Morgunblaðið - 14.02.1999, Qupperneq 37

MORGUNBLAÐIÐ
GARÐAR
LOFTSSON
+ Garðar Loftsson
fæddist á
Böggvisstöðum í
Svarfaðardal 23.
september árið 1920.
Hann var sonur
hjónanna Lofts Bald-
vinssonar bónda og
útgerðarmanns og
Guðrúnar Friðfmns-
dóttur frá Atlastöð-
um í Svarfaðardal.
Garðar fæddist inn í
stóran systkinahóp
og var hann 10. í röð
14 systkina. Elstur
var Sveinn Helgi, þá
Sveinína Helga, Sigríður Lovísa
og Baldvin Gunnlaugur sem öll
eru gengin yfir móðuna miklu.
Hver var Garðar Loftsson? Ég
minnist hans þegar ég var 15 ára
unglingur í gamla samkomusalnum
hér í Ffladelfíu, sem nú er kaffisalur
á fyrstu hæð hússins. Hann sat oft-
ast framarlega á gömlu, gráu tré-
bekkjunum, hægra megin þegar
gengið var inn í salinn. Eg minnist
bænastundanna á laugardagskvöld-
um þegar hann leiddi í bæn með
sinni sterku og ákveðnu röddu. Ég
man eftir Garðari í púltinu í gamla
salnum þegar hann stóð við hlið
Willys heitins Hansen og túlkaði
hann af ensku. Hann var góður
túlkur og var jafnan fenginn til að
þýða erlenda predikara. Ég man þó
best eftir atviki þar sem ég stóð
frammi í forstofunni rétt hjá gler-
dyrunum inn í salinn, á svipuðum
stað og geisladiskarekki Jötunnar
er nú staðsettur. Garðar kom til
mín þar sem ég stóð, horfði fast á
mig og sagði: „Vörður, Guð á eftir
að nota þig mikið.“ Þessi orð
brenndust inn í hjarta mitt, en í
huga mínum fann ég enga samsvör-
un. A þessum árum átti ég erfítt
með að biðja eina bæn upphátt,
hvað þá að standa upp og gefa per-
sónulegan vitnisburð um frelsara
minn, Jesúm Krist. Garðar gekk
síðan í burtu frá mér en ég fann
hvernig þessi gamli bróðir minn í
Kristi hafði fengið sérstakt pláss í
hjarta mínu. Fyrir nokkrum vikum
spurði ég Garðar hvort hann myndi
eftir þessu atviki. Já, svaraði hann:
„Ég man vel eftir því að Guð gaf
mér þessi orð til þín,“ og svo endur-
tók hann orðin: „Guð á eftir að nota
þig mikið." Ekki gi-unaði mig þá að
ég ætti eftir að vera í þeirri þjón-
ustu sem ég inni af hendi nú í dag.
Garðar ólst upp á Böggvisstöðum
og hjálpaði föður sínum við útgerð-
ina og búskapinn, allt þar til er
hann fór í menntaskólann á Akur-
eyi-i og lauk menntaskólaprófi árið
1940. Hann vann hjá KEA á Akur-
eyri á árunum 1943 til 1966, fyrst
við afgreiðslustörf og síðan við aug-
lýsingagerð og sá hann um útstill-
ingar í búðargluggum. Garðar var
afar listrænn og prýða mörg mál-
verka hans veggi fjölda stofnana og
heimila. Þá er einnig á kápu bókar-
innar „Saga Dalvíkur 4“ málverk
eftir Garðar. Árið 1949 eignaðist
Garðar dótturina Hrafnhildi með
barnsmóður sinni Erlu Sigurðar-
dóttur frá Akureyri. Hrafnhildur er
gift Gunnari Axeli Sverrissyni frá
Reykjavík og eiga þau fjögur börn.
Árið 1950 eignaðist hann tvíbura
með seinni barnsmóður sinni Ernu
Sigurjónsdóttur frá Leifshúsum á
Svalbarðsströnd. Þeir eru Skírnir,
sóknarprestur í Þrándheimi í Nor-
egi, kvæntur Torill Albrigsen frá
Tromsfylki 1 Noregi og eiga þau
þrjú börn; og Baldur, kennari við
Menntaskólann við Sund. Fyrri
kona Baldurs var Jóhanna Olöf
Gestsdóttir frá Akranesi og eignuð-
ust þau einn son. Seinni kona Bald-
urs er Herdís Hólmsteinsdóttir ætt-
uð héðan úr Reykjavík og eiga þau
tvö börn. Afkomendur Garðars eru
nú fimmtán. Garðar var hlédrægur
maður og lét ekki mikið á sér bera.
Hann var í raun einfari, en vinur
þeim sem til hans leituðu. í bókinni
Rödd fólksins, sem gefin var út af
Eftir þau koma Þór-
gunnur og Guðjón,
búsett á Dalvík, þá
Aðalsteinn Friðrik,
Björgólfur, og
Sveinn Haukur en
þeir eru allir látnir.
Næstur þeim var
Garðar, því næst
Bergljót búsett á
Dalvík, Lára en hún
er látin, þá Hildur
Björk sem einnig er
búsett á Dalvík og
yngst er Sigríður bú-
sett á Akureyri.
Utför Garðars fór
fram frá Hvítasunnukirkjunni
Ffladelfíu í Reykjavík 10. febrú-
ar.
Bókaútgáfu Fíladelfíu, segir Garðar
frá reynslu sinni. Yfirskriftin er:
Jesús er vegurinn, sannleikurinn og
lífið. Við gefum Garðari orðið: „Ég
var glataður syndari og sekur sam-
kvæmt Heilagri ritningu, en vissi
það ekki. Ég gekk minn veg en ekki
Guðs. Síðan árið 1945 átti ég við
heilsubrest að stríða, því að þá bil-
aði ég skyndilega á hjartataugum
og eins og oft vill verða, þá fór ég
frá einum lækni til annars en batinn
var vonum minni. Þeir einir, sem
þjáðst hafa af þessu, vita hversu það
getur verið erfitt líf, þróttleysi, van-
máttarkennd, svefnleysi og alls kon-
ar sjúkleiki á sál og líkama. Árið
1952 heyrði ég Guðs orð boðað með
ki'afti Heilags Anda af Hvítasunnu-
mönnum í Akureyrarkirkju. Ég
varð fyrir áhrifum og vogaði ekki að
fara aftur og hlýða á fagnaðarboð-
skapinn um Jesúm vegna þess að ég
var hræddur við þetta frelsi, eins og
það var boðað íyrir Jesú blóð. Árin
liðu. Ég fann oft til mikilla tóm-
leikakennda og fannst lífið tíðum
ærið tilgangslaust, en reyndi að
kæfa þetta með ýmsu móti á miður
hollan hátt. Áiið 1954 varð svo
vakning hið innra með mér. Þá las
ég meðal annars vitnisburði um
lækningar í kristilegu blaði og fór
að lesa Nýja testamentið. Og þá sá
ég að Drottinn mundi geta læknað
mig eins og aðra. Það sumar frels-
aðist ég, en sá tími var stuttur. Ég
sé það nú að mig vantaði trúarsam-
félag og daglegt samband við trúað
fólk. Heimurinn gat lokkað mig til
sín á ný og árið 1957 var mælirinn
loks fullur. Þá var ég kominn í
mikla andlega og líkamlega neyð.
Sjúkdómurinn ágerðist og ástæður
mínar voru svo alvarlegar, að ég
vissi stundum ekki hvernig ég gæti
lifað þann dag til enda. Og enn kall-
aði Jesús, Guði sé lof og dýrð! í Da-
víðssálmi 50 og versi 15 segir:
„Ákalla mig á degi neyðarinnar, ég
mun frelsa þig, og þú skalt vegsama
mig. - í þeim kringumstæðum, nið-
urbrotinn á sál og líkama, kalinn á
hjarta með örvæntingaróp á vörum,
og í einrúmi mörgum gi'átandi bæn-
um úthelltum til Jesú Krists og
Guðs, fór birtan af Guðs orði smám
saman aftur að þrengja sér inn í sál
mína og tilveru.“ Og Garðar heldur
áfram: „Hann leysti mig frá tóbaki
og víni og saurugleika heimsins og
leiddi mig út úr spíritisma og marg-
víslegri, dauðri hjátrú. Árið 1959
var til mikillar blessunar fyrir mig.
Þann 24. janúar tók ég niðurdýfing-
arskírn í gömlu Fíladelfíu á Akur-
eyri. Nú er ég þakklátur Drottni
fyrir langlyndi hans og miskunn og
náð við mig. Svo var það að morgni
21. ágúst sama ár að Jesús skírði
mig í sínum blessaða Heilaga Anda.
Það var nýr áfangi á þessari leið,
með andlegri blessun og styrk i
trúnni í samfélaginu við Drottin
minn og frelsara. Um haustið fór ég
til Reykjavíkur á biblíuskóla Hvíta-
sunnumanna. Það voru dagar mik-
illar alvöru og elsku Drottins,
ógleymanlegur og undursamlegur
tími. Með nýjum, trúuðum vinum,
sem ég hef eignast, hef ég átt marg-
ar kærar samverustundir og að
sjálfsögðu kann ég best við mig í
samfélagi guðsbarna." Tilvitnun
MINNINGAR
lýkur. Fljótlega fékk Garðar þrá til
að styi'kja trúsystkini sín á erlendri
gi'und. Það eru ófáar krónurnar
sem hann hefur sent víðsvegar um
heim og styrkt kristniboða og
kirkjubyggingar. Víða erlendis er
nafn Garðars þekktara en hér
heima. Þegar samtökin Christ For
The Nations í Dallas í Texas voru
50 ára kom fulltrúi þeirra hingað til
lands gagngert til að heiðra Garðar
Loftsson. Garðar gerði ekki mikið
úr þessu og vildi sem minnst um
þennan heiður tala. Hann var ekki
að sækjast eftir mannlegum heiðri,
en hefur sannarlega hlotið laun sín í
æðri gjaldmiðli. Þessi trúarhreyf-
ing, sem hann styrkti, hefur byggt
um og yfir 10.000 kirkjur víðsvegar
í heiminum, en þó einkum í þriðja
heiminum. Garðar hefur styrkt hátt
á annað hundrað kirkjubyggingar
og hefur enginn einn einstaklingur í
öllum heiminum styrkt þær eins og
Garðar Loftsson. Þau voru ófá
þakkarbréfin sem voru í íbúðinni
hans á Hverfisgötu 91. Bókhald
Gai’ðars var afar einfalt. Hann
skrifaði upplýsingar fyrir sjálfan sig
utan á umslögin sem hann fékk
send. Á síðasta umslagi sem hann
fékk frá frá Christ For The Nations
skrifaði hann eftirfarandi: „3 kirkj-
ur janúar 1999. Kom mánudaginn
18. jan. 1999. Kirkja nr. 152
Zimbabwe Afríku. Kirkja nr. 156
Rúmeníu og Kirkja nr. 161 Tanzan-
íu Afríku." Meðal þeirra verkefna
sem hann styrkti var: Starf Joyce
Meyer í Bandaríkjunum, Troens
Bevis-alheimstrúboð í Noregi. Rose
Of Sharon í San Juan, Puerto Rico
og Sjónvarpstrúboð Benny Hinns.
Til að vinna að útbreiðslu vitnis-
burðarins um Jesúm Krist hér á
landi lét Garðar útbúa smárit, þar
sem vitnisburður hans kom fram.
Þetta smárit hefur verið prentað í
tugþúsundum eintaka og því dreift
víða um land í nokkra áratugi. Hann
tók þetta hlutverk sitt alvarlega og
sá þetta litla smárit sem sitt fram-
lag til að ná til þeirra, sem vöndu
ekki komur sínar í kirkjur landsins.
Eftir að Garðar snerist til lifandi
trúar á Frelsarann Jesúm Krist lét
hann sig sjaldan vanta á samkomur
bæði í gömlu Fíladelfíu á Akureyri
og síðar hér í Reykjavík. Hann var
trúr söfnuði sínum og frelsara. Síð-
ustu árin bjó hann hér í Fíladelfíu í
íbúð þeirra Ásmundar heitins og
Þórhildar og var herbergi hans þar
sem skrifstofa framkvæmdastjóra
forlagsins er nú. Garðar gerði Þór-
hildi það kleift að búa hér í Ffladelf-
íu til dauðadags og vilja ættingjar
Ásmundar færa Garðari þakklæti
sitt. Garðar endar vitnisburð sinn í
bókinni Rödd fólksins á þessa leið:
„Líftryggðu þig hjá Jesú meðan enn
er tími, því fyrr en varir getur
stundaglas lífs þíns nmnið út. I dag
er hjálpræðisdagur, þess vegna vil
ég vitna og segja: Svarið við öllum
mannlegum erfiðleikum og leið til
sannrar lífshamingju er hjálpræðis-
vegur míns elskaða frelsara, Jesú
Ki-ists." Stundaglas lífs Garðars er
runnið út. Nú hefur hann fengið að
líta auglit síns elskaða frelsara. Nú
hefur hann fengið að heyra orðin
frá Jesú sjálfum. Gott þú góði og
trúi þjónn, yfir litlu varstu trúr. Yfir
mikið mun ég setja þig. Gakk inn til
fagnaðar herra þíns. Himinninn er
nú eilífur bústaður hans. Ffladelfíu-
söfnuðurinn kveður trúfastan vin og
dyggan þjón Drottins. Drottinn gaf
og Drottinn tók, lofað veri nafn
Drottins.
F.h. Hvítasunnukirkjunnar Fíla-
delfíu í Reykjavík,
Ester K. Jacobsen og Vörður
L. Traustason, forstöðuhjón.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðal-
línubil og hæfilega línulengd - eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
SUNNUDAGUR 14. FEBRÚAR 1999 37
---------------------------4
+
Frændi minn og vinur okkar,
JÓN INGVARJÓHANNSSON
frá Norðurgarði,
lést á Ljósheimum, Selfossi, þriðjudaginn 9. febrúar sl.
Útför hans fer fram frá Ólafsvallakirkju, Skeiðum, laugardaginn
20. febrúar kl. 14.00.
Jóhann Hjaltason,
Eiríkur Valdimarsson, Rósa Pétursdóttir
og fjölskylda.
Þökkum samúð og hluttekningu við fráfall
GUÐBJÖRNS GUÐMUNDSSONAR
byggingameistara
frá Böðmóðsstöðum, Laugardal,
Vesturhúsum 14,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir sendum við heimahlynningu
Krabbameinsfélags (slands.
Guð gefi ykkur kærleika og frið.
Unnur Dorothea Haraldsdóttir.
Arnbjörg Edda Guðbjörnsdóttir,
Hafdís Karólína Guðbjörnsdóttir,
Kristján Valberg Guðbjörnsson
Guðmundur Guðbjörnsson,
Sólrún Guðbjörnsdóttir,
Ásgerður Guðbjörnsdóttir,
Arinbjörn Guðbjörnsson,
Jóhanna Guðbjörnsdóttir,
Þuríður Guðbjörnsdóttir,
barnabörn oc
Grímur Vaidimarsson,
Kristján Gíslason,
Eygló Eyjólfsdóttir,
Ólafur Sigurðsson,
Baldvin Jónsson,
Eggert Snorri Guðmundsson,
Torfi Markússon,
aðrir ástvinir.
f■
+
Hjartans þakkir færum við öllum þeim fjöl-
mörgu sem sýndu okkur samúð og hlýhug í
orði og verki við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa, bróður
og mágs,
BERGSTEINS L. GUNNARSSONAR,
Kasthvammi,
Laxárdal.
Aðalbjörg Jónasdóttir,
Gunnar Tr. Bergsteinsson, Valgerður E. Aðalsteinsdóttir,
Halla Bergsteinsdóttir,
Jónas Bergsteinsson, Linda Björk Hreiðarsdóttir,
Bjarni Bergsteinsson, Sigríður Þorbergsdóttir,
barnabörn,
Kristín Gunnarsdóttir, Helgi Björnsson.
+
Einlægar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
ÞÓRHALLS FRIÐRIKSSONAR
frá Skógum,
Austur-Eyjafjöllum.
Guð blessi ykkur öll.
Elín Þorsteinsdóttir,
Jóhanna Þórhallsdóttir, Birgir Brandsson,
Þórunn Þórhallsdóttir, Vilhjálmur Þór Pálsson,
Iða Brá Þórhallsdóttir, Hrafn Antonsson,
Margrét Þórhallsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hjartans þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð, hlýhug og vináttu við
andlát og útför ástkærs föður okkar, tengda-
föður og afa,
ÞÓRARINS ÖGMUNDAR EIRÍKSSONAR
frá Dvergasteini,
Kleifarhrauni 3c,
Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki Sjúkrahúss Vestmannaeyja.
S
Kristín Þórarinsdóttir,
Erna Þórarinsdóttir,
Ólöf Jóna Þórarinsdóttir, Hjörleifur Jensson
og barnabörn.