Morgunblaðið - 14.01.1999, Qupperneq 62

62 FIMMTUDAGUR 14. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Hundalíf
Ljóska
Ferdinand
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
• •
Varaformaður Or-
yrkj abandalagsins
beðmn um
Frá Krístjáni Benediktssyni:
í JÓLAHROTUNNI á Alþingi
varð að lögum fi-umvarp um breyt-
ingar á lögum um almannatrygg-
ingar m.a. að því er varðar elli- og
örorkulífeyri. Skömmu áður hafði
heilbrigðisráðherra, Ingibjörg
Pálmadóttir, efnt til blaðamanna-
fundar þar sem hún gerði grein
fyrir efni frumvarpsins. Kom þar
m.a. fram í máli hennar að draga
ætti verulega úr skerðingarákvæð-
um vegna tekna maka.
I þessum stutta pistli verður
ekki fjallað um inntak þessara
breytinga, þar er vissulega margt
til bóta þótt meira hefði sjálfsagt
mátt gera.
Hins vegar vil ég víkja að viðtali
sem Sjónvarpið átti við varafor-
mann Óryrkjabandalagsins, Garð-
ar Sverrisson, efth- umræddan
blaðamannafund og valdið hefur
mér nokkurri umhugsun síðustu
daga. Þar fullyrti hann með
nokkrum þjósti að ráðherrann
hefði svikið loforð um að afnema
skerðinguna með öllu nú þegar.
Þessi yfirlýsing kom mér vissulega
á óvart þar sem ég hafði oftar en
einu sinni heyrt ráðherrann greina
frá því í fjölmiðlum fyiT í vetur að
ætlunin væri að stíga verulegt
skref til að draga úr skerðing-
arákvæðum þeim sem væru í nú-
gildandi lögum og hefðu verið þar
lengi.
Nú held ég að engum blandist
hugur um að með nýju lögunum
var stigið verulegt skref til að af-
skýnngar
nema hjá öryrkjum skerðingu
vegna tekna maka. Að því leyti er
afgreiðsla þessa máls í samræmi
við það sem ráðherrann hefur
sagt opinberlega áður. Hvað
varaformaðurinn hefur fyrir sér
um svik veit ég að sjálfsögðu ekki
en vildi gjarnan vita. Það hefur til
þessa þótt dálítið svæsið að kalla
einhvern svikara ekki síst þegar
slíku er varpað út á öldur
ljósvakans til landsmanna. Það er
því ekkert óeðlilegt þótt þess sé
farið á leit að sá sem viðhefur
slíkt orðbragð finni orðum sínum
stað eða dragi orð sín til baka
ella.
Heilbrigðisráðherra, Ingibjörg
Pálmadóttir, hefur að mínum dómi
verið fremur spör á yfirlýsingar og
loforð á opinþerum vettvangi en
kappkostað að standa við það sem
hún hefur sagt. Eg held líka að hún
sé þeirrar gerðar að standa við það
sem hún lofar. Mér yrðu það því
mikil vonbrigði ef annað kæmi í
ljós.
Til þeirra sem taka að sér for-
ystu fyrir almannasamtök og tjá
sig í nafni þeirra verður að gera þá
kröfu að þeir gæti hófs í málflutn-
ingi og finni orðum sínum stað. Því
væri mér þökk í því ef varaformað-
ur Öyrkjabandalagsins greindi frá
því opinberlega hvar og hvenær
heilbrigðisráðherra gaf það loforð
sem hann segir að nú hafí verið
svikið.
KRISTJÁN BENEDIKTSSON,
Eikjuvogi 4, Reykjavík.
Kenningar R. Dworkins
og íslenskir dómstólar
Frá Halldóri Bjarnasyni:
ÉG VIL þakka Hreini Loftssyni
lögmanni fyrir greinar hans þrjár
um lögfræðileg málefni sem hann
reifar í Morgunblaðinu 22.-24. des-
ember. Hann minnist þai- á margt
fróðlegt og þar á meðal á sumar af
kenningum Ronalds Dworkins á
sviði lögfræði og eru þær áhuga-
verðar því þær koma koma mjög
við mál sem hafa verið umdeild
meðal lögfræðinga og fleiri á Is-
landi. Samkvæmt því sem Hreinn
segir álítur Dworkin að þegar gild-
ar lagareglur þrjóti þá verði
dómarar að byggja dóma sína á því
sem Hreinn nefnir í þýðingu sinni
stefnumið og meginreglur. Það
sem er athyglisvert er að sam-
kvæmt Dworkin ber að gefa meg-
inreglum, eins og t.d. einstaklings-
frelsi, meira vægi en stefnumiðum,
eins og t.d. hagstjómarmarkmið-
um ríkisstjómar. Éins og alkunn-
ugt er hefur framkvæmdavaldið á
Islandi og jafnvel dómsvaldið
hneigst til að veita stefnumiðum
forgang á kostnað meginreglna,
enda virtir lögfræðingar fært vörn
fyrir því. Standist rök Dworkins
hnekkja þau þessari áherslu á
stefnumið og nýlegur hæstaréttar-
dómur í kvótamáli Valdimars
Jóhannessonar er reyndar í sam-
ræmi við skoðun Dworkins. Það er
því í hæsta máta mikilvægt að for-
dómalaus og upplýst umræða fari
fram um þessa skoðun sem Dwork-
in heldur fram, ekki aðeins meðal
lögfræðinga heldur einnig ann-
arra, því hér er ekki um lagakróka
að ræða sem lögfræðingar séu ein-
ir bærir um að fjalla heldur gmnd-
vallaratriði lýðræðisskipunar sem
kemur öllum hugsandi mönnum
við. Skoðun Dworkins er einmitt
að meginreglur hvíli m.a. á siðferð-
is- og réttlætisviðhorfum og þar
sem þau eru að sjálfsögðu ekkert
einkamál lögfræðinga þá verða
hugmyndir um þessi efni ekki
skýrðar eða ræddar til hlítar nema
með rækilegri umræðu almenn-
ings og fræðimanna líka. I þessu
efni er um mikla pólitíska og efna-
hagslega hagsmuni að tefla á ís-
landi og brýnt að loka ekki um-
ræðuna inni í dægurþrasi og hags-
munapoti stjórnmálaflokka og
hagsmunaaðila.
HALLDÓR BJARNASON,
Fannafold 189, Rvk.
AUt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.