Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1917, Blaðsíða 27

27
6915.
6916.
6917.
6918
Auðbrekku. Þaðan eru og vindskeiðarnar utskornu
frá 1664, nr. 3344. *
ls/7 Jón Jónsson yngri, Möðrufelli í Eyjafirði: Malari, til
að mylja með liti, úr dökku og þjettu blágrýti, nær
sívalur, nokkuð þristrendur, hálfkúlumyndaður að ofan,
flatur og vel sljettur að neðan. H. 7,5 sm , þverm.
4,8—6 cm.; þyngd 400 gr. Fundinn í gili fyrir innan
bæinn á Höðrufelli.
16/7 Aðalsteinn Sigmundsson, Árbót í Aðaldal: Skeifa úr
járni, fimmboruð flatskeifa með dragi; er eitt naglagat-
ið á tá miðri L. 8 cm, virðist hafa verið 8,5; br um
hælana 11,3; þykt venjuleg, 6—7 mm., en skeifan orð-
in ójöfn og ryðbólgin. Fornleg; fundin í öndólfsstaða-
landi í Reykjadal, um spaðastungu í jörðu.
17/7 Hólmgeir Þorsteinsson, Vallakoti í Reykjadal: Fjöl, út-
skorin annars vegar, úr furu, 1. 73,6 sm, br. nú
7,4—12,1 sm., en brotið er af röndunum; virðist breidd-
in, eftir útskurðinum að dæma, hafa verið 18 sm.; þ.
2 sm. Útskurðurinn er hátt upphleyptur, stofn yfir
miðju og tvöfaldur krans með leturlínu í hring á miðj-
unni, latínuleturs upphafsstafir, og vantar helminginn
af henni, en þetta sjest: H(A)....EINARSDOTTþr];
hefir nafnið að líkindum verið Halldóra. Fyrir neðan
kransinn sjest: A(N)N(0) 172—; er því fjölin frá
1720—29. Að líkindum skápshurðarbrot.
,-c — Glaumbœjarfundur (nr. 6918—46). Fornmenjavörður (afh ):
Hrossleggir 3- a hægri lærleggur (femur), nokkuð eyddur
af fúa á hnútunum; 1. 39,3 sm., ekki óvenjuleg stærð; lær-
leggurinn í nr. 5852 (úr Brimnessfundi, dys V. b) er t.
d. alvegeins. — b hægri afturfótleggur (os metatarsi digiti
tertii), allur rýrður af fúa; 1. 28 sm. og er hann 2 sm. lengri
en tilsvarándi leggur í 5852, og mun vera úr mjög stórum
(háfættum) hesti, en þó ekki hærri en margir hestar eru
hjer á landi nú. — c. hægri framfótarleggur með áföstum
stílunum (ossa metacarpi), lítið gallaður af fúa, 1 23,7 sm.;
svarar til b. og er að sama skapi lengri en tilsvarandi legg-
ur í 5852. — Þessar 3 leggir eru að eins teknir til dæmia um
beinabyggingu hests þess, er beinagrindin, mikið af henni,
fanst af í dys I. hjá Glaumbæ í Reykjadal, sem rannsökuð
var þennan dag(17/7) af fornmenjaverði. Haus hestsins var
i norður og fætur til vesturs, kreptir saman; gröfin spor-