð og sannfærð
um að lífíð hefði einhvem æðri til-
gang og í hennar augum var jarð-
nesk vist einungis eitt erindi í löngu
lagi lífsins. Nú þegar amma hefur
kvatt okkur að sinni og sorgin ræður
ríkjum í hjörtum okkar fínnum við
jafnframt þá innri gleði sem hún
veitti okkur. Minningamar um ömmu
verða aldrei frá okkur teknar og við
eigum eftir að fínna fyrir nálægð
hennar í framtíðinni. Amma sleppir
öragglega ekki af okkur hendinni og
við vitum að hún situr nú í góðum
félagsskap og fylgist með okkur, sem
voram henni svo kær.
Barnabörn.
Mig langar í örfáum orðum að
þakka Helgu fyrir dýrmætar sam-
verustundir sem við áttum saman.
Helga átti í mörg ár við erfiðan sjúk-
dóm að stríða, en hennar jákvæða
afstaða og kjarkur kenndi mér mik-
ið. Hún kom mér í samband við fólk
sem stundar óhefðbundnar lækning-
ar og ég eins og hún trúi því að það
hafí hjálpað mér og mínum. Það sem
ég lærði af Helgu er ekki hægt að
kenna á námskeiðum né á skóla-
bekk. Það er aðeins hægt að læra í
skóla lífsins og í þeim skóla era
kennarar eins og hún, sem við lítum
upp til og ómeðvitað reynum að líkja
eftir. Ég er viss um að hennar um-
skipti yfir í annan heim hafa verið
henni auðveld, hún trúði því, að líf
væri að loknu þessu og þar yrðu
endurfundir við burtkallaða ástvini.
Kæra vinkona, hafðu hjartans
þakkir fyrir allar okkar samveru-
stundir.
Sigríður Jónasdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, stjúp-
faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR SVEINSSOIM,
rafvirkjameistari,
Hjallavegi 38, Reykjavík,
andaðist á heimili sínu aðfaranótt 4.
september.
Sigríður Magnúsdóttir,
Sigurveig Sigurðardóttir,
Jóhanna Friðgeirsdóttir,
Hrefna Friðgeirsdóttir,
Salóme Friðgeirsdóttir,
Magnús Friðgeirsson,
Karl Guðmundsson,
Gunnar Þórólfsson,
Kjartan Hálfdánarson,
Sveinn Sigurjónsson,
Sigrún Davíðsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÞÓRIR GUÐMUNDSSON,
Skólavörðustíg 41,
Reykjavík,
er lést 29. ágúst verður jarðsunginn frá
Hallgrímskirkju miðvikudaginn 7. sept-
ember kl. 13.30.
Hanna Halldórsdóttir,
Halldór Hafstein Hilmarsson,
Guðmundur Rúnar Þórisson, Halldóra Kristín Kristinsdóttir,
Birgir Heiðar Þórisson, Jóhanna Ólöf Jóhannsdóttir,
Sigrfður Ellen Þórisdóttir, Ari Jónsson
og barnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, amma og
langamma,
LÁRA JÓHANNSDÓTTIR
frá Laugum,
Karfavogi 36,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 7. septemberkl. 15.00.
Ólöf H. Ágústsdóttir,
Jóhann Ágústsson,
Halldóra Agústsdóttir,
Andrés M. Ágústsson.
Úrsúla Hauth,
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRÐUR KÁRASON
fyrrverandi
lögregluvarðstjóri,
Sundlaugavegi 28,
Reykjavík,
er lést 29. ágúst, verður jarðsunginn
frá Laugarneskirkju miðvikudaginn 7.
september kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vildu minn-
ast hans er bent á Hjartavernd.
Elín Guðrún Gísladóttir,
Vilborg Þórðardóttir, Sigurjón Torfason,
Kári Þórðarson, Rósa V. Guðmundsdóttir,
Gísll Þórmar Þórðarson, Ulla Juul Jörgensen,
Elmar Þórðarson, Ólaffa Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkærfaðir okkar, tengdafaðir og afi,
HALLDÓRJÓNSSON
sjómaður,
Fannborg 7,
Kópavogi,
sem varð bráðkvaddur á heimili sínu
28. ágúst sl. verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju miðvikudaginn 7. sept-
ember kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hins látna, er
bent á Heimahlynningu Krabbameinsfélagsins eða Slysavarnarfé-
lag íslands.
Jórunn Halldórsdóttir, Ragnar Óli Ragnarsson,
Esther Halldórsdóttir, Guðmundur S. Sighvatsson,
Hrefna Gunnlaugsdóttir, Óli Viktorsson
og barnabörn.
+
Eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ÓLAFÍA G. JÓHANNSDÓTTIR,
Fannborg 8,
Kópavogi,
sem lést í Landspítalanum 3. septem-
ber, verður jarðsungin frá Kópavogs-
kirkju fimmtudaginn 8.' september
kl. 15.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim
sem vildu minnast hennar er þent á líknarstofnanir.
Einar Júlíusson,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
LAUFEYJAR ÞORVARÐARDÓTTUR
KOLBEINS,
Túngötu 31,
Reykjavik.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Elli- og
hjúkrunarheimilisins Grundar og Borg-
arspítalans deildar A-6.
Kristjón Kolbeins, Ingibjörg S. Kolbeins,
Eyjólfur Kolbeins,
Margrét Kolbeins
og barnabörn.
Lokað
Skrifstofa okkar verður lokuð í dag vegna
jarðarfarar BRYNHILDAR ÞÓRARINSDÓTTUR.
Jón Loftsson hf.
Islenskur efnlviður
íslenskar steintegundir henta margar
afar vel í legsteina og hverskonar
minnismerki. Eigum jafnan til fyrir-
liggjandi margskonar íslenskt efni:
Grástein, Blágrýti, Líparít og Gabbró.
Áralöng reynsla.
Leitið
upplýsinga.
il
S. HELGASQN HF
STEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48 • SÍMI 91-76677
......................i-i.............................