Ný félagsrit - 01.01.1850, Blaðsíða 37

UM FJARIIAG ISLANDS.
37
Eptir þetta liSu sex ár, sem ekkert varíi til
í&inda. Stjórnarráíiin ineltu me& sér sein bezt hvaí)
á milli fór, og reikníngar voru ekki auglýstir, svo
engum datt í hug ah íinna aíi þeim. En 1831 urbu
mikil umskipti, sem menn vita, aö fulltrúaþíngin voru
sett, og flestallir, bæ&i æíiri og lægri, fundu einsog
nvjar hræríngar vakna. Rentukanmierib hefir þá líklega
fundib til einhvers þesskonar líka, því á þessu ári
hefir það fyrst fariíi aíi útvega sér konúnglegt samþykki
til þess, sem þab taldi aö ríkissjóíiurinn heffei orhif) aö
skjóta til hins íslenzka jarbabókarsjóbs, fyrst um árin
18f!5, 26 og 27 og sífean um árin 1828, 29 og 30.
I þessum úrskurfeum er þafe jafnframt tekife fram, afe
reutukammerife eigi afe kosta kapps um afe jarfeabókar-
sjófeurinn geti sjálfur horife kostnafe sinn, efea mefe öferum
orfeuin, afe Island annist sjálft þarfir sínar og útgjöld,
vér prentum hér þessvegna úrskurfei þessa:
1. Úrskurfeur 24. Maí 1831.
„Vér satnþykkjum allrainildilegast, afe þafe sem
ríkissjófeurinn hefir skotife til jarfeabókarsjófcsins á Is-
landi á árunum 1825, 1826 og 1827, megi til útgjalda
teljast; þarhjá viljum vér og allramildilegast leyft
hafa, afe þegar nokkur ár enn eru lifein, mefean veriö
er afe fá þafe yfirlit, sem þörf er á, nm tiltöiu á rnilli
En þó auðráðið sé af þessu, að ábati Danmerkur sé mikill
af binni íslenzku verzlun, þá megum vér þó balda það sannast,
sem stjórnin nú í fyrsta sinn játar með bcrum orðum
(bls. 25. fyrir framan) í fjarhags-skýrslunni, að það er
ómögulegt að reikna í töium skaða þann sem Island
lieiir, og á b a t a þann sem Danmörk befir, á því fyrir-
komulagi sem nú er á verzluninni.