Morgunblaðið - 04.11.1997, Blaðsíða 25

Morgunblaðið - 04.11.1997, Blaðsíða 25
MORGUNBLAÐIÐ LISTIR ÞRIÐJUDAGUR 4. NÓVEMBER 1997 25 Einlæg trúarfegurð TÖNLIST Dómkirkjan SETNING TÓNLISTARDAGA Flutt voru verk eftir Jón Þórarins- son, Henry Purcell og tvö verk eftir Mist Þorkelsdóttur. Flyljendur voru Helga Ingólfsdóttir, Marteinn H. Friðriksson og Dómkórinn. Laugar- dagurinn 1. nóvember 1997. TÓNLISTARDAGARNIR voru settir af séra Hjalta Guðmundssyni, en fyrsta viðfangsefni tónleikanna var Prelúdía, kórall og fúga eftir Jón Þórarinsson, gott verk, sem ásamt mörgum eldri verka eftir Jón marka upphaf nútímatónlistar hér á landi. Marteinn H. Friðriksson dómorgan- isti lék verkið á sannfærandi máta. Annað verk tónleikanna var Magn- ificat eftir Mist Þorkelsdóttur, sem er í hópi yngri tónskálda okkar, svo að hér var sagan að starfi. Verk Mistar er mjög stutt en fallega hljómandi og var ágætlega flutt af Dómkórnum. Nýr semball var vígður til vistar í Dómkirkjunni og mun séra Þórir Stephensen hafa haft forgöngu um kaup á hljóðfærinu, sem er lítill og fallega hljómandi kammersemball. Helga Ingólfsdóttir flutti svítu í G- dúr eftir Purcell, einfalt og elskulegt verk, sem helst gerir kröfur til ein- leikarans í síðasta kaflanum, sem eru tilbrigði yfir grunnbassa, form sem er eins konar ensk útgáfa af passakaglíu og chaconne. Þessi Gro- und-þáttur er meðal þekktari semb- alþátta eftir Purcell, var mjög vel fiuttur af Helgu og er auðheyrt að semballinn verður fallega hljómandi, þegar búið er að spila hann til og sætta við loftslagið hérna „norður við heimskaut í svalköldum sævi“. Tíðindin að þessu sinni var frum- flutningur á verki eftir Mist Þorkels- dóttur, sem samið var sérstaklega fyrir Tónlistardaga Dómkirkjunnar, við 113. sálm Davíðs, Laudate, pu- eri, Dominum. Þetta er sérlega fal- legt verk, einfait að gerð, þar sem unnið er mikið með víxlnótuferli og fallega hljómandi þrástefja skipan. Vel má spá þessu stutta en ljúfa verki langra lífdaga í flutningi kirkjulegrar tónlistar. Dómkórinn undir stjórn Marteins H. Friðriksson- ar flutti verkið í heild mjög vel og voru kvenraddimar sérlega fallegar, enda var til þeirra kallað með sér- stökum hætti i tónmáli Mistar, sér- staklega í miðþættinum, sem er byggður upp sem óhrynbundið hóp- tónles, er nær hámarki með rísandi tónferli upp á há-a, er hljómaði glæsilega. Laudate, pueri, Domin- um, eftir Mist Þorkelsdóttur er fal- legt verk og fengur að því í gott safn trúarlegra verka íslenskra, því í þessu verki er að fínna einlæga og jafnvel barnslega trúarfegurð. Jón Ásgeirsson TVEIR trúðar frá Tyst Teatern flytja barnaleikrit um Mirad, drenginn frá Bosníu hjá Félagi heyrnarlausra á morgun kl.15. menntaarf og gert að sínum.“ Ein- leikur Jianu Iancu í Shakespearian hit parade hefur hlotið lofsamlega dóma gagnrýnanda í Svíþjóð. Jianu er af rúmenskum ættum og einn af þremur heyrnarlausum ungum leikurum sem útskrifast hafa frá sænsku Leiklistarakademíunni. Verkið verður sýnt í Loftkastalan- um í kvöld, þriðjudaginn 4. nóvem- ber, kl. 20. Leikritið um Mirad, drenginn frá Bosníu verður sýnt á morgun, mið- vikudaginn 5. nóvember kl. 15, í húsnæði Félags heyrnarlausra að Laugarvegi 26. Hér er á ferðinni leikrit fyrir skólabörn frá 9 ára aldri sem byggir á hollensku leikriti eftir Ad de Bont og lýsir lífi bosníska drengsins, Mirad, og upplifunum hans á stríðsástandinu í heimalandi sínu. Sýningin hefur ferðast um Heyrnleysingjaskóla í Svíþjóð og Tom segir að markmiðið sé að reyna að ná til allra heyrnarlausra skóla- barna í Svíþjóð. Skólatilboð hjá íslensku óperunni ÍSLENSKA óperan hefur ákveðið að bjóða skólafólki miða á óperuna Cosi fan tutte eftir Mozart á sér- stökum kjörum gegn framvísun skólaskírteinis. Verða sérstakir „skólabekkir“ teknir frá á hverri sýningu. í frétt frá íslensku óperunni seg- ir að þessi sviðsetning ástralska leikstjórans Davids Freemans á Cosi fan tutte, sem gerist á sólar- strönd, ásamt „óviðjafnanlegri tón- list Mozarts“, sé kjörið tækifæri fyrir ungt fólk að kynnast heimi óperunnar og „er það von íslensku óperunnar að það taki vel þessari nýbreytni". Sýningar á Cosi fan tutte eru fyrirhugaðar fram í síðari hluta nóvember. Flauta og píanóá háskóla- tónleikum FÉLAGAR í Söngsveitinni Fílharmóníu. Tónleikar í Ytri- Nj arðvíkurkirlgu SÖNGSVEITIN Fílharmonía heldur tónleika í Ytri-Njarð- víkurkirkju á morgun, miðviku- dag, kl. 20.30. Á efnisskrá eru kirkjuleg og veraldleg verk, ís- lensk og erlend frá ýmsum tím- um sem ýmist eru flutt án undir- leiks eða með píanói. í kórnum eru 60 manns. Stjórnandi er Bernharður S. Wilkinson og píanóleikari Guð- rún S. Sigurðardóttir. Söngsveitin var stofnuð árið 1959 í því skyni að flytja stór kórverk með Sinfóníuhyómsveit íslands og var fyrsti stjórnandi hennar og einn aðalhvatamaður dr. Róbert A. Ottósson. Tónleikar á aðventu eru fast- ur liður í starfsemi kórsins. 7. og 9. desember nk. verða þeir haldnir í Langholtskirkju. Ein- söngvari verður Jón Rúnar Ara- son, fulltrúi íslendinga í Royal Albert Hall í London. Tónleikarnir á morgun eru liður í þeirri nýbreytni Söng- sveitarinnar að heimsækja ná- grannabyggðir Reykjavíkur og syngja fyrir heimamenn. HÁSKÓLATÓNLEIKAR verða í Norræna húsinu á morgun, mið- vikudag kl. 12.30. Guðrún Birgis- dóttir, flautu- leikari og Peter Maté píanóleik- ari leika Stef og tilbrigði um „Trockne Blum- en“ úr Malara- stúlkunni fögru eftir Franz Schubert. Guðrún Birg- isdóttir lauk ein- leikaraprófi frá Ecole Normale de Musique í París árið 1979. Hún hefur hlotið margar viður- kenningar fyrir leik sinn, m.a. fyrstu verðlaun í kammertónlist- arkeppni UFAM í París. Hún hef- ur starfað á íslandi frá árinu 1982 sem einleikari og tónlistarkennari. Peter Máté er fæddur í Tékkósló- vakíu en hefur starfað á íslandi síðan 1990. Hann útskrifaðist frá Tónmenntaskólanum í Kosice árið 1982. Hann hefur unnið til margvís- legra verðlauna og hann hefur kom- ið fram sem einleikari með mörgum hljómsveitum víða um Evrópu. Guðrún og Peter hafa starfað mikið saman síðastliðin ár. Vænt- anlegur er frá þeim geisladiskurinn „Fantaisie" nú haust. Verð aðgöngumiða er kr. 400, ókeypis fyrir handhafa stúdenta- skírteina. Dagskrá Háskólatónleik- anna má nálgast á vefnum. Slóðin er: http://www.rhi.hi.is/gunnag/ tonlist/tonleikar.html Guðrún Birgisdóttir Peter Maté Sópandi sönglist TÓNLIST Ilafnarborg KAMMERTÓNLEIKAR Kammerverk, söngvar og óperu- aríur eftir Handel, Brahms, Áskel Másson, Vaughan Williams, Dvorák, Mozart, Puccini og Rossini. Sigrún Hjálmtýsdóttir og Tríó Reylqavíkur (Guðný Guð- mundsdóttir, fíðla; Gunnar Kvaran, selló; Peter Máté, píanó), Hafnar- borg, Hafnarfírði, sunnudaginn 1. nóvember kl. 20.30. HÚSFYLLIR eða því sem næst var við tónleika Sigrúnar Hjálm- týsdóttur og Tríós Reykjavíkur sl. sunnudagskvöld í menningarmið- stöð Hafnfirðinga. Að frátalinni sellósónötu eftir Brahms voru öll dagskráratriði söngverk. Fyrst söng Sigrún þrjár þýzkar aríur eftir Hándel úr níu laga safni við texta eftir þýzka píetistann Brockes, er Hándel tónsetti einnig eftir passíutexta (líkt og Keiser, Telemann, Mattheson og J.S. Bach); taldar samdar einhvern tíma milli 1716-27. Aríurnar voru fyrir sópran, fíðlufylgirödd og fýlgibassa, og söng Sigrún þær af öryggi, ekki sízt flúrið í „Flammende Rose, Zierde der Erd- en,“ þó að undirspilið, einkum hálfvolgur píanóleikurinn, gæti bent til lítils æfingartíma. Eftir meira en 20 ára heilaþvott „upp- hafshyggjumanna“ verkuðu píanóhljómur (í stað sembals), nútímavibrató í fiðlu og selló (þó að eitthvað virtust strengir reyna að fara bil beggja) og bel canto söngmáti 20. aldar núorðið hálf-ankannaleg, og spurning er, hvort þessi fornu lög rísi nógu hátt á sigildleikakvarða til að standast hvaða túlkunaraðferð sem er. Næst var Sónata eftir Brahms fyrir selló og píanó i e-moll Op. 38 frá 1865; vinsælt meistaraverk, þótt tónskáldið hafi aðeins verið 32 ára við smíðaupphaf. Fremur dauft var yfir þessari uppfærslu; inntónun knéfiðlunnar á köflum áberandi sár, tempó í settlegra lagi og neistaflug takmarkað í lokaþættinum, þar sem Brahms notar glimrandi útfært fúgatóstef náskylt 12/8 stefinu í „Contraþ- unctus 17“ úr Fúgulist Bachs. Enn kann of lítill samæfingartími að hafa legið að baki, en hvað sem olli, þá hafði maður oft heyrt Gunnar Kvaran í sprækara formi en nú, og sömuleiðis mun brilljant- ara hljómborðsflug hjá Pétri Máté, sem m.a.s. tókst að slá nokkrar feilnótur þegar mest gekk á, sem maður var farinn að halda að væri ekki hægt. Eftir hlé var frumflutt „Spor“ fyrir sópran, selló og píanó eftir Áskel Másson, samið 1994 við ljóð eftir Thor Vilhjálmsson, er Sigrún góðu heilli las upp á undan flutn- ingi. Sporin eru í sandi við sjávar- strönd, þessa erki-ímynd skálda í aldanna rás um líf, eilífð og til- gang, sbr. „þraut og heill hjá þjóð- arskara," og náði tónverkið nánu sambandi við angurspeki ljóðsins með sparlegri en hnitmiðaðri beit- ingu á einföldum en sterkum ís- lenzkum náttúrulitum; lýrískt og svipmikið lítið verk og vel flutt. Eftir Ralph Vaughan Williams voru kynnt tvö ensk þjóðlög í út- setningu hans fyrir sópran og fiðlu, „Searching for Lambs“ og „The Lawyer.“ Þömbuðu þær Sigrún og Guðný tært fjallakambaandrúms- loft fyrra lagsins af sérlega hríf- andi ferskum kyrrleika, og fíðlan brá á glens í athugasemdum sínum við frásögn næsta lags um tilburði lögmanns við að tæla sveitastúlku, sem Sigrún söng með íbyggnum gáska. Söngur Rúsölku úr sam- nefndri óperu Dvoráks var vel flutt- ur af Sigrúnu og Máté, en í Ent- fúhrung-aríu Constönzu úr Brott- náminu úr Kvennabúrinu eftir Mozart virtist æfíngaskortsdraug- urinn enn gera vart við sig; a.m.k. hefði píanóspilið mátt vera töluvert ákveðnara. Þessi bravúra-aría var svolítið hæg en eigi að síður allvel sungin af Sigrúnu, og hin háttliggj- andi kanzóna Dorettu úr „La Rond- ine“ Puccinis, sem fyrst nú er að komast til vegs og virðingar eftir langa skuggatilveru, enn betur. Bæði hvað tækni og tjáningarmátt varðar virtist Sigrún Hjálmtýsdótt- ir í toppformi þetta kvöld, og sóp- aði hún öllum vafa um það út í yztu myrkur með hreint út sagt stórglæsilegri túlkun á einu af glansnúmerum Maríu Callas, „Una voce poco fa“ úr Rakaranum í Sev- ilu eftir Rossini, svo að hinn vel- hljómandi salur Hafnarborgar sauð og nötraði sem fárviðrisbrim við verðskuldað lófatak áheyrenda. Ríkarður Ö. Pálsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.