Morgunblaðið - 18.04.2000, Qupperneq 58

58 ÞRIÐJUDAGUR 18. APRÍL 2000
l
MORGUNBLAÐIÐ
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Dýraglens
Hundalíf
Kátur, þar sem þú ^
ert nýr í genginu þá
er nokkuð sem þú ,
Ljóska
DA6UR BLÓMSTURBER6 HéftNA 71
MRFNAST HANS A SKRIFSTOFUNNI
PU VIRDIST VERAIUPPNAMI. FAfiU PER
DISK AF HEITRISÚPU 06.
PETTA ER DASAMLE6T!
ALLT í EINU SKIPTIR
SKRIFSTOFAN EN6U
MÁLIl
ÞETTA SE6IR
DA6UR
<ALLTAF
Smáfólk
ILLBET ANVTHIN6 THAT
YOU'P 6IVE UP THAT BLANKET
IF YOU KNEW JU5T HOW
RiDirm nus vou i nnk
Ég skal veðja hverju sem er að þú
gæfir frá þér teppið ef þú bara vissir
hversu hlægilegur þú ert með það.
Og þú ert jafnvel
ennþá hlægilegri.
Döpur sjón-
varpsdagskrá
Frá Jóni Vali Jenssyni:
ER EKKI fullsnemmt fyrir Ríkis-
sjónvarpið að vísa landsmönnum út í
sólina og birtuna með því að halda að
okkur þessari ömurlegu dagskrá?
Það er eins og þeim sé öllum lokið
þar á bæ og hafi lagt árar í bát og séu
komnir í áskrift á 3. flokks myndum
hvaðanæva (það eina sem stendur
upp úr eru þessar brezku gamanleik-
konur með sinn óborganlega húmor).
Astandið hefur oft verið slæmt, en
sjaldan sem nú (sbr. Andmann-
hneykslið!), og voru þó margir góðir
þættir í Sjónvarpinu (eins og það
heitir, eins og ekkert annað sé til!)
fram undir lok síðasta árs. Blasir
ekki við, að landsmenn þoli það ekki
öllu lengur, að þeir séu skyldaðir til
áskriftar að slíkum fjölmiðli, sem
stendur ekki í stykkinu?
Og á hverjum bitnar þessi nef-
skattur helzt? Þeim, sem lægst hafa
launin. Tökum sem dæmi láglauna-
fólk með 85.000 kr. nettólaun á mán-
uði (eftir nýlega hækkun), sem
greiðir 45.000 kr. í húsnæðiskostnað.
Þá eru eftir 40.000 til fæðis og skæð-
is og allra annarra hluta, en meira en
5% af þessu rennur í RUV-hítina.
Er ekki mál til komið að skera nið-
ur á þeim bæ? Eg spyr í fullri vin-
semd, því að margs góðs hefur mað-
ur notið af Rás 1 og Sjónvarpinu á
liðnum árum. Ég á þó ekki við, að
auka beri endurtekningamar á dag-
skrárefnum, eins og allt er yfirfullt
af á Rás 1 og er nú illu heilli að fær-
ast yfir á Sjónvarpið líka, heldur
miklu fremur að fækka rásum og
bæta efnið, en lækka skylduáskrift-
ina. Þegar „ekkert er í Sjónvarpinu"
getur maður þó alltaf huggað sig við
fréttirnar og Kastljósið, hugsaði
maður gjarnan. En margar sömu
fréttir fást þó ótruflaðar á Stöð 2, og
svo má bæta við, að 10-fréttir á
Sjónvarpinu eru ósjaldan þunnur
þrettándi milli drepleiðinlegra dag-
skrárliða. Ekki bætir úr skák, að
fréttaágrip á undan hefur verið fellt
niður, en ég hlusta gjarnan á það í
fjölmiðlum áður en ég ákveð hvort
skrúfað skuli fyrir eða haldið áfram
að leggja við eyrun.
Það er eins og verið sé að teygja
menn til að góna lengur á imbakass-
ann þegar ekkert er sagt fyrirfram
hvað verði innan í umbúðunum (ekk-
ert hugsað um tímasparnað fyrir
hlustandann). En það er líka hægt að
skoða yfirlitið sem jákvæða viðleitni
metnaðarfulls fjölmiðlamanns: skor-
inort fréttaágrip er stílgrein út af
fyrir sig og örvar áhuga hlustenda.
Dæmi úr fréttayfirliti í hádeginu:
„Óvenjulegur þjófur var á ferð í
Vesturbænum í gær. Snyrtimennska
og ást á íslenzkum kveðskap urðu
honum að falli.“ Skemmtilega sagt
og vakti forvitni. En það sem ágripið
lofaði stóð svo vel undir væntingum í
umfjöllun Þóru Kristínar Ásgeirs-
dóttur fréttamanns.
Með von um að Sjónvarpið geri
bragarbót.
JÓNVALUR JENSSON,
Eskihlíð 14A, Reykjavík.
Erfítt reynist
bækluðum að bíða!
Frá Sigursteini Hersveinssyni:
SÁ SEM þjáist vegna bæklunar
sinnar og veit að til eru ráð til þess
að fá bót meins síns getur átt erfitt
með að bíða eftir hjálp.
Margir eru þeir hér á landi, með
bilaða hnjá- eða mjaðmarliði og
styðjast við hækjur sínar, sem settir
eru á langa biðlista sjúkrahúsanna.
Það bætist við þrautirnar að oft
verður erfitt að fá góða næturhvfld
vegna óþæginda eða verkja sem
fylgja því að hafa ónýtan lið í fæti.
Svo er færni sérfróðra lækna og
ágætrar tæknikunnáttu framleið-
enda gerviliða að þakka að hægt er
að fá góða bót á þessari eymslafullu
bæklun með aðgerð sem tekur stutt-
an tíma á skurðstofu og fáa daga í
sjúkrarúmi. Ég veit að sérfræðingar
meðal lækna á þessu sviði eru meir
en fúsir að framkvæma mun fleiri
aðgerðir á viku en þeir nú fá að gera.
Verst er að heilbrigðiskerfið hefur
skorið svo mikið niður þessar líkn-
andi aðgerðir að nú eru aðeins leyfð
25% þeirra aðgerða sem leyfðar voru
fyrir örfáum árum. Það samsvarar
því að fyrir fáum árum voru leyfðar á
Landspítalanum 4 aðgerðir á dag á
móti 1 á dag núna. Biðlistinn eftir
þessum bráðnauðsynlegu aðgerðum
lengist nú dag frá degi. Hægagang-
urinn er þvflíkur að hverjum þeim
sem málið kemur við ofbýður. Frétt
hef ég um mann sem beðið hefur eft-
ir að komast í slíka aðgerð u.þ.b. tvö
ár en hann hefur enn ekki fengið
svar um hvenær hann fær úrlausn.
Hvers vegna eru bæklunarað-
gerðir svo ört skornar niður? Ekki
getur það verið þjóðhagslega hag-
kvæmt að fólk gangi til vinnu sinnar
með þrautir og illa fyrirkallað vegna
ónýtra liðamóta í fótum þegar vitað
er að það verða alger umskipti ó líð-
an og hreyfifæmi manna eftir að að-
gerð hefur verið gerð?
Er vit í því að fækka svona mikið
aðgerðum og láta fólk þjást á bótum
frá Tryggingastofnun á meðan það
kemst ekki til vinnu sinnar vegna
þjáninga? Hver getur svarað þessu?
Er það heilbrigðis- og trygginga-
ráðherra, er það Ti'yggingastofnun,
eru það stjórnir sjúkrahúsa t.d.
Landspítala? Getur verið að ein-
hverju ráðaleysi sé um að kenna?
Manni dettur varla í hug að það sé
féleysi sem þessu veldur því ekki
virðist neitt þurfa að spara þegar
ráðherrar og aðrir háttsettir íslend-
ingar vilja sýnast meðal útlendinga.
Er það satt, sem sagt var í kosninga-
slagorði, að fólk sé í fyrirrúmi?
SIGURSTEINN H.
HERSVEINSSON,
Sólheimum 46, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.