Morgunblaðið - 11.08.1996, Blaðsíða 4

4 B SUNNUDAGUR 11. ÁGÚST 1996
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTONLIST
MSALSA-tónlist hefur not-
ið mikilla vinsælda á undan-
förnum misserum og sér
ekki fyrir endann á þeim.
Fyrir skemmstu sendi Spor
hf. frá sér salsasafn þar sem
meðal annars má finna ís-
lenskt salsa. Platan nýja ber
heitið Salsaveisla aldarinn-
ar og á henni er að fínna
ýmis lög innlend sem erlend.
Af erlendum lögum má
nefna lagasyrpu Gypsy
Kings, Mas Que Nada með
Sergio Mendes og sveit
hans, Oye Mi Canto með
Gloriu Estefan, La Cumpa-
rasita með Xavier Cugat
og Gugaione Perez Prado.
íslenskir salsatónar vhafa
notið vinsælda í áravís og
dæmi um það eru lög með
Hauki Morthens og Jó-
hanni Möller, bæði lögin
orðin 41 árs. Eftir það var
heldur hljótt um mambó og
cha cha þar til Bogomil
Font tryllti landsmenn með
Marsbúa Cha Cha. Hljóm-
FRABÆR
© o e$.
* * o * •
• J •
o
0
ÞEIR félagar Richard
D. James og Mike
Paradinas eru með
fremstu tónlistarmðnn-
um Bretland um þessar
mundir og marka nýjar
brautir í danstónlist.
Þeir gera þó lítið af því
að gefa út undir raun-
verulegum nðfnum sín-
um, grípa frekar til
fjölda dulnefna, ekki sist
Tónlistin á Mike &
Rich er um margt sér-
kennileg, einskonar
blanda af sirkustónlist,
sjónvarpstónum, technoi
og fðnki með salsa-
kryddi eftir þðrfum.
Minnir reyndar á kðfl-
um á þá tónlist sem Ric-
hard „Aphex Twin“ Ja-
mes lék á Uxa sælla
minninga. Áheyrandi
TIL AÐ koma hljómsveit á
framfæri er heillaráð að
gefa eitthvað út. Ekki þarf
heldur altaf breiðskífu til,
því það má haga málum
eins og hljómsveitin Sól-
dögg gerði fyrir skemmstu
er hún gaf út fimm laga
disk sem hún kállar Klám.
Sóldögg ertæpra tveggja
ára og hefur stundað
ballspilamennsku frá fyrstu
tíð. Söngspíra Sóldaggar
segir að sveitin sé fyrst og
fremst að gefa út til að
kynna sig, en einnig til að
koma á framfæri frum-
sömdum lögum, því það sé
eðlilega skemmtilegast að
spila þau. „Okkur fannst
ekki ástæða til að gefa út
bestu lögin, en ekki að gefa
U GLU H AJ0318
út tólf eða þrettán laga
plötu með fimm frá-
bærum, en restinni
meðallagi."
Hann segir að þeir
Sóldaggarliðar hafi
þegar orðið varir við
að platan sé ágæt
viðbót, „en við höfum
hamast og svitnað
um land allt á undan-
förnum misserum og
erum því orðnir ansi
vel kynntir.“
Sóldögg stefnir að
því að taka sér spil-
afrí til að semja lög
á næstu skífu; halda
saman í sumarbústað
í tvær vikur. „Það er
algjört rugl að ætla sér
að semja lög á hlaup-
um, það kemur ekkert
frá hjartanu þannig. Við
verðum að fá tíma til
að komast niður á jörð-
ina og faðmast og kyss-
ast til að ná saman til
að semja.“
til að fá útrás á mörgum
sviðum. Það þótti saga
tál næsta bæjar þegar
þeir hljóðrituóu saman
breiðskífu.
Sú breiðskífa lét
reyndar á sér
standa, því dijúgur tfmi
leið frá því upptökur
fóru fram þar til platan,
Famous Knob Twiddl-
ers, var gefin út. Á henni
kallar þeir félagar sig
Rich & Mike, en líklega
eru þeir þekktastir und-
ir nöfnunum Aphex
Twin og m-ziq.
fær reyndar á tilfinning-
una að hann sé að
hlaupa apríl, enda eru
þeir félagar annálaðir
ugluspeglar þegar tón-
list er annars vegar.
Heiti plötunnar bendir í
sömu átt, því það er
mjög tvírætt upp á
ensku. í nýlegu viðtali í
Muzik segja þeir félagar
aftur á móti að þeim sé
full alvara með tónlist-
inni, en bæta við að
helsti draumuriun sé að
semja tónlist fyrir sjón-
varp, ekki síst bama-
tímastef.
sveit hans Milljónamær-
ingarnir hélt áfram eftir
að Bogomil hvarf til annarra
starfa og nú syngur með
henni Stefán Hilmarsson,
eða Stephan Hilmarz. Sam-
an flytja Stephan og Millj-
ónamæringarnir lögin Lúð-
vík, Kaffi til Brasilíu og
Svimi, svimi svitabað, en í
síðastnefnda lagmu kemur
Anna Mjöll Ólafsdóttir
einnig við sögu. Fyrsta lagið
er eftir þá Stefán og Ást-
vald Traustason. Lokalag
plötunnar er svo Kónga-
samba astralsveitarinnar
Júpíters, sem sendi frá sér
fræga plötu fyrir fjórum
árum.
„Skítamórall“ á plast
TIL AÐ kynna sveit, ekki síst
b'allsveit, er fátt betur fallið
en gefa út. Sú leið hefur
meðal annars reynst hljóm-
sveitinni Skítamóral vel, en
hún sendi fyrir skemmstu frá
sér breiðskífuna „Súper“.
Skítamórall er sex ára
sveit, en að sögn að-
standenda hefur hún tekið sér
frí öðru hvoru, þar á meðal
eitt sem stóð í hálft annað
ár. Þráðurinn var síðan tekinn
upp fyrir hálfu öðru ári með
það fyrir augum að gefa út
breiðskífu sem gekk eftir.
„Við höfum haft nóg að
gera, enda erum við sterkir
á okkar heimasvæði, Selfossi
og héruðum í kring, en í vor
ákváðum við að kýla á plötu,"
segir söngvari sveitarinnar,
Gunnar Óla, glaðbeittur.
Hann segir lögin á plötunni
nánast öll samin fyrir þessa
plötu, en á henni eru einnig
iög úr ýmsum áttum, þar á
meðal Barbapabbarokk, sem
hann segir að fái að fljóta
með þeim félögum til gamans.
Gunnar segir að frum-
sömdu lögin séu öll á balldag-
skrá sveitarinnar og reyndar
öll lögin á disknum utan eitt
eða tvö sem séu fullróleg, og
því gefí hann ágæta svip-
mynd af sveitinni. „Plötunni
er ætlað að kynna okkur og
það hefur tekist vel,“ segir
Gunnar, „það skiptir miklu
að komast í útvarp og kynna
hljómsveitina út um land,
ekki síst ef við ætlum að spila
víðar en á Suður-
landi, sem við
höfum reyndar
gert.“
Kleyjhugar
ENDURNÝJUN er ekki ýkja hröð i íslensku rokki; horfin er fjöl-
skrúðug flóra og áhugaverðum nýsveitum fækkar. Hvað veldur
er ekki gott að segja, sumir vilja kenna um danstónlistinni, sem
blómstrar sem aldrei fyrr, en líklegasta skýringin er skortur á
almennilegum tónleikastað. Að þessu sögðu er rétt að geta
þess sem vel er gert; Kvartett Ó. Jónsson & Gijóna, sem sendi
frá sér sína fyrstu sjötommu fyrir stuttu, skipar sér í flokk
með þeim sveitum sem eru að gera góða hluti og ferska.
Kvartett Ó. Jónsson & Gtjóna hélt upp á ársafmæli sitt
fyrir fáum vikum og sendi þá frá sér sjötommuna sem
ber nafn hljómsveitarinnar. Talsmaður sveitarinnar, Ó. Jóns-
son, segir liðsmenn hafa spilað saman áður sem Púff, en
mannaskipan sé nokkuð breytt, „og tónlistin allt önnur“.
Hann segir þá félaga hafa haft þann háttinn á að leika
frekar á fáum tónleikum og stórum en mörgum og smáum
á því rúma ári sem þeir hafa starfað saman. „Við vinnum
lögin mikið til í hljóðveri, höfum komið okkur upp eigin
veri, semjum þar og tökum upp, og sum laganna heyrast
jafnvel aldrei á tónleikum."
Þrátt fyrir hljóðversvinnu og það töh'ustúss sem tilheyrir
segir hann þá ekki gefna fyrir tölvutóna almennt. „Það gefur svo
Gunnar segir að þeir
félagar séu svo ánægð-
ir með hvernig til tókst
að frekari útgáfa sé á
döfínni, að minnsta
kosti lag fyrir jól og
kannski meira. „Það
er gaman að spila öll
lög, en óneitanlega
er mest gaman þeg-
ar fólk er farið að
þekkja lögin okkar
og syngja og
dansa •
með.“
miklu meira að spila með venjulegum hljóðfær-
um, miklu meiri stígandi og spennu, það vill
verða svo dautt með tölvum.“
Ó. Jónsson segir að hljómsveitin sé mjög
kleyfhuga og að tónleikadagskráin sé allt öðru-
vísi en það sem þeir félagar taka upp. „í hljóðver-
inu notum við oft hljóðfæri sem við notum ekki á tónleikum og reyndar er
margt af tónlistinni einskonar bíótónlist."
Þeir segja að umrædd sjötomma sé sýnishom af því sem sveitin er að fást
við, eitt tónleikalag og önnur sem spanna það sem Kvart-
ettinn er að gera , einskonar sýnishorn. „Við tökum
eitt lag á disknum á tónleikum og gerðurn við það
myndiband, einskonar ástarsögu."
Ó. Jónsson segir að þeir félagar hafi leitað fyrir
sér með frekari útgáfu og sem stendur sé líklegt
að bandarísk útgáfa gefí út breiðskífu með kvart-
ettnum, en þeir félagar hafi þegar tekið upp tón-
list sem duga myndi á slíka skífu og gott betur,
þeir eigi aðeins eftir að velja lögin saman.
eftir Árna
Motthíasson
Einn liðsmanna sveitarinnar er lagstur í
ferðalög og tónleikar eru ekki í aðsigi sem
stendur. „Við erum búnir að halda útgáfu-
tónleika og það verður að duga í bili,“
segja þeir félagar og boða um leið frek-
ari útgáfu því þeir gefa út póstkort á
næstunni með mótífinu utan á plötunni.
„Við viljum hafa þetta grand og því leggjum
við eins mikið í útgáfuna og við getum.“