Morgunblaðið - 23.08.1998, Qupperneq 22

22 SUNNUDAGUR 23. ÁGÚST 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Fólk gf öllum þjóðernum á ferð um hálendið
F
Islands
/
A sumrin er fjöldi ferðamanna á hálendi
Islands, Islendingar eru fjölmargir en út-
lendingar eru greinilega margfalt fleiri.
Fólk er þarna ýmist í skipulögðum hóp-
ferðum á vegum útlendra eða íslenskra
ferðaskrifstofa og ferðafélaga eða á eigin
vegum; akandi ájeppum eða mótorhjólum,
hjólandi eða gangandi. Hvers konar fólk er
þetta? Hvaða fólk er þetta? Hvaðan kemur
það? Hvað er það að gera? Hvert fer það?
Sigurði Sigurðarsyni lék forvitni á að vita
nokkur deili á fólkinu á hálendinu.
SVO fjölbreyttur er þessi
aragrúi ferðamanna að
óhætt er að tala um alþjóð-
legt samfélag á hálendi ís-
lands. Hugarfar fólks á há-
lendinu er um margt frá-
brugðið því sem gerist og
gengur í hefðbundnu um-
hverfi og eiginlega skilja það vart
aðrir en þeir sem hafa lagst í ferða-
lög og göngur í nokkum tíma í senn.
Samkennd er mikil meðal þessa
fólks. Fólk miðlar hverju öðru af
eigin reynslu, segir reynslusögur
um afrek eða óhöpp, ókunnugt fólk
samlagast hverju öðru á örskammri
stundu, þjóðemi skiptir engu og
menn tala þeim tungum sem nauð-
synlegar eru til að skilja og skiljast.
Þetta er alþjóðlegt fyrirbrigði sem
ríkir þar sem fólk stundar útiveru
og ferðalög er útheimtir einhverja
likamlega áreynslu.
Ekkert stress í
Veiðivötnum
„Af hverju kem ég hingað," hváði
maðurinn, rétt eins og hann tryði
ekki sínum eigin eyrum. Hann stóð
á bakka Litlasjóar með veiðistöng í
höndum og leit út yfir hvítfryssandi
vatnið um leið og hann svaraði: „Þú
þarft ekki annað en hafa augun opin
og sjá þessa stórkostlegu náttúru
fyrir framan þig og ekki sakar ef þú
reynir að skilja hana um leið. Hér
þrífst ekkert stress því hér er mað-
urinn ein'n með náttúrunni og það er
heillandi."
Sigurjón Sváfnisson, veiðimaður-
inn frá Hvolsvelli, kemur hingað
Qórum til fimm sinnum á sumri og
reynir sig við vötnin sem sumir
segja að séu óteljandi. Litlisjór er
hiuti af Veiðivötnum og þangað leita
fjölmargir veiðimenn á hverju
sumri. Samkvæmt upplýsingum
veiðivarða hefur veiðin í sumar verið
meiri en nokkru sinni fyrr, á land
hafa komið 7.590 fiskar.
„Hér hefur verið óskaplega mikið
að gera í sumar. Hingað flykkist
fólk, fyrst og fremst á vegum ís-
lensku ferðaskrifstofanna. Eg gæti
trúað að um 75% gestanna séu út-
lendingar, íslendingar koma hingað
fyrst og fremst til að kaupa bensín,
fá sér að borða eða kaupa eitthvað
smávægilegt,“ segir Jórunn Egg-
ertsdóttir, rekstrarstjóri í Hálendis-
miðstöðinni í Hrauneyjum, sem er í
jaðn hálendisins.
„Islendingar sem hér stoppa eru
margir á leið til veiða í Veiðivötnum
eða í Köldukvísl og Þórisvatni, þar
sem við seljum veiðileyfi. Útlending-
arnir fara rólega yfir, gista hér í
tvær þrjár nætur og skoða umhverf-
ið enda er hér margt að skoða. Héð-
an er t.d. stutt að fara til að skoða
fossinn Dynk, sem mér þykir falleg-
astur fossa á íslandi og allt um
kring eru góð göngusvæði, t.d. með-
fram Tungnaá, stutt er að Heklu eða
í Landmannalaugar og fleira má
nefna.“
Hrifin af öllum
sundlaugunum
Skammt sunnan við Versali á
Sprengisandi berjast tveir hjólreiða-
menn við strekkingsvindinn sem er
nánast í fangið. Hægt og rólega
vinna þau sig áfram. Nýidalur er
takmarkið, en ef það tekst ekki má
stoppa hvar sem er, tjalda og hvilast.
„Við komum hingað fyrir viku og
ætlum að vera hér í tvær vikur til
viðbótar," segja þau Chris Cooknell,
og Siobhan Mullan frá Englandi, en
Siobhan segist þó vera írsk í föður-
ættina og er ákaflega stolt af því.
Þau eru hér í þriggja vikna fríí, ætla
yfir Sprengisand, um Norðurland og
Vestfirði. „Við höfum hjólað um allt
Skotland, þar sem við bjuggum í tvö
ár og þar fréttum við að það væri
gaman að ferðast um Island svo
hingað erum við komin og sjáum
ekki eftir því. Hér er stórkostlegt
land en sérstaklega erum við hrifin
af sundlaugunum ykkar sem eru alls
staðar."
Þau eru ein af þessum hundruð-
VIÐ DREKAGIL
SIGURJÓN Sváfnisson, veiðimaður, við hvítfyssandi Litlasjó.
L | ; WJ J ÉL
í ■—
■
- ; jlnk1'. • s
FRÆKNIR Frakkar við Kistufellsskálann; Valerie Lecourbe, Jean Luc
Panazol, Villano Cristophe og Patrick Carrere.
um hjólreiðamanna á hálendinu sem
sífellt vekja athygli íslendinga, sem
hjóla venjulega ekki um hálendið.
Það veit Ingibjörg Sveinsdóttir,
rekstrarstjóri á Versölum, sem er
veitinga- og gistihús á sunnanverð-
um Sprengisandi: „íslendingar
bruna hingað á jeppunum sínum
með rykmökkinn á eftir sér. Útlend-
ingarnir eru hins vegar rólegir og
gera sér grein fyrir því að hér er fal-
legasta fjallasýn á öllu íslandi og því
er ég sammála," segir Ingibjörg.
Hún ætti svo sem að vita það því
þetta er ellefta sumarið sem hún
vinnur í Versölum.
„Hvers vegna? Birtan er einstök,
hér er sandur og víðátta. Ég bendi
ferðamönnum sem eftir spyrja á
Þjórsárver, Eyvindarkofa og núna
upp á síðkastið segi ég fólki frá Há-
göngum, en þangað sækja íslend-
ingar upp á síðkastið vegna fram-
kvæmda við miðlunarlónið," segir
Ingibjörg.
Líður vel í fámenninu
Snyrtilega, rétt utan við veginn
hefúr hann lagt bflnum, rétt svo að
hann tefji ekki strjála umferðina.
Þetta er það sem venjulegast er
nefnt sendibfll með fjórhjóladrifi og
þeir eru ekki framleiddir með það í
huga að aka um frumstæða fjallvegi,
en bflstjórinn, Ivo Crikemans frá
Belgíu hefur ekið víða um land á
þessu farartæki og á eftir að fara
meira.
„Veistu, að þetta er í annað skipt-
ið sem ég kem til íslands. Ég var
hérna líka í fyrra en þá var ég á
mótorhjóli. Þá gat ég bara farið um
láglendið en núna kemst ég upp í
fjöllin og þau heilla mig, þó sérstak-
lega eyðimörkin, öll þessi auðn og
víðátta," segir Ivo sem ferðast einn
síns liðs, leitar í fámennið því þar
líður honum vel.