Alþýðublaðið - 15.11.1961, Blaðsíða 9

í kyrru
idi?)
n koma
komast
það, að
tta fólki
i hendi,
tin vera
er það
ildis, ef
annan
stur-As-
Lið heil-
ndaríkj-
ið rödd-
2gar við
íka þeg-
!ggja á-
Þegar
1 okkar
er hins
eða við
nhvern.
a aðrar
málum,
maður
er það
ð hann
:ki stillt
við töl-
af
iar og
a and-
srtingu.
strætis-
reynum
ir eins
er. Við
okkar
i utan í
þau að
ntta að
cur. Og
:ra þau
neinum
ar sagt
i milli
aðeins
ftir því
ja eða
annars
a til S-
síðu.
„Land elds og ísa" hug-
leiðing um auglýsingu . .
”H'VIS jeg bare vid-
ste, hvad en köben-
havner er” andvarpar
Knud Meister í Berl-
ingske Tidende. Og svo
ræðir hann vándamál-
ið, sem skapast af því,
að í ferðapésum og í
auglýsingum er gefin
dálítið skökk mynd af
raunverulejikanum í
Kaupmannahöfn. Þar
af leiðir, að fólk verð-
ur fyrir sárum von-
brigðum eins og mað-
urinn, sem kom alla
leið frá Jamaica til að
gista „Litlu París’’
norðursins og spurði til
vegar á Kongens Ny-
torv klukkan tvö að
nóttu til og fékk aðeins
landfræðilegar upplýs-
ingar — punktum bas-
la — ekki svo mikið
sem honum væri boðið
upp á að skreppa heim
og fá sér kaffisopa og
hlusta á eina plötu. . .
Og svo var þar líka
maður frá Kaliforníu,
sem kvartaði sáran og
sagði: ,,Hvað er þetta
eiginlega. Þegar ég
sagði við vini mína í
Kaliforníu, að ég ætl-
aði til Kaupmannahafn
ar, þá blikkuðu þeir
með vinstra auga og
sögðu : Oh, boy — og
O-Ia — la lucky man,“
nú er ég búinn að vera
hér í fjóra daga og hef
ekki eyðilagt svo mikið
sem e'-tt hjónaband. Eg
hef hámað í mig rækj-
ur, drukkið öl og
brennivín, en þar með
er allt upp talið. — Er
þetta þá það, sem þið
hafið upp á að bjóða?“
-oo-
Þetta vakti okkur til
umhugsunar um dá-
lítið annað; — ,,Ef ég
áðeins vissi, hvað Is-
lendingur er.“ Hvaða
hugmyndir gefa ferða-
pésarnir og auglýsing-
ar um okkur? Ferða-
pésarnir og kynningar-
kvikmyndirnar , segja
frá landi „elds og ísa“,
þar sem ljóshærðar,
bláeygðar stúlkur
ganga um á peysuföt-
um og upphlut og ríða
í réttirnar á smáhest-
um, — en heima bíð-
ur afi og amma í torf-
bænum, þar sem fíflar
og sóleyjar vaxa upp
úr þakinu og varpan-
um.
Kannski er þessi
mynd eitthvað ýkt, —
en hún er ekki fjarri
lagi. Síðast en ekki
hvað minnst er talað
um GESTRISNINA. A
Islandi er öllum boðið
upp á skyr og rjóma,
hræring og slátur: það
er enginn vandi að
ferðast á ,,puttanum“
og á hverjum bæ er
hægt að fá volga mjól
að drekka eins og hver
vill fyrir ekki nokkurn
skapaðan hlut!
Með von um allt
þetta, koma hingað
hópar ferðamanna er-
íendis frá. Þeir ferðast
um landið „á puttan-
um“ og sníkja sér mat
á bæjum og kannski
gengur allt vel, — en
það er ekki af því að
Islendingar séu fegn-
ir að fá þá. Þessi fé-
lausi lýður er ekki au-
fúsugestur á sveita-
bæjum, — þótt vegna
„gestr:sninnar“ sé
.þeim.sjaldan úthýst.
Allir, sem hingað
koma, undrast, hve hér
er nýtízkulegt; ný-
tízkulegir lifnaðar-
hættir, nýtízkulegar
framkvæmdir, nýtízku-
leg hús, nýtízkuleg sam
göngutæki Þetta kem-
ur á óvart af því, að
Islendingar sjálfir
kynna landið út á við
eins og það var fyrir
hundrað árum. Það er
lagt í kostnað til þess
að hrófla upp kofa-
tildri, sem hangir með-
an smellt er af vélinni
og fenginn lánaður
þjóðbúningur, sem
brosir inn í Ijósopið.
Hvers vegna er þetta
gert?
Hvers vegna er ekki
sagt eins og satt er, að
Island er nútímaland,
þar sem hverjum er
hentugast að eiga fyrir
gistingu í pyngjunni?
Vafalaust fer þetta
að breytast, og nútíðin
er auglýst upp við hlið
eldri tíma. Ferðaskrif-
stofur og aðrar land-
kynningarstofnanir
vinna óefað oft á tíð-
um gott starf, sem er
góðra gjalda vert, — en
spurningin er aðeins
þessi: þarf að hamra á
blekkingum til að aug-
lýsa Island?
«WW>WWIWWWWMMMHW»*WW>MMWWWVWWWIWWII
Munið
ódýru bækumar
í kjallaranum !hj'á okkur.
BOKHLAÐAN
Laugavegi 47.
Sími 16031.
Ljósakrónur
Standlampar - Veggljós
í fjölbreyttu úrvali.
Véla— og raftækjaverzliumn
Bankastræti 10.
s
> Jio MYNDATAKA
V fögur sýnishom, ein mynd fullunn'n
°g stækkuð eftir vali v-iðskiptavinarins.
Verð 185 kr.
Passa- og ökuskírteinismyndir. — Verð 75 kr.
STUDIO GESTUR EINARSSON Laufásvegi 18
fyrir ofan Fríkirkjuna. — Sím/ 24 0 28.
Pappírshnífur
Handknúinn pappírshnífur óskast.
Tilboð sendist til blaðsins fyrir 25. nóv.
merkt (Hnífur—25).
*
Alþýðublað/ð — 15. nóv. 1961 g)