Morgunblaðið - 09.07.1996, Blaðsíða 41

i
MORGUNBLAÐIÐ
MINIMINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 9. JÚLÍ 1996 41
Þannig var Katrín, einlæg,
raunsæ og gefandi persónuleiki.
Katrín var glæsileg kona, kvik í
hreyfingum og mikill unnandi lista.
Snyrtimennska var henni í blóð
borin og ég sá hana aldrei öðruvísi
en vel til hafða.
Hún var náttúrubarn og ræktaði
sinn garð í orðsins fyllstu merk-
ingu. Hún var höfðingi heim að
sækja og hápunktur heimsóknanna
var þegar Katrín leiddi gesti sína
stolt í gróðurhúsið. Sérhvert barn
mætti vera þakklátt ef það fengi
slíka umhyggju og athygli sem
plönturnar hennar Katrínar fengu.
Katrín hafði heilsteypta skapgerð
og fór ekki dult með skoðanir sín-
ar. Hún var framsóknarkona og
vann í anda samvinnuhugsjónarinn-
ar af miklum eldmóði og óeigin-
gimi. Án efa hefði hinn pólitíski
eldhugi, Katrín Oddsdóttir, getað
komist lengra á vettvangi stjórn-
málanna ef hún hefði viljað, en hún
sagði mér á góðri stundu að það
hefði aldrei verið hennar draumur
að gera pólitík að atvinnu, þótt hún
viðurkenndi að henni hefði gefist
tækifæri til þess.
Katrín er eina konan sem átt
hefur sæti í stjórn Framsóknarfé-
lags Kópavogs og þegar Freyja,
félag framsóknarkvenna í Kópa-
vogi, var stofnað tók hún við for-
mennskunni.
Katrín hefur frá stofnun Freyju,
árið 1963, verið einn af burðarásum
félagsins og gegnt ýmsum trúnað-
arstörfum, bæði á pólitískum vett-
vangi og á sviði líknar- og menning-
armála. Sem dæmi um dugnað og
ósérhlífni hennar má nefna að hún
hefur setið sem fulltrúi Freyju í
öllum fastanefndum Kvenfélaga-
sambands Kópavogs um lengri eða
skemmri tíma.
Katrín bar hag þeirra sem minna
máttu sín fyrir brjósti. Um það vitna
glöggt störf hennar í Mæðrastyrks-
nefnd Kópavogs um árabil.
Katrín var velviljuð og úrræða-
góð og því var það mér, nýliðanum,
dýrmætt að geta leitað til hennar
ef í nauðir rak í félagsmálastarfinu.
Katrín gat alla jafna gefið holl ráð,
ráð sem hægt var að treysta að
væru gefin eftir bestu sannfæringu.
Þar fór kona sem kunni að starfa
að félagsmálum. Þegar ég tók sæti
Katrínar í Orlofsnefnd húsmæðra í
Kópavogi gat ég því óhikað leitað
til hennar ef eitthvað gat orkað
tvímælis.
Mér var það einnig ómetanlegt
er ég tók við formennsku í Freyju
að finna mig alltaf velkomna í
smiðju hennar.
Ég met það sem forréttindi að
hafa fengið tækifæri til að fræðast
hjá svo velviljaðri og lífsreyndri
konu sem Katrín var og hef fýrir
löngu gert mér grein fyrir því að
alltaf lauk samtölum okkar Katrín-
ar á þann veg að minn reynsluheim-
ur hafði víkkað.
Það þarf því engan að undra
þótt við sem störfuðum mest með
Katrínu og nutum hennar hand-
leiðslu finnum fyrir tómleika og
trega.
Um leið og ég, fyrir hönd Freyju,
félags framsóknarkvenna í Kópa-
vogi, þakka Katrínu Oddsdóttur
hennar brautiyðjandastarf í þágu
félagsins vil ég þakka henni gef-
andi samfylgd.
Megi minning um heiðarlega,
göfuga og hjálpsama konu verða
ljós á vegi þeirra sem nutu návistar
hennar.
Einkasyninum Oddi, Herdísi og
börnunum svo og öðrum sem nú
sakna vinar í stað bið ég Guðs bless-
unar.
Mig langar að kveðja þessa ein-
stöku samferðakonu með ljóðlínum
Jóhannesar úr Kötlum:
Ég kvaddi ’ana í síðasta sinni,
er sólin skein fegurst á vori.
Þá blasti við sumar og sæla,
en samt var mér þungt í spori.
I rekkjunni hóglát hún hvíldi
og horfði út í fjarskann með ró
Ég vissi ’ún var þreytt og þjáðist
- en þó var hún glöð og hló.
Guð blessi minningu Katrínar
Oddsdóttur.
Sigurbjörg Björgvinsdóttir.
í dag verður kvödd hinstu kveðju
Katrín Oddsdóttir, sem lést hinn
28. júni sl. Katrín var hugsjóna-
og baráttukona sem tók virkan
þátt í störfum Framsóknarflokks-
ins. Kynntist ég henni á þeim vett-
vangi fyrir allnokkrum árum í starfi
Freyju, félags framsóknarkvenna í
Kópavogi, í starfi Landssambands
framsóknarkvenna, í sveitarstjórn-
armálum og í almennu flokksstarfí
í Reykjaneskjördæmi. Katrín var
mikilvægur hlekkur í flokksstarf-
inu, ósérhlífín, alltaf boðin og búin
til að leggja hönd á plóg.
Af mörgu er að taka þegar litið
er um öxl og hugsað til allra þeirra
stunda sem eru minnistæðar og
tengdar Katrínu. Freyjufundir á
Digranesveginum skipa þar stóran
sess, en Katrín var einn af braut-
ryðjendum í því öfluga starfi sem
Freyja, félag framsóknarkvenna í
Kópavogi, hefur staðið fyrir. Það
félagssstarf sem Freyjukonur hafa
innt af hendi innan Framsóknar-
flokksins verður seint fullþakkað.
Katrín var þar í fremstu röð bæði
í undirbúningi hverskonar og hörðu
málefnastarfi.
Ein samverustund með Katrínu
er mér sérstaklega minnisstæð. Það
var fyrir rúmum tveimur árum er
nokkrir kvenframbjóðendur Fram-
sóknarflokksins sóttu námskeið í
fjölmiðlaframkomu. Katrín af sín-
um alkunna rausnarskap bauð fram
heimili sitt undir námskeiðið. Nám-
skeiðið tókst vel. Fylgdumst við
konurnar með hvor annarri og kom-
um með ýmsar ábendingar til hver
annarar frá eigin hjarta. Katrín
átti þar margar góðar ábendingar
eins og venjulega. Þá var mikið
skrafað og hlegið í eldhúsi Katrínar
þegar við tókum okkur kaffihlé frá
upptökum og leiðbeiningum. Það
var alltaf gustur og fjör í kringum
Katrínu hvort sem var í eldhúsinu
eða á hápólitískum fundum.
Katrín var mikill jafnréttissinni.
Hún bar jafnréttisbaráttu kvenna
mjög fyrir bijósti og hvatti okkur
konurnar áfram í pólitíkinni. Slík
hvatning er afar mikilvæg og það
skynjaði Katrín. Konurnar í Freyju
hafa látið sig jafnréttismál mikið
varða og stutt við framgang
kvennamálefna í þjóðfélaginu.
Katrín og aðrar Freyjukonur hafa
með eljusemi sinni og baráttu þokað
málefnum kvenna fram á veginn.
Það er hlutverk okkar yngri að taka
við og bera hugsjónir kvenna eins
og Katrínar áfram. Er ég henni
afar þakklát fýrir það hve vel hún
studdi jafnréttisbaráttu kvenna sem
og allt flokksstarf framsóknar-
manna.
Ég mun sakna Katrínar og henn-
ar hlýja viðmóts og minnast hennar
sem merkrar konu. Fjölskyldu allri
votta ég einlæga samúð á sorgar-
stund.
Siv Friðleifsdóttir.
Heita eining huga og máls
hjarta gulls og vilji stáls
ljósið trúar, ljósið vona
lífs þíns minning yfír brenni.
Þú sem unnir ei til hálfs
auðnu landsins dætra og sona,
blómsveig kærleiks bjart um enni
berðu hátt. Nú ertu fijáls.
Dyggð og tryggð þitt dæmi kenni.
Dána! Þú varst íslensk kona.
(Einar Benediktsson)
Katrín Ólafía Oddsdóttir er farin
heim. Þannig taka skátar um alla
veröld til orða um þá sem eru látn-
ir. Ekki er okkur kunnugt um að
Katrín hafí nokkurn tíma vígst sem
skáti. En verk hennar á mörgum
stöðum voru sannarlega í anda
skátahreyfíngarinnar. Skátafélag-
inu Kópum vann hún af hollustu í
fjölmörg ár ekki aðeins sem ein af
skátamömmunum Urtunum heldur
einnig sem einstaklingur. Fyrir
þetta skal nú þakkað.
Katrín gat stundum verið hvöss
á brún en undir skelinni leyndist
sannarlega hlýja og viðkvæmni. Það
fengu margir sem minna máttu sín
að reyna. Það eru t.d. ekki allir sem
gerast ömmur heils leikskóla.
Um skeið hafði haustið sótt að í
lífi Katrínar. Því var það sérstakt
fagnaðarefni er hún, ein í 19 manna
hópi, tók við gullheiðursmerki Kópa
fyrir frábær störf í þágu félagsins,
í febrúar sl. á 50 ára afmæli Kópa.
Þar átti Katrín ánægjulegan dag
með fjölskyldu og gömlum vinum.
Hún kvaddi þennan heim á björt-
um sumardegi eins og þeir gerast
fegurstir á Islandi. Megi hún lifa
áfram í sumrinu. Það gerir hún
sannarlega í hugum gamalla vina
úr Kópum.
Elsku Oddur, Herdís og börn,
ykkur eru færðar innilegar samúð-
arkveðjur.
F.h. skátafélagsins Kópa,
Þorvaldur J. Sigmarsson,
• Elín Richards.
Katrín Oddsdóttir, Álfhólsvegi 8a
í Kópavogi, andaðist í Sjúkrahúsi
Reykjavíkur þann 28. júní síðastlið-
inn, eftir erfíða baráttu við illvígan
sjúkdóm. Hennar er sárt saknað af
öllum sem hana þekktu.
Ég ætla ekki í þessum fáu orðum
að fjalla um æviferil Katrínar, ættir
og uppruna þar sem aðrir munu
gera því skil á þessum vettvangi.
Ég er aðeins að reyna að kveðja
góðan og traustan vin og félaga
með nokkrum fátæklegum orðum
og senda samúðarkveðjur til að-
standenda og vina hennar.
Katrín var framsóknarmaður af
hugsjón og lífsskoðun sem mótaðist
af því að samvinna, vinarþel og
samhjálp væri hið eðlilega og sjálf-
sagða í samskiptum manna. Þetta
einkenndi störf hennar að félags-
málum okkar hér í Kópavogi. Hún
gat verið einörð og fylgin sér ætti
hún málstað að veija, en mildin sjálf
uppmáluð í samskiptum við börnin
í bænum og ýmsa þá sem minna
máttu sín, en málefni þessara hópa
lét hún sig miklu varða í félagsmála-
störfum sínum fyrir Kópavogsbúa.
Katrín sat í ýmsum nefndum á veg-
um bæjarins í gegn um árin og
tengdust þær gjarnan þessum hóp-
um, auk nefnda sem snertu menn-
ingarmál, eins og lista- og menning-
arráð.
I örfáum kveðjuorðum sem ég
skrifaði þegar Grímur Runólfsson,
eiginmaður Katrínar, lést fyrir tæp-
ur þremum árum komst ég þannig
að orði.
„í starfi sínu fyrir Framsóknar-
flokkinn voru þau hjónin Katrín og
Grímur einstaklega ósérhlífín, at-
hafnasöm og virt, enda hefur enginn
orðið þess var, fyrr né síðar, að þau
ætluðu sé nokkum tíma umbun eða
upphefð fyrir störf sín. Raunar voru
þau svo samrýnd í þessu sem öðru,
að vart verður talað um störf ann-
ars í félagstnálum án þess að hitt
komi þar við sögu og skilin verði
því stundum óljós í hugum okkar.
Fyrir þetta vil ég sérstaklega þakka,
sem einn úr hópnum." Þessi orð eiga
jafn vel við nú og þá, en störf Katr-
ínar í þágu framsóknarfélaganna í
Kópavogi em nánast óteljandi. Hún
var m.a. fyrsti formaður Freyju,
félags framsóknarkvenna, sem
stofnað var í apríl 1963.
Katrín var sú manngerð sem
mönnum þótti gott að leita ráða
hjá, vinmörg og holl sínum. í okkar
samskiptum var ég í hlutverki þess
sem þáði, þess sem spurði og þess
sem naut góðs af samstarfínu og
vináttunni. Maður spyr sjálfan sig
stundum, hvað það er sem fær fólk
til að vera svona gefandi, fómfúst
og ábyrgt í því samfélagi sem það
lifir í. Er það meðfætt, mótast það
af uppeldi eða þroskast bara sumir
af sjálfum sér á þennan jákvæða
hátt gagnvart samferðamönnum
sínum á lífsleiðinni? Ég kann ekkert
svar við þessum spurningum, enda
óvíst að svarið í sjálfu sér skipti
nokkm máli. Við vitum bara að
svona voru þau Grímur og Katrín
og við hin nutum góðs af. Hafðu
þökk, Katrín, fyrir samfylgd þína,
vináttu og leiðsögn.
Við hjónin sendum Oddi og Her-
dísi og bömum þeirra innilegustu
samúðarkveðjur.
Sigurður Geirdal.
• Fleirí minningargreinar um
Katrínu Ólafíu Oddsdóttur bíða
birtingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSTRÍÐUR TORFADÓTTIR,
lést á dvalarheimilinu Höfða, Akranesi,
laugardaginn 6. júlí.
Jarðsett verður frá Akraneskirkju föstu-
daginn 12. júlí kl. 14.00.
Birgir Hannesson, Laufey Kristjánsdóttir,
Jón Hannesson, Birna Kristjánsdóttir,
Svala ívarsdóttir,
börn og barnabörn.
/
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
BRYNJÓLFUR BRYNJÓLFSSON
vélstjóri,
Álfaskeiði 24,
Hafnarfirði,
sem andaðist 1. júlí sl., verður jarðsung-
inn frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði mið-
vikudaginn 10. júlí kl. 13.30.
Guðmundur Brynjólfsson, Ósk Kristinsdóttir,
Einar Brynjólfsson, Sigrún Ingólfsdóttir,
Birgir Brynjólfsson, Viktoría Vilhjálmsdóttir,
Árni Brynjólfsson, Herdís Guðmundsdóttir,
Sigurður Brynjólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
systir, amma, langamma og langalang-
amma,
GUÐNÝ BRYNHILDUR
JÖAKIMSDÓTTIR
frá ísafirði
Skúlagötu 78,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 9. júlí kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er
bent á kvennadeild Slysavarnafélagsins í Reýkjavík.
Rósa Jónsdóttir, Hallgrímur Þorsteinsson,
Ásta Jónsdóttir, Valur S. Franksson,
Magnea Jónsdóttir, Guðmundur Jóhannsson,
Álfheiður E. Jónsdóttir,
Jón Jónsson,
Anna Jónsdóttir, Þórður Bjarnason,
Örn Stefánsson,
systkini, barnabörn, barnabarnabörn
og langalangömmubarn.
+
Ástkaer faðir okkar, sonur og bróðir,
JAKOB BENEDIKTSSON,
Meðalholti 19
sem lést 1. júlí, verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju fimmtudaginn 11. júlí
kl. 15.00.
Þeir, sem vilja minnast hans, láti líknar-
stofnanir njóta þess.
Jóhanna, Benedikt og Júlíus Jakobsbörn,
Svandís Guðmundsdóttir, Benedikt Þ. Jakobsson,
Bergur Benediktsson,
Helgi Benediktsson,
Sigurbjörn Benediktsson.
Eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
JÓNÍNA HJARTARDÓTTIR,
Brimnesvegi 16,
Flateyri,
sem andaöist í Fjórðungssjúkrahúsi ísa-
fjarðarbaejar föstudaginn 5. júlí, verður
jarðsungin frá Flateyrarkirkju laugar-
daginn 13. júlí kl. 14.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en
þeir, sem vildu minnast hinnar látnu, eru vinsamlega beðnir að
láta það renna til uppbyggingar Flateyrarkirkjugarðs og hafa sam-
band við Sparisjóðinn í síma 456 7676.
Kristján Hálfdansson,
Guðmundur H. Kristjánsson, Bergþóra Kr. Ásgeirsdóttir,
Hinrik Kristjánsson, Ingibjörg Kristjánsdóttir,
Hálfdan Kristjánsson, Hugborg Linda Gunnarsdóttir,
Kristjana Kristjánsdóttir, Birgir Laxdal,
Ragnar H. Kristjánsson, Þórunn ísfeld Jónsdóttir,
Guðríður R. Kristjánsdóttir, Matthfas A. Matthfasson
og barnbörn.