Skírnir - 01.01.1839, Síða 34

36
8jö að lierma, að Dalilmann og Jakob Grimm,
ritnðu skömmu. eptir að þeir föru úr Göttingen,
sinii bæklíngin hvör og töldu í þeiin rök fyrir
gjörðuin sínm; það má nærri geta, að bannað var
að lesa ritin i Hannóver; en svo fór sem vant er
að menn fýktust því heldur í þau, og leið ekki
á laungu áður enn hvört inannsbaru vissi hvað í
þeim stóð; Albrecht, er var æðstur þeirra sjö,
stefnði til dómsatkvæðis, í nafni þeirra allra, at-
gjörðnm ráðgjafa konúngs (det kongelige Kabinet)
við þá, er þeir vóru sviptir embættum og launiim, og
kom stefnau til lögmannaráðalns, (Justits-Cancel-
lie) í höfuðborginni 23ja dag Agústmánaðar, en
mælt er að þetta muni hafa lílinn árángur. Dalil-
mann ritaði einnig vörn fyrir stjúrnarlöguninni
frci úrinu 1833 er hann hafði átt mikinnn þátt í
að semja sjálfur, og þótti mönnum mjög vænt uin
rit þetta, einkum vegna þess, að menn vissu til
að lierra Leist (Kabinetsraad), aiiðmjúkur þjón og
afhalil konúngs, var mn saina leitið að rita bækl-
íng er liann ætlaði að senda á allsherjar þíng
(Forbundsdag) þýðskalands því nú cr búið að stefna
þángað máli FJrnsts kouúngs og þegna hans, og
eiga fulltrúar (Gesandter) Saxlands, Bæaralands,
Churhessens og Meklenborgar að gjöra um það
fyrst um sinn ; ætlaði Leist að sýna hvað koinið
liefði konúngiuuin til að brej'ta stjórnarlögun rík-
isins, og finna að hinni frá árinu 1833. það
var eitt í bók Dahlmanns, að hann kvað Ernst
konúng hafa látið ser líku cettarlögin (Huiisloven)
viðvikjandi konúngsættini, er vóru samfara grund-
vallarlögun rikisius (Statsgruudloven) frá árinu