Norðurfari - 01.01.1848, Qupperneq 69

FKÁ NORÐURÁLEUNNI.
69
I Lissabon hafa verið smáóeyrðir, en |>essa gætir einskis
innanum hin ósköpin.
Grikkir vilja ná nokkrum griskúm hjeröðum undan Tyr-
kjum, og hætt er nú við að Osmanns niðjar fornu verði að
fara að vera varir um sig, helzt ef Bússar ógna þeim að norðan.
Frá Rússlandi er það að segja að Nikulns kcisari gjörir
allt sem hann getur til pess at þcgnar hans fái ei vitneskju um
hvað viðber í vestari löndonum. JSíðan Napóleón fjell má scgja
að Rússar hati með járnhöndum haldið öllu meginlandi Evrópu
í fjötrum; en þegar uppreístin varð i Vínarborg og Berlinni
missti Rússa kcisari hollustu þjóna sína og varð þá að fara að gæta
mest að löndum sjálfs sín, því ei kvað allt vera tryggt i Mos-
kva, þar sem er aðalból ens forna rússneska stórmennis. Keisarin
sendi út frá sjer auglysingu, og sagðist vona að allir enir tryggu
Rússar sínir mundu hjálpa sjer til að stemma stig fyrir óreglu
þá sem viðgengist hjá guðleysingjonum vestra, svo ei næði hún
Hússdlandi. Hann hefur annars allra mesta hcrbúnað, ogí enskum
blöðum hefur verið sagt að hann hefði til 800,000 gangandi hermanna
og 120,000 hestliðs. það er víst að utanum Varská og annarsstaðar í
rússneska Póllandi sitja nokkrar 100,000 manna af liði hans til þess
að vera strax til taks að bæla niður minnstu hrcifingu. j>ao el’
því auðsjeð að Rússar eru voðalegir og vofa yfir, og líklcgt
að nú sje í námd sá tími að spá Napóleóns rætist, er hann
spáði á Elinarey að eptir 50 ár yrði Evrópa annaðhvort frjáls
eða setin af Kósökkum.
Nú eigum vier aðeins eptir að tala ögn urn England, lan-
dið sem hinir afsettu höfdingjar eða þjónar þcirr ílúðu til og
vildu leita sjer hælis í. j>angað fór Lodvík Fillippus, Metter-
níkur, Guizot o. llr. til þess að geta dáið þar í næði þegar svo
sviplcga var lokið störfum þeirra á meginlandinu; til þess arna
voru þeir þá að vinna — fc<Inngarum hœc meta viarum„
En í Lundúnum er rúm handa þeim öllum ! og verið getur þó
að þeir ei cinu sinni megi finna frið þar — því Iíka England,
liið öíluga, trausta England hefur skolfið, og hin almenna hrei-
fing hefur náð þangað. f>ó nú England í svo langan aldur hafi
verið frjálsasta land i Norðurálfunni, þá er þar þó sem von
er margt ábótavant, og eru það cinkum rjettindi lávardanna og
ríkismannauna, sem virðast vera á röngu byggð. ^að er því
einkum af tátæku mönnonum, scm stjórninni ensku er hætta
búin; cn þeir geta líka orðið nógu háskalegir. A þýzkalandi
er það meðalstjettin, scm eptir byltinguna nú fyrst nær rjetti
sínum; Frakkar eru komnir þeim mun lengra að erfiðismennirnir
nú ná rjetti sínum á Frakklandi, og eins mun að fullu verða á
Englandi ef bylting verður. þar er til sá ílokkur manna sem
breitingamenn má kalla (Charlisls) ; þeir vilja að stjómarlög-
onum sje svo breitt að frelsið verði almennara, og hafa þcir
nú notað sjer tækifærið og haldið marga funda, en ei biðja peir