Morgunblaðið - 29.11.1998, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 29. NÓVEMBER 1998 B 9
anna og spiluðum þá meðal annars
í Knitting Factory."
Liður í sókn Risaeðlunnar á er-
lendan markað undir nafninu
Reptile var platan Fame and Foss-
ils, sem tekin var upp með upptöku-
stjóranum Ken Thomas. Sú platan
kom út í Evrópu og í Bandaríkjun-
um á vegum Rough Trade, en
stuttu síðan fór það fyrirtæki á
hausinn. „Það var samt ekki okkur
að kenna held ég,“ segir Margrét,
en fyrir vikið varð minna úr frama-
draumum hljómsveitarinnar en efni
stóðu til.
Margrét segir að utanlandsferð-
imar hafi almennt verið miklar
skemmtiferðii- og sitthvað borið við.
Hún nefnir sem dæmi að eina ferð-
ina utan að hita upp fyrir Sykurmol-
ana hafi hljómsveitin leikið á tvenn-
um mjög óiíkum tónleikum á tveim-
ur dögum.
Fyrst komu tónleikar með Sykur-
molunum fyrir 2.000 manns í Lund-
únum og Margrét segir að það hafi
verið leiðinlegustu áheyrendur sem
Risaeðlan hafi lent á, allir að bíða
eftir Sykurmolunum.
„Daginn eftir vomm við síðan að
spila á goth-klúbb og hljómsveitirn-
ar sem vora að spila með okkur
voru goth-hljómsveitir, allir hvít-
sminkaðir í framan og svartklæddir.
Ég held að það hafi enginn í húsinu
skilið hvað var að gerast þegar við
komum á svið og byrjuðum á okkar
gleðitónlist; engum stökk bros með-
al áheyrenda og ekkert var klappað
eftir að við vorum búin.“
Frábær allan tímann
Halldóra Geirharðsdóttir hætti í
Risaeðlunni þegar hún hóf nám við
Leiklistarskóla Islands og Mar-
grét segir að það hafi verið áfall
fyrir hljómsveitina, en þó kannski
helst fyrir hana sjálfa, „því það var
svo frábært að vera með henni í
hljómsveit, að vita af henni með
mér á sviðinu. í kjölfarið kom
Hreinn inn í hljómsveitina og spil-
aði á gítar og harmonikku sem
kom mjög skemmtilega út. Ég
held að við höfum því náð að vera
frábær allan tímann sem við störf-
uðum, að minnsta kosti fyrir okk-
ur.“
Margrét segir að aldrei hafi
verið tekin eiginleg ákvörðun
um að hætta en smám saman
hafði fólk meira og meira að
gera við eitthvað annað,
„meðal annars fæddist Salka
dóttir mín og tók alla mína
athygli upp frá því. Við hitt-
umst þó stundum og tókum
meðal annars upp granna
með Roli Mosiman, nánast
efni á heila plötu, en feng-
um síðan aldrei peninga til
að klára plötuna. Fyrir
tveimur árum ákváðum við
síðan að gera þennan tima
upp, klára plötuna og
halda kveðjutónleika sem
við gerðum.“
Þó Risaeðlan hafi lítið
sem ekkert starfað sam-
an í nokkurn tíma áður
en hún hætti opinber-
lega segir Margrét að
hún hafi ekki hætt að
hrærast í tónlist, semja
og pæla. „Ég hafði
alltaf við höndina
kassettutæki og söng
inn á það hugmyndir en
þær söfnuðust bara
upp því ég tók húsmóð-
urhlutverkið mjög al-
varlega. Við Tóti,
pabbi Sölku, bjuggum
um tíma á Spáni 1995,
við Salka í sjö mánuði
og Tóti í ár, og þá va:
ég reyndar ekkert að spá í
tónlist. Ég fékk vinnu þar úti, vann
á Saga Bar á Benidorm, sem er
með athyglisverðustu tímabilum á
ævi minni, upplifun á menningu
sem ég hvorki vissi að væri til eða
vildi yfirleitt komast í kynni við.
Það var hryllingur í einu orði sagt,
þó ég hafi verið að vinna með in-
dælu fólki.“
Kassettubúnkinn
hlóðst upp
„í raun var þetta algjör klikkun,
við lifðum ekki á neinu þarna úti og
á endanum var ég búin að fá nóg,
fluttist heim til Islands og fór að
vinna í plötubúð. Það var æðislegt
og við Salka bjuggum okkur til nýtt
líf sem byggðist á að vinna frá níu
til fimm og alltaf með sama bleika
dúkinn á borðinu í sömu litlu íbúð-
inni. Ég byrjaði líka að vinna meira
í tónlist, keypti mér ónýtan víbrafón
og fór að spila á hann og taka það
upp heima. Ég var ekki að spá í að
taka neitt upp til útgáfu, mig lang-
aði meira að búa eitthvað til sem ég
gæti síðan spilað með öðrum og
kassettubúnkinn hlóðst upp.
Eitt sinn fór ég í heimsókn til
Bjarkar á Spáni, þar sem hún bjó
þá og var að semja á plötu. Hún
hafði vitneskju um það sem ég var
að bauka og fór að spyrja mig ein-
kennilegra spurninga og vildi endi-
lega lána mér hljóðgervii. Einhvern
veginn atvikaðist það svo að ég fékk
lánað hjá henni tækið sem hún sem-
ur á og fór að semja lög á skipuleg-
an hátt, komin með galdratæki með
120 mismunandi hljóðum og alls-
konar töktum. Þá fór ég líka að vera
skrýtin í vinnunni," segir Magga og
skellihlær að tiíhugsuninni. „Menn
höfðu orð á því að ég væri orðin
meira utan við mig en góðu hófi
gegndi."
Allt vatt þetta upp á sig og Mar-
grét fór nú að vinna hugmyndir
sínar af meiri alvöru með Valgeiri
Sigurðssyni og Jóhanni Jóhanns-
syni Lhooq-liða, fá þeirra álit og
hugmyndir. „Þá var það að Björk
kom til mín og stakk upp á að ég
gerði plötu sem hún fengi síðan að
gefa út. Ég var komin það langt að
Björk stakk upp á að ég færi út og
hitti Graham Massey, en hún hafði
hitt hann í Marokkó og spilað fyrir
hann lögin mín. Hann vildi endi-
iega vinna þau áfram með mér og
það varð úr að ég fór að hitta
hann. Eftir það var ég eins og jójó,
sífellt að fara heim og héðan,
þangað til allt í einu að platan bara
kom út.“
Eðlilegra að syngja
á íslensku
í kvikmyndinni Popp í Reykjavík
syngur Margrét á íslensku, en á
plötunni er nærfellt allt á ensku.
Hún segist semja jöfnum höndum á
ensku og íslensku, en finnist eðli-
legra að syngja á íslensku hér
Morgunblaðið/Kristinn
Myndvinnsla/Eggert
„Það er ekki hægt að kafa
dýpra í hjarta mitt en ég
geri á þessari plötu, en
ég var samt til í að gefa
hana út og dreifa henni út
um allt og leyfa öllum að
deila henni með mér, en
svo þegar lengra líður
veit ég ekki hvort mér
finnst það þess virði. “
heima, „líkt og ég vildi gjarnan
syngja á spænsku á Spáni. Eg vil fá
sem greiðasta leið að fólki og sú leið
er með því að syngja á máli sem
áheyrendur skilja."
í kvikmyndinni má einnig sjá að
Margrét er með geysigóða hljóm-
sveit sér til halds og trausts, en
hljómsveitina setti hún saman þeg-
ar kom að því að fara að kynna ÚL
gáfuna hér heima og erlendis. í
sveitinni er valinn maður í hverju
rúmi; Pétur Hallgrímsson leggur
hönd á plóginn við upptökur á fjór-
um lögum og Valgeir Sigurðsson
Ununarmaður kemur einnig við
sögu. Margrét segist líka oft hafa
hugleitt það hversu gaman hefði
verið að taka upp plötu með þessari
hljómsveit. „Ég er reyndar að vinna
að annarri plötu nú þegar og vildi
gjarnan að þessi hljómsveit myndi
taka hana upp með mér, það verður
allt svo frábært þegar við erum að
spila saman.“
I vikunni heldur Margrét út með
hljómsveitinni að hita upp fyrir
Björk á þrennum tónleikum í Bret-
landi. Lokatónleikarnir verða í
Lundúnum næstkomandi sunnudag
og þá fyrir fleiri en hún hefur áður
leikið í einu. Hún segist ekki hug-
leiða það mikið hversu margir tón-
leikagestir verði á staðnum; „mér
finnst það eitthvað svo óraunveru-
legt að ég get ekki einu sinni séð
það fyrir mér. Annars skiptir auð-
vitað ekki máli hvað það eru margir,
við breytumst ekki og ég hlakka
bara til.“
Maður verður að
láta hjartað ráða
Það kostar ferðalög að reka tón-
listarferil í Bretlandi og víðar frá
íslandi, en þó Margrét segist sjá
sjálfa sig í anda sem gamla konu
suður á Spáni í ruggustól með sjal
að syngja sorglegu lögin á litlum
stað, sjái hún sjálfa sig ekki í Lund-
únum, að minnsta kosti ekki í bráð.
„Ég sá sjálfa mig búa í London
þegar ég var að byrja á þessu, en
það var ekki nema í svona 10 mínút-
ur. Það er kannski ekki fallegt að
tala svona en mér finnst þessi
breska dægurstefna eins og hún
kemur fyrir sjúklega geld, ef ég á
að vera hreinskilin. Mér finnst
miklu meira spenn-
mdi að hugsa
um spænska
popptónlist en
enska; allt við-
horf og and-
rúmsloft í
kringum
bresku senuna
er svo óáhuga-
vert að ég gæti
bara látið lífið á
þessum stól við
það eitt að
hugsa um það.
Ég vinn við að
búa til tónlist
sem kalla má
dægurtónlist, vil
lifa af tónlistinni
eins og gengur
og hafa áhyggjur
af því hvernig
platan selst og
þar fram eftir
götunum, en það
liggur við að það
falli um sjálft sig
þegar ég fer að
hugsa um þann
heim sem ég starfa
í. Það er ekki hægt
að kafa dýpra í
hjarta mitt en ég
geri á þessari plötu,
en ég var samt til í
að gefa hana út og
dreifa henni út um
allt og leyfa öllum að
deila henni með mér, en
svo þegar lengra líður veit ég ekki
hvort mér finnst það þess virði. Ég
vil tala við fólk sem vill hlusta á mig
og það ætti að nægja. Það eru aftur
á móti svo margir sem eru að búa
til tónlist, ekki til að moka út úr sér
hugmyndum og tilfinningum og
gefa öðrum, heldur er aðalatriðið
orðið að vera sætur í myndatöku,"
segir Margrét og augun gneista af
einbeitingu. „Maður verður að láta
hjartað ráða, þó það geti verið vont
þá verður að gera það! Alltafi. Ég
held að ég verði að öskra það í
gegnum þetta blað núna!“
SUMARPARADIS
UM HÁVETUR
og 100-200% ávöxtun sparifjár á ferðalögum
TÆLANDSFERÐIR
- m. þekktum flugfélögum, gistingu og fararstjórn
frá kr. 84.600,-
Berðu þetta í alvöru saman við Kanarí?
Vetrarferðir fyllast óðum.
BALI
- eyja guðanna - rómantískur
draumur - upphafin fegurð.
Otrúleg kjör.
Islensk fararstjórn.
MALASÍA
- fagurt land á frábærum kjörum.
Islenskur fulltrúi Heimsklúbbsins.
Lægstu fargjöld til Austur/SA-Asíu,
Ástralíu og Nýja Sjálands.
KARÍBAHAF
- siglingar og dvöl.
Sólskinsparadís - toppur hins ljúfa lífs.
Islenskur fulltrúi Heimsklúbbsins í Flórída.
FÍRÐASKRIFSTOFAN
mmái
Austurstræti 17, 4. hæö, 10! Reykjavík,
sími 562 0400, fax 562 6564,
netfang: prima@heimsklubbur.is,
heimasiða: hppt://www.heimsklubbur.is
Lífeyrissj óðurinn Framsýn
Framhaldsársfundur
Framhaldsársfundur Lífeyrissjóðsins Framsýnar
verður haldinn á Grand Hótel Reykjavík
miðvikudaginn 2. desember 1998 og hefst
klukkan 17:00.
Dagskrá fundarins:
7. Tillögur um breytingar á samþykktum sjóðsins.
2. Kynning á Séreignarsjóði Framsýnar.
Sérstakt fulltrúaráð skipað fulltrúum aðildarfélaga
sjóðsins fer með atkvæði á ársfundi.
o
Þeir sjóðfélagar sem vilja kynna sér þær tillögur um |
breytingar á samþykktum sjóðsins sem lagðar verða
fram geta fengið þær á skrifstofu sjóðsins eða haft
samband og látið senda sér þær í pósti.
Allir sjóðfélagar eiga rétt til fundarsetu með málfrelsi
og tillögurétti.
Sjóðfélagar eru hvattir til að nýta sér rétt sinn
og mæta á framhaldsársfund sjóðsins.
LÍFEYRISSJÓÐURINN FRAMSÝN
Suðurlandsbraut 30, 3. hæð, sími 533 4700, fax 533 4705.
Heimasíða: www.framsyn.rl.is Netfang: mottaka@framsyn.rl.is
Fréttir á Netinu
vj>mbl.is