Alþýðublaðið - 23.06.1961, Síða 7
ÞJOÐHOFÐINGJAR hafa í
gregnum aldirnar öðlast á-
kveðna mynd í augum f jöldans.
Þeir eiga alltaf að vcra dálít'ið
hátíðlegir þegar bezt Iætur, og
ekki talið saka þótt nokkur
reigingur fylg'i.. Konungum og
drottningum eru settar ákveðn
ar siðareglur, sem oft og tíð-
um virðast ekki þessum
heim’i, Öðru máli gegnir í lýð-
uðum salarkynnum,. Þó skortir
ekkert á virðuleikann.
Kosning Kennedy í æðsta
og valdamesta embætti Banda-
ríkjanna hlýtur að hafa veríð
mikið ánægjuefni þeim löndum
hans, sem vilja vera lausir við
m'ikið tilstand og tildur. Og
þótt hann sé ungur maður
verður ekki séð annað
en hann sé starfinu fylli-
ræðisríkjum, þar, sem konung
ar eru liðin tíð, eða hafa aldrei
verið settir í stólinn. Þar hefur
þjóðhöfðinginn eða æðsti mað-
ur ríksins alltaf verið að þok
ast nær þegnum sínum í háft-
um og lífern'i og nú á síðustu
tímum verið í engu frábrugð-
inn almenningi um búnað og
fonn. *
Engir, eiga glæsilegri sögu í
þessum efnum en Bandaríkja-
menn, þegar það er haft í huga,
að forseti þeirra hefur gífur-
legt vald; er æðsti maður mill
jóna þjóðar, sem ræður mikiu
I valdaspili heimsbyggðarinnar
og þar af le|ándi meiri stærð
en tekur, til hans eigin lands,
engu síður en forustumcnn
gamalla og -nýrta stórvelda
annarra. Samt verður það ekki
séð á forsetaembætti Banda-
ríkjanna, að það líði í nokkru
fyrir það, þótt handhafi þess
hafi ekki' yfir sér virðuleik
þeirrar elli, sem gömlu rikin
telja svo nauðsynlega slíku em
bætti, eða hátíðleik þeirrar
framkomu, sem fylgir hátimbr-
lega vaxinn. Þá mundi kona
hans sóma sér vel í fegurðar-
samkeppnum og er það alveg
nýtt í málinu, þegar um þjóð-
höfðingja er að ræða, þótt kon
ur þeirra hafi oft á tíðum ver-
ið fyrirmannlegar.
Myndirnar hér á síðunni eru
teknar af forsetahjónum Banda
ríkjanna og dóttur þeirra, Caro
line„ Þær eru táknrænar um
þær breytingar,, sem eru að
verða á þjóðhöfðingjum nútím
ans, sem eru farnir að lifa lífi
fólksins, og í nánum tengslum
við það. '
Fyrir hundrað árum hefðu
fáir trúað því að lijónin og barn
ið, sem eru að leika sér þarna
á sjávarströndinni væri æðsta
fjölskylda m'illjóna þjóðar. —
Þetta er engu að síður mergur
málsins, og ein af ánægjulegri
staðreyndum síðari tíma.
Sá maður sem hefur tíma til
að gamna sér í sjó og sólskin'i
hefur einnig tíma til lað stjórna
vel, og hann hefur traust fólks,
af því hann er á meðal þess.í
leik og starfi. I