Morgunblaðið - 22.09.1994, Side 32

32 FIMMTUDAGUR 22. SEPTEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ

GUNNAR NIELSEN
BJÖRNSSON
+ Gunnar Nielsen
Björnsson boð-
beri fæddist í
Reykjavík 23. apríl
1943. Hann lést á
Borg-arspítalanum
15. september síð-
astliðinn af völdum
slyss. Gunnar var
kominn af hinni
kunnu „Reykjahlíð-
arætt hinni yngri“.
Móðir hans heitir
Snorra Mey Niels-
en, nú Cheek, f. 26.
október 1923 í
Pasadena í Kalifor-
níu og býr i Bandaríkjunum.
Þar giftist hún og eignaðist
börn. Foreldrar hennar voru
Chr. Fr. Nielsen kaupmaður í
Reykjavík og Guðrún, f. 3. ág-
úst 1883, Benediktsd. Jónsson-
ar, f. 15. maí 1833, d. 18. nóvem-
ber 1925 í Reykjavík, b. á Ref-
stað, og Guðrún Björnsdóttir,
f. 3. febrúar 1864, d. 16. októ-
ber 1929, frá Stuðlum í Norð-
firði. Faðir Gunnars hét Karl
Valgeir Kvaran, listmálari, f.
17. nóvember 1924 á Borðeyri
við Hrútafjörð, d. 3. ágúst 1989.
Foreldrar hans voru Ólafur
Kvaran, f. 5. mars 1892, d. 19.
nóvember 1965, ritsímasljóri í
Reykjavík frá 1. desember 1928
til æviloka, og Ingibjörg Elísa-
bet, f. 28. maí 1895, d. 19. sept-
ember 1958 Benediktsd. Jóns-
sonar á Refstað og Guðrún
Björnsdóttir frá Stuðlum í
Norðfirði. Gunnar Nielsen
Björnsson var fljótlega tekinn
í fóstur og ættleiddur með bréfi
forseta Islands 12. apríl 1945
af Birni Jónssyni, f. 21. septem-
ber 1895 að Kleifshaga í Óxar-
firði í Norður-Þingeyjarsýslu,
prentsmiðjusljóra í
Reykjavík og heið-
ursfélaga Hins ís-
lenska prentarafé-
lags. Foreldrar
hans voru Sigríður
Tómasdóttir frá
Hróarsstöðum í Öx-
arfirði og Jón
Snorri Jónsson,
koparsmiður, söðla-
smiður og hrepp-
sljóri í Arnarbæli,
ættaður úr Dala-
sýslu, og konu hans
Önnu Sveinbjargar
Einarsdóttur Long,
f. 26. nóvember 1900 á Seyðis-
firði, d. 4. desember 1981. For-
eldrar hennar voru Einar Páll
Long, f. 15. febrúar 1879 á
Seyðisfirði, d. 19. maí 1964,
hann var árum saman fylgdar-
maður ferðamanna á hestbaki
víða um Austurland, og fyrri
kona hans Jónína Guðlaug
Jónsdóttir, f. 21. júní 1873, d.
24. ágúst 1913. Björn Jónsson
og Anna Einarsdóttir Long
voru áður búin að taka til sín
systkini í fóstur, Jónas Björns-
son, f. 28. desember 1924, d.
30. janúar 1942, og Guðbjörgu
Björnsdóttur, f. 18. ágúst 1929.
Foreldrar þeirra voru Guð-
björg Gunnlaugsdóttir Ijósmóð-
ir, f. 23. september 1898 að
Krossi í Fellum, Norður-Múla-
sýslu, d. 9. október 1930, og Jón
Ólafsson verkamaður, f. 12.
apríl 1871 í Nýlendu í Höfnum,
d. 27. maí 1934. Þau bjuggu á
Kirkjuvegi 32, Hafnarfirði, en
heimilið leystist upp er móðir
barnanna dó. Útför Gunnars
fer fram frá Fossvogskapellu í
dag.
í DAG fer fram útför frænda okkar
og vinar, Gunnars Nielsen Bjöms-
sonar. Gunnar var í heimsókn hjá
okkur hjónum í sumarbústað okkar
ásamt móður sinni, dóttur okkar
og tengdasyni þegar slysið átti sér
stað. Snorra, móðir hans, sem ekki
hafði komið til íslands í 51 ár var
nú að heimsækja okkur. Hún er
móðursystir mín (Hildar).
Það er okkur hjónum erfitt að
setjast niður og skrifa nokkur minn-
ingarorð um Gunna eins og hann
vildi láta okkur kalla sig. Það má
MINNINGAR
segja að Gunni hafi verið meira og
minna viðloðandi heimili okkar og
dóttur okkar og tengdasonar frá
því að fósturmóðir hans dó. Þær
voru ófáar samverustundirnar sem
við áttum með Gunna bæði í ferða-
lögum um landið og þó sérstaklega
eftir að við hófum byggingu á sum-
arbústað okkar í Kettlubyggð á
Rangárvöllum. Gunni var okkur
mjög hjálplegur í sumarbústaðnum
og vildi öllum stundum vera með
okkur þar. Hann hringdi ævinlega
til að bjóða fram vinnu sína ef hann
vissi að við værum að fara austur
og var hjálp hans ávallt vel þegin.
Nú þegar leiðir skiljast viljum við
þakka Gunna af heilum hug alla
hjálpina, trygglyndi, skemmtilegar
samverustundir við spil, ferðalög
og ekki síst vináttu sem hann sýndi
okkur ávallt. Gígí, Rabbi og dætur
þakka honum af alhug fyrir allar
stundir sem þau áttu saman bæði
í Álakvísl og austur í bústað. Megi
minning um góðan vin og frænda
lifa um ókomna tíð. Guð geymi þig.
Hildur, Pétur og fjölskylda.
Þegar pabbi hringdi í mig þá
ætlaði ég ekki að trúa því, en það
var satt, Gunni frændi er dáinn.
Það fyrsta sem kemur upp í huga
manns á svona stundu er: „Af
hveiju hann?“ Hann var ástkær og
gjafmildur maður, hann gerði allt
fyrir alla og lét sjálfan sig sitja á
hakanum fyrir það. Hann var alltaf
tilbúinn til þess að gera eitthvað
skemmtilegt með manni, eins og
þegar við vorum fyrir austan í sum-
arbústaðnum hjá ömmu og afa þá
vorum við vön að spila klukkutím-
unum saman, enda var hann hepp-
inn í spilum. En maður verður bara
að reyna að skilja gjörðir Guðs. Það
er huggun í því fyrir okkur hérna
á jörðu að Gunni var trúaður maður
og ég trúi því að hann sé ánægður
þar sem hann er núna og hann er
að gera jafngott þar og hann gerði
hérna.
Guð geymi þig, Gunni frændi.
Þín frænka
Hildur Katrín,
New Jersey, Bandaríkjunum.
Ég undirritaður réð Gunnar Niel-
sen Björnsson í vinnu hjá Strætis-
vögnum Kópavogs í ársbýijun
SIEMENS
D
CH
NÝ ÞVOTTAVÉL Á NYJU VERÐI!
• 11 kerfisinnstillingar fyrir suðuþvott,
mislitan þvott, straufrítt og ull
• Vinduhraði 500 - 800 sn./mín.
• Tekur mest 4,5 kg
• Sparnaðarhnappur (1/2)
• Hagkvæmnihnappur (e)
• Skolstöðvunarhnappur
• Sérstakt ullarkerfi
• íslenskir leiðarvísar
Og verðið er ótrúlega gott.
Siemens þvottavél á aðeins
kr. 59.430 stgr.
SMITH & NORLAND
NÓATÚNI 4 • SÍMI 628300
VSIjjir þú endingu og gæði-
Akranes:
Rafþjónusta Sigurdórs
Borgarnes:
Glitnir
Borgarfjörður:
Rafstofan Hvítárskála
Hellissandur:
Blómsturvellir
Grundarfjörður:
Guðni Hallgrímsson
Stykkishólmur:
Skipavík
Búðardalur:
Ásubúð
Isafjörður
Póllinn
Hvammstangi:
Skjanni
Sauðárkrókur:
Rafsjá
Siglufjörður:
Torgið
Akureyri:
Ljósgjafinn
Húsavík:
Þórshöfn:
Norðurraf
Neskaupstaður:
Rafalda

1976. Hann hafði verið í íhlaupa-
vinnu hjá fyrirtækinu um nokkurra
ára bil áður. Þetta var á þeim tíma
sem ekki voru talstöðvar í strætis-
vögnunum og var starf hans m.a.
í því fólgið að vera tengiliður milli
mín og vagnstjóranna, enda var
starfsheitið hans „boðberi". Starf
hans var nokkuð margþætt, hann
annaðist farmiðasölu til farþega og
vagnstjóra, aðstoðaði þá við að af-
greiða farþega inn í vagnana á
álagstímum, þá gjarnan að aftan,
hann gaf farþegum upplýsingar um
ferðir vagnanna, tíma og leiðir, en
leiðakerfi vagnanna eins og það var
á hveijum tíma, lærði hann utan
að og átti gott með að koma því
til farþeganna.
Það reyndi mikið á Gunnar þegar
hinir föstu vagnstjórar fóru í sum-
arfrí. Þá var gott að vita af honum
á „Skiptistöðinni“ og geta verið viss
um að hann leiðbeindi afleysinga-
fólkinu, gripi inn í, léti vita eða ann-
að sem þurfti ef eitthvað ætlaði að
fara úrskeiðis. Ég þurfti oft að fá
hann til að bera á milli og biðja frá
mér vagnstjórana, sem voru á vakt,
um að taka „aukavakt“, halda áfram
að keyra, þar sem sá vagnstjóri sem
átti að taka við var veikur.
Hann átti mjög marga vini og
kunningja í gegnum starfið, enda
var hann hjálpsamur og góður fé-
lagi. Gunnar gekk ekki heill til
skógar og hentaði _því þetta starf
honum mjög vel. Ég er hræddur
um að það hafi kippt undan honum
fótunum að einhveiju leyti þegar
honum var sagt upp störfum hjá
Strætisvögnum Kópavogs ásamt
fleirum frá og með 14. ágúst 1992,
enda voru Strætisvagnarnir og
starfsmenn þeirra að nokkru leyti
fjölskylda hans.
Uppeldissystir hans býr í Las
Vegas í Bandaríkjunum, því var það
þegar móðir hans, Anna Long, dó,
átti hann öruggt athvarf hjá frænku
sinni Hildi Olafsdóttur og manni
hennar Pétri Gestssyni og minntist
hann oft á það hvað þau hefðu
reynst sér vel.
Hann fór svo að vinna við far-
miðasölu hjá Almenningsvögnum
og vann við það o.fl. til dauðadags.
Ég leyfi mér fyrir hönd fyrrum
starfsmanna Strætisvagna Kópa-
vogs fyrr og síðar að þakka Gunn-
ari samstarfið, samvinnuna, ár-
veknina og góðvildina.
Blessun guðs fylgi þér og þínum.
Karl Árnason.
Fréttin um að Gunnar vinur okk-
ar væri dáinn kom eins og reið-
arslag. Gunnar hefur verið fjöl-
skylduvinur frá því að ég man eftir
mér. Amma mín og fósturamma
Gunnars voru bestu vinkonur og
bjuggum við hlið við hlið í Kópa-
vogi í um 17 ár.
A uppvaxtarárum mínum þótti
okkur krökkunum mjög spennandi
að fara til Gunnars og þá spilaði
hann fyrir okkur nýjustu plöturnar.
Hann var afar músíkalskur og átti
því mikið safn af plötum og lifði
sig oft inn í músíkina.
Fósturforeldrar hans voru honum
afar góð og endurgalt Gunnar það
ríkulega á fullorðinsárum.
Gunnar var orðheldinn maður,
hann fór aldrei með neina vitleysu
og stóð alltaf við sitt. Hann var
vanur að segja „ég lofa engu, þá
svík ég ekki“. Gunnar var afar
traustur og tryggur sínum vinum
og alltaf hringdi hann í okkur fjöl-
skylduna til að spyija frétta og
kanna hvernig öllum liði hann vildi
fylgjast með og var yfirleitt fyrri
til að hringja.
Lífmóðir Gunnars sem býr í
Bandaríkjunum er nýbúin að vera
hér í heimsókn hjá honum og naut
hann þess vel að hafa hana hjá
sér. En nokkrum dögum fyrir brott-
för hennar varð Gunnar fyrir slysi
sem batt enda á líf hans hér.
Kæri vinur, við í fjölskyldunni
þökkum þér alla þín tryggð og vin-
áttu.
Þín verður sárt saknað.
Þín vinkona,
Kristín Gylfadóttir.
Þegar höggvið er skarð í ætt-
ingja- eða vinahóp stendur maður
eftir og veltir fyrir sér tilgangi lífs-
ins. Á einu augnabliki er lífsneistinn
slökktur svo óvænt og óvægið og
eftir situr sár söknuður.
Það er svo skrýtið að þú skulir
vera horfinn sjónum okkar og aldr-
ei verði sest með þér aftur við spil
eða spjall og aldrei verðir þú aftur
með okkur á gleðistundunum. Þú
varst okkur vinur í raun og það
skarð sem þú skilur eftir verður
aldrei fyllt því það var bara einn
Gunni N.
Við þökkum þér öll árin sem við
áttum saman á þessari jörð og biðj-
um góðan Guð að búa þér hlýjan
stað í ríki sínu. Ættingjum þínum,
Snorru móður þinni og systkinum
sem eru svo langt í burtu, Hildi
Pétri, Gígí, Rabba og fjölskyldum
vottum við okkar dýpstu samúð.
Víð kveðjum þig, kæri vinur, með
sárum trega. Hvíl í friði.
Þínir vinir,
Elísabet, Hansína, Sturlaug-
ur, Bjarni, Einar og Ágúst.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
við andlát eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður og ömmu,
ÓLAFAR JÓNSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Droplaugastaða.
Hans Kr. Eyjólfsson,
Lára Hansdóttir, Gunnar Þ. Gunnarsson,
Bragi Hansson, Rose Marie Christiansen,
Grétar M. Hansson, Kristín Sigsteinsdóttir
og barnabörn.
Hugheilar þakkir til allra er sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför
dóttur minnar, móður, tengdamóður
og ömmu,
SOFFÍU SIGURBJARNADÓTTUR,
Stigahlíð 24,
Reykjavik.
Sérstakt þakklæti sendum við læknum
og öllu starfsfólki á deild 11E, Land-
spítala, einnig Karitas, Hjúkrunarþjón-
ustunni.
Ásta Sigurbjarnadóttir,
Edda Herbertsdóttir, Jóhann Gunnar Jónsson,
Ragna Soffía Jóhannsdóttir, Jón Birgir Jóhannsson,
Gústav Jóhannsson.