Skírnir - 01.01.1853, Síða 1

Arib 1852 hefur verib farsælt fyrir heiminn, friíur
gófeur ví&ast hvar og árgæzka tnikil, og þó ab margar
þjóbir sjeu enn, sem ekki laka neinn þátt í fram-
förum heimsins, og þó ab margar þjóbir, jafnvel í
Norburálfunni, sem eru komnar langt áleibis í
menntun og öbrum framförum, hafi enn ekki fengib,
eba hafi misst aptur frelsi þab, sem hverjum manni
og hverri þjób er svo ómissandi, til þess ab fram-
farirnar verbi sem mestar og bezfar, eru þó einlægt
fieiri þjóbir og fleiri lönd ab koma inn í söguna,
til þess ab vinna verk þab, sem þeim er ætlab ab
vinna: Ekki hafa heldur hreifingar mannkynsins
verib lítilfjörlegar árib sem leib, því meira þykir
oss um vert, er heilar heimsálfur byggjast af mcnnt-
ubum mönnum, er flytja þangab alla reynslu sína
og kunnáttu, bæbi í stjórnarathöfnum og ýmislegum
íþróttum og atvinnuvegum, til þess ab stofna þar
ríki, sem enginn sjer hvab stór og voldug geta orbib,
en þótt ab konungar ættu stríb sín á milli, eba vib
þegna sína, meb herflokkum þeim, sem aldir eru
upp eptir þeirri reglu: “vjer hugsum ekki, vjer
hlýbutn”, meb þessmn herílokkum, sem, í stab þess
ab vinna ríkjumim nokkub gagn meb vinnu sinni,
eyba aldri sínum í ibjuleysi og ómennsku, og kosla