Morgunblaðið - 27.10.1996, Blaðsíða 6

6 B SUNNUDAGUR 27. OKTÓBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
ÁSMUNDUR Gunnlaugsson.
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
ÞAÐ ER allt eins líklegt að
þeir sem heimsækja Yoga-
stúdíó í Hátúni þessa dag-
ana hitti Ásmund Gunn-
laugsson fyrir í vinnuslopp
með sög eða hamar á lofti. As-
mundur og félagi hans innréttuðu
húsakynnin frá grunni fyrir liðlega
ári og undanfarið hefur hann verið
að breyta herbergjaskipan. Hann
segist vilja hleypa dagsbirtunni
betur inn í húsið en áður.
Ég ber upp á Ásmund að smiðs-
gallinn sé ekki mjög jóga-legur og
við ræðum um það að hin staðlaða
ímynd jógaiðkandans sé af manni
sem dregur sig í hlé frá lífinu og
situr flötum beinum í reykelsis-
ilmi. Ásmundur svarar að hún sé
jafnmikil einföldun og aðrar „sterí-
ótýpur“.
„Margir hafa misskilið jóga
þannig að það gangi út á að mað-
ur dragi sig í hlé frá daglegu lffi.
Þvert á móti, það er úti í lífinu sem
hið innra jóga skiptir máli og skil-
ar árangri. Það færir innri ró sem
gerir að verkum þú einbeitir þér
að þínu hlutverki og virðir þín tak-
mörk en ert ekki með athyglina í
öðru. Spumingin er hvort menn
taka þátt í daglegu lífí í spennu,
ótta og vanlíðan eða með frið hið
innra. Þú getur tekið þátt í leiknum
án þess að vera of spenntur yfír
útkomunni. Það er spennuvaldur-
inn. Maður nær ekki árangri í í
kappleik ef maður er stöðugt með
athyglina á stigatöflunni.“
— Hvernig kynntistu jóga?
„Það var þegar ég labbaði inn
á fyrirlestur, árið 1990 minnir
mig, þar sem Amrit Desai, öðru
nafni Guradev, hélt fyrirlestur um
jóga og kynnti heigamámskeið
sem átti að vera í kjölfarið. I fyrir-
lestrinum sagði hann meðal annars
að jóga mundi losa um tilfinninga-
spennu og djúpstæða spennu í
huganum o g líkamanum sem
íþróttir myndu aldrei gera. Á þess-
um tíma þjáðist ég af kvíða og var
mjög slæmur andlega og líkam-
lega. Suma daga treysti ég mér
ekki út úr húsi. Ég hafði reynt að
stunda íþróttir en það gagnaðist
mér ekki, ég hafði líkamlegan
styrk en leið illa og var í raun
heilsuveill.
Ég fór á þetta helgamámskeið
og síðan hef ég ekki verið samur
maður. Það gerðist eitthvað innra
með mér þessa helgi sem ég hef
ekki getað skiiið en ég náði mjög
góðum tengslum við Amrit og fann
að það var eitthvað innra með mér
KRINGUM-
STÆDUR SEM
LÍFIfl ÝTTI
MÉR ÖT í
*
Fyrír sex árum var Asmundur Gunnlaugsson
svo illa haldinn af sjúklegum kvíða að suma
daga treysti hann sér ekki út úr húsi. Hann
þakkar ástundun jóga það að hann náði tök-
um á lífi sínu og hefur síðan miðlað 7-800
manns af reynslu sinni á sérstökum nám-
skeiðum auk þess að kenna almenningí jóga.
Pétur Gunnarsson hitti að máli flugvirkjann
sem hætti að fljúga og fór að kennajóga.
sem „harmoneraði“ við þessa hug-
myndafræði og ég átti strax auð-
velt með að nema hana.“
Fyrir tilverknað örlaganna
Ásmundur segir að strax eftir
þetta námskeið hafí hann tileinkað
sér lífsstíl og heimspeki jógans og
smám saman farið að stunda jóga-
æfingar. Á fjórða ár leið þar til
hann náði sér í réttindi til að kenna
þessa fornu indversku list, sem
hann aftekur að sé trúarbrögð.
„Jóga er í mesta lagi lífsstíll. Það
er borin virðing fyrir öllum trúar-
brögðum," segir hann. Auk þess
að kenna bytjendum í jóga grann-
atriði og leiðbeina iðkendum í opn-
um tímum í jógastöðinni sem hann
rekur ásamt sambýliskonu sinni,
hefur Ásmundur haldið námskeið
sem hann kallar ,jóga gegn kvíða“
og beinast eins og nafnið gefur til
kynna að því að kenna fólki að
nota jóga til að takast á við kvíða
og erfíð breytingarskeið í lífinu.
Hann segir þessi námskeið vera
upphafíð að því að hann fór að
kenna jóga og um leið
séu þau í raun uppi-
staðan í starfí hans.
Kvíða-námskeiðin eru
orðin fjöratíu talsins
og þau hafa sótt 7-800
manns. Tilkoma þeirra
á sér sérstakan að-
draganda. „Ég var bú-
inn að starfa við flug-
virkjun í 14 ár, það var mín mennt-
un og ég hafði aldrei haft áform
um að gerast jógakennari eða neitt
slíkt. En fyrir tilverknað örlaganna
var mér fenginn þessi starfsvett-
vangur. Ég hef bara verið að
bregðast við þeim kringumstæðum
sem lífið ýtti mér út í.
Ég hafði leitt kvöldvökur og tek-
ið þátt í kynningarstarfi í Heims-
ljósi. Einn daginn — þetta var held
ég síðla árs 1993, áður en ég var
orðinn jógakennari — var hringt í
mig og ég beðinn að koma í sjón-
varpsþáttinn í sannleika sagt. Ég
fékk klukkutíma fyrirvara. Ég vissi
ekki um hvað þátturinn væri þegar
ég mætti en Valgerður Matthías-
dóttir, sem sá um þáttinn, sagði
mér að hann væri um kvíða og þau
hefðu viljað fá breidd í þáttinn og
boðið einum úr „heildræna geiran-
um“. Það var ég, af því að einhver
annar hafði forfallast.
Lagðist allt á eitt
Ég fékk orðið seinustu 30 sek-
úndurnar í þættinum og sagði að
ég hefði í mörg ár þjáðst af sjúk-
legum kvíða, víðáttufælni og fleiru
en hefði notað jóga og skyldar leið-
ir til að koma mér úr því ástandi.
Það var eins og við manninn mælt
að strax um kvöldið fór síminn að
glóa; í myndverinu, í Heimsljósi
og heima hjá mér og gerði það í
marga daga og vikur á eftir. Fólk
hringdi með fyrirspurnir og beiðnir
um námskeið um hvernig hægt
væri að komast úr vanlíðan með
jóga-
Ég sagði við fólk: Eg er ekki
einu sinni jógakennari og er sjáif-
ur í bata, ég er ekki sálfræðingur
og veit ekkert í minn haus, ég fór
bara í sjónvarpið og sagði frá því
hvað hefði komið fyrir mig. Ég
hélt áfram að streitast á móti og
taldi mig ekki hæfan og ekki hafa
neitt að gefa og óttaðist að heil-
brigðiskerfið færi að skipta sér
af ef ég færi að bjóða námskeið
af þessu tagi. En það lagðist allt
á eitt um að þrýsta á mig að gera
eitthvað í málinu og þess vegna
setti ég upp ramma að nám-
skeiði. Sá rammi varð til fyrir-
hafnarlaust í heita pottinum í
Vesturbæjarlauginni, byggður á
eigin reynslu og engu öðru. Ég
fór svo á jógakennaranámskeið til
Bandaríkjanna og byrjaði að
kenna þegar ég kom heim.“
— Hver er þín reynsla?
„Ég losnaði við kvíðann og ótt-
ann þegar ég hætti að flýja undan
tilfínningum mínum. Það sem ég
uppgötvaði var að sá kvíði og sú
vanlíðan sem ég fann var bara
toppurinn á ísjakanum. Frá því að
ég var bam hafði ég verið tilfinn-
inganæmur og viðkvæmur. Ég
hafði lokað mig fyrir lífinu, reynt
að halda dauðahaldi í það sem ég
þekkti og upplifði sem ánægjulegt
og reynt að ýta út öllu sem var
sársaukafullt, hvort sem það vora
tilfinningar, æskuminningar eða
eitthvað annað.“
Mótþrói við lífinu
„Tilfinningarnar eru síbreyti-
legar og taka á sig ýmsar mynd-
ir. Maður getur orðið hræddur við
að verða hræddur, reiður yfir því
að verða reiður. Þetta er mótþrói
við lífinu eins og það birtist. Sum-
man af þessum flótta undan eigin
tilfinningum birtist sem nagandi
ótti og kvíði. Hann fór ekki strax
en með því að nota öndun, önd-
unartækni og jógastöðurnar byrj-
aði ég að styrkja líkamann og
koma honum í lag og þá varð ég
hæfari til að takast á við hlutina.
Smám saman kom upp sorgin,
óttinn, vanmetakenndin og allur
pakkinn sem hafði kraumað innra
með mér síðan í árdaga.
Ég legg ríka áherslu á það, að
áður en menn fara að takast á
við sársaukann þarf fyrst að
styrkja og raða saman. Þegar þú
höndlar sársaukann, þá kemur
hann. í gegnum jógaæfingarnar
og í gegnum öndunina kemur innri
styrkur og maður fer að sjá að
þessi darraðardans tilfinninganna,
það er ekki hinn raunverulegi þú.
Með vaxandi ástundun vex innra
með manni sá partur sem er óum-
breytanlegur og getur horft á lífið
eins og það er og tekið á móti því
eins og það birtist. Þetta er mín
reynsla og um leið og þessi nám-
skeið eru afurð minnar eigin
reynslu er ég að læra af því fólki
sem ég kenni, því þetta er mín
þroskabraut í þessu lífi.“
Ásmundur segir að námskeiðin
hafi auðveldað honum að ganga
í gegnum um mesta erfiðleika-
tímabil sem hann hefur gengið í
gegnum í lífinu en á þessum tíma
stóð hann uppi sem einstæður
faðir með brotið heimiii í kjölfar
erfiðra veikinda eiginkonu hans.
„Ég var án fastrar atvinnu og
með ekkert í höndunum. Þannig
var ástandið þegar ég fór að halda
fyrsta námskeiðið. Vinir mínir
höfðu áhyggjur af því að ég þyldi
ekki þetta álag með heimilið eins
það var en mér fannst það styrkja
mig frekar en auka álagið, að
geta á þessum tíma varpað mínum
málum til hliðar og séð að það var
fullt af fólki að glíma við stærri
vandamál en ég.“
Opna leiðir
— Hvað er það sem þú miðlar
þeim sem leita til þín vegna kvíða?
„Það sem ég vil fyrst og fremst
gera er að styrkja fólk og vekja
það til meðvitundar og umhugsun-
ar um hvað er að gerast í lífi þess;
kenna því aðferðir til að losa um
yfirborðsspennu og opna leiðir að
rótum sársaukans, leiðir sem
standa opnar ef fólk vill. Ég tel
að bataferli verði að fylgja ein-
hvers konar sjálfsskoðun, því
venjulega er það eitthvað sem
hefur verið með fólki í lengri eða
skemmri tíma sem veldur því
hvernig komið er í dag.“
— Þú sagðist áðan hafa óttast