Morgunblaðið - 29.10.2000, Qupperneq 34

34 B SUNNUDAGUR 29. OKTÓBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓNLIST
Björg Sveinsdóttir
Mínus í keyrslu í Laugardalshöll.
Harðkjarni í hlöðu
DORDINGULL.COM og Unglist/
Hitt húsið hyggjast halda harð-
kjarnatónleika 10. nóvember næst-
komandi í hlöðu í Gufunesbæ. Þar
troða upp nokkrar helstu harð-
kjamasveitir landsins og belgískir
gestir að auki.
Að sögn Sigvalda Jónssonar,
alla í Dordingli, verður frítt inn á
tónleikana, en þar koma fram ís-
Iensku hljómsveitirnar Mínus, Bis-
und, sem kemur saman aftur til að
spila á þessum einu tónleikum, Víg-
spá, SnaFu, Forgarður Helvítis og
Elexír. Hann segir að Belgamir,
sem kalla sig Length of Time hafi
gefið út þrjár plötur í heimalandi í
sínu, Approach to the New World,
Shame to this Weakness Modem
World og í sumar sendi bandið frá
sér plötuna How Good the World
Could Be ... Again, sem sé fjölbreytt
meistaraverk. Hljómsveitin var
stofnuð árið 1997 og var upp-
haflega hliðarverkefni þar sem allir
meðlimir koma úr þekktum belg-
ískum hardcore-sveitum, Deviate,
Backstabbers og Out for Blood.
Valli segir að hljómsveitin blandi
metal og hardcore saman og söngv-
arinn syngi svipað og söngvari Life
of Agony á milli þess sem hann
öskri sem mest hann megi.
Rappandi
brúarsmiðir
FYRSTA breiðskífa rappsveit-
arinnar Black Eyed Peas
vakti mikla athygli, enda á ferð
grípandi rappflæði með mergjuð-
um textum. Það vakti kannski ekki
minnsta athygli að þremenning-
arnir í sveitinni voru ekki að yrkja
um byssur og bófa, heldur voru
textamir meinlegar athugasemdir
um þjóðfélagið í bland við heilræði
og jákvæða hvatningu. Fyrir
stuttu kom út önnur breiðskífa
sveitarinnar, Bridging the Gap,
sem þykir ekki síðri.
Black Eyed Peas skipar sér með
old-sehool hiphop-flokkum í inn-
taki texta en tónlistin er öllu nú-
tímalegri. Nafn skífunnar vísar til
þess að þeir félagar Will.LAm.,
Apl de Ap og Taboo h'ta á sig sem
brúarsmiði á milli kynþátta, tón-
hstarstefna og þjóða almennt.
Segja má að samsetning sveitar-
innar sé ákveðin vísbending, því
þeir félagar koma úr mjög ólíkum
áttum. Þannig er Will.LAm
blökkumaður, fæddur og upp alinn
í hvítra manna hveríi í Los Angel-
es, Apl.De.Ap, sem heitir Alan Pin-
etta Lindo, er aftur á móti fihpps-
eyskur og upp alinn í heimalandi
sínu. Loks er Taboo Nawasha ind-
íáni af ættflokki Chachoney-ind-
íána sem gerðu út af við Custer
herforingja sælla minninga.
Fyrsta breiðskifa þeirra félaga
kom út fyrir tveimur árum og eftir
útgáfuna má segja að þeir hafi ver-
ið á samfelldu ferðalagi um Banda-
ríkin, fyrst með No Doubt og síðan
Lit og Maey Gray og tóku þátt í
Warped og Smoking Grooves tón-
leikaferðunum. Þeir segja að
reynslan af því að spila á tónleik-
um hafi komið sér afskaplega vel
þegar kom að því að taka upp
breiðskífu númer tvö, ekki síst eft-
ir að þeir náðu að beisla tónleika-
fjörið í hljóðverinu. „Þegar við
hlustuðum á fyrstu lögin fannst
okkur þau linku- og leiðinleg vegna
þess að við vorum nýkomnir úr
tónleikaferð svo við ákváðum að
taka þau upp aftur og reyna að
skila tónleikastuði sem tókst á
endanum."
Ýmsir gestir koma við sögu á
skffunni, sem siður er meðal rapp-
listamanna, og þannig syngja
þrjár söngkonur á henni, mest
Kim Hill, en einnig Esthero og
Macy Gray sem hefur reyndar ver-
ið í vinskap við sveitina alllengi.
Aðrir sem leggja hönd á plóginn
eru Wyclef Jean og D J Premier úr
Gang Starr, Les Nubians, Mos
Def, Jurassic 5 og fyrirmyndimar
úr De La Soul.
Safnskífa
með Blur
ÞÆR SÖGUR
gengu fjöllunum
hærra á síðasta ári
að breska popp-
sveitin Blur væri
að leggja upp laup-
ana. Þeir sem
spáðu því að sveit-
in væri öll bentu á
minnkandi sölu á
breiðskífum Blur
og tvennir tónleik-
ar sem haldnir
voru þar sem sveit-
in renndi yfir feril-
inn voru taldnir
endanleg sönnun
þess að Blur væri
búin að vera. Ekki
bætti svo úr skák
að gítarleikari og
annar leiðtogi
sveitarinnar, Gra-
ham Coxon, sendi
frá sér breiðskífu á
árinu og hefur
haldið tónleika til
að kynna hana.
Annað hefur komið á daginn því ekki
er bara að hðsmenn Blur hafa verið
iðinir við að láta á sér bera saman af
ýmsu tilefni, til að mynda með góð-
gerðastarfi, heldur sendu þeir frá sér
smáskífu með tveimur nýjum lögum
fyrir skemmstu. Smásldfan var til
þess að kynna safn bestu laga Blur
sem kom út í liðinni viku.
Á safnplötunni er að finna átján
lög sem flestir þekkja; Beetlebum,
Song 2, There’s No Other Way, The
Universal, Coffee & TV, Parklife, No
Distance Left To Run, Tender, Girls
'& Boys og svo má telja, en einnig
annað nýja lagið sem sveitin sendi frá
sér um daginn, Music Is My Radar,
sem hefur notið hylli í útvarpi í Bret-
landi.
Engum fregnum fer af því hvenær,
þeir Blur-félagar hyggjast fara í
hljóðver að taka upp næstu breið-
skífu sína.
RAGNHEIÐI Eiríksdóttur kalla
flestir enn Heiðu í Unun, þó
nokkuð sé um liðið síðan Unun lagði
upp laupana og Heiða hafi átt sér
tónlistarferil fyrir Unun. Hún er og
ekki hætt að fást við tónlist, hefur
undanfarið unnið að sólóskífu sem
kom út fyrir helgi og verður kynnt á
umfangsmiklum útgáfutónleikum í
Gauknum á þriðjudagskvöld. Platan
heitir Svarið.
Lög og textar á plötunni eru eftir
Heiðu, en hún segir að þau Birgir
Örn Thoroddsen, Bibbi, hafi síðan
unnið plötuna saman með það að
leiðarljósi að leyfa hlutunum að vera
það sem þeir eru. „Eftir að við vor-
um búin að leyfa lögunum að vera
það sem þau vildu vera komumst við
að því að platan er taóismi," segir
Heiða og kímir, en heldur svo áfram
af meiri alvöru: „Ég sem yfirleitt svo
ólík lög, eftir því í hvaða skapi ég er,
og reyni síðan oftast að gera þau að
rokklögum. Við vildum aftur á móti
forðast það, leyfa lögunum að vera
það sem þau vildu vera, hvort sem
það væri drum & bass, rólegur
djass, pönk eða rokk. Ég er ekki að
setja mig í neinar stellingar, heldur
eru þetta lög sem ég hef samið reið
eða glöð eða róleg eða æst.“
Heiða segist hafa samið lögir, á
síðustu tveimur árum, flest eru frá
1998 og 99, en tvö lög eru frá 1997.
Hún segist hafa samið lögin bæði á
meðan hún var í Unun og eftir að
Unun hætti. „Þetta voru lög sem
pössuðu ekkert í það sem við vorum
að gera í Unun og svo safnast þessi
lög fyrir hjá manni, ég valdi þessi úr
þrefalt stærri bunka." Heiða segist
yfirleitt semja laglínur og síðan
finna texta til. „Sum lögin urðu til
þegar ég var að bera út póst og þá
þurfti ég stundum að hlaupa inn á
kaffihús til að ná að skrifa niður
textann svo ég gleymdi honum ekki,
en það kom líka oft fyrir að ég samdi
laglínu og fann svo texta sem pass-
aði löngu síðar.“
Textar sem verði til um líkt leyti
og lagið segir Heiða að séu í áþekkri
stemmningu og lagið, sorglegir eða
glaðværir, eftir því í hvaða skapi
hún var þegar lagið varð til, en það
komi fyrir að hún þurfi að spóla til
baka til að rifja upp augnablikið sem
gaf lagið til að fanga andann í text-
anum. „Mér finnst skipta svo miklu
máli að textinn og lagið séu að
spegla það sama sem var að gerast
innan í mér þegar það varð til, lagið
kallar alltaf á ákveðinn texta.“
Þau Heiða og Bibbi vinna plötuna
saman, en það koma fleiri til því alls
heyrist í nítján tónlistarmönnum á
plötunni „og það sem meira er, það
koma nánast allir fram á útgáfutón-
leikunum sem ég verð með á þriðju-
daginn á Gauknum."
Langar til að deila
lögunum með fólki
Heiða segist hafa þurft á því að
halda að gefa út sólóplötu. „Lögin
eru svo misjöfn, sum eru þannig að
maður er svo sem ánægður með þau
og ekkert meir, en önnur finnst
manni svo frábær að það verði að
gera eitthvað við þau. Ég veit um
fullt af fólki sem semur lög en gerir
aldrei neitt fyrir þau, en þegar ég
sem lag sem gerði eitthvað fyrir mig
þegar ég var að semja það, finnst
mér að það sé nógu gott til að gera
eitthvað fyrir einhvern annan, mig
langar til að deila lögunum með
fólki.“
Textarnir á skífunni gætu verið
Morgunblaðið/Golli
um alla eða engan, að sögn Heiðu, og
bætir við að þegar hún sé að semja
um einhvern ákveðinn viti viðkom-
andi hvað sé á seyði. „Ég er kannski
að semja um eitthvað skemmtilegt
eða leiðinlegt sem kom fyrir mig, en
það er ekki svo einstakt að það hafi
ekki komið fyrir einhvern annan svo
það á erindi til fleiri. Svo má ekki
líta svo á að allt sem kemur fram í
textunum sé bein reynsla mín, sumt
er bara hugmyndir, hvað ef þetta
myndi gerast eða hitt.“
Að loknum útgáfutónleikunum á
þriðjudag segist Heiða stefna á að
spila sem mest hún megi, enda sé
hún búin að stofna hljómsveit til að
kynna plötuna með. „Á útgáfutón-
leikunum reyni ég að láta lögin
hljóma sem líkust því sem þau eru á
plötunni, en síðan er planið að búa til
rokkútgáfur af lögunum og spila þau
með hljómsveitinni," segir Heiða en
sveitina kýs hún að kalla Heiðingj-
ana. í henni er Birgir Baldursson á
trommur, Gunnar Oskarsson á gít-
ar, Stefán Ásmundsson á bassa og
Kristín Björk Kristjánsdóttir á
hljómborð. „Við viljum spila sem
mest og víðast og ég auglýsi hér með
eftir fólki sem vill láta spila fyrir
sig.“