Morgunblaðið - 27.10.1996, Blaðsíða 4

4 B SUNNUDAGUR 27. OKTÓBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
BJÖRGVIN Halldórsson er
umsvifamikill á íslensk-
um tónlistarmarkaði
þetta haustið eins og
jafnan áður, því hann á snaran þátt
í tveimur breiðskífum, stýrði upp-
tökum og framleiðslu á annarri,
sem á er tónlistin úr Djöflaeyjunni,
kvikmynd Friðriks Þórs Friðriks-
sonar, og sá jafnframt um útgáfu
á safni helstu laga Brimklóar, sem
enn starfar hálfþrítug. Samhliða
þessu syngur Björgvin í mikilli
skemmtun á Hótel íslandi og er að
auki í fullu starfi sem dagskrár-
stjóri á Bylgjunni og hefur undir-
búið stofnun nýrrar deildar innan
íslenska útvarpsfélagsins, sem
hann mun veita forstöðu.
Björgvin segir að Skífan hafi leit-
að til sín, eftir að samningar náð-
ust milli hennar og Friðriks um að
Skífan gæfi út breiðskífu með tón-
list úr myndinni. „Ég hitti síðan
Friðrik og gerði tillögu um lagaval
í myndinni sem við unnum svo í
sameiningu," segir Björgvin, en
nokkru fleiri lög voru tekin upp
fyrir myndina en eru á breiðskíf-
unni, aukinheldur sem Björgvin
samdi titillag myndarinnar sem
leikið er í lok hennar, Þig dreymir
kannski engil.
Björgvin segir að þeir Þórir
Baldursson, sem var hljómsveitar-
stjóri, hafi orðið sammála um að
haga málum sem líkast sem var á
þeim tíma þegar myndin á að ger-
ast, að reyna að fara sem næst
lögunum í útsetningum, spila-
mennsku og hljómi, enda unnu ís-
lenskar hljómsveitir þannig á þess-
um árum. Mikill tími fór í að smala
saman mögnurum og gíturum,
enda segir Björgvin að stefnan
hafi verið tekin á gítarlög þess
tíma. „Ég fór því í safn mitt og
tíndi til ýmis lög úr
þessari gerð brimtón-
listar, Ventures, Link
Wray og fleiri sem léku
tónlist með „twangy“
gítarhljómi, sem er
skemmtilega vinsæl
aftur í dag, en öll tón-
listin í myndinni er frá
árunum 1956 til 1962
líkt og myndin. Við
völdum lög sem okkur
fannst eiga vel við
vissar senur, svolítið
hrá og ágeng í sam-
ræmi við myndina, en
fórum ekkert eftir því
hvort þau höfðu verið
vinsæl eða ekki, öll lög
voru valin í samræmi
við gæði þeirra."
Eins og áður er get-
ið var Þórir Baldursson
hljómsveitarstjóri,
hljómsveitin var kölluð
Hljómsveit Bödda Billó
og kemur fram í mynd-
inni, en hana skipuðu
Einar Scheving, Vil-
hjálmur Guðjónsson,
Arni Scheving, Rúnar
Georgsson og Kristinn
Svavarsson kom eilítið
við sögu, en Björgvin
og Guðrún Gísladóttir
syngja. í myndinni
leikur Tómas R. Ein-
arsson á bassa, en Þór-
ir Baldursson leikur á
bassa á plötunni.
Björgvin segir að
vinnan við tónlistina hafi tekið allt
sumarið meira og minna, en þeir
Þórir voru alltaf að sjá nýjar og
nýjar útgáfur af myndinni eftir því
sem klippingu vatt fram og þurftu
þá oft að breyta hinu og þessu.
Hann segir að þetta hafi verið sér-
staklega skemmtilegum tími; „það
var afskaplega gaman að vinna
með atvinnufólki eins og Friðrik
hefur með sér og Kjartani Kjart-
anssyni sem sá um að setja tónlist-
ina í myndina.
Við reyndum að koma okkur inn
í anda tímabilsins, reyndum að
finna rétta hljóminn, sem var heil-
mikil pæling. Sum gítarlögin frá
þessum tíma eru barnalega spiluð,
sem gefur þeim sterkan „sjarrna"
og við reyndum að fara sem næst
því. Vitanlega var niðurstaðan bet-
ur spiluð og miklu betri hljómur
Björgvin Halldórsson er þekktur fyrir flest
--------------------------------------*----
annað en að sitja með hendur í skauti. Ami
Matthíasson hitti Björgvin að máli og komst
að því að hann er á kafí í tónlistinni að
vanda aukinheldur sem hann er í fullu starfí
sem dagskrárstjóri og brátt tekur hann að
sér að móta og stjóma nýrri framleiðslu-
deild á markaðssviði íslenska útvarpsfélags-
ins sem heita mun Vettvangur.
þess að plöturnar sjálfar komist á
geisladisk.
„Við ákváðum að velja líka á
safnplötuna lög sem kannski voru
ekki sífellt glymjandi í útvarpinu,“
segir hann, „lög sem okkur fannst
góð og sérstaklega af þeim plötum
sem aldrei hafa komið út á geisla-
disk. Það var úr svo miklu að velja
að þetta hefði náttúrulega átt að
verða tvöfaldur diskur, en við
ákváðum að hafa lögin tuttugu og
vonandi ýtir þetta safn undir það
að plöturnar sjálfar verði gefnar
út á diskum."
Björgvin segir að plötunni hafi
verið tekið mjög vel og salan farið
vel af stað sem segi sitt um eftir-
spurnina, en þær raddir hafi líka
orðið háværari að rétt sé að gefa
það sem eftir er líka út á disk,
aukinheldur sem hann segir að
hljómsveitin eigi í fórum sínum tölu-
vert af upptökum sem aldrei kom-
ust á plast.
Til að skreyta safnið brá Brimkló
sér í hljóðver að taka upp nýtt lag
og fyrir valinu varð lag eftir Hoyt
Axton, sveitarokk líkt og hljóm-
sveitin lék á sínum mektartíma, en
hann segir að þeir félagar hafi
ákveðið að taka það upp í gamla
Brimklóarstílnum, líkt og sveitin
hefði gert á fýrstu plötunni.
Allt önnur viðhorf
Björgvin segist ekki geta gert
upp á milli laganna á safndisknum,
til þess sé hann of tengdur honum.
„Sum lögin eldast illa eins og geng-
ur en önnur furðu vel, sérstaklega
er hljómur misjafn og oft bestur á
elstu upptökunum sem teknar voru
upp í Hljóðrita á átta rásum. Það
er gaman að hlusta á lögin og rifj-
ast upp fjölmargar minningar. Sér-
staklega er gaman að hlusta á lög-
þegar það er kvöð og gat verið erf-
itt á árum áður, sérstaklega ef okk-
ur gekk eitthvað illa, en núna erum
við að þessu okkur til gamans fyrst
og fremst, það eru allt önnur við-
horf núna.“
Björgvin segir að Brimkló eigi
eftir að halda áfram svo lengi sem
menn hafi gaman af að spila sam-
an. „Brimkló er einfaldlega til og
við höldum áfram á meðan við
nennum; við erum til í allt og þegar
okkur dettur eitthvað skemmtilegt
í hug gerum við það,“ segir hann
en hljómsveitina skipa núna Þórir
Baldursson, sem er einskonar gest-
ur, Amar Sigurbjömsson, Ragnar
Sigurjónsson, Haraldur Þorsteins-
son og Magnús Einarsson.
Að sögn Björgvins hefur tekist
vel til með þau böll sem Brimkló
hefur leikið á undanfarið og hann
segir sérstaklega ánægjulegt að sjá
aldurssamsetningu ballgesta. „Við
vomm í Sjallanum á Akureyri fyrir
stuttu og langmestur hluti ballgesta
var fólk á þrítugsaldri, tuttugu til
tuttugu og fimm ára, sem kunni
hvert einasta orð. Mörg þessara
laga vom að hljóma í útvarpinu
þegar þessir krakkar voru litlir og
það er reyndar það skemmtilegasta
við þetta stúss hvað unga fólkið er
meira áberandi en liðið sem var á
böllunum í gamla daga.“
Þrátt fyrir annir segist Björgvin
ekkert farinn að þreytast. „Ég hef
alltaf verið svona, alltaf haft mikið
að gera, en reyndar er minni tími
fyrir tónlistina núna, því ég er í
fullu starfi sem dagskrárstjóri á
Bylgjunni og er reyndar að færa
mig um set í nýtt starf sem for-
stöðumaður nýrrar deildar, Vett-
vangs, sem er framleiðsludeild ís-
lenska útvarpsfélagsins. Ég er að
fara að búa til efni fyrir augu og
þegar upp var staðið, en vonandi
náum við að fanga „sjarmann".
í gamla daga, áður en ég byij-
aði í músfkinni, voru gítarhljóm-
sveitirnar aðal hljómsveitirnar,
hljómsveitir eins og Fjarkar og
Strengir og ég upplifði þennan
tíma í gegnum systkini mín og
partíin heima þegar þau spiluðu
Fats Domino, Ricky Nelson og
Little Richard og þegar ég hlustaði
á kanann sem krakki var þetta
aðal tónlistin. Það var einhver
sjarmi yfir þessari músík áður en
Elvis fór í herinn og sérstaklega í
Bandaríkjunum áður en Bítlarnir
komu, músíkin áður en menn fóru
til tunglsins. Það var svo mikið að
gerast og menn voru að skapa svo
mikið.“
Björgvin segir að í kjölfarið á
upptökunum hafi kviknað sú hug-
mynd að spila lögin á böllum, en
ekkert orðið úr, ekki síst vegna
tímaskorts.
Mikil eftirspurn eftir
Brimklóartónlist
Eins og getið er í upphafi kom
líka út fyrir skemmstu breiðskífa,
Sannar sögur, með safni helstu laga
Brimklóar, sem var ein vinsælasta
hljómsveit landsins á sinni tíð, nán-
ast allan áttunda áratuginn. Á þeim
tíma gaf hljómsveitin út fimm plöt-
ur, en ekki hefur nema ein þeirra
komið út á geisladisk fram að þessu,
fyrsta platan sem Rúnar Júlíusson
gaf út fyrir stuttu. Björgvin segir
að það hafi því verið mikil eftir-
spum eftir Brimklóartónlist á
geisladisk og þeir félagar hafí
ákveðið að setja saman safnplötu,
sen eigi vonandi eftir að verða til
in af fyrstu plötunni, því þá var allt
svo skemmtilega fmmstætt og á
henni eru kannski einhver lög sem
höfða meira til mín, en það er þá
vegna minninga sem þeim tengjast."
Eins og getið er í upphafí er
Brimkló nærfellt hálfþrítug og enn
að, því sveitin kom saman að nýju
til að fylgja plötunni eftir, „mest
okkur til gamans", eins og Björgvin
segir. Hann segir sveitarmenn hafa
lagt land undir fót og spilað hér
og þar, á Húsavík, Akureyri og
Höfn og víðar og stefni meðal ann-
ars á Egilsstaði. Ekki segist Björg-
vin Ieiður á því að fara um landið
í ballstússi; „ég hef alla tíð verið
meira og minna á ferðinni og yfír-
leitt haft gaman af, sérstaklega
þegar ég er á ferð með góðum félög-
um. Vissulega getur verið erfitt að
standa í ferðalögum sem þessum
eyru, sem ég hef reyndar verið að
vinna við alla tíð meðfram dag-
skrárstjórninni. Núna losna ég við
daglegan rekstur og get látið hug-
myndirnar verða að veruleika."
Björgvin segist ganga með ýmsar
hugmyndir um plötur og fleiri verk-
efni, en það sé erfítt að fínna tíma.
„Ég er með ýmislegt í undirbúningi
fyrir næsta ár, ætla til dæmis að
taka upp gospelplötu um jólin,
reyna að fanga stemmninguna sem
ríkir þá og gefa hana síðan út á
næsta ári.
Ég hef alltaf verið heppinn með
samstarfsmenn, maður gerir þetta
ekki einn. Mér hefur fyrst og fremst
vegnað vel vegna þess að ég hef
unnið með svo góðum tónlistar-
mönnum og tæknimönnum. Aðal
málið er að velja rétta menn til að
vinna með.“