Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1917, Blaðsíða 5

(f.—o) fyrir ofan, en |/jkf|/lkirió fyrir neðan; í 2. kringlu eru fisk-
arnir, óT R ’ lls* K|óHIS (f- o)» Þ- e- sol in piscis (t.-ibus), tyrir ofm
Og rt^mRin<k fyrir neðan; í 3. hrúturinn, óT p |k : /tRH'T'K),
þ. e. sol in ariete fyrir ofan og YTRHIHó') fyrirneðan. Þáernautiðí
4, fol in tAVRO fyrir ofan og -jKRlTlS (svo) fyrfr neðan; í 5. tví-
burarnir, fol inGemine (f. -is) fyrir ofan og T-jlHS (svo) fyrir neðan;
í 6. krabbinn, fol in cancro fyrir ofan og IHMHS (sv°)- Þá eru á
neðri slánni: í 7. kringlu Ijónið með fol in leone fyrir ofan og || [1^1(10
fyrir neðan; í 8. mærin og fol I viRbine fyrir ofan, -jnrnóTriS
(svo) fyrir neðan; í 9. metin, íol I libRA fyrir ofan og ÓTKTTYRTR
fyrirneðan; í lO.sporðdrekinn, foll fcoRPione fyrir ofan og \ HT^ RTR
fyrir neðan; í 11. bogmaðurinn (sem kentár), fjrrir ofan fol i ÍAöittARio
og fyrir neðan kYHTYRTR; og loks í 12. kringlu steingeitarhafurinn,
fol I CAPRICORnv (f. -o) fyrir ofan og TTHTYRR(f- RTR) fyrfr neðan.
— Mánaðamerkin hafa hjer sem víða annars staðar verið sett »bæði
til gagns og gamans*; hafa þó stundum ákveðna merkingu, tákna
spefd guðs.
Nú hefir stólunum verið lýst nokkuð og skal þó þess getið í
sambandi við þessar lýsingar, að á milli miðfjalanna í afturhlið þess
stólsins, er nú var siðast lýst, var lítið þverband, líkt og er í fram-
hliðinui; það hefir verið losað úr og er sýnt í safninu sjerstakt, því
að á þá iilið þess, sem inn hefir snúið í stólinn, hefir smiðurinn
krotað óvandlega með hvössum hnífsoddi rúnastafrofið og hafa rún-
irnar að mestu sömu gerð og i áletrununum framan á stólnum; eru
þær síðustu mjög ógreinilegar og fyrir neðan eru nokkur stærri
merki1 2 3). Á röndina virðast og hafa verið krotuð nokkur merki. Á
þeirri hliðinni, sem út hefir snúið á þessu litla þverbandi, hefir smið-
urinn skorið ferhyrning með. skálínum (skákrossi) milli hornanna.
Ennfremur hefir smiðurinn merkt saman með rúnum ýmsa af hin-
um einstöku hlutum stólanna er hann smíðaði þá hvern fyrir sig,
í þeirra ákveðna stað. svo honum skjátlaðist ekki við samsetning-
una, — alveg eins og títt er enn i dag. Á bakrimarnar í 7726 hefir
hann skorið fjHRY sem er sýnilega upphaf rúnastafrófsins (í öfugri
1) j hefir í þessnm áletrmium kvist hægra megin nppávið að neðan (sbr. mynd-
irnar), en það merki er ekki til i prentverkinu.
2) T og R ern samandregin (bandrún), sbr. myndina,
3) Sbr. myndina hjer fyrir aftan.