Morgunblaðið - 23.08.1998, Side 42

Morgunblaðið - 23.08.1998, Side 42
> 42 SUNNUDAGUR 23. ÁGÚST 1998 MORGUNBLAÐIÐ ~1 + Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og amma, HUGLJÚF DAGBJARTSDÓTTIR, Bláhömrum 4, Reykjavík, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju þriðju- daginn 25. ágúst kl. 13.30. Guðmundur Þengilsson, Jón Kristinn Guðmundsson, Pálína Guðný Guðmundsdóttir, Svanhvít Guðmundsdóttir og barnabörn. Innilegar þakkir fyrir hlýhug og vináttu vegna andláts og útfarar ástkærrar móður okkar, tengdamóður, dóttur, systur, ömmu og lang- ömmu, BJARGAR SIGRÍÐAR SÆBY HELGADÓTTUR, Faxatúni 3, Garðabæ. Helgi Sigurgeirsson, Margrét Björg Árnadóttir, Markús Már Árnason, Hafsteinn Viðar Árnason, Auður Árnadóttir, Oddný Ágústsdóttir, Kristín Andrea Sæby Friðriksdóttir, Oddný Helgadóttir, Erla Helgadóttir, barnabörn og barnabarnabörn. Sæbjörg Einarsdóttir, Jón Gunnar Gíslason, Karen Haraldsdóttir, Guðmunda Valdimarsdóttir, Haraldur Árnason, Karsten Jensen, + Innilegar þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærrar eiginkonu minnar, dóttur, móður okkar, tengdamóður og ömmu, JÓNÍNU Þ. ÞORSTEINSDÓTTUR, Bugðulæk 18, Reykjavík. Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki deildar A3 á Sjúkrahúsi Reykjavíkur og hjúkrunar- þjónustunni Karitas. Guðmundur Finnbjörnsson, Þorsteinn Jóhannesson, Ragnhildur G. Guðmundsdóttir, Haukur Garðarsson, Laufey Guðmundsdóttir, Gylfi Georgsson, Sigríður Guðmundsdóttir, Brynjólfur Jónsson, Helga Guðmundsdóttir, Sigurður E. Einarsson og barnabörn. + Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý- hug við andlát og útför eiginkonu minnar, móður, tengdamóður, ömmu og langömmu, SU MARRÓSAR (Rósu) GUÐJÓNSDÓTTUR, áður Framnesvegi 8. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki og læknum Hrafnistu í Reykjavík fyrir einstaka umönnun og hlýhug til hennar. Guðmundur J. Jónsson, Jón H. Guðmundsson, Hrafnhildur Matthíasdóttir, Svanhildur Guðmundsdóttir, Pálmi Stefánsson, Karl Kristján Guðmundsson, Alla Ólöf Óskarsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. + Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og jarðafarar JÓHANNS INGIBJARTAR GUÐBJARTSSONAR frá Flateyri. Guðrún Guðbjarnadóttir, Anna Jóhannsdóttir, Emil Hjartarson, Guðbjarni Jóhannsson, Bára Guðjónsdóttir, Þorsteinn Jóhannsson, Gunnhildur Brynjólfsdóttir, Svanur Jóhannsson, barnabörn og barnabarnabörn. MINNINGAR BRAGI HALLDÓRSSON + Bragi Halldórs- son fæddist á Höfn í Bakkafirði 24. ágúst 1912. Hann lést 14. ágúst síðast- liðinn. Foreldrar hans voru Halldór Runólfsson, kaup- maður, f. í Böðvars- dal á Vopnafirði, og Sóley Kristjana Björnsdóttir, f. á Kröggólfsstöðum í Flóa. Bragi kvæntist ár- ið 1941 Valgerði Pét- ursdóttur, f. á Hall- gilsstöðum í N-Þingeyjarsýslu, d. 9.2. 1988. Þau eignuðust tvö börn: Fjólu og Baldur. Utför Braga fer fram frá Keflavíkurkirkju á morgun, mánudag, og hefst athöfnin klukkan 14. I sama mund og ég kom heim eft- ir vikudvöl erlendis, hringdi sonur Braga Halldórssonar til mín og sagði mér andlát föður síns þá fyrir stundu. Þessi fregn kom að vísu ekki beinlínis á óvart. Bragi hafði um nokkurt skeið kennt sjúkleika og orðinn aldraður, en þó var hann einkar hress og kátur, þegar ég kvaddi hann áður en ég fór. Hann sagðist þó sennilega ekki treysta sér til þess að fara í neitt ferðalag með dóttur sinni í sumar, að minnsta kosti ekki í neina langferð. En Fjóla hafði verið óþreytandi að ferðast með fóður sínum um landið þvert og endilangt og langferðir um erlend lönd og álfur á síðastliðnum árum. Naut hann þessara ferðalaga í miklum mæli og hafði frá mörgu að segja frá framandi þjóðum. Ég og fjölskylda mín erum búin að eiga vináttu Braga og fjölskyldu hans í um það bil 40 ár, eða allt frá því að ég fór að sinna lögfræði og uppgjörsstörfum fyrir Sparisjóðinn í Keflavík, þó þetta væru ekki um- fangsmikil störf á þeim árum. En Bragi hafði verið ráðinn sem gjald- keri þar árið 1955, eða þegar Spari- sjóðurinn flutti í eigin glæsileg húsakynni á Suðurgötu 6, og þá varð hann þriðji starfsmaður þeirr- ar ágætu stofnunar. Þarna starfaði hann æ síðan, eða til ársins 1991 að hann hætti störfum. En þá flutti Sparisjóðurinn einmitt í nýju húsa- kynnin á Tjarnargötu 12. Þá var starfsmannafjöldinn farinn að nálg- ast hundraðið. Bragi mundi því tvenna tímana í starfseminni, og kunni ófáar sögur frá þessum tíma. Bragi var í starfi réttur maður á réttum stað. Fram- gangur Sparisjóðsins, heill hans og hagur var það sem hugur hans og atorka beindist að. Hann var heill í starfi sínu, og hann ávann sér svo sannarlega traust og virðingu við- skiptavinanna. Það var því ekki að ófyrirsynju, að ungir og aldnir Kefivíkingar þekktu hann sem Braga í Sparisjóðnum, og það eins eftir að hann hætti störfum, því hann var enn snar þáttur í bæj- arlífinu. Þó hann væri kominn um áttrætt, gekk hann um bæinn, létt- ur í spori, fyrirmannlegur í fasi, sannur höfðingsbragur á honum. Bragi var góðum gáfum gæddur. Og þó honum auðnaðist ekki, vegna ytri kjara, að fara til langskóla- náms, þá braust hann til náms í Héraðsskólanum á Laugarvatni. Avallt minntist hann námsáranna þar með mikilli ánægju. Þar kynnt- ist hann mörgum góðum dreng, sem hann hélt vináttu við. Þar afl- aði hann sér þeirrar undirstöðu- menntunar sem reyndist honum haldgott veganesti. A þá undir- stöðu bætti hann ætíð síðar með lestri góðra bóka, bæði fagurbók- mennta, en þó einkum um þjóðleg- an fróðleik, ævisögur og ýmsa frá- sagnaþætti. En allt, sem hann las varð honum að íhugunarefni. Það var ekki svo sjaldan sem hann hringdi, ef hann hafði lesið eitt- hvað, sem honum þótti þess vert að ræða frekar og reyna að brjóta til mergjar. Eða þá að hann hafði hnotið um eitthvað hnyttið, eða tor- ráðið. Þau urðu mörg skemmtileg símtölin. Mesta ánægja hans hvað þetta varðar var þó lestur góðra ljóða, og slíkt var minni hans á ljóð, að hann kunni utanbókar ógrynni ljóða, lausavísur, hnyttnar stökur og heila ljóðabálka, sem hann hafði á hrað- bergi, vitnaði til og fór með, þegar rétt tilefni gafst í hópi góðvina. Það var ekld fyrr en nú allra síðustu vik- urnar, að minnið var aðeins farið að bresta hann í lengri ljóðum. Stökur lágu honum létt í minni, er ég kvaddi hann síðast. Bragi sá mæta vel spaugilegar hliðar mannlífsins, og kunni vel þá list, að segja hnyttilega frá brosleg- um atvikum. Frásögn hans var þó aldrei rætin, heldur var hún ætíð þeim til hróðurs og virðingar, sem í hlut átti. Með honum hverfa nú margar eftirminnilegar og + Við þökkum auðsýnda samúð vegna andláts HARÐAR JÓNSSONAR efnaverkfræðings. Við þökkum öllum þeim, er önnuðust hann í Hátúni, Landakoti og síðan á hjúkrunarheimilinu Skjóli. Útförin hefur farið fram í kyrrþey. Fyrir hönd aðstandenda, Nanna Ágústsdóttir, Jakobína Guðmundsdóttir. + Þökkum af alhug auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og jarðarfarar móður okkar, tengdamóður og ömmu, LÓU KARENAR KONRÁÐSDÓTTUR, Þverbrekku 4, Kópavogi. Sérstakar þakkir til starfsfólks krabbameins- deildar Landspítalans fyrir einstaka umönnun. Egill Þór Magnússon, Guðbjörg B. Karlsdóttir, Konráð Þór Magnússon, Margrét Anný Guðmundsdótttir, Ingibjörg Magnúsdóttir og barnabörn. skemmtilegar sögur úr hversdags- legu mannlífi hér. Bragi var auðvitað orðinn rótgró- inn Keflvíkingur, eftir að hafa búið hér í meira en hálfa öld. Þó voru átthagarnir í Bakkafirði honum ávallt kærir og eftir því sem árin liðu urðu þeir honum æ kærara um- talsefni, náttúrufegurðin, veðurfarið þar, aflabrögð og árgæska. Enda átti hann þar enn bróður og nokkurn frændgarð. Ef hann var eitthvað daufur í dálkinn, þurfti ekki annað en spyrja hvort hann hefði frétt nýlega af Njáli, eða nokkrar fréttir frá Bakkafirði, þá hvarf honum samstundis allt óyndi, og brautin var rudd fyrir nýjum og gömlum sögum frá átthögunum. Þó Bragi hafi dregið í efa, að hann myndi treysta sér í langferð með Fjólu dóttur sinni á þessu sumri, þá hefur hann nú lagt í þá miklu langferð um lífsins haf, sem öllum er búin. Og ég þykist all viss um það, að Bragi hafi verið fús til þessarar ferðar. Við lát Valgerðar, hinnar ágætu konu sinnar, hvarf honum yndi lífsins, þó að hann væri eins sáttur við lífið og aðstæður leyfðu við einstaka umhyggju góðra barna sinna. A skilnaðarstund þökkum við, ég og fjölskylda mín, Braga áralanga vináttu og margar ánægju- og skemmtistundir, og sendum börn- um hans og öðrum ástvinum okkar innilegustu samúðarkveðjur. Tómas Tómasson. Það hefur ekki enn runnið upp fyrir mér að afi sé horfinn úr þess- um heimi og mun seint gerast. Eftir að ég fór í nám til Bandaríkjanna urðu vitanlega okkar samskipti minni, en ég bætti það ævinlega upp með að fara í vist hjá afa í nokkrar vikur á hverju sumri. Sumarið 1997 var síðasta sumarið sem ég naut þess að dvelja hjá afa og hjálpa hon- um að dytta að húsinu og garðinum á Vallargötunni. Það var aldrei dauður tími hjá afa og þvílíka at- orku og dugnað í gömlum manni mætti margur ungur maður taka sér til fyrirmyndar. A hverju sumri var borið á allt tréverk, gluggar í gróðurhúsinu lagaðir, tré og runnar klippt og snyrt og svo öll blómabeð búin fallegustu blómum. Milli verka þótti okkur tilvalið að fara í ökuferð og þá fórum við oft á tíðum í kaffi á Garðskagann eða í kríueggjaleit í Vogana og yfirlcitt ræddum við um gamla tíma, er hann óx úr grasi á Bakkafirði. Frá þeim tímum hafði hann margar skemmtilegar sögur að segja og oft og tíðum fylgdu ljóð sögunum. Sjórinn og sjómennska var afa einatt ofarlega í huga og fylgdist hann náið með skyldmennum sínum á Bakkafirði og hafði alltaf fréttir af aflatölum þaðan.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.