Morgunblaðið - 21.02.1997, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREINAR
FÖSTUDAGUR 21. FEBRÚAR 1997 27
ekkert frábrugðnir öðrum Evrópu-
mönnum að þessu leyti. En sumir
kristniboðar höfðu næmi fyrir
menningu fólksins sem þeir störf-
uðu á meðal. Þeir reyndu að lifa
líkt og fólkið og klæða kristindóm-
inn í menningarform þess. Slíkir
kristniboðar höfðu mikil áhrif. Það
tekur tíma að kynnast menningu
hverrar þjóðar. Nú á tímum er
staðan önnur. Menn geta lært
mannfræði og nú er það viðtekin
skoðun að kristindómurinn eigi að
vera túlkaður í samræmi við og
með virðingu fyrir þeirri menningu
sem hann kemur inn í.“
Mismunur á
Afríku og Evrópu
Hver er helsti munurinn á fólki
á Vesturlöndum og Eþíópíu?
„Mismunur á fólki á Vesturlönd-
um og Eþíópíu er sá að hugur fólks
snýst mjög um tíma á Vesturlönd-
um. Stundum finnst okkur frá Afr-
íku að fólk á Vesturlöndum tilbiðji
klukkuna og tímann. í Mekane
Yesus kirkjunni tekur fólk við
fagnaðarerindinu með opnu hjarta.
Það er upptekið af gildum, eins og
kærleika, mikunnsemi, virðingu
o.s.frv., ekki efnislegum hlutum.
Það treystir Guði bæði fyrir and-
legum og tímanlegum þörfum sín-
um.
Vesturlandabúar eru einstakl-
ingshyggjumenn. Hver hugsar um
sig og sitt. Fólk sýnir hvert öðru
ekki eins mikla umhyggju og er
ekki eins félagslynt og mínir land-
ar. Þegar maður fer t.d. í strætis-
vagni eða í rútu, þá talar fólk ekki
saman. Ég hef kynnst góðú,
kristnu fólki þar sem ég hef starf-
að í Noregi. Það sýnir umhyggju
og kærleika. En úti í þjóðfélaginu
er ástandið víða öðruvísi.
Ráð gests
Þú, sem kemur til okkar íslensku
kirkju úr hinni hraðvaxandi Mek-
ane kirkju Eþíópíu, hvaða ráð
myndir þú gefa okkur? Hvað gæt-
um við gert betur?
„Þetta ekki auðveld spurning.
Leiðtogar þyrftu að vera í meiri
tengslum við almennt safnaðarfólk
og efla leikmannastarf þannig að
leikmenn axli meiri ábyrgð í
söfnuðunum. Þetta ætti að gerast
samtímis því sem fólki á launum
væri fækkað. Ef allir fá greitt fyr-
ir störf sín í kirkjunni verður hún
að stórri stofnun. Peningarnir
mega ekki ráða stefnunni í safnað-
arstarfinu. Vafalaust er þörf fyrir
einhverja launaða starfsmenn en
fjölga þarf ólaunuðum leikmönn-
um. Þeir þurfa að taka meiri
ábyrgð og vera fúsir til að þjóna
Guði í kirkjunni. Þá tel ég að kirkj-
an ætti að nota Biblíuna meir í
starfi sínu vegna þess að Jesús er
grundvöllur kirkjunnar og við
kynnumst honum þar. Það þarf að
lesa hana og rannsaka. Það þarf
að kenna hana því að hún er speg-
ill okkar. Gott væri að hafa sunnu-
dagaskóla eða biblíulestra fyrir
fullorðna í kirkjunum.“
Að lokum
Hvernig kanntu við Island?
„Ég kann vel við Islendinga og
dáist að því sem þeir hafa komið
til vegar. Ég dáist að byggingum,
mannvirkjum og stofnunum lands-
ins og að fólk skuli geta búið hér
sem þjóð. Það er mikið afrek. Það
sýnir að íbúarnir vinna mikið og
eru góðir skipuleggjendur. Hins
vegar er sorglegt að heyra að sum-
ir skuli gleyma hvað Guð hefur
gert fyrir þá. Mín ósk er að íslend-
ingar minnist hvað Guð hefur gert
fyrir þá, því að allt, sem þeir eiga,
er frá Guði. Álver, færni í fiskiðn-
aði, tölvutækni og rafmagnsfram-
leiðsla ýmiss konar er allt gjöf frá
Guði. Allar framfarir í vísindum
og tækni eru aðeins uppgötvun á
þekkingu og lögmálum sem alltaf
hafa verið til. Þess vegna ber fólki
að lifa í þakklæti til Guðs sem
hefur gefið þetta allt saman. Svo
óska ég þess að fólk geti haldið
áfram að lifa góðu lífi hér og njóta
þeirra lífsgæða sem hér eru. Lífið
er ekki auðvelt í þessu landi.“
Opnum landa-
mærín á Islandi!
LANDAMÆRIN
milli menningar heyrn-
arlausra og hins heyr-
andi samfélags verður
að ijúfa. Talað er um
að opna landamærin
milli ÉB-landanna svo
við þurfum ekki lengur
að nota vegabréf.
Heimurinn verður sífellt
opnari og alþjóðlegri.
Og um leið í átt til upp-
lýsingaþjóðfélags en við
vitum ekki hvernig upp-
lýsingaþjóðfélag verður
í smáatriðum. En eitt
vitum við að það er háð
nýjum uppfinningum,
nýrri þekkingu og sér-
staklega því hvernig
skilningur okkar allra eykst. Skiln-
ingur okkar hefur þau áhrif að við
tökum betri pólitískar ákvarðanir.
En við getum sagt eitthvað um mikil-
vægan hugsunarhátt í upplýsinga-
þjóðfélaginu. Þetta getum við þegar
séð í breytingasamfélagi dagsins í
dag. Þess vegna getum við sagt að
upplýsingaþjóðfélagið muni inni-
halda einingu og samstöðu, opnun,
virka hópa, ijölbreytni,
upplýsingatækni.
Tæknina á að nota
til að útvíkka möguleika
heyrnarlausra til að
hafa samskipti við aðra
og umheiminn. Það á
ekki að nota hana til
að takmarka möguleik-
ana þannig að heyrnar-
lausir verði ennþá ein-
angraðir. í Morgunblað-
inu 12. febrúar sl. segir
frá svari við fyrirspum
Svanfríðar Jónasdóttur
á Alþingi um að málefni
heyrnarskertra og
heyrnarlausra feli ekki
einungis í sér aukinn
rétt heyrnarlausra til
táknmálskennslu og táknmálstúlk-
unar í skólakerfinu heldur sé um að
ræða víðtækan rétt til þjónustu og
þátttöku á öllum sviðum samfélags-
ins. Þar megi t.d. nefna dómskerfi
og heilbrigðiskerfi. Menntamálaráð-
herra sagði að í nágrannalöndum
hefði víðast verið farin sú leið að
viðurkenningu á táknmáli að setja í
áföngum lög sem tryggja rétt heyrn-
Ef þú viðurkennir ekki
tungumál manns, segir
Guðbjört Ingólfsdótt-
ir, viðurkennir þú
ekki manninn.
arlausra og heyrnarskertra til tákn-
máls og túlkunar á ýmsum sviðum.
Þá kemur fram í svari menntamála-
ráðherra að framboð á túlkaþjónustu
fyrir heyrnarskerta og heyrnarlausa
hér á landi hafi aldrei verið svo mik-
ið að það hafi fullnægt þörf. Einnig
kemur fram hjá menntamálaráð-
herra að Ríkisútvarpið Sjónvai-p hafi
engar tímasettar áætlanir um sér-
staka textun á innlendu efni fyrir
heyrnarlausa og heyrnarskerta.
Textun frétta í beinni útsendingu
væri afar kostnaðarsöm og því ekki
á döfínni í nánustu framtíð. Ég verð
að viðurkenna að ég varð fyrir mikl-
um vonbrigðum með svör mennta-
málaráðherra. Ég bjóst við að lesa
það að hann hefði sagt frá því að á
síðasta landsfundi sjálfstæðismanna
Guðbjört
Ingólfsdóttir
hefði verið samþykkt að viðurkenna
sem fyrst íslenskutáknmálið sem
móðurmál heyrnarlausra og fyrsta
tungumál þeirra.
Og menntamálaráðherra veit að
það er verið að_ mennta táknmáls-
túlka í Háskóla íslands svo það ætti
vel við að fara að vinna að því að
fá táknmálið viðurkennt. Og hvað
með stofnanir og ráðuneyti? Af
hveiju taka þeir ekki upp að einn
og einn starfsmaður læri táknmál?
„Textun frétta væri svo kostnaðar-
söm og ekki á döfinni í nánustu fram-
tíð,“ finnst mér alveg fráleitt svar.
í mínum huga væri þetta svipað því
að ráðuneytin tækju þær ákvarðanir
að kaupa ekkert í sambandi við tölvu-
tækni eða nokkuð sem auðveldar
vinnu við upplýsingatækni í nánustu
framtíð því það væri svo kostnaðar-
samt. Ég held að við þurfum að taka
til og athuga hveiju við eigum að
henda og hvað við eigum að nota.
Eins er með ráðamenn þjóðarinnar.
Það er val sérhverrar manneskju á
ýmsum sviðum tilverunnar að ákveða
hvernig samfélagið verður í framtíð-
inni. Það gildir um okkur öll óháð
því hvort við erum heyrnarlaus eða
heyrandi því við erum öll meðlimir í
íslenska samfélaginu. „Ef þú við-
urkennir ekki tungumál manns við-
urkennir þú ekki manninn." íslenska
táknmálið þarf að viðurkenna sem
fyrst.
Höfundur er nemi í
Menntaskólanum við Hamrahlíð,
með aðstoð rittúiks.
Aukið úrval - Meiri búnaður - Betra verð!
MAZDA 323 fæst nú í 4 mismunandi útgáfum
sem hafa ólíkt yfirbragð og eiginleika.
Rúmbestur í sínum flokki
með nægu rými fyrir
fjölskylduna og farangurinn.
Sérstakur stíll, afar rennilegur
og nýtískulegur. Sameinar kosti
sportbíls og íjölskyldubíls.
Sportlegur og spennandi
en samt með gott pláss
fyrir 5 manns.
Sá nýjasti í 323 fjölskyldunni.
Mikið notagildi, þægilegur
og rúmgóður.
Úrvalið af MAZDA 323 auðveldar
hverjum og einum að finna bíl við sitt hæfi.
Einn þeirra hentar þér örugglega!
MA2DA 323
kostar frá kr.wiwiiyjpinn
Ýmsir greiðslumöguleikar,
bílalán eða kaupleiga.
Við erum líka á veraldarvefnum:
www.hugmot.is/mazda
Opið laugardaga frá kl. 12-16
SKÚLAGÖTU 59, SÍMI 561 9550