Lögberg - 19.12.1946, Blaðsíða 27

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 19. DESEMBER, 1946
27
BEZTU JÓLA OG NÝÁRSÓSKIR TIL ÍSLENDINGA
Associate Member
THE INSTITUTE OF RADIO ENGINEERS
Res. Phone 23 298 — Shop 72 481
;ent Ave. - Winnipeg, Man
BEZTU JÓLA- OG NÝÁRSÓSKIR
Manujacturer of Floats
Manitoba
Lundar
g HÁTÍÐAÓSKIR
til vorra mörgu viðskiftavina
| GUS. THORKELSSON, forstjóri
Gimli - Manitoba
mflnuoBfl mtPHont sysTtm
MARÍA SLESSOR
Hvíta drotningin í Okoyang
(Framh. af bls. 24)
með áhrifum sínum og fram-
klomu náði hún brátt valdi yfir
hug og ihjarta íþessara viltu
manna. Hún setti sig inn í hag
og kringumstæður þeirra, ihún
lifði sem þeir, borðaði sama mat,
klæddist ‘líkt og þeir, svaf undir
beru lofti eg nauðsyn íkrafði; í
einu orði sagt: hafði sama lifn-
aðarmáta. Hún leið hjartasorg
fyrir menningarstig þessara oln-
bogabarna, því hún skildi mann-
eðlið, vissi að grimd þeirra og
villimenska stafaði frá fáfræði
og rótgrónu aldagömlu þekking-
arleysi. Ahrif hennar yfir þessu
fúlki voru undraverð; hún heim-
sótti það í kofum sínum, hún
boðaði þeim réttlæti og frið og
kendi þeim kristinn lifnaðar-
máta. Hvílíkt æfintýri! Hviílíkt
hugrekki. Þessi skozka stúlka
alein í svartamyrkri Afríku
starfandi með hjartað fult af
kærleika, nótt og nýtan dag í
hagsæld og þraut, flytjandi Ijós
kristinnar menningar og krist-
inna hugsjóna inn í líf villi-
manna á lægsta stigi; hún var
hugrökk, svo hún átti ékki sinn
’.íka, svo Pennell í starfi sínu á
Ind'landi og Afghanistan, Shel-
don á Tíbel eða Ohalmers á Ind-
landseyjum sýndu ekki meira
hugrékki eða rneiri afreksverk.
En margir dagar hafa óefað ver-
ið dimmir og örvæntingarfullir,
sérstaklega er sjúkleiki þjáði
hana. Eitt sinn hrópaði hún í
ofboði er hún lá á sjúkrabeð:
“Mig langar að fara heim til
mömmu minnar.” Fór hún þá
heim til Skotlands og komst
brátt til heilsu aftur og öðlaðist
nýtt Ihugrekki til að halda áfram
starfinu. Með hugrekki sínu niáði
hún yfirnáttúrlegu valdi yfir
þeim innfæddu.
Tíðum var það, að hún gekk
á milli manna, er þeir voru
tryltir af ofnautn v)íns og líf var
í veði. Fólkið kallaði hana
mömimu og var hún ætíð köll-
uð til að skakka leikinn, og bvort
sem kallið kom að nóttu eða degi,
var María jafnan reiðúbúin, þó
líf 'hennar væri í voða. Hún þreif
byssuna úr höndum manna, sem
voru nógu sterkir til að slá hana
í Ihel með einu höggi. Þeir stóðu
höggdiofa og undrandi og þeir
létu undan. Margir héldu að hún
væri ekki með öllum mjalla, af
því hún tók undir vernd sína
börnin smáu og þá sem veikir
voru, en fljótt viðurkendu þeir,
að hún þekti sjúkdóma og kunni
að lækna þá, en kunnáttulœknar
þeirra mistu alla tiltrú.
Svo bar við einn dag, að frétt
barst til hennar, að tveir flokk-
ar viliimanna þar í nágrenninu
væru í þann veginn að fara í
blóðugt stríð, mundi þar verða
ægileg hryðjuverk framin, ef því
yrði ekki afstýrt Á augabragði
afréð Ihún að fara á vettvang og
reyna að stilla til friðar. Vinir
hennar ibáðu hana að fara e'kki:
“Þú mátt efcki fara, villimenn-
irnir munu ekki svífast að taka
líf þitt, eða þú verður villidýr-
unum að bráð í skóginium,”
sögðu þeir. En hún fór eigi að
síður; hún er ekfci með öllum
mjalla, hugsuðu þeir. Óargadýr-
in voru alstaðar á sveimi í hinum
myrka skógi, er leið hennar lá
um, en hún brauzt áfram þrátt
fyrir allar hættur. Ijofes náði
hún takmarkinu, nær uppgefin
af þíeytu. Alt var þá í uppnámi,
óp og óhljóð í herbúðunum, og
mikill viðbúnaður. Mundu þeir
hlýða á konu, sem komin var til
að stilla til friðar? Gékk hún
fram fyrir aðra fylkinguna og
talaði ti'l foringjans fullum hiálsi.
Hví þessi óp og ólhljóð? Hagið
ylkkur eins og menn, en ekki eins
og flón. Géfck hún síðan á milli
með friðarboð og skoraði á þá að
stilla skap sitt og jafna skap sitt
á friðsamlegan hátt. í fyrstu
gáfu þeir orðum hennar lítinn
gaum, þeir voru í vígamóði og
voru þyrstir í blóð, en sumir
fundu að hún fór með rétt mál.
Með mestu alvöru sótti hún sitt
mlál, og bað þá óaflátanlega að
gjöra að orðum sínum. Sumir
vioru fúsir að taka til greina orð
hennar, en aðrir vildu ekkert
nema stríð, og gjörðu sig líklega
til atlögu, en hún slakaði ekki á
klónni, það var þraut og áhætta,
en alt var undir því kornið að
hún gæfi engan ibilbug. Loks
fóru ófriðarseggirnir að slaka til
og sefast, með lagi tókst henni
að fá þá til þess að miðla mál-
um á friðsamlegan hátt. Voru
menn 'kosnir úr báðum flokkum
til að jafna ágreininginn, og há-
tíðlega lét hún þá lofa sér því að
lifa í friði framvegis. “Eg ætla,”
sagði 'hún, “að fara í langa ferð
út yfir hið mikla haf, og verð í
burtu marga mánuði, lofið mér
því að lifa ií friði á meðan eg er
í burtu.” Þeir lofuðu þessu, og
þegar hún kom aftur frá Skot-
landi gátu þeir með gleði sagt
henni, að þeir hefðu staðið við
orð sín. Af þessum mönnum
gætu margar hvítar og kristnar
þjóðir ,lært, ef þær vildu hagnýta
sér það.
Áhrif hennar yfir Okoyang
flokknum fóru stöðugt vaxandi;
hún barðist með hugrekki — hun
sótti fram og sigraði; hún barðist
á móti ihinum hræðilega þjóðar-
sið, að Ufláta menn er höfðing-
inn dó, og grafa ekkjuna lifandi
við sMk tækifæri. Með viturleik
sínum og mannkærleilka néði
hún svo sterku valdi yfir fólk-
inu, að hún var kosinn sátta-
semjari til að skera úr allskonar
ágreiningi, og samlþykti 'hún það
með glöðu geði. Stundum sat
hún hieilu dagana út sem dómari
og Iheyrði mál manna. Sat hún
með prjónana sína og hlýddi á
langar ádeilur og varnarræður
þeirra, sem í deilum áttu. Gaf
hún síðan sinn úrskurð, og þó
merkilegt megi það teljast, þá
tóku a'lir úrskurði hennar um-
yrðalaust.
Árið 1891 var María Slessor
útnefnd af brezku stjórninni
sem vísi-konsúll fyrir Okoyang.
Var þetta undursamleg viður-
kenning — en þó marg-verð-
skulduð — fyrir áhrif hennar,
og váld það, sem Ihún hafði yfir
þessum þjóðfloklki, sem stjórnin
hafði ekki áður getað réðið neitt
við. Tólkst hún á hendur þetta
ábyrgðarmikla starf og leysti
það af hendi svo hún hlaut lof
fyrir bæði frá stjórninni og fólk-
inu, sem hún étti yfir að ráða.
Hún var sæmd Sankti Jóhannes-
ar orðunni, er sú orða aðeins
veitt þeim, sem kristna trú jéta
og sem jafnframt hafa þjóðfrægð
hlotið fyrir kærleiksþjónustu.
Hún lét í ljósi þakklæti fyrir
þessa viðurkenningu, en hún lét
það efcki tefja sig frá starfinu,
sem Mf hennar og sál var helgað,
og þrátt 'fyrir alt, sem hún mátti
Mða og stríða, taldi hún sig með
þákklétum ikærleiksanda farsæl-
ustu Ikonuna í veröldinni.
María starfaði á þessu erfið-
asta trúboðssviði í nærfelt 40
ár, og útslitin og farin að heilsu,
andaðist hún þar 13. janúar 1915.
Hún var l'ögð til hinstu hvíld-
ar í útlendri mold, mitt á meðal
þeirra, sem hún þjónaði, þar sem
myrkur villimenSku og heiðin-
dóms hafði orðið að Víikja fyrir
ljósinu, sem hún með fórnfærslu-
anda og hugrekki svo drengilega
hélt á lofti æfina á enda.
Við gröf hennar drúpti fólkið
höfði með söknuði. Ailir hörm-
uðu hana, friðarengilinn, sem öll
slár vi'ldi græða, og ekkert kunni
að hræðast. Umkomulausa og
tiáplitla stúlkan kveikti ljós, sem
lengi skein. Saga hennar er
hetjusaga. Kóróna lífsins er
hlutskifti þeirra, sem vinna í
sama anda og með sömu trú-
mensku og María Slessor.
G. J. Oleson.
i 1
BEZTU JÓLA OG NÝÁRSÓSKIR TIL ÍSLENDINGA
frá
CAMPBELL'S
Heppileg jólagjöf
Á jólum gefa menn gjafir, og
þær gjafir gleðja gefandann enda
meir en þiggjandann. Það kref-
ur hugsun Ihvað helzt eigi að gefa
og hverjum. Allir vilja, að sjálf-
sögðu gefa, svo að það gleðji sém
mest og komi að sem mestu
gagni.
Nú er ekki óviðeigandi, að
minnast einnar ungmeyjar af
okkar þjóðflökki, sem við vilj-
um öll að komist til hins mesta
frama og það sem fyrst, á lista-
braut sinni. Á eg þar við ung-
frú Agnesi Sigurdson
Hin glæsilega sigurför söng-
flokksins fræga og íslenzka 'hér
um élfu vekur, að sjélfsögðu
þjóðarmetnað dkkar allra.
Skemtilegt væri nú ef listakona,
meðal Vestun-íslendinga ætti
eftir að víðfrægja okkur á sama
hátt. Dálítil jólagjöf í Agnesar-
sjóð þjóðræknisfélagsins myndi
hrinda því nokkuð áleiðis og eng-
in gjöf myndi meiri gleði veita
gefendiunum, né að meira gagni
kioma.
Þetta kæmi ungfrúnni fyrst
og fremst að gagni og því er eins
farið með hana og aðia þá, sem
lifa í list sinni, að listin er henn-
ar Mf, hennar framtíð, hennar
draumur um lífslán og íánægju.
Þetta kemur okkur l'íka að
gagni því það eykur vorn hróður
og réttmætan þjóðarmetnað.
Sjálfstraust hvers einasta Islend-
ings eykst að einhverju við að
heyra um framgang og frægð
sinna frænda og sá metnaður
knýr aðra til að leggja sitt fram
til að reynast M'ka sannir menn
og sahnar konur, hver á sínu
Mfssviði.
Við óslkum og vonum að marg-
ir hugsi til Agnesar á þessum
jólum.
Guð gefi ykkur gleðileg jól!
I umiboði stjórnarnefndar
þ j óðræknisf élagsins,
H. E. Johnson (skrifari)
KJÖT OG MATVÖRUBÚÐ
591 Sargent Ave., Corner Sherbrook
Phone 27 045.
í^*»*»»**»***»*»**»******>i>i»i**,»i***»,»,»,>i>,*,>,****»,*,**»Sí®
>ctetctete>eie>«ie*e*c*c*e(e*e'«ie<cic*ei««eie*e<e*«*«*e*c*e*eieic*c'e<cici«*«*««i«*ciE<e*«<ctc*«*e*««
INNILEGAR JÓLA- OG NÝÁRSKVEÐJUR
með þökk fyrir greið og góð viðskifti!
Cfinili MoÍcM
»**»*»»*:
i**»t******»****ai*»»)*»*»»*»ai»:
Þið íslenzku vinir og allir, sem metiö fögur
listaverk, yður er boðið að heimsækja
*»
r*
■
I
E
í
í the LITTLE GALLERY l
% \
Aðalstöðvar jagurra mynda og myndaramma
| í Winnipeg.
I
Verð mjög sanngjarnt
317 KENNEDY STREET Talsími 94 620 1
5
(Just North of Portage Ave.)
X
r»**»»»»»»»Si»»*»*»3!».»»»»»»»»**»2l»3.»»»»»»»»»»»»»»»»Ö
BEZTU JÓLA OG NÝÁRSÓSKIR TIL ÍSLENDINGA
frá
Tailor and Clothier
627 SARGENT AVE., WINNIPEG PHONE 22 166
r»*»»»»»»»»»»»»»»»»»»»*»»*»»»»»»»»»»*»»»**»»»*ai*<
It's pleasant to visit dis-
tant loved ones on Christ-
mas by Long Distance
Telephone—that's why
it is our busiest day.
This year, with so many
away from home, we will
be busier than ever.
We are doing everything
possible to handle the
extra heavy traffic. All
we ask for is your co-op-
eration. If your call is
delayed ... some may be
. . . please be patient.
Have your number ready
for the operator and be
brief. In this way you can
help us help you.
When makins a long distance call on Christmas
Day please be patient if your call is delayed.