Morgunblaðið - 27.06.1998, Side 59

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 27. JÚNÍ 1998 59
FÖLK í FRÉTTUM

Ljósmyndabók
Richards Gere
► BANDARÍSKI leikarinn Rich-
ard Gere er um þessar mundir að
kynna ljósmyndabók sína sem
heitir „Pilgrim" og fjallar um
ferð hans um Tíbet árið 1993.
Ljósmyndir Gere voru sýnar í
d'Elysee safninu í Lausanne í
Sviss fyrr í vikunni og var það í
fyrsta sinn sem þær voru til sýnis
í Evrópu. Richard Gere er lík-
lega einn frægasti stuðningsmað-
ur Tíbetmunka og er persónuleg-
ur vinur Dalai Lama. Hann hefur
því margsinnis lagt leið sína til
Tíbets og aðdáun hans á landi og
þjóð er yflrlýst.
Fótbolti í solar plexus
EITTHVAÐ verður að gera til
að létta íþróttaánauðinni af ríkis-
sjónvarpinu án þess þó að skerða
nautn fíklanna, sem njóta ímynd-
aðs bardaga um boltann, sem þó
er skorðaður af með þungum við-
urlögum. Sá rammi sem boltan-
um er skapaður í leikjum á HM
sundrast síðan á limum venju-
legra franskra borgara, þegar
fótboltabullur frá erlendum þjóð-
um ganga um grenjandi og belj-
andi á allt sem fyrir er, vegna
þess að þær fá ekki
útrás á boltaleikj-
unum sjálfum, sem
er athöfn íþróttar
en ekki almenn
slagsmál. Önnur rás fyrir íþróttir
er lausnin, eins og gert er á Stöð
2, sem hefur Sýn fyrir fótbolta-
leiki og golf eða annað íþrótta-
kyns sem menn vilja sjó. Dag-
skrá ríkissjónvarpsins var ekki
beysin fyrir áður en HM hófst.
Málið með fótboltann er bara
leyst með því að skera dagskrána
niður við trog. Þeir sem bera
ábyrgð á þessum vandræðum eru
einfaldlega ekki starfi sínu vaxn-
ir. Mikið af skyldugu efni er þeg-
ar nóg í allri venjulegri dagskrá
þar sem verið er að elta ólar við
ýmsa sérhópa í þjóðfélaginu, sem
engan varðar um nema sérhóp-
inn, en ekkert hirt um þótt sjálf-
sagt dagskrárefni sé hundsað.
Svo var um hundrað ára afmæli
Emils Thoroddsen, tónskáldsins
góða, og svo er um ágæta söngv-
ara sem aldrei heyrist til í sjón-
varpi eða þá mjög sjaldan, eins
og Diddú, Kristinn Sigmundsson
og Kristján Jóhannsson. Skyldi
það vera vegna þess að þau eru
of normal? Allt er kallað list á
tuttugustu öld og má sumt af
henni rekja til þess, að viss hug-
myndafræði, þar sem guðshug-
takinu er útrýmt, hefur leitt af
sér morð á nær hundrað milljón-
um manna. Sumt í nútímalist
dregur dám af hegðun þessara
fjöldamorðingja og verður síðar
dæmd með sama hætti og þeir.
Þrátt fyrir fótbolta og allar
aðrar sérþarfir
þeirra sem vilja
leggja undir sig
sjónvarp, heldur líf-
ið sinn gang merki-
legt nokk. Svo var um dagskrá
ríkiskassans síðasta sunnudag.
Samt tókst að sýna þrjá fótbolta-
leiki, samtals tvö hundruð áttatíu
og fimm mínútur að viðbættu
löngu og óskiljanlegu röfli í ein-
hverjum „sérfræðingum" milli
leikja. Lýsingarnar á þessum
leikjum voru aumkunai-verðar,
enda var atburðurinn sem lýst
var löngu liðinn þegar málstirður
þulurinn, hafði lokið sér af og
kannski annar eða þriðji atburð-
ur líka.
Það voru í raun Danir, sem
léttu okkur áhorfsraunina á
sunnudagskvöldið, enda geta
Danir verið með afbrigðum
íyndnir og alvörulitlir. Sýnd var
myndin Tveir menn í sófa og
hafði verið verðlaunuð, sem er
ekkert skrítið. Hún fjallaði um
vinina Soren og Pierre. Þeir búa i
sömu íbúð og eiga í grátbroslegu
kvennastússi, sem hefur alvar-
legar afleiðingar fyrir annan
þeirra. Annar þeirra, Soren, er
myndlistarmaður og nýkominn af
geðdeild og kærastan er hlaupin
frá honum. Pierre verður aftur á
móti vel til kvenna og er það sýnt
í ýmsum myndum. Hann reynir
hvað hann getur að útvega vini
sínum, Soren, kvenmann en það
gengur brösulega. Undir lokin
verður að samkomulagi milli vin-
anna, að Pierre hringi í gleðikonu
og verður það ámóta ópersónuleg
athöfn og að hringja í taxa. Það
varð að samkomulagi að hafa
hana svarta og nota hana báðir.
Svo kom stúlkan, boldangskven-
maður, og listmálarinn var strax
til í tuskið.
Per ekki fleiri sögum af þessu,
en allt var þetta með kímilegum
blæ og svolítið sérdanskt, sem
var ekki verra. Danir virðast
vera að ná sér á strik í kvik-
myndagerð og er það gleðiefni.
Þeir virðast ekki þurfa að veifa
skammbyssum til að ná árangri.
Á laugardagskvöld var sýnd
Woody Allen-myndin Ástalíf á
Jónsmessunótt. Áð visu hét hún á
amerískunni „sex comedý' og
geta þeir svo þýtt sem kunna
málið. Hún var ekki skemmti-
legri en sú danska, sem líka var
„sex comedy“. Woody Allen-
myndin var sýnd á ríkisrásinni
eftir að sýndar höfðu verið tvö
hundruð áttatíu og fimm mínútur
af fótbolta. Það er því alveg eins
og fótboltinn sigi niður í solar
plexus hjá þeim á sjónvarpinu við
mikinn fótbolta.
lndriði G. Þorsteinsson
SJÓNVARPÁ
LAUGARDEGI
Flautur, fíðlur og'
naumhyggjugítar
TÓJVLIST
Gr isladisknr
ÓSKIN
Óskin, breiðskífa Óskar
Óskarsdóttur. Lög öll eftir
Ósk við ýmis Ijdð, útsetning-
ar, upptökustjórn og hljóð-
blöndun. Ósk leikur ú flcst
hljdðfæri og syngur, en henni
leggja lið Marteinn Bjarnar
Þórðarson, Ásgeir Óskars-
son, ‘Mbemba Bangoura,Ingi-
mar Bjarnason, Eyjólfur Al-
freðsson, Björn Leó Brynj-
arsson, Marion Herrera og
Dan Cassidy. Anna Lucy
Muscat syngur með Ósk í
þremur laganna.
SKÖMMU fyrir síðustu
jól sendi Ósk Óskarsdóttir
frá sér jólaplötu sem var
um margt merkileg og frá-
brugðin hefðbundnu jóla-
hljóðgervlastuðsulli sem
börnum er yfirleitt boðið
upp á fyrir jólin. Nýleg
breiðskífa hennar, Óskin, er
og frábrugðin því sem helst
hefur komið út undanfarið
því á henni eru frumsamin
lög Óskar við ljóð eftir
ýmsa höfunda, sum fengin
úr Lesbók Morgunblaðins,
önnur úr ljóðabókum sem hún hef-
ur rekist á á bókamörkuðum.
Lögin eru misjöfn að gæðum;
sum heldur einföld og þannig er Þú
réttir mér ilmvönd ekki vel heppn-
að, framvinda í því of lítil til að
fanga athyglina. Betur tekst til að
mynda til í laginu I val þar sem ein-
faldur undirleikurinn fellur vel að
laginu, enda meira í sönginn lagt. I
því lagi bjátar aftur á móti á í túlk-
un, meiri dramatík vantar í lagið,
meiri trega og viðkvæmni, því text-
inn býður upp á það.
Hljóðfæraskipan á plötunni er af-
skaplega einföld, yfírleitt ber pí-
anóið lagið uppi og það síðan
skreytt með ýmsum hljóðfærum
öðrum, flautum, fíðlum eða naum-
hyggjugítar. Skemmtilegustu lögin
eru þau þar sem mest er á seyði, til
að mynda Vorboðinn, þar sem lág-
fiðla lyftir laginu til muna, og Á
vordegi, besta lag plötunnar fyrir
skemmtilega útsetningu og samspil
pínaós, slagverks Ásgeirs Óskars-
sonar og smekklegs gítars Ingi-
mars Bjarnasonar. Einnig gæðir
söngur Önnu Lucy Muscat öll lög
lífí sem hún tekur þátt í. Sérstak-
lega kemur söngur hennar vel út í
Gesti í vöggu og ólíkar raddirnar
falla hvergi betur saman en þar.
Vert er að geta haganlegrar notk-
unar á fuglasöng og kvaki í Sónötu
vorsins.
Þessi plata Óskar Óskarsdóttur
er skemmtileg áheymar þó að á
henni séu ýmsir vankantar, sumir
vísvitandi. Með fleiri hljóðfærum og
meiri tíma hefði hún orðið enn betri.
Árni Matthíasson
Fleiri og betri
umsagnir um
„Vildspor“
Kaupmannahöfn. Morgunblaðið.
DANSKA kvikmyndin „Vildspor",
sem tekin var á Islandi með ís-
lenskum og dönskum leikuram,
hefur fengið jákvæðari dóma en
íyrst var greint frá í Morgunblað-
inu. í Ekstra Bladet fær myndin
fjórar af sex stjömum. I tímaritun-
um „Tjeck“, „Chili“ og „Scope“ fær
hún fimm stjörnur af sex. Talað er
um meistaralega frumraun leik-
stjórans Simon Staho, sem sé hluti
af dönsku nýbylgjunni í kvikmynd-
um og góða frammistöðu leikar-
anna. Þau Pálína Jónsdóttir, Egill
Ólafsson og Jón Sigurbjörnsson
fara með hlutverk í myndinni.
Glæsileg og öðravísi
í tímaritinu Euroman er einnig
talað um danska nýbylgju, þar sem
leikstjórinn, hinn 25 ára Simon
Staho, sé nýjasta greinin. Með
myndinni, frumraun hans, hafi
hann slegist í hóp þeirra, sem setja
megi traust sitt á, ef danskar kvik-
myndir eigi að vekja athygli í fram-
tíðinni. I Bogart, kvikmyndaþætti
danska sjónvarpsins, var sagt að
myndin væri spennandi og óhugn-
anleg, „glæsileg og öðravísi og
sannarlega mynd, sem hægt er að
gleðjast yfír, því hún er svo frá-
bragðin því, sem venjulega sést“.
Umsjónarmaður þáttarins, Ole
Michelsen, er mjög virtur en um
leið strangur kvikmyndagagnrýn-
andi og umsögn hans er því mikið
hrós fyrir myndina.
Náttúra íslands
ljáir myndinni dýpt
I tímaritinu Scope segir að
frumraun Stahos sé ein áhrifamesta
danska myndin, sem gagnrýnand-
inn hafi lengið séð. Pesónur mynd-
arinnar séu bæði á ystu nöf, en um
leið svo venjulegar að sagan hitti
einmitt aumasta blettinn. Myndin
einkennist af nákvæmni, samræður
séu skai-par og hafi eitthvað fram að
færa, fluttar af leikuram, sem allir
standi sig ft-ábærlega vel. „Hér era
engin hávær rifrildi né stórbrotnar
fyrirgefningai-, heldur bara þögul
örvætning, sem einkennir erfiðustu
stundir lífsins ... „Vildspor“ er ein
áhiTfamesta myndin í mörg ár.“
Hrjóstrug og miskunnarlaus nátt-
úra íslands Ijái myndinni sársauka-
fulla dýpt, sem bæði hafí áhrif á
persónur myndarinnar og áhorf-
endur.
Þeir sem vilja kynna sér mjmd-
ina betur og umsagnir um hana
geta farið inn á alnetið:
ww'w.fílm.eon. dk/.

tyeturfiaímn
Smiðjtwegi 14, %ppavogi, sími 587 6080
í kvöld leikur
Galabandið ásamt Önnu Vilhjálms
Sjáumst hress